Met mij alvast wel, momenteel nog geen sigaret aangeraakt of gekocht.
Ondanks dit heugelijke nieuws, moet ik wel toegeven dat ik reeds een aantal moeilijke momenten heb gehad. Geregeld steekt de "goesting" zeg maar "drang" de kop op.
Uit het verleden weet ik dat je daar verschillend kunt op reageren.
De gemakkelijkste manier is natuurlijk om onmiddellijk toe te geven aan deze drang. Sigaretten kopen, pakje openscheuren en een sigaret opsteken.
Je kunt je natuurlijk ook iets voorspiegelen. Kordaat blijven volhouden dat je "gestopt bent" met roken, maar uiteindelijk toch bezwijken en op de een of andere manier een sigaret proberen te bemachtigen met de gekende gevolgen.
Een laatste manier is om vastberaden de sigaret volledig af te zweren en te blijven volharden in het niet meer roken. Dit vraagt echter wat voorbereiding en oefening.
Indien je echt niet meer wil roken, moet je je ervan bewust zijn dat de drang vroeg of laat opnieuw de kop zal opsteken. Op zo'n moment is het belangrijk dat je deze drang erkent en je er bovenstelt. Je zal ervaren dat dergelijke momenten in het begin heel vaak voorkomen en tamelijk lang duren (+/- 1/2 à 1 uur). Waarschijnlijk is dit ook afhankelijk van het aantal sigaretten dat men dagelijks rookt.
Wanneer men in dergelijke situaties kan weerstaan aan de drang, dan zal je zien dat dergelijke momenten na verloop van tijd uitsterven. Tevens zal je ook ervaren dat zo'n momenten steeds minder terugkomen en almaar korter duren.
Ik moet toegeven dat ik de voorbije 4 weken slechts 1 kritiek moment heb gekend. Dat moment was echt wel zwaar, maar uiteindelijk ben ik er toch in geslaagd om hieraan te weerstaan maar het heeft een serieus offer gekost.
Ik zal de situatie proberen te schetsen : " druk op het werk - collega ziek - al het werk komt voor het grote deel bij mij terecht - normaal gezien moet ik in de namiddag naar de Batibouw Beurs in Brussel"
Op een bepaald moment in de voormiddag voel ik door de stressy situatie de drang opkomen en hij blijft heel lang. Zo lang zelfs dat ik vrees waneer ik 's namiddags naar Brussel moet, dat ik zeker stop in Drongen om een pak sigaretten te kopen en opnieuw te roken. Ik kon niet weerstaan en zou zeker hervallen.
Door de ziekte van mijn collega en de drukte op het werk heb ik kunnen regelen dat ik niet naar Batibouw moest en heb zo vermeden om te hervallen.
De reden waarom de drang zolang bleef hangen, wijt ik aan het feit dat ik mijn uitstapje naar Batibouw associeerde met een vroegere, gelijkaardige situatie. Deze vroegere situatie moet mij een heel aangenaam gevoel bezorgd hebben aangezien ik de drang zeker niet zou kunnen hebben weerstaan.
Je moet soms offers brengen.
Uiteindelijk zal je beseffen dat we roken met veel zaken associëren. Aangezien de mens een kuddedier is, wordt het rookgedrag ook bepaald door het sociale leven.
In een van mijn volgende bijdrages zou ik hierover mijn ideëen en gedachten willen meegeven.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 3/5 - (1 Stemmen) Tags:stop to smoke, stoppen met roken
14-03-2010
4 weken geleden !!!!
Hallo,
Ik ben S Age, 40 jaar en ik rook momenteel niet meer.
De manier waarop ik mijn blog begin, lijkt wel of ik een zware bekentenis moet afleggen en... in principe is het dat ook wel. Ik heb mijn vrouw, noch mijn kinderen nooit verteld dat ik een roker was. Tot op heden heeft mijn vrouw ook nooit laten blijken dat ze iets vermoedde, dus heb ik het haar nooit verteld.... wat niet eert, niet deert.
Ik denk wel dat ze altijd al een vermoeden gehad heeft, maar ook zij liet niets blijken... ze moet me echt wel graag zien !
De kinderen is een ander paar mouwen. Verschillende malen heeft mijn oudste dochter mij gezegd dat ik stonk. De geur kon ze echt niet thuiswijzen, maar dat het stonk was zeker. Gelijk had ze.
Ikzelf heb nooit de 'guts' gehad om het hen op te biechten !
Ik speelde al een tijdje met de gedachte om te stoppen met roken, maar kwam er nooit toe.
Uiteindelijk had ik 2 redenen om niet meer te roken. Deze 2 redenen zijn mijn 2 kinderen. Ooh ja, er is ook nog een 3e reden, mijn vrouw. Ik heb niet het recht hun toekomst te hypothekeren met die stomme sigaret. Daarenboven waren er nog een aantal andere factoren die mij overuigd hebben om niet meer te roken :
* erfelijk ben ik bepaald om nooit de slankste van de familie te worden; * tevens heb ik een voorgeschiedenis van hart en vaatziekten. * de laatste jaren had ik nogal veel last van hypertensie * mijn fysieke conditie was way below zero
Tijd om er iets aan te doen dus...
4 Weken geleden heb ik voor mijzelf uitgemaakt dat ik mijn laatste sigaret heb gerookt. De laatste sigaret heb ik gerookt in de auto en ik had er nog een 2-tal in het pakje zitten, maar deze heb wijselijk in het pakje laten zitten. Het was daags voor ik op ski vakantie vertrok. Het pakje heb ik nonchalant door het raam van de auto op straat gegooid, sorry hiervoor moeder natuur...maar toen heb ik bij mijzelf gezegd : " Nu, niet meer!" Dat is beter dan nooit, want zeg nooit... nooit....
Lastig, ja en nee, ondertussen zijn we 4 weken verder en momenteel rook ik niet meer. Gestopt ? Dat durf ik niet zeggen ! Volgens mij stopt men nooit met roken, eens roker altijd roker, actief of latent... vandaar dat de meeste "ex rokers" steevast zeggen, de "goeste" blijft. Ikzelf durf te zeggen dat ik momenteel niet meer rook, dat is toch iets anders dan te zeggen "ik ben gestopt met roken." Als je zegt gestopt met roken, dan bedoel je iets definitiefs. Probeer je dan er maar eens uit te praten wanneer je hervalt ?
Waarschijnlijk lijkt dit jullie waanzin, maar dat is hoe ik het nu reeds 4 weken vollhou.
Tot zover mijn eerste bijdrage aan deze blog ... stay tuned for some more thoughts about "stop to smoke".
stoppen met roken
