Vandaag was weer even een stressmoment, vermits ik voor mezelf had beslist (als de mama het zag zitten) om voor het eerst weer buiten op Safirr te kruipen. De mama had hem aan de leadrope vast (lekker los), dus kon er niks gebeuren... Hij was ook heel flink, liep lekker ontspannen Maar die hertjes, hé... Dat zijn dus echt vraatzuchtige kleine wezens die in één hap een paard naar binnen kunnen spelen Safirr vond ze dus helemaal niet leuk en wilde niet meer vooruit, die beestjes moesten echt in't oog gehouden worden
Maar verder ging het echt goed! Op moeilijke ondergronden (bevroren modder) was hij heel voorzichtig, maar als hij gras onder zijn voeten had, wist hij snel tempo te maken. Toch geen slecht begin, zo'n tochtje van 6 km 500...
Gisteren heeft Safirr nog eens aan de dubbellonge mogen lopen. Dat vindt hij duidelijk nog moeilijker dan gewoon aan de longe, maar ja, het was voor ons de derde keer en het was ook weer enorm lang geleden, dus is het wel logisch dat het niet altijd even goed ging. Maar hij deed wel zijn best en heeft flink een aantal rondjes doorgedraafd, dus was ik wel tevreden.
En met het ontwormen nog meer Ik had maar een halster aangedaan, want soms doet hij wel eens vervelend met het ontwormen, maar niks daarvan... Baasje had wel problemen met de ontwormingstube, want ze had het gewicht niet aangepast en dus lukte het niet om de spuit door te drukken. Gelukkig vond Safirr het niet erg, dat hij daar stond met een spuit in zijn mond, terwijl baasje probeerde dat ringetje te verdraaien En dan deed baas het halster af en merkte dat er nog iets in de tube zat, dus er nog even de ontwormingsspuit ingestoken zonder halster aan en meneer stond daar maar, druk te kauwen...
Vandaag waren we maar met twee om naar de manege te gaan, dus was het lekker rustig. Safirr vond het een pak beter op deze manier, want als er weinig paarden zijn, zijn er ook weinig bakkabouters. Enkel de bakrandkabouters durven nog wel eens de rand van de bak tegen de stijgbeugel van het zadel te duwen , maar dat had Safirr na een paar keer ook alweer gezien, hoor
We hebben weinig gestapt, vooral veel gedraafd en gejogd en af en toe een galopje (dat is natuurlijk heel leuk als je als paard zelf kan beslissen om in galop aan te springen vanuit draf, maar als de baas het vraagt, dan is galopperen niet zo leuk, hoor ) Maar hij deed zijn best en heeft eindelijk nog eens wat mogen zweten.
Binnen twee weken weer, als de piste op stal er nog niet beter bij ligt...
Maar die hertjes, hé... 
Dat zijn dus echt vraatzuchtige kleine wezens die in één hap een paard naar binnen kunnen spelen 
