Welkom iedereen!

Ik wil eerst en vooral mijn familie en vrienden bedanken voor de steun de ze mij de afgelopen (moeilijke) periode gaven en uiteraard nog steeds geven.

Mijn verhaal kort:

Voor augustus 2010, was ik nog samenwondende met de papa van mijn 2 kinderen. Op 22 augustus 2012 werd ik alleenstaande mama, door een scheiding, en stond ik er plots alleen voor met mijn 2 kinderen van 6 en 8 jaar…

Ik had toen een job binnen het onderwijs en bekleedde de functie van directiesecretaresse in één school en werkte als opvoedster (leerlingensecretariaat en leerlingenbegeleiding) in een andere school.

Eind augustus 2011 kreeg ik in beide scholen te horen dat mijn contract niet verlengd werd om structurele redenen (nieuwe CAO, puntentekort,..).

Daar stond ik dan als alleenstaande mama, ouder, die een inkomen broodnodig had!

Na een tijd van bikkelhard zoeken naar een job die ik volgens mijn diploma aankon en die combineerbaar was met een gezin, heb ik de strijd opgegeven (ik was met een diploma van gegradueerde in de orthopedagogie blijkbaar noch mossel noch vis). Ik ben toen op zoek gegaan naar  een manier om mijn loopbaan te heroriënteren. Samen met de VDAB en RVA besloot ik om toch binnen de muren van het onderwijs te blijven en een bijkomende opleiding te volgen om les te kunnen geven in het lager onderwijs. Mijn opleiding werd: bachelor in het lager onderwijs.

“Hoe doe je dit dan als alleenstaande mama?”, hoor ik de mensen rondom mij afvragen.

Keiharde zelfdiscipline en doorzetting zijn hier geen misplaatste woorden.

Het studeren, de stages, de vele opdrachten,...

Het leven van een alleenstaande mama student.

Mijn strijd om mijn kinderen, mijn leven, mijn werk, mijn diploma,....

MIJN stukje recht op leven!

10-06-2013 om 22:01 geschreven door Sabiens