14-03-2013 om 06:43 geschreven door Meester  

14-03-2013 om 05:06 geschreven door Meester  

13-03-2013 om 21:31 geschreven door Meester  

Goedenavond Haasrode

Terwijl jullie je deze morgen blauw ergerden aan een beetje file, keken wij uit naar onze volgende skidag. De dag begon zonnig maar al vlug begon de bewolking toe te nemen. We besloten de hulp in te roepen van druïde Janofix die bij de Pierre des Sauvages te vinden is . Volgens de legende kan hij gunsten verkrijgen van de zonnegod Belenos door het offeren van een meisje. Zo snel we konden, beklommen we de steile helling naar deze merkwaardige rotsblok. Esther kwam als laatste bij de blok en was zo vriendelijk zich te laten offeren. Met één vakkundige messteek haalde de druïde uit; Esther liet een gilletje dat door merg en been trok. Terwijl het bloed in het rond spatte, kwam de zon reeds tevoorschijn vanachter de wolken. Ons plannetje had gewerkt!

We maakten ons skiklaar en namen de Funiculaire naar het skistation Tignousa. Daar wachtte opnieuw de sneeuwbarbecue: tomatensoep en een stevige hamburger. Zo kwamen we op krachten voor de skiles. We zochten steeds hoger liggende pistes. Wat lagen de sneeuwflanken er weer verrukkelijk bij: net een grote coupe dame blanche zonder slagroom.

Na de skiles mochten we naar de bar in het hotel. Onze moni’s deelden er onze skibrevetten uit: nu zijn we allemaal gevorderden.

Dan maakten we ons klaar voor de dankavond. We oefenden nog vlug ons dansje en haastten ons dan naar het restaurant on te genieten van een heuse feestmaaltijd. De sneeuwklassen bestaan 50 jaar en dat mocht gevierd worden: als dessert werden we getrakteerd op een reuzentaart met vuurfonteintjes.

Daarna begon de avondvoorstelling. Ons dansje brachten we vlekkeloos; voor minder gaan we niet. En om de dag af te ronden gingen we fuiven in de bar, samen met de andere scholen van Puurs, Genk-Winterslag en onze skikompanen uit Stalhille.

Nu liggen we in ons bedje en piekeren ons suf hoe we morgen alles in onze koffer zullen kunnen proppen. En dan moeten we nog gaan shoppen!

Jullie kinderen en meesters

PS Dit was dan ons laatste verslagje. De rest vertellen we thuis.

12-03-2013 om 00:00 geschreven door Meester  

Goeienavond Haasrode

De zon had gisteren zijn werk gedaan: in 27 tinten van zonnebrons pronkten we aan de ontbijttafel.

Vandaag was wisseldag: we skiën vanaf vandaag in de namiddag.

Na het ontbijt hadden we het monitorenspel. Onder de neerdwarrelende sneeuwvlokjes  deden we een zoektocht met praktische proefjes in Saint-Luc.

Na de lunch vertrokken we met maagjes vol frikandon naar de skipistes. De wolken hadden net op tijd plaats geruimd voor een winterzonnetje. De beginners namen voor de eerste keer de ankerliften.

Als avondactiviteit hadden we de spannende muziekquiz. De groep “Zakdoek leggen” won met een zuchtje en veroverde zo een reuze Toblerone. Ook kwam Agnes, de coördinatrice, de winnaars van het monitorenspel bekend maken: kamer 114 had de meeste punten verzameld.

We hebben onze “blaa” zakken op straat gezet en zijn daarna als een blok in slaap gevallen.

Jullie kinderen en de meesters

11-03-2013 om 21:52 geschreven door Meester  

Goedenavond Haasrode

 Iemand moet bij het opstijgen van de wensballon een stralend skizonnetje gewenst hebben. Deze morgen trilde de zon in een hemel met vijftig tinten van blauw en enkele toefjes wolk als “taches de beauté”. Het beloofde een ideale skidag te worden. De pistes lagen er onberispelijk bij. De beginners bekwaamden zich verder op de blauwe piste. De gevorderden leerden pirouettes maken en namen de gele piste. Na het skiën mochten we aanschuiven voor de sneeuwbarbecue: soep en broodje met worst. En dat met een uitzicht op de besneeuwde bergtoppen.  Ondertussen was ook Dirk, de penningmeester van ons grandioze Sneeuwklassencomité, ons komen vervoegen.  Hij had brieven en drie cakes bij.  Dank je wel lieve bakkers!

Na het middagmaal vertrokken we samen met Stalhille naar hotel Weisshorn. Het werd een mooie wandeltocht in de sneeuw en onder de zon die we in een toptijd aflegden. Na een uur en twintig minuten bereikten we het hotel Weisshorn vanwaar we een uitzicht op Saint-Luc hadden. Na een korte pauze begonnen we aan de terugweg. Met de lepel werd het een reuzeleuke terugtocht. En we haalden de Funiculaire nog netjes op tijd.

Terug in het hotel begonnen we te stressen. De ‘GALA-avond’ kwam er immers aan.  Iedereen vloog onder de douche om lekker te ruiken voor zijn of haar date.  De dassen werden geknoopt, de jurkjes werden aangemeten, de haren werden geföhnd, de haargel werd bovengehaald, …  Dan kwam het …  op de foto met onze respectievelijke partner.  Wat een mooie koppeltjes!

Nadat de jongens de dames hadden bediend tijdens het diner, traden we binnen in het Saint-Luc Grand Casino.  De Zwitserse Franken werden kwistig over de balk gegooid, de chips en frisdrank ging er vlotjes binnen.

Nu is het enkel nog zaak om de emoties te laten bedaren en rustig naar dromenland af te zakken … 

Jullie kinderen en de meesters 

10-03-2013 om 21:38 geschreven door Meester  

Goedenavond Haasrode

Tijdens het ontbijt waren de bergtoppen nog door de zon beschenen.  Maar eens op de pistes, werden we gesandwiched door wolken. Over het dal lag een dikke pak mist en de bergkammen zaten verstopt in een wolkendeken. Gelukkig bleef de zichtbaarheid op de pistes goed. De beginners oefenden op de pannenkoekenlift en de gevorderden deden de mooie tocht naar het buurdorpje Chandolin.

Na het middagmaal trokken we onze stapschoenen aan en wandelden we naar de boerderij. We leerden over de koeien en het gevecht van de Reines. Dan mochten we de koeienstal bezoeken. Wat een belevenis. Eén lange rij ferme hammen met zwiepende staarten. En de koeien speelden hun rol uitstekend: veel geloei en gesproei. Maar de kalfjes waren zo schattig; we willen er ééntje voor thuis. Toe, mag het?

Daarna wandelden we verder en namen we ter hoogte van de molens het sneeuwpad naar de Prilett’. Het werd een spannend klim langs duizelingwekkende afgronden. Maar we genoten ervan.

We palmden het terras van de Prilett’ in en bestelden een drankje. Toen ze de drankjes bracht, zei de dienster op een afkeurende toon “Les etables”, of zoiets. Wat zou ze daarmee bedoelen?

Terug op het hotel, gingen we eerst douchen (en het was echt nodig!) en schoven we dan aan tafel voor pizza en spaghetti.

Om de dag af te sluiten, was er een avondlijke fakkeltocht. Vanop de helling hadden we een schitterend zicht op St-Luc en de vallei. Het wolkengordijn was opengeschoven en we kregen een prachtige sterrenhemel te zien. We vonden Jupiter, Orion, Sirius en de Pleiaden. Na een verhaaltje bij een kampvuurtje over een verliefde alpenherder, lieten we een wensballon stijgen naar de sterren. Onder het licht van de brandende fakkels daalden we af naar hotel waar we nog een warme choco dronken.

Tevreden over deze geslaagde skidag kropen we onder de wol. Morgen wordt vast een succes, want het is casino-avond!

Jullie kinderen en de meesters

09-03-2013 om 22:51 geschreven door Meester  

Goeienavond Haasrode

De routine zit er al volledig in. Deze morgen stonden we allemaal stipt klaar om onze tweede skidag te beginnen. Het blijft nog wat worstelen met de skilaarzen, maar dat gevecht winnen we uiteindelijk wel. De zon priemde slechts zwak door de wolken, maar dat kon ons enthousiasme niet bederven. We leerden pirouettes maken op de ski’s. Om het carven onder de knie te krijgen, verplaatsten we bakken bier over onze ski’s.  De beginners zijn klaar om morgen de pannenkoekenlift te nemen.

Na de middag reden we, onder een dik wolkendek, met de bus naar Grimentz. Dat is het bergdorpje dat we kunnen zien liggen aan de overkant van de vallei. Daar verkenden we het oude dorpsgedeelte aan de hand van een opdrachtenbundel. En daarna trakteerden we onszelf in herberg ‘Becs de Bossons’ op een heerlijk drankje.

Terug bij het hotel was het beginnen miezeren.  

Na de Chinese kip met curry, luisterden we gespannen naar de uitslag van het dorpsspel. Straffe mannen van kamer 108: deze morgen al de prijs voor mooiste kamer gewonnen en nu ook de grote winnaars van het dorpsspel.

Iets voor achten was het dan tijd voor het optreden van Reini, de zingende skimonitor uit Zinal. En hij spreekt beter Nederlands dan onze vriendjes uit Stalhille! Het was een super optreden: allemaal Nederlandstalige hits die we overtuigd meezongen. We bleven bisnummers vragen maar toen Reini inzette met een slaapliedje wisten we hoe laat het was

Nu liggen we met onze hese keeltjes in ons bedje. Hopelijk is het zonnetje morgen terug van de partij!

Jullie kinderen en de meesters

08-03-2013 om 21:25 geschreven door Meester  

Goedenavond Haasrode,

De morgen begon bewolkt met een flauw zonnetje. Na het ontbijt maakten we ons klaar voor de eerste skiles.  Muts, handschoenen, buff en zonnebril bijeenzoeken, de skipas stevig vastknopen aan de skivest en goed insmeren voor het geval de zon zich toch nog zou laten zien. En dan nog de voeten in de skilaarzen wringen. We waren in elk geval een pak sneller klaar dan die van Stalhille. En toen vertrokken we met onze moni’s. De lesjes verliepen super: de eerste skistapjes, achteruit skiën en al skiënd chocolaatjes vangen. De gevorderden namen de ankerlift om enkele rode pistes te verkennen. De skimoni’s waren heel tevreden. Dus een goede start en we zien al uit naar de volgende skidag.

Na de ravioli wandelden we naar het dorp voor een lesje over de huizenbouw in Saint-Luc. We leerden hoe de mensen vroeger leefden en woonden in de bergen. Als afsluiter speelden we nog twee “pain de seigle” naar binnen op het marktplein : verrassend lekker, die zwarte kei. Ondertussen had de zon eindelijk het gevecht met de wolken gewonnen en konden we de Matterhorn in de verte bewonderen.

Na het vieruurtje (bozerottelthee met cake) zongen we samen met de kinderen van Stalhille uit volle borst tijdens de zangstonde. Na het avondmaal, werkten we verder aan onze sneeuwklassent-shirt.

Om de avond af te ronden luisterden we nog naar een griezelverhaal. Nu liggen we onder de dons en hopen dat we om middernacht niet gewekt zullen worden door de zware slagen van de ebbenhouten klok.

Jullie kinderen en de meesters.

07-03-2013 om 21:50 geschreven door Meester  

Goeienavond Haasrode

Slapen in een bus is toch wel niet eenvoudig! Veel meer dan enkele hazenslaapjes zijn het niet geworden, maar toen we in het eerste morgenlicht naar buiten keken, beseften we dat we een hazensprong van Haasrode naar het meer van Genève hadden genomen. We stopten nog even in de relais du St-Bernard om daarna naar onze eindbestemming St-Luc te tuffen.

We stapten uit aan het postkantoortje van het bergdorp en legden de laatste meters naar ons hotel te voet af. Na een korte verwelkoming door de econoom van dit vijfsterrenhotel en een deugddoend ontbijt, begonnen we onze kamers op de tweede verdieping klaar te maken. Vlug lagen die er zo netjes en verzorgd bij als thuis.

Na het middagmaal gingen we op dorpsverkenning. Dus al les vanaf dag één! Wij zijn toch wel voorbeeldige leerlingen.

Onze wandeling bracht ons uiteindelijk naar het vermaarde glijparcours aan de Prilett. Tijd om de lepels boven te halen en aan hoge snelheid de helling af te roetsjen. De lichamelijke schade bleef gelukkig beperkt, maar het plezier was des te groter!

Terug in het hotel, genoten we van een lekkere chocomelk. En was het tijd om ons voor te bereiden op de skilessen van de volgende dagen. Samen met onze collega’s uit Stalhille, maakten we kennis met onze skimonis: Noël, Kristin, Kris en Roekie. Ze hielpen ons skilatten en -laarzen uit te kiezen. Dankzij hun deskundige begeleiding zijn we nu er helemaal klaar voor.

Frietjes als avondmaal smaakten, na deze vermoeiende dag, lekkerder als nooit tevoren!

We schreven nog onze belevenissen neer in ons dagboek, luisterden nog naar een sprookje over een afgrijselijk arme houthakker  en zochten dan geeuwend, met zand in de oogjes, ons bedje.

En nu slapen we als marmotjes en dromen van flitsende slaloms en adembenemende 360’s op de sneeuwvelden van ons skiparadijs.

Slaap lekker!

Jullie kinderen en de meesters

06-03-2013 om 21:15 geschreven door Meester