Begin dit jaar zijn we met vrienden terug naar Zuid Afrika geweest.
Ja hoor we hebben ons hart daar verloren.
De activiteiten van toen vinden jullie terug op de volgende blog : www.bloggen.be/patrickenels
Veel leesplezier.
Binnen enkele dagen vertrekken we voor onze tweede reis naar het prachtige ZA.
Net zoals vorig jaar houden wij u via deze blog een beetje op de hoogte van onze avonturen.
Genieten jullie mee ?
Deze dag had ik precies niet gepost ...
Na ontbijt rijden we omstreeks 09.12 u Via de Robertson pas naar Mosselbaai. Wie denkt dat ZA een droog, dor landschap heeft, heeft het volledig mis. Groen overheerst het landschap. Alhoewel we al een paar dagen in dit panorama vertoeven, blijkt het ons helemaal niet te vervelen. In Mosselbaai bezoeken we het Karveel museum waar een replica te zien is van het eerste Portugese schip dat rond de Kaap vaarde. Nabij het museum staat ook de oude postboom het eerste postkantoor van ZA. We hebben daarna nog 1,5 u vrij en zetten ons, alhoewel er heel veel wind is, op een terrasje (uiteraard uit de wind) met een frisdrankje. Rond 12.30 u hebben we afgesproken bij Garret waar we een heerlijke lunch hebben om daarna naar onze Lodge te rijden die te midden van een groot natuurgebied ligt. Daar brengen we een bezoekje aan het reptielencentrum en het Cheetah Conservation Centre. Dit sloeg een beetje tegen. We vonden dat er te weinig dieren zaten en het zag er helemaal niet verzorgd uit. Vele kooien stonden leeg. We werden verwacht in Garden Route Game lodge waar we rond 16.30 u warm aangekleed, klaar moesten staan voor ons game drive. Hier zouden we zeker 80% van de Big 5 kunnen zijn. Heel benieuwd wat het zou zijn, stapten we in de open jeeps naar het park dat slechts een 2000 ha. In vergelijking met het Kruger Park was dit peanuts. Na een paar meter hadden we al door dat het niet echt leek. Er waren idd olifanten, leeuwen, giraffen, buffels, neushoorns, zebras, impalas en andere antilopes, maar ze waren verdeeld in gebieden die op hun beurt waren omheind met draden waar er stroom op was. De dieren konden niet in elkaars territorium terecht. Aangezien het een open vlakte was, konden we de beesten al van ver opmerking. Dit was bij benadering nog geen tipje van het Kruger Park. Dit was een mineur. We hadden beter eerst dit domein opgereden en daarna het Kruger Park. Maar ja, ze moeten toch hun dagen vol krijgen met activiteiten. Moest dit park al meerdere jaren bestaan, het zou er dan veel anders uitzien. Na deze drive, kregen we een zoete cherry aangeboden waarna we dan aan tafel konden voor ons avondeten in buffetvorm, en Els, natuurlijk met een flesje goede ZA wijn. Morgen moeten we vroeg opstaan want we rijden richting Kaapstad en zullen wel een uur of 4 in de bus te zitten. Dus, slapen nu en tot morgen .
Echt waar, het is onze laatste dag ZA. Verdomme toch! Met tegenzin duwen we onze koffers terug vol met kleren en souvenirs. Na het ontbijt maken we een wandeling door de buurt van de moslims in Kaapstad. De huisjes hebben allemaal een verschillende kleur en schitteren in de zon. Terug aan het hotel maken we onze uitgestelde bustour door het centrum van de stad om vervolgens richting Waterfront te rijden. In dit leuke, gezellige stadje, krijgen we tijd om lekker te lunchen (overheerlijke gambas) in een door Belgen gerund restaurant De Anker. Op en top lekker, buiten op het terras met zicht op de haven, mijmerend over de voorbije dagen Van hieruit besluit onze gids nog een bezoek te brengen in één van de wijnproeverijen in Stellenbosch, Beyerskloof. De rode wijn blijkt hier één van de lekkerste wijnen te zijn. Kevin wist dit al langer want heeft bijna de hele vakantie, samen met Mionique van deze rode wijn gedronken. Toch besloten Guy en ik (fervente witte wijn drinkers ) eens te proeven van deze rode wijn en echt hij was superlekker, fris, fruitig (smaakte als een witte wijn). Wie weet worden wij ook nog rode wijn drinkers. Nadat we ons buikske vol hadden, reden we richting luchthaven waar we s avonds om 19.00 u vertrokken voor onze vlucht terug naar België. Het afscheid van onze gids was niet leuk. Maar Lowi was een TOP-man, super goed heeft hij voor ons gezorgd, geregeld, zien dat al de bagage terecht kwam in de juiste kamers. Hij is, volgens ons, een gids uit de duizend.
Dit was het dan onze eerste, en zeker niet de laatste, reis naar Afrika. Want we zijn helemaal aan dit land verkocht !
IK BEN ENORM BLIJ DAT IK DEZE REIS IN TAMELIJK GOEDE GEZONDHEID HEB KUNNEN MAKEN (al was het zeer vermoeiend) EN HOPELIJK ZULLEN ER NOG VELE VOLGEN !!!
Bedankt Guy en Monique dat jullie zijn meegegaan. Je weet dat dit een bijzonder gevoel was voor mij. Dikke kussen Sabine XXX en Kevin
Na het ontbijt zijn we vanuit het chaotische Cape Town vertrokken naar Hout Bay, dit vissersdorp is de belangrijkste thuishaven van de kreeftvissers. Vanuit het haventje vertrekken we met de Calypso naar Duiker Eiland waar een uitgebreide kolonie Kaapse Pelsrobben zitten. Als ik zeg dat er een paar 1000 zaten, is dit niet overdreven. Ik heb er niet echt van genoten want wie mij goed kent, weet dat ik aan boord van een varend tuig, niet echt mezelf ben en was dus ook blij dat we na een uurtje terug aan wal waren. Dizzy en bleekjes, kuierden we nog wat rond langs de marktkraampjes. Terug in de autobus reden we op de tolweg via Chapmens Peak, langs Noordhoek, naar SIMONS stad (hihihihi red. SIMONS stad). Aan het zuidelijke gedeelte van deze stad log Boulders Beach, één van de broedkolonies van de Zwartvoetpinguïn op het vasteland van ZA. Wie dacht dat deze zwart-witte vogelsoort in de Noordpool voorkomt heeft het mis. Onvoorstelbaar hoe die, waggelende dieren, zich in deze hitte kunnen voortplanten en leven. Honderden pinguïns hebben we kunnen aanschouwen in hun doen, maar vooral hun laten.
Na dit mooie plaatsje (wat enkele prachtige fotos opleverde) rijden we richting Cape of Good Hope. We moeten de 12 km lange kustlijn afrijden tot de Kaap de Goede Hoop. Wat is de natuur toch wonderbaar. De grillige kustlijn, de baaien, het mooi groen-blauw gekleurde water, de rotsen, echt een plaatje uit een film. Mooi, mooi, mooi. Na onze lunch daar te hebben genomen (in een toch iets te commerciële restaurant waar de muizen onder de tafels liepen) konden we, ofwel een stevige klim of een korte rit met een tandradtram aankomt bij Cape Point en uitkijkt over de oceaan. Met zijn vieren nemen we het tramtoestel tot boven waar er weer een adembenemend zicht is. Diegene die willen, kunnen nog de wandeling op de Cape doen. Kevin beslist mee te gaan, maar ik, Monique en Guy besluiten maar met de bus tot het eindpunt mee te rijden. Horden Japanners palmden de parking in en we reden daarom maar snel richting Cape Town terug. Onderweg nog even gestopt voor bavianen langs de kant van de weg. Grappig hoe die beesten daar op hun gemak zitten. Lowi (onze gids) stelt voor om nog een stadstour te doen in de hoofdstad maar ik moet zoooo dringend in het rijtje staan (WC) en we kunnen nergens nog stoppen onderweg. Na 10 minuten rijden besluit Lowi het ganse programma te wijzigen omdat er iemand dringend moet. Je moet wel een VIP zijn om dit gedaan te krijgen ;)
Ja mensen, dit was onze voorlaatste dag alweer in het mooie ZA. Morgen hebben we dus nog de uitgestelde stadstour, Stellenbosch waar we ook nog een keer gaan wijnproeven en daarna terug huiswaarts moeten.
Spijtig (al zullen we langs ene kant blij zijn dat we onze familie en thuisgebleven vrienden terugzien).
Hey, hier wee wat nieuws uit het zaaalige Afrika. Deze morgen zijn we, na het ontbijt, om 09.15 u vertrokken richting Kaapstad voor onze laatste dagen ZA Eerste stopplaats was in Swellendam, 2² oudste stadje van ZA en hier vertoeven heel veel Belgen. Via de N62 (ook de langst(e wijnroute van de wereld) rijden we via Ashton, Arabella, Robinsonvallei verder richting hoofdstad. We doen onze laatste bergpas en moeten nog door een 3,9 km langen tunnel om tenslotten in Kaapstad aan te komen. We gaan lunchen en wachten af of de dikke wolken boven de Tafelberg zullen wegtrekken? De gids besluit het programma te veranderen en we leggen eerst een bezoek af aan het Afrikaans Taalmonument : dit monument werd in 1975 opgericht ter herinnering aan een beweging die 100 jaar eerder in Pearl begon en die met succes streefde naar erkenning van het Afrikaans als officiële taal. Daarna bezoeken we de wijnboerderij van Laborie waar we 4 verschillende wijnen mogen proeven en één cherry-porto- dessertwijntje. Maar zoals we al eerder vertelden, het is hier ALLEMAAL hele lekkere wijn. Na de proeverij hebben we de gelegenheid om evt een flesje (of meer) te kopen en we besluiten om enkele sherry-porto wijntjes mee te nemen. Ondertussen blijken de witte wolken boven de Tafelberg open te trekken en rijden we naar deze toeristische trekpleister. De Tafelberg wordt door de plaatselijke bevolking gewoonweg de berg genoemd. Het bezoek aan Kaapstad is niet compleet zonder een overzicht over de stad vanaf de top van die berg. De rit met de kabelbaan naar de 1086 m hoge top, duurt slechts 6 minuten. OP de top aangekomen waar het wel enkele graden kouder is en veel wind, genieten we van het buitengewoon zicht over Kaapstad. Prachtig ! Van hieruit vertrekken we naar ons hotel in Kaapstad zelf, Cape Town Lodge. Niettegenstaande we hier in het centrum van de stad liggen, missen we nu al de lodges ver buiten de drukte en in de natuur Na het avond eten, even bloggen en dan naar bed want morgen verwacht onze gids de groep om 08.00 u aan de bus voor onze tocht met boot naar de pinguins enz Verslag volgt. Baie groet van ek.
Gaan we deze dag overleven ?
Nadat we onze nacht hebben doorgebracht in de lodge hiernaast, kunnen we om 07.30 u ontbijten bij de groep. We hebben een rustige ochtend, diegene die willen kunnen met de bus tot het stadje Outshoorn rijden en daar rustig rondkuieren tot het dagprogramma begint. We besloten met zn vieren en Marc mee te rijden. Outshoorn is een steeds populairder wordende bestemming voor een dagtocht als zijsprong vanaf de eigenlijke Tuinroute. Het kan er bloedheet worden in de zomer. Om je een voorbeeld te geven : vorige week was het hier nog 46°, vandaag echter 24° en hier waren de inwoners erg gelukkig mee. Wij wat minder want het heeft dan ook nog geregend. Maar die buien trekken even snel weg dan dat ze opkomen. We wandelden wat rond in de zijstraatjes en er bleek veel armoede te zijn. Kinderen liepen er blootsvoets door de straten. Mannen, maar ook vrouwen waren precies al goed dronken of stoned. Ze zagen er verschrikkelijk uit Deze plaats staat ook bekend voor het fokken van struisvogels en bezoeken dan ook een struisvogelboerderij. We kregen de kans om een ritje op die beesten te maken, maar niemand was kandidaat en daarom werden de plaatselijke jockeys gevraagd om een demo rit te geven. Lachen geblazen want het was een komiek zicht. Wist je dat struisvogelleer het duurste leer van alle andere soorten is ? Na een lekker kopje koffie of thee (die we kregen van de plaatselijke struisvogelkweker) reden we 32 km verder naar de Cango Caves. Ja weeral rijden, weet je dat we deze 14 dagen een 3.387 km moeten afleggen om alles te zien ?
De Cango Caves vormen slechts een klein deel van een enorm complex van druipsteengrotten (stalagmieten en stalagtieten) onder de Swartbergen. Voordat we de grotten ingaan, lunchen we daar in het restaurant en vertrekken dan voor een uur durende rondleiding met gids, die ons voert door drie van de grootste grotkamers. Prachtig die gevormde rotsen die voor ieder een andere betekenis kent. Van hieruit reden we de Swartbergpas op, één van de mooiste berpassen van ZA. De steenslagweg is uitgeroepen tot nationaal monument. Voor we tot aan de top reden (maar liefst 1.800 en m hoog) moesten we overstappen in een kleinere autocar met andere chauffeur, tevens gids en die reed over de machtige Swartbergen en kronkelt zich in talloze scherpe, blinde haarspeldbochten, ZONDER AFSLUITING ! (ja Melt, dat had iets voor u geweest) De vergezichten zijn prachtig¸maar het is niet bepaald een rit voor mensen die hoogtevrees hebben. Ik dacht dat onze laatste minuten waren geteld, daarom de tittel Oef we haalden de top en terug tot aan Kobe Se Gat een plaatselijk restaurant waar we een echt Afrikaans diner kregen en heerlijk smaakte en waarna we terug naar onze lodge keerden. We gingen onmiddellijk naar onze kamers want we waren best moe, allez, ikke dan toch . En de Guy heeft last van t pootje (dikke voet ten gevolge van teveel alcohol en eten) Morgen is er opnieuw een dag (al begint het einde aardig in zicht te komen) en doen we terug een safari. Leuk om nog eens iets anders te doen. Nu slapen om morgen uitgerust aan de tiende dag te kunnen beginnen. Groetjes van ons. X
