Het was te verwachten, een piste met plassen en een nerveus paard... Ambiance dat dat gegeven heeft... Safirr was mij helemaal aan het testen, wegspringen, wegschieten, omdraaien, stijgeren... Maar ik heb hem erdoor gereden, dus da's toch al iets... En op sommige momenten ging het wel goed...
Ik hoop alleen dat het spelletje van zich niet laten vangen nu niet opnieuw gaat beginnen...
Het moest er ooit van komen, Safirr moest alleen naar buiten, zonder paardenvriendjes, maar natuurlijk wel met zijn baasje...
Toen ik aankwam was het al leuk om te zien, Fiertje lag uitgebreid van de zon te genieten, met Melody in rechtstaande slaapstand naast hem Maar toen ik in de wei kwam, stond hij alweer recht, te genieten van een uitgebreide drinkbeurt.
Dan hem gevangen, op de poetsplaats snel gepoetst en gezadeld en opgetuigd. Daarna aan de hand een stukje verder de straat in, omdat het daar rustig is, naar de plek waar auto's kunnen draaien, omdat als hij dan gek zou doen, hij toch niet direct iets kon beschadigen. Opgestegen terwijl Safirr flink bleef staan en hem dan ff laten staan. Dan rustig geprobeerd hem vooruit te laten gaan en telkens hij dat flink deed (al was het maar een pas), volgende er een worteltje. Ik geef eerlijk toe dat ik hem wel wat gepushed heb met momenten en dat hij daar niet zo goed op reageerde, maar toen ik ontdekte hoe ik het moest aanpakken ging het vrij goed. Eerst een stukje vooruit, worteltje, nog eens proberen,... Lukt het niet meer omdraaien en hetzelfde, daarna nog eens opdraaien en weer in die richting... En telkens geraakte we iets verder! Een uurtje zijn we aan de slag geweest en hij wandelde al stukken flink door!
Alleen... Weer naar de stal was natuurlijk doodeng, maar toen de vriendin van onze stalbaas aankwam om even mee naar de stal te wandelen, was het toch niet zo eng
Volgende week nog eens, en ik wed dat we dan binnenkort gezellig samen naar buiten kunnen, zelfs als we niemand hebben om mee te gaan
Vandaag is de dierenarts geweest voor de jaarlijkse inentingen. Hele vriendelijke dame met geduld en inlevingsvermogen... Safirr vond het niet zo leuk en besloot dat omhoog de uitweg was, maar zodra hij in een stal stond, viel het goed mee. Tandjes controleren ging ook goed (na de zomer toch eens tandjes laten bijwerken). Daarna meneer terug op de weide gezwierd voor de papierhandel en daarna Safirr terug gaan vangen...
En ondanks het spuitje, kwam meneer toch maar weer naar mij toe gewandeld om zich te laten vangen, zoals hij de laatste weken dus altijd doet!
De piste hadden we ondertussen ook klaargemaakt met onder andere Safirr zijn favoriete speeltje: HET ZEIL Hij ging Melody eens leren hoe dat allemaal moest en Melody volgde haar vriendje rustig over het zeil... Dan moesten wij toch nog wat show geven en tonen wat we kunnen Dus in draf over het zeiltje, vanuit draf in het midden van het zeiltje stilstaan en uiteindelijk vooruit op het zijl en er achteruit weer af, daar draait Safirr zijn hoef helemaal niet voor om! Ook wijken met de voorhand en achterhand en uiteindelijk wat wijken langs de rand van de piste vond hij geen probleem! En natuurlijk werd meneer bewonderd voor zijn kunnen en uitgebreid beloond met zijn schep met worteltjes, droog brood en looksnippertjes Verwernd, noemen ze dat zeker?
Na de laatste keer dat ik Safirr gelongeerd had en hij nogal gas gaf deze zomer, had ik de longe stiekem wel wat aan de wilgen gehangen, maar omdat ik niet veel zin had in rijden, toch nog maar eens de longe eraan gezwierd... Hij deed het weer super! Braaf stappen, makkelijke overgang naar draf... En dan wat showen in draf natuurlijk, maar niet sjeezend, wel voorwaarts! Ik was echt fier op mijn ventje! Galop hebben we nog niet geoefend aan de longe, maar in de toekomst komt dat ook weer...
De lesgeefster is vanavond niet komen opdagen, dus hebben we dressuurmatig nog maar wat gewerkt... Het aan de teugel lopen in stap en draf begint al goed te gaan, dus hebben we gewerkt aan de aanleuning in de overgang stap-draf-stap. Amaai, hij werd wel hevig van die overgangen, maar op het einde was hij super voor het been en liep hij bijna constant aan de teugel! Nu moeten we werken aan het iets sneller kunnen draven en toch aan de teugel te blijven, want nu durft hij zijn hoofd dan nog wel eens in de lucht zwaaien, net als in de galop...
Maar maandag hebben we les, van de vriendin van onze stalbaas, die naar't schijnt goed les geeft. Ze heeft alleszins ervaring met arabiertjes, dus da's al wel een voordeel
Voor de afwisseling heb ik Fiertje nog eens wat dressuurmatig opgenomen gisteren en hij deed het goed! Hij begint meer en meer aan de teugel te komen in stap en draf, in galop moet het nog met losse teugel, maar dat komt nog wel in orde! Ik probeer hem nu aan de teugel te vragen en hem geregeld weer te laten strekken en op het einde ging hij zelfs aan gestrekte teugel 'aan de teugel' lopen.
En vandaag kwam hij op de weide ook nog direct afgelopen, dus denk dat hij het toch wel leuk vond ;)
Morgen normaalgezien aan de hand wandelen en donderdag centered riding les!
Annelies ging ook eens foto's van mij en Fiertje maken, dus mijn mooiste kostuum (en Annelies haar westernhoed) aangetrokken en na wat springfoto's eens een westernfotoshoot... We gaan het nog ens overdag overdoen, want de kwaliteit is niet altijd zo goed, als de zon ondergaat ;)
Ook bij de hoefsmid heeft Safirr zich vandaag goed gedragen... Al haalde hij zijn truukendoos weer boven... Telkens opzij hupsen met de achterbenen vinden hoefsmeden net iets minder leuk, maar gelukkig is deze echt wel geduldig en waar Safirr wel wanneer hij moet stoppen met 'spelen'. Nu staat hij dus weer met mooie gepedicuurde voetjes op de wei...
Vandaag met Fiertje gewerkt met het zeiltje, waar meneer heel flink in stap en draf over ging! En hetzelfde met een balkje dat daar flink stil lag te liggen tussen twee springstaanders... MAAR... die springstaanders lokten mij meer en meer in hun richting, dus heb ik even een stijltje gezet van maar liefst 30 cm hoog... En Safirr nam die zonder problemen! Onze eerste sprong samen! Zalig! Ik heb echt een superpaard!Blijkbaar is dat toch het springpaard van de reading...
Omdat ik ziek ben en zo slap op mijn benen, heb ik Annelies maar eens op Fiertje gesmeten. Eigenlijk ging het best wel goed, want Fiertje was braaf, maar Annelies durfde niet echt doorgaan met hem, omdat hij in draf nog altijd wat de neiging heeft om te versnellen (blijkbaar vooral bij vreemde ruiters, want bij mij doet hij dat niet echt meer) en Annelies heeft al een tijdje niet meer gegaloppeerd, dus wilde ze dat liever nog even niet... Dus hebben ze het maar bij een jogje hier en daar gehouden en veel stappen. Maar ik was al blij dat Safirr goed luisterde en dat hij niet probeerde om telkens naar mij toe te komen in plaats van naar Annelies te luisteren...
Vandaag met de meisjes van op stal nog eeens een stapje in de wereld gezet... Safirr had vooral interesse in de kont van Hera, maar ja, wat wil je, als je echt (echte) vent op stap mag met twee hengstige dames Ik had Fiertje eerst een stuk aan de hand meegenomen, maar hij was zo rustig dat ik er maar op gekropen ben en naar gewoonte zette hij geen stap verkeerd (af en toe eentje te snel, maar wat wil je met zo'n 'snelle' dames ), zolang hij de rangen maar kan sluiten en de leiding niet moet nemen. Dat wil ook niet zeggen dat Safirr achter de andere paarden hangt, mee, hij loopt zijn eigen weg, zonder in de anderen hun gat te hangen (al probeert hij dat dus wel eens bij hengstige merries). Ik 'parkeer' hem dan ook meestal schuin achter een ander paard, zodat hij zelf ook rond zich kan kijken en aan alles went... Maar ja, hij was weer de braafheid zelve, maar ik ben eigenlijk niet anders meer gewend, want hij doet altijd erg zijn best de laatste tijd... En ja, hij krijgt meer en meer fans... Maar ja, wat wil je, als je zo'n knappe (ex-)hengst bent
Vandaag is één van mijn klasgenootjes langsgekomen voor een eerste keer paardhobbelen en Safirr heeft het weer super gedaan! Braaf stappen, een brave rustige stap, alles deed hij, zolang baasje maar bleef meelopen Ook zonder zadel met een ruiter stappen deed hij goed, dus ja, nog steeds een droompaardje
De vriendin van mijn stalbaas vertelde mijn onlangs nog dat Safirr toch een echte arabier is... Als hij in de wei wat zin heeft om te spelen, gaat hij gezellig andere paarden uitdagen, want hij weet echt goed genoeg dat hij toch de snelste en wendbaarste is van de hele hoop en dat ze hem toch niet kunnen pakken Ja, 't is een slimme, typisch arabier dus Het is dan ook enorm grappig om hem zo bezig te zien en die andere paarden er telkens weer te zien intrappen... Hilarisch is het soms
Vandaag na de paardenprocessie (die we volgend jaar wel eens van nog dichterbij zouden kunnen meemaken ) terug op mijn knollie gaan rijden... Zalig, zijn jogje, dat hij nu alweer langer volhoudt, zijn vlotte aanspringen in galop zonder te versnellen op zijn 'slechte' kant... Zijn hoofdje blijft in draf al meer en meer naar beneden, alleen de ontspanning in de galop moet nog wel komen, maar daar werken we rustigaan naartoe... Nu is zijn evenwicht nog niet wat het moet zijn en als dat in orde is, komt de ontspanning vanzelf... Het was dus weer leuk en met nu bijna dagelijks te rijden, merkt ik wel dat we vooruit gaan. Binnenkort weer beginnen met lessen volgens centered riding en waarschijnlijk doet mijn stalgenootje mee...
Waarschijnlijk vroeg Safirr zich vandaag af wat die gekke baas nu weer van plan was... Voor 9 uur stond ze al klaar om hem uit de weide te vissen, met enkel een touwhalstertje en een touw en ze had haar opstapje al in de piste gezet... Maar wat het plan was, wist hij wel snel, hij stond flink stil naast het opstapje en voor baas was het opstapje hoog genoeg om vrij makkelijk op Safirr te kunnen 'klimmen'. Dus daar zat ik, zonder zadel los op mijn knolletje met enkel een touwhalster en teugels... Wat rondgestapt en figuurtjes proberen rijden, eens achteruit enzovoort... Verder zijn we voor een eerste keer niet gegaan en het is duidelijk dat mijn evenwicht niet optimaal is, maar we gaan oefenen en dan zal dat allemaal wel lukken... En weer was Fiertje het braafste paard je je kan inbeelden... Al had hij nogal veeeeeeeeeeeeeeeel oog voor het veulentje in de weide... Maar ja, meneer is nu eenmaal gek van veulentjes...
Na maandag de goedkeuring gekregen te hebben van de kinesist, zijn we er weer tegenaan gegaan met onze eerste galopjes. Safirr was goed wakker, dus sprong hij wel gemakkelijk aan aan een los teugeltje, na wat opwarming in draf en stap, natuurlijk... Ik heb hem een paar keer laten aanspringen op zijn rechterhand, want dat is zijn favoriete kant, maar dan ging hij weer zelf gelegenheden omzoeken om te galopperen Op de linkerhand heb ik hem één keer laten aanspringen en dat deed hij zo goed, dat ik hem niet meer heb laten doen... Ons maximum ligt nu op een halve piste rond en dat was als test voor mijn rug wel genoeg, al moet ik zeggen dat ik er geen last van had
