12° en een blauwe hemel. Men zou denken dat het een mooie lentedag is, maar midden januari mogen we spreken van een dag waarop de weergoden ons goedgezind waren, dus trokken we naar het benidorm van onze Vlaams kust; Blankenberge, voor de verkenning van het parcours die volgende week zondag (23/01) wordt verreden tijdens de derde beachrace van het seizoen in Belgie.
Na vorig jaar had ik wat recht te zetten en was het dus zaak om het parcours heel grondig te verkennen, opdat er geen misverstanden zouden ontstaan. We spreken hier namelijk over een nogal geaccidenteerd en moeilijk te volgen omloop. Na de eerste strandstrook tot Zeebrugge zijn al wat wijzigingen gebeurd en zou volgens ons toch een eerste schifting kunnen gebeuren op een heel moeilijk lopende en zware zandstrook. Reken daarbij nog een strook mul zand, die voorafgegaan wordt door een technische klim bij en we spreken van toch een tiental minuten goed in het rood gaan. Hier zal niet enkel fysiek, maar ook technisch een kloof worden geslaan met andere renners. Na de zandstrook volgt een stuk duinenpad en een stuk langs de weg, waar het volgens ons toch best is om in groep te rijden, aangezien de wind verradelijk blaast op het lange stuk asfalt (de weg tussen zeebrugge en blankenberge). Net voor Blankenberge verlaten we het asfalt om via de duinenwegels (waar ons bij het oprijden alweer een zware klim wacht) tot de dijk aan de pier te rijden (het epicentrum van deze wedstrijd). Ook daar zagen we weer onze kans om enkele malen de zandstrook te bedwingen die ons tot het strand bracht om zo onze ideale lijn te zoeken. Dit kan namelijk ook gezegd worden van de zandstrook die ons op het strand brengt na het keerpunt aan de jachthaven. (en nee we geven onze geheimen niet prijs ).
Het vlot lopende parcours, met verschillende technische hindernissen en enkele mooie stroken zullen er voor zorgen dat de deelnemers een moeilijke wedstrijd voorgeschoteld krijgen. Niet zoals andere strandracen spreken we hier over een parcours die toch enig technisch vernuft samenbundeld met de snelle strandstroken. Alleszinds iets om naar uit te kijken voor ons, want het is een parcours die ons heel goed ligt! Allen daarheen dus, want volgende week zal er zonder materiaalpech door ons beiden voor een goede notering worden gereden. De ambitie is er alleszinds al.
Omdat wij gelezen hadden op mountainbike.be, dat de Toertocht van de Safari Riders wel eens de moeite was om te rijden, besloten we om op een zondagmorgen eens vroeg op te staan en er een ontspannen training van te maken, ontspannen omdat het de avond voordien nogal laat geworden was. We vonden het namelijk een geniaal plan om eerst naar New Kids Turbo te gaan kijken met een paar goeie vrienden en daarna verzeilden we nog in de bowling/snookerhal.
Toertochten rijden wij sowieso al niet vaak, mede omdat een toertocht in de winter toch meestal door modder stampen is en we daar beiden weinig zin in hebben maar naïef zoals we zijn, dachten we dat het in Zeebrugge allemaal wel zou meevallen. We gingen omstreeks 11u van start voor de 35 km nadat we er aandachtig op werden gemaakt dat de grootste afstand (55km) er loodzwaar bijlag en het afgeraden werd om deze te doen.
De eerste off road strook was het al prijs, onze nachtmerrie kwam uit, een lang stuk verzopen grasland die omgeschapen was tot een waar modderbad. Nu, dit wou nog niks zeggen, we reden gezapig door, Matthias zijn taalgebruik en vloeken konden nog door de beugel, tot we bij de tweede zone aankwamen langs het station van Duinbergen. Kniediepe plassen water, omgeven door modder zover je kon kijken. Matthias was het beu om zijn materiaal kapot te rijden en besliste dan maar om rechtsomkeer te maken. Ik kon hem op het laatste nippertje nog overhalen om nog even door te zetten en te zien wat de rest van de ochtend ons zou brengen. Ik had echter beter gezwegen want de volgende zone was er los over, een omgeploegde weide van een boer, bestaande uit pure klei. Niemand die daar kan rijden. Na onderling overleg besloten we om er beiden de brui aan te geven en rechtsomkeer te maken. Matthias zijn schijfremmen begonnen al danig te slepen en zijn derailleur had ook al last van de Vlaamse poldergrond. We dachten nog een uurtje te kunnen bijtrainen op de baan maar Matthias zijn Cannondale had er de brui aan gegeven, de derailleur (Sram XO) en remblokjes hadden geen zin meer en bliezen hun laatste adem uit.
Het SalsamtbTeam ging dan maar een Jagermeister drinken om nog een beetje te brainstormen over de toekomstplannen.
Eerstvolgend plan op onze kalender: het parcours van de strandrace van Blankenberge uitgebreid gaan verkennen.
Na de verkenning gedaan te hebben op woensdag en het parcours niet naar onze smaak te hebben bevonden keerden we een ronde later al onze spreekwoordelijke kar om ergens anders verder te gaan trainen. Maar zondag kon het even niet anders en werd het tot modder omgedoopte parcours geheel de onze. Het was een frisse dag met enkele buitjes, maar dit hield ons niet tegen om toch het beste van onszelf te geven. Met een cyclocrossfiets ging het misschien nog net gaan, maar het was hier jammergenoeg met de mountainbike te doen. 35 dapperen stonden aan de start van wat een uur rondjes draaien moest worden op een parcours die voorzien was van een zandbak en enkele kunstmatige heuveltjes. Op techniek kon op zeer veel plaatsen het verschil gemaakt worden, maar als slijk en modder je ding niet zijn dan zou dit een ware calvarietocht worden. En dit werd het ook. Iets na 11u werd het startschot gegeven, waarbij ik (lucky me) vooraan mocht starten tussen de deelnemers van de organiserende ploeg en Christof jammergenoeg achteraan het veld moest beginnen met een inhaalrace naar voren, die hem wonderwel zeer goed lukte. Na een ronde of 2-3 lagen de posities al redelijk duidelijk vast. Hier en daar werd nog wat gebikkeld voor een plaatsje meer of minder, maar dit hield ons wakker om toch vol te houden tot het einde. Christof eindigde op een toch zeer mooie 10de plaats, dankzij z'n mooie inhaalrace. De 17de plaats was weggelegd voor mezelf, die het toch eventjes moeilijk kreeg midden de wedstrijd maar dan toch nog uitreed.
Welkom op onze blog, waar informatie en foto's beschikbaar zullen zijn van het reilen en zeilen van Salsa Mountainbike Team. Momentaal rijden Christof en ikzelf (Matthias) enkel beachraces en hier en daar eens een kleinere wedstrijd tussendoor, maar vanaf deze zomer zullen we ons ook beginnen wagen aan enkele XC-wedstrijden. Op de rechterkant ziet u een agendatje staan, waar al onze volgende wedstrijden plaatsvinden. Veel plezier op deze site en hopelijk tot een dezer, als supporter van ons beiden
).
