Nooit had ik gedacht dat ik nog zo'n zenuwen ging hebben. Nog 2 nachtjes thuis en dan kan ik vertrekken naar Gent voor de grote dag, maandag, de dag van de grote operatie.
Eerst jullie nog ff op de hoogte brengen wat mijn laatste consultatie betreft: Ik ben bij Prof.Monstrey geweest met de vraag of de flap ( waarmee ze de penis maken) niet uit mijn dij mocht komen. Dit omdat het litteken minder zichtbaar is.
Helaas, omdat ik al té lang als vrouw heb geleefd, waardoor de lichaamsbouw helemaal vrouwelijk is/was kom ik hiervoor niet in aanmerking.
Toch was ik best tevreden toen ik daar buiten kwam. Het enige voordeel dat je zou hebben met die dijflap is het litteken, kwa gevoel zou het dan weer veel minder zijn en ja da vind ik toch wel héél belangrijk . Het moet geen pronkstuk zijn ( da mag wel), als het maar marcheert  .
Die zenuwen die waren dus weer onder controle.
Maar nu !!! Man, man,man, ... niet normaal !! En mijn vrouwkes hebben het geweten  .
Ach ja, da "beetje" stress hoort erbij eh.
Nu mag het komen; zoveel te vlugger is het allemaal voorbij. Hopelijk zonder al te veel complicaties want de kans hierop ligt heel hoog. Ik ken maar weinig transmannen die er zonder complicaties zijn uitgekomen  .
Meestal komt het wel goed, alleen zal het herstel wat langer duren en dwz dat er nog meer last op mijn vrouwtje haar schouders komt.
Wat mijn vrouwtje betreft : Wat 'n geluk dat ik haar heb !!! Al die jaren was ze mijn grootste steun, ook al had ze zelf al eens een dipje ( door de situatie ) toch was haar niks te veel. Ze is een geweldige lieve echtgenote, super-lieve mama voor ons 2 prinsesjes en ook al maken we al eens ruzie (zoals da moet in ieder huwelijk  ) , dankzij haar sta ik nu zo ver.
ps: ook aan ouders, zussen, familie, schoonfamilie, vrienden, nen dikken dikken mercie voor jullie begrip, geduld en steun !!!! xxx
Sam x
|