Door omstandigheden, kon Joke Safirr toch niet mee te voet verhuizen, dus ging ik zaterdagmorgen nog op zoek naar iemand met een trailer die Safirr een dagje later kon vervoeren. Gelukkig zit er op het belgentopic op Bokt wel wat volk en had ik daar snel iemand gevonden die op zondagavond mijn ventje wilde verhuizen. Het duurde wel bijna 2 uur voor meneer in de trailer stond... Dan nog met behulp van een vriendinnetje voor hem en een emmertje voer en meneer stond nogal nat van de regen en het zweten.
Het was dus al half 10 's avonds toen we op de nieuwe stal aankwamen. Daar mocht meneer met zijn dames op de weide (Mieke en Falke). Mieke jaagde hem wel wat weg en dreigde wel eens, maar problemen gaf het niet.
De volgende dag stond het gelukkige gezinnetje zelfs dicht bij elkaar met kleine Falke mooi tussen de mama en nonkel Safirr in...
De verhuisplannen zijn veranderd... Spijtig genoeg... Maar door samenloop van omstandigheden kon Joke niet mee en daarom ben ik gisteren nog snel op zoek moeten gaan naar een andere verhuismanier. Gelukkig bestaat er nog zoiets als het Belgentopic op Bokt, want daar zitten lieve mensen met trailers die zich kandidaat stelden om mij te vervoeren... Allee, eigenlijk om mijn ezeltje te vervoeren. Het zal dus deze avond pas verhuis zijn en we moeten duimen dat meneer de trailer in wil. Maar als hij zoals gisteren als een hondje achter mij aan zou lopen, denk ik niet dat dat een probleem zal geven... En anders hebben we nog paardensnoepjes en wortels in de aanbieding...
Ik had een wandeling gepland met Safirr om even te kijken hoe het zat met insecten, vermits meneer Zondag 3 augustus een verhuis van dik 20 kilometer te voet voor de boeg heeft...
Ik dus de weide op om de andere paarden één voor een te knuffelen zodat ik Safirr zou kunnen vangen. Na een paar paarden stond ik bij mijn vriendje Gust te knuffelen en wie kwamen er daar afgestapt? Safirr en zijn Nation Ik dus na wat knuffelen touwtje rond Safirr zijn nek en halster aan gedaan.
Dan richting fel gele container (ze zijn op stal aan breekwerken bezig), maar daar ging hij na wat aandringen toch wat aan snuffelen.
Dan aan de hand op stap, de grote weg over en nog eenstuk verder en er dan maar opgekropen terwijl mijn zus hem aan de hand had, want alleen buiten is ook nog niet alles en zeker niet als baasje niet voor je loopt Ik heb er toch twee keer kunnen opkruipen, maar toen kreeg hij echt veel last van de insecten en zijn we maar allemaal te voet teruggekeerd.
Nu heb ik zijn vliegendeken mee om te wassen en dacht het achteraf te weken in een badje van essentiële olieën die tegen insecten werken, hem ga ik bij de verhuis insprayen met atex daas spray en dan het deken erop. Ga het voor de zekerheid toch op een avond nog eens proberen, want de verhuis moet echt vlekkeloos verlopen!
Met hulp van de meisjes op stal, zijn we toch anders aan het rijden... De dressuur is wat meer verleden en we rijden meer een soort van recreatief western. Safirr lijkt het super te vinden, hij loopt mooi met zijn hoofdje laag en gaat met momenten zelfs de piste stofzuigen Ik zit ook veel ontspannener op Safirr en dat heeft een goede invloed op hem. De galop is nog het moeilijkste voor ons allebei, want zijn evenwicht is niet helemaal in orde (vooral niet bergaf) en mijn zit is niet om over naar huis te schrijven
We hebben vandaag ook gereden met zadeltassen in stap en draf hij het ging super, leuk voor lange tochten en dergelijke, natuurlijk en voor mijn verhuis binnen 2 weken!
EN... We hebben voor het eerst echt bitloos gereden in de piste en ook dat ging goed. Hij was zelfs (met goed gebruik van de benen op sommige momenten) weg te sturen van zijn vriendinnetje. De sidepull bevalt hem dus wel, volgende keer misschien eens de crosslink proberen, want ik zou hem in de toekomst graag voor een deel bitloos willen rijden en ik wil echt zoeken welke optoming het best bij hem past...
Gisteren Safirr 's morgens uit de stal kunnen vissen, dus moest ik er niet achter gaan lopen. Ik had het zadel al klaargelegd aan de piste en het bit ook om aan mijn hoofdstel te klikken. Meneer wilde eerst niet zo goed volgen, maar eens we de stal buiten waren, ging het wel goed. Ik liet hem eerst wat crossen in de piste, dan gezadeld en een half uurtje gereden (meneer wilde altijd maar draven, maar op het einde stapte meneer aan een lang teugeltje ontspannen rond ) Daarna mocht meneer nog eens lopen en ging hij zijn palomino aanbidsters imponeren door rond te crossen dat de aarde rond zijn oren vloog. Af en toe kwam hij eens bij baasje kijken of ze er nog was en uiteindelijk ging hij mooi naast mij komen grazen...
Vandaag stond hij wel al op de wei toen ik aankwam, kon hem direct vangen en het volgen ging ook al net iets beter. We zijn dan gezellig een uurtje asfalttraining gaan doen aan de hand, vooral stap met 1 drafje van een paar minuutjes. Daarna meneer nog wat aan de hand laten grazen op het erf en op de wei gezwierd. Ik kon hem na het loslaten en het dag zeggen tegen de andere paarden zo weer gaan aaien zonder dat hij wegliep en toen ik onderaan de poort kwam, hoorde ik een oorverdovende hinnik en zag ik een lieve snuit naar mmij kijken met twee oortjes naar voor. Toen ik de poort voorbij was, kwam het tweede salvo en dan ben je toch stapelgek op zo'n beest, hoe vervelend hij soms ook zou doen...
Zelf ben ik me meer en meer aan het inlezen in het westernrijden.
Ik blijf het een interessante optie vinden voor de toekomst, maar ben eigenlijk ook een beetje bang om eraan te beginnen, omdat ik er niet zo bekend mee ben en ook omdat ik in dat wereldje niet thuis ben om er een goede lesgever uit te kunnen pikken...
Maar het blijft een openstaande optie voor de toekomst... Net als endurance en TREC
Safirr en ik zitten even in een dipje... Meneer wilt zich niet meer graag laten vangen in de weide, minstens een halfuur heb je daar nu voor nodig, maar meestal duurt het wel een uur of krijg je hem niet vast (als meneer zijn merrie moet gaan verdedigen omdat een andere ruin haar constant wil dekken )
Vandaag heb ik hem gelukkig wel vastgekregen, wel een uurtje werk, maar na al het dressuurrijden naar aanleiding van onze les, zijn we nu nog eens buiten gaan wandelen. Meneer kon het natuurlijk niet laten om te roepen naar alles dat maar in de verte op een paard leek En zo staan er natuurlijk veel dingen langs de weg. Op het begin was hij wat schrikkerig en vooral extra kijkerig omdat het een tijdje geleden was dat we de wijde wereld ingetrokken waren, maar op het einde wandelde hij weer langs een tractor met draaiende motor alsof hij niets anders deed (alleen een beetje sneller dan normaal )
Donderdag heb ik dan NH-les om te zien wat we aan het vangprobleem kunnen doen en hopelijk gaat het dan weer goed en kunnen we werken aan het dressuren, grondwerk en buitenrijden en -wandelen.
Omdat Safirr binnen 2 maanden verhuist naar een open stal met 4 vriendjes, wilde ik rustigaan beginnen met het trailerladen.
Eerst Safirr uit de wei halen, want nu wel 20 minuten duurde, omdat ik even moest tonen wie de leider was door middel van grondwerk (meneer had geen zin om zich gewoon te laten vangen, maar door dat grondwerk kwam hij naar mij toe en mocht ik zijn halster aandoen). Dan de snoepjes bij de hand genomen en de staleigenaars waren zo vriendelijk geweest om de trailer voor mij klaar te zetten. Eerst langs de zijkant op het ijzerwerk boven de wielen een snoepje gelegd en meneer wilde het er wel af eten. Dan een toertje rond de trailer gewandeld, maar Safirr maakte zich helemaal geen zorgen bij het zien van een trailer. Dan maar naar de laadklep, daar wat snoepjes opgemikt die hij er mooi van af at met 2 voetjes mooi op de laadklep. Geen enkel probleem dus. Dan maar zelf in de trailer gestapt, met snoepje op de hand een stuk voor zijn neus. Hij natuurlijk eerst rekken en strekken om te zien of hij er niet aan kon geraken met enkel zijn nek te bewegen, maar nee, twee stapjes vooruit, dus een derde voet op de laadklep. Op dat moment was het toch een beetje eng, dus ging hij achteruit en ik liet hem maar rustig gaan. Zo nog een aantal keren herbegonnen en uiteindelijk nam Safirr een snoepje aan dat ik met voor de stang vooraaan hield en stond hij met 3 voeten in de trailer en eentje op de laadklep. Toen vond ik het genoeg. Volgende week ofzo oefenen we nog wel eens en dan zal hij er tegen augustus waarschijnlijk wel zonder problemen in willen stappen
Gisteren heb ik een echt penny moment beleefd met Safirr... Meneer lag languit te dagdromen in het gras en ik wilde eens zien wat hij zou doen als ik er naartoe ging. Ik dus rustig zijn richting uit, ging er een hoofdje nieuwsgierig omhoog en richtte hij zijn lichaam wat op en mocht ik er rustig gaan bij zitten en meneer knuffelen
Spijtig genoeg had ik nu net geen fototoestel mee.
Daarna nog even met één van de meisjes van stal en de hond in de weide blijven zitten en toen Safirr genoeg gerust had, kwam hij gezellig wat snuffelen en doen. Tot we niet interessant meer waren, want gras eten blijft natuurlijk het belangrijkste in zijn leven
Ondertussen heb ik al twee buitenritjes gedaan met Safirr, waarbij ik enkel de grote wegen nog eens afstapte of als Safirr een beetje panikeerde. En gisteren heb ik Joke er buiten op gegooid, eerst aan de hand en dan los. Maar als hij een beetje in paniek raakte, was dat direct over als ik hem weer aan de hand nam.
Morgen normaal gezien weer een buitenritje.
Ondertussen maken we ook een beginnetje aan de lange lijnen, het sturen ter hoogte van de achterkant van het zadeldekje gaat al goed, verder naar achter ben ik nog niet gegaan met zijn achterwerkfobie. Tijdens het poetsen kan ik wel al rustig tegen zijn achterhand gaan hangen en mag ik zelf zijn staart met ontklitter inspuiten. Zijn manen zijn net iets minder leuk.
En hij is ook al twee keer buiten geweest met zijn rijvliegendeken op en daar maakte hij ook geen problemen van, hij maakt zelfs niks meer van opzadelen, deken erop enzovoort.
Hij is ook verschrikkelijk wit, zonder zonnebril zelfs redelijk verblindend.
Wassen mag enkel met een spons, want een tuinslang is eng... Al is het water dat eruit komt, toch wel een beetje lekker
Hij doet het dus nog steeds goed, ook al moet hij nog altijd dingen bijleren.
Maandag hebben we dan ook normaal gezien onze eerste dressuurles, zodat er zowel aan zijn als aan mijn houding gewerkt kan worden... Maar ik ben er van overtuigd dat hij ook dat goed zal doen!
Ik heb mijn blogje wat verwaarloosd... Meer tijd gestoken in mijn paardje dan in mijn blog en Safirr is nog altijd een wondertje
Aan de hand wandelen is geen enkel probleem, geen enkel voertuig jaagt hem schrik aan, hij steekt heel makkelijk de grote steenweg over, zelfs wapperende linten van wegenwerken jagen hem geen schrik aan. Totaal bomproof, dus!
En het rijden... In de roundpen gaat het echt goed, daarom dat we vandaag de deur opengedaan hebben en tussen de pony's zijn gaan rijden in stap. Natuurlijk ook geen probleem voor meneer.
Ik ben ook begonnen met een basisje bitloos rijden, hij begrijpt het nog niet zo goed, maar door hem op neckreining te rijden zonder bit, weet hij toch een beetje wat de bedoeling is.
Dus... Safirr is nog steeds mijn droompaardje... en iedereen op stal is ook gek van hem, hoe braaf hij is in de hand, hoe vriendelijk hij is tegenover mensen en dieren,... Ja, ik ben nog steeds helemaal in de wolken!
Vandaag Safirr gepoetst en hij had al een zeer mooie klit in zijn manen, vandaar dat ik heb gevlochten heb. Hoe hij het gedaan had gekregen? Helemaal geen idee van, maar hij blijkt dus echt een natuurtalent!
Ik heb hem ook helemaal gepoetst en dat vond hij wel fijn, hij bleef braaf stilstaan, tot ik aan zijn hoeven begin, toen had hij zin in een wandeling, maar ik kan blijkbaar nog net iets beter doorzetten dan hij Ontklitter vind hij ook maar iets raar
Daarna eventjes tot aan het graspistetje gegaan en een beetje gewerkt aan het mooi volgen, stilstaan en achteruitgaan, vermits ik weet dat hij dat kan. Hij deed het goed, al was hij erg afgeleid omdat alles rond hem nieuw is. Daarom heb ik ook maar zo'n 10 minuten gewerkt en dan mocht meneer op de weide. En omdat zowel hij als Mieke bleven eten als Mieke aan de kant van de weide stond en hij erin, mocht Mieke een poging doen om bij Safirr in de weide te gaan. Geen probleem, ze bleven beiden maar eten. Safirr zocht wel toenadering, maar zodra Mieke wegstapte, ging meneer verder met eten. Toen de rest buiten kwam (in de andere wei) was er even wat opwinding, want die vliegen natuurlijk in volle galop naar boven. Maar de rust was snel weergekeerd!
Nu hopen dat het niet te snel gaat regenen, zodat Safirr nog een beetje van de buitenlucht kan genieten!
Safirr is een 7-jarige (hij wordt 8 dit jaar) Arabische schimmelruin van ongeveer 1m52 hoog met volgende afstamming: http://www.allbreedpedigree.com/safirr
Binnenkort is het zover! Safirr wordt mijn paardje!
Wel raar, als je je bedenkt dat ik er 5 jaar geleden al verliefd op was en hij net terug in mijn leven kwam voor ik mijn zoektocht naar een paardje ging beginnen.
Van die zoektocht is dan natuurlijk ook niets in huis gekomen...
Vijf jaar geleden ging ik op logement bij Emmely voor een show met arabische paarden en 's avonds brachten we snel even een bezoekje aan de fokkerij van haar nicht, die zelf arabische paarden fokt. Twee paardjes vielen mij daar op: Ganesha en Safirr. Nessie was niet veel later verkocht en dus bleef enkel Safirr over... Toen gij verkocht werd, was ik er ook wel even niet goed van, maar daar is hij niet zo lang gebleven en hij zou nooit meer verkocht worden, had Emmely mij verteld.
Door Sylvia haar voorstel om een NH-clinic te volgen, kwam ik weer met Carline (het nicht van Emmely) in contact (eerst zonder dat ik het zelf doorhad ). Toen begon in natuurlijk te bedelen om met Safirr aan de slag te mogen gaan.
Een week voor de clinic wist ik dat het ging lukken, maar ik had er geen idee van dat het zo goed zou klikken tussen Safirr en mij.
Op de clinic was het eerst een beetje paniek, zowel bij de mensen als bij de paarden, omdat stammerrie Ninotchka neerlag in haar stal en niet meer recht geraakte. Dat was natuurlijk een beetje een domper op de feestvreugde, maar met behulp van de dierenarts stond Notchka toch na een tijdje bij de rest op de weide.
De paarden waarmee we aan de slag gingen waren nog wel een beetje van slag bij het begin van de clinic, maar na een beetje show werkten ze flink mee.
Op het einde van de eerste dag was ik al weer helemaal weg van Safirr en aan het einde van de tweede dag, wist ik dat ik hem eventueel zou kunnen kopen en voor welke prijs. En had ik eventjes in stap op zijn rug gezeten.
Dan maar met het hoofd ik de wolken naar huis en het even laten bezinken...
Eind januari moest ik gewoon terug om zekerheid te hebben en die zekerheid kreeg ik na wat grondwerk, rijden en een wandeling aan de hand buiten. En natuurlijk ook door de mening van Sylvia en Joke, die allebei kritisch hebben toegekeken en Joke die er ook op moest van mij.
In april is meneer welkom op stal, dus lang wachten is het niet meer.
Volgend weekend nog wat dingen zien af te spreken met de eigenaresse op Flanders Horse Expo en alles komt goed!
Gaat op het begin wel raar doen, zo'n eigen paardje, maar ik ben er zeker van dat Safirr en Ik een goed team zullen gaan vormen in de toekomst!
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Ik dus na wat knuffelen touwtje rond Safirr zijn nek en halster aan gedaan.
Ik zit ook veel ontspannener op Safirr en dat heeft een goede invloed op hem. De galop is nog het moeilijkste voor ons allebei, want zijn evenwicht is niet helemaal in orde (vooral niet bergaf) en mijn zit is niet om over naar huis te schrijven 
)
Ontklitter vind hij ook maar iets raar 
Safirr is een 7-jarige (hij wordt 8 dit jaar) Arabische schimmelruin van ongeveer 1m52 hoog met volgende afstamming: 
