1° Straat in Salzkotten. 2° Foto met links vooraan Wolfgang Rust. Voorzitter en inspireerende kracht naast de ' Singgemeinschaft Salzkotten'. 3° Koorvoorbereiding voor het concert. 4° De laatste foto is afkomst uit een dagblad.
Wanneer ik nù, vanuit mijn 'luie' zetel, verdwaasd naar de keukenklok kijk, verwijzen de wijzers naar zeven minuten voor de'n achten.... en realiseer mij, dat er een namiddag 'gepasseerd' is zonder 'levendig' bewustzijn...m.a.w. ik heb geslapen.... een overdreven siësta gehouden, die overdag slapen en 's nachts geen 'oog' dicht doen.... zoals dat hoort voor gepensioneerden.
Misschien ben ik wél 'wakker' geworden door het luiden van de( kerk-) klokken die een zoveelste 'demoon' wil vér-drijven met harmonikale (en dat houdt héél wat in) klankrijkdomen, uitgalmend over de Parochie....
Tegenwoordig, en wie het 'ongeluk' heeft om na te denken,
wie contesteert of liever, protessteert, of nog on-katholieker; .....argumenteert:
komt regelrecht in de 'hel' terecht.
Een mens zou er 'ommenduur' voor kiezen..!!!
Als God (Almachtige) mijn broer zou zijn, zou ik in zijn, haar of zelfs maar iets, beschaamd zijn.
Kunt U zich voorstellen dat een MOEDER haar kind ziet verdrinken gedurende 45 seconden... !!!!!!
En je (god) bent dan de 'almachtige'.
Neen dus!!!
Dan bestaat god niet, of dan is 'hij' voor mij, ook al staat dat in de Bijbel,
geen mens, ook al 'bid' ik elke dag nog een 'Schuldbelijdenis', een Onze Vader, een Wees Gegroet én een Geloofsbelijdenis'.... (wat ik, met overtuigde, Lucifersiaanse schijnheiligheid prevel) bij gebrek aan een aanvaardbare, Christelijke argumentatie...,
maar ook dàt zou mij ontgoochelen.... omdat ik hét dan weet...!
(M.a.w. hét antwoord weet...!)
Deze gedachten circuleren door mijn hoofd bij een bewuste, agressieve vraagstelling.
Het behoort eenmaal tot 'het leven' en ik ben jaloers op diegenen die hierover geen minste alertie, zelfs geen verdraagzaamheid 'voelen'!
"Laat de kinderen tot mij komen....!" is een actuele, maar bovendien weinig aanvaardbare gedachte geworden. (Pedofilie)
Wij leven in een post-natale opstandigheid.
De clerus...., het Vaticaans Rome, zit met de billen 'genepen...'!
Maar...'k ben 'ingedommeld' met een genoeglijk,
begeleidend gevoel van beelden uit de'n oude'n tijd.
Dit zal ontegensprekelijk een 'premature' gehad hebben.
Zo gaat dat met mij!
Maar ik vermoed dat ik hier niet op de solo-tour ga...! (Een pak'sken boter uit de'n oude'n tijd, zowel 'palmolive', koffie 'De zwarte kat' ((ongemalen bonen))en andere bewaarbare producten dewelke opgeslagen werden in 1956 bij de 'aankondiging' van een nieuwe 'wereldoorlog' en je, als kind, hier niets van begreep terwijl je, je klompen uitdeed en op kousevoetten de 'living' binnentrad.
"Voeten afvegen"...(!!!) was een 'klassieke' verwelkoming.
Ik doe dat nog altijd...zowel bij de'n Apotheker als in een groentenwinkel.
(En deze kijken dan raar op.....en nog meer , mijn mede bezoekers!)
'Sûr-tout', als je weet, (de kennis hebt) dat je grootvader bent...(vergeten wij niet de grootmoeder) circuleert er toch een bezorgdheid voor de toekomst, wat heel normaal is.
'Enfin'..... het stresseert me niet, althans dat denk ik niet, en evalueer (Beddegedachten) mijn reeds wekenlange overdenking vanuit mijn jeugd tot op heden.
Het contact met Omér.
Als je 'wat' ouder wordt, dienen zich deze 'beelden' ongevraagd aan maar zijn wel boeiend genoeg om het te plaatsen in een totaliteit van dagelijkse, aangename verpozing.
En.....de herinnering aan zijn ultra-realistische-futuristische visie over........
blijft geprogrammeerd in mijn gedachten.
Het kan mijn private eigendom (gedachten) verrassen, verstuiven...maar op dit eigenste moment, mij niet ontnemen.
Omèr heeft mij een zuurstof rijke en misschien juist daarom tevens ontgoochelde inzage gepresenteerd op 'basis' van levenswijsheid.
Maar eerst nog even terug naar de marktplaats, midden de vijftiger jaren.
10 Jaar na de 'inslag' (aanslag) op het W.T.C.-torengebouw in New-York. (3000 doden)
Op dat moment was ik druiven aan het 'pletten' (Hellestraat???) en waar was U?
Uit respect voor de slachtoffers, (hetzou maar uw kind zijn)
deze bijlage: het Kyrie uit de mis in G van Max Filke.
Enkelen onder de bloglezers zullen zich deze melodie nog herinneren, (1983)
Ook het Sanctus uit dezelfde polyfone 'mis' kunt U beluisteren in bijlage.
Ooit klonk het in de St-Stephansdom in Wenen gezongen door het R.V.-koor op:
15 augustus 19..............89, in celebratie van de Oostenrijkse Kardinaal.
(Hier bestaat een video band van, en in mijn verdere 'levensloop' ((als mijne 'prostaat' (((sluitspier))) zijn 'werk doet,)) hoop ik deze op mijn blog te plaatsen.)
Juist...de beelden vertonen enkel mannenstemmen...maar met een beetje 'goede wil' haal je uw 'stem' er wel uit.
Sinds 13 juni 2010 is er geen regering meer. (Althans volwaardige)
Het is zowaar een welkome dagelijks 'voer' voor journalisten en..,
als men van Vlaanderen een 'Monaco' wil creëren...mij goed.
Mijn prostaat zal meehelpen daar geen 'stokje' voor steken. (?)
Als je aan een Amerikaan vraagt:
"Waar ligt België", zullen zij U het antwoord schuldig blijven.
'Brussel's...' daar hebben zij van gehoord, (Europeese hoofdstad) maar dat dàt in het land België ligt is hun onbekend.
En...BHV (God weet wat maken zij, van deze toch wel gevoelige 'ondersteuning'.(?))
Maar goed, er wordt een 'Te Deum' gezongen, en als je mij vraagt wat het tweede vocaal artistiek hoogtepunt was in mijn vorig leven met het R.V.-koor, was het zingen van het 'Te Deum' van George Bizet in de Dom van Keulen. (15 november) (Maar ook op de Gentse 'fieste' in de St-Michielkerk aldaar.)
In bijlage vindt U een versie van dit koorwerk.
En als je twijfelt in welk mooi landje wij wel leven, klik dan op de tweede bijlage in vergelijking met....!
Prachtig initiatief en we hebben, in deze actualiteit van negativisme, dit 'broodnodig'.
Klik op bijlage en U hoort (en ziet) de uitvoering (Feike Asma) van de finale uit de 5de orgelsymfonie van Ch.M.Widor, (Toccata in F)
Een orgelwerk dat bij voorkeur gespeeld wordt als 'sortie' op prinselijke huwelijksplechtigheden.
Hier, in ons eigenste Stekene werd dit toch wel monumentale werk, op het 'krammakele orgel' (Scheyven) vertolkt door de heer Maurice Truyers tijdens een slotactiviteit t.g.v. de restauratie van de H.Kruiskerk.
Klik op (1ste) bijlage of....
(2de) een prachtige pps over....muziek en haar 'kracht'.
Ik wil toch eventjes terugkomen op de slotzin van 3 juni 2011.
Verder borduren op de:
"Ik lees nooit niet meer het Parochieblad"!
Ter veduidelijking: 2X-=+, met een kort verhaaltje over Martha. (Geen fictie)
Dagelijks ging zij, met een gekruiste arm over haar buikje dat er niet kwam (en ook nooit mocht komen?) en een 'kwakkelende' 'chakosse', (die het ritme van haar gedreven korte pasjes in theoretische zwaartekracht bevestigden) naar de 7-uren-mis.
(De derde mis van elke dag, misschien omdat de vierde van de dag, vaak een solemnele jaargetijde was met assistentie van twee onderpastoors en.... het gevaar dat er misschien een koperen schaal circuleerde met de titel: 'H.Hart.)
Zij stapte niet in een huwelijk.
Hij trapte niet in een huwelijk.
Martha.
Zij had wat opvallende snorhaarjes, (net zoals kleuterjuf zuster Leopoldine) met een duidelijke overcapaciteit aan 'testosteron'.
Met een overjaarse lange mantel aan...,
kousen die 'het vlees' geen daglicht gunden...,
schoentjes die in het historisch museum van Nike perfect zouden tentoongesteld kunnen worden...,
zij bezat haar eigen 'cat-walk', van het zebrapad naar het kerk-hoofdportaal.
Elke week bezocht zij haar 'geliefde' (voorkeur-) biechtvader en wie de 'tien' geboden' nog uit het hoofd kent, zal haar 'attitude' bijtreden.
"Bovenal bemin één God, zweer niet...
en begeer nooit iemands goed...!
"Eerwaerde, 'k em nog neuît nie gezondigd....." zich niet bewust dat zij, bij dergelijke uitspraak, een waslijst (palmares) van christelijke overtredingen 'moest' bekennen.
De biechtvader verstond dit wel..., vroeg naar geen verdere verklaring.
(Misschien omdat zij een zeer bescheiden uiterlijkheid van een vrouw had)
Ik, als misdienaar, ging diezelfde biechtvader meermaals opzoeken in zijn biechtstoel, in de gedachte van: 'De penitentie van Martha was altijd van korte duur' dus...moest het ne'n 'brav'n' zijn!!!
Hij 'verdroeg' mijn voorkeur met steevast een fikse;
"Eén Onze Vader en drie weesgegroeten....als penitentie."
(Dat wist ik vooraf.)
Maar die 'man' begon mij altijd uit te vragen over mijn fictieve zondigheid.
('k Moest toch iets vertellen.)
Meer dan een halve eeuw later, en in het kader van de actualiteit, versta ik zijn 'ondervraging'.
'k Geloof niet dat Martha, in haar leven, ooit ook maar één 'zondeken' bedreven heeft.
Daarom zal zij mij dit,
vanuit de'n hemel,
wel vergeven,
in alle respect,
over haar te hebben geschreven.
(Martha was niet de zus van Lazarus maar van Raphaël.)
Het wordt een wekelijkse, eigenzinnige 'vrije gedachte' van ondergetekende.
Een mens bezit miljarden genetieve cellen die het 'negativisme' in onderlinge contacten, een dagdagelijkse 'voedingsbodem' serveren t.o. een 'gesprekspartner'!
Parochieblad.
Gentsbisdomfeest.
Bij het plaatsen van een koppeltekens in dit vreemd woord, 'ontdekken' wij het volgende:
Gents= Provinciehoofdstad met een 'sappig' taaltje.
Bis= elke dirigent en koorleden (musici) houden hiervan.
Dom= het is zeker een bekent woord (Kathedraal) maar tevens een aanspreektitel die men het liefst, vanuit persoonlijke gevoelens en gedachten, ontwijkt.
Feest= een Bourgondiër houdt hiervan.
Een symbolische bijdrage van 7 Euro p/p. Concert van A.Branduardi. (?) (320 fr.)
Vroeger klonk het en werd de notariële ondertekent met één symbolische frank.
Dag van de open kerken.
Ja....dat grote orgel...het instrument is amper iets méér dan 100 jaar 'oud'.
Een puberaan in de kerkschatten van de H.Kruiskerk.
En zoals vele 'orgels in vlaanderen' (destijds een radio-halfuurtje) geniet dit instrument een
"...omdat mijn mond van uw goede werken spreekt..."
"...en de nood van mensen zie...."
"...maar ook het LIJDEN van de armen....."
Er zijn ZES kerkelijke huwelijken geprogrammeerd.
Je weet wel....twee op de drie....!(?)
Cultuursteek.
1100 bezoekers, dat is toch iets anders dan luisteraars en/of kijkers.
Althans, ik raak niet overtuigd van de populariteit in de kerk. (Cfr.foto's)
En nogmaals, een klein onderschrijving van elke foto, waar elke mens gevoelig aan is, zou hier toch geen forse besparing qua inhoud zijn.
Sneukeltocht.
Een 6-gangen menu voor amper 17 Euro.
Elke traiteur zal dit niet graag lezen.
De catern bevat teveel eerlijke (lezersbrieven e.d...,en compliment voor de uitgeverij) om U te vervelen met persoonlijke maar, naar mijn gevoel toch terechte, 'verdwaasde' gedachten.
En toch....en toch kijk ik wekelijks uit, samen met 'verdwaalde', 'vermoeide' medelezers die het spoor 'bijster' raken......
Mijn besluit staat vast: ik ga nooit niet meer het Parochieblad lezen.
Vandaag is het maandag 30 mei 2011 en men zong jaaaaren geleden in ons café:
"D'en 3O-tigste mei zal de weireld vergaen....".
Het waren geen gediplomeerde zangers..., hadden 'iets' teweinig bloed in 'hunne' alcohol.
Zondag betekende 'vroeger' de dag des Heren.
In mijn prille kinderjaren kwamen mensen , met een 'krammakelijk' vehiklel' van de wildernis, de'n berg, en zelfs vanuit de 'Barlabuise ' naar het dorp gefietst.
Vanuit deze plaatsen zag je toen nog de 'spitse' h.kruiskerk pronken.
Het moet wel een 'epo' gevoel gegeven hebben voor deze 'wielertoeristen.
Maar goed, hierover heb ik het niet.
Elke week kijk ik (wij) met 'gespannen' gevoelens uit naar de voorpagina van het Parochieblad en elke week verklaart het zijn titel. (Alhoewel....)
Vraag eens aan een 'miss' wat het verkleinwoord is van handboeien?
Een bruidegom zal (met vluchtige attitude) in haar plaats antwoorden:
"Trouwring" terwijl zijn gedachten op 'nachttarief' stonden.
'Er is vandaag geen mis (-s) in .....' (Leg dat maar eens uit aan een jong meisje.)
Parochieblad .... enfin, de allereerste (voorpagina) kreeg een eminentie bloklettering mee: gemeentelijke informatie.
Schepen (-nen) zijn er gerust in want hunne 'baas' kon toch over 't water lopen.
Bezoek kerk én groot orgel.
Hier word ik erg boos over.
"Gene'n frank geef ik uit aan dat orgel......."
Terecht. (Cfr. vorige blog's)
Maar...... daar houdt het niet op.
Een binnenhuisarchitekt let niet alleen op kleurrijke ramen en ontoegangklijke zij-deuren,
de bezoekers moeten kunnen 'genieten' van een 'wekelijkse' herdenking. (Eucharistie)
Het 'interieur' (literatuur) lijdt al 'eeuwenlang' aan een verdoken, episcopale gehoorzaamheid of is het, in zijn huidig perspectief, menselijke zwakheid.
Sinds de laatste 'Pascha' is het opvallend stil geworden binnen onze katholieke kerkgemeenschap,....en wie haalt de kastanjes uit de brand?
Tot het avondnieuws van 18u......
P.s. Mooie fotoreportage (voorlaatste en laatste pagina) maar waarom niet een paar korte woordjes over de foto aldus danig?
In de bijlage vindt U een 'suppositoir' compositum voor hen die zich jong van hart 'voelen'.
KERK en leven biedt ons elke week, voor amper 25 EURO p/j, thuis gedeponeerd een Katholieke evaluatie, met vooraf actuele informatie.
Een bedevaart met luxe- autocar,
koffie bij aankomst,
een bezoek aan 'het heiligdom'
en daarna een driegangen maaltijd.
Het was 'vroeger' anders....!
Naar het uitvaarttarief. (M.a.w. begrafenisdienst)
'Het gaat over een woord-gebedsdienst zonder communie, al dan niet met een priester, (??) diaken, leek.'
De verdeling gaat als volgt, 250 EURO wordt verdeeld.....
De koster en de organist 'krijgen' elk 20 EURO.
Alle respect voor een kerkbediende maar een organist heeft toch een langere academische studieopleiding....?
De financiële afrekening kunt U nazien in het parochieblad van 18 mei 2011.
En weet je..., er staat een artikel in over 'Koor van het jaar'.
Maria zei me enkele jaren geleden, (Ook Lucien):
"Awél, azze 'k ik dêudt zal zijne hé, da's ze dan maor mijn 'lijf' gev'n aon de wetenschap....da kost veel minder....'k em euren zeggen da ta niets kost.....!
In m'n jeugdjaren dienden de zijdeuren van een kerk eveneens als toegangsdeur.
Sinds decenia lang is het een opslagruimte geworden voor 'overtollige' kerkstoelen.
'Wedden dat...' de twee zij- en het hoofdaltaar ook een rug-verborgenheid 'calculeert'.
Het vertoont een 'periferie', met een glorieficant 'adoramus' enerzijds en humane zwakheid anderzijds.
In de totaliteit van 'het' (liturgie-) gebeuren voelen wij ons niet meer 'verplicht' gebonden te zijn aan dat Christelijk plicht's bewustzijn.
Op termijn zal dit zich ontwikkelen in een 'zoektocht' van een 'verdwenen' 'gebedshuis', met inhoud waar men, toekomst gericht, grote nood aan zal hebben.
De oudste schilderijën bestaan uit een triptiek...dus laat ons maar eerst;
'in eigen hart te kijken voor het slapen gaan....'
heeft beslist op zondag 15 mei 2011,op het marktplein en de Kerkstraat, een cultuursteek te organiseren.'
Op zichzelf verdient dit initiatief applaus.
Ik zocht naar een totaal cultuursteek-programma, maar botste op meerdere wegen- en rioleringswerken. (Gemeenteraadsverkiezingen oktober 2012?)
Het parochieblad vermelde wél een 'Cultuursteek' activiteit.
Althans tussen 1330u en 1630u. in de H.Kruiskerk van Stekene met een fotoreportage van gerestaureedre religieuse schilderwerken.
In en rond de kerk gebeuren wel meer 'zaken' die het daglicht schuwen.
En de rest? (rest=vocale kunstproclamatie, visuele en auditief, geloof en kwetsbaarheid.)
Ik weet niet wie hier een 'privilége' gaat krijgen; de stille (foto-) beelden.... de solist of twee koren waarvan ik nergens een 'naam' kan bespeuren?
Stekene heeft talentrijke, vocale in instrumentale solisten...
Is er een gebrek aan 'invitatie' naar deze mensen toe?
In academies, conservatoria en het Lemmensinstituut, is er steeds diezelfde vraag van de docenten naar de studenten toe: praktijkervaring opdoen....(?)
En 'buiten de (kerk-) muren' danst en speelt 'Reynaert' op de eenvoudige klankkleuren van onbegrijpelijke harmonieën.
Dat er twee koren en een solist optreden, in (dit maal) juiste betekenis van het woord, (vaak is het een opluistering) met 'vermoedelijk' een obesitas aan religieuze tekstinhoud, daarover wordt er in het parochieblad, geen woord 'gerept'.
Dan maar op zoek naar overige dag- of weekinformatie wat er, die dag (15 mei 2011) in de kerk 'te doen' is.
Anderzijds is er begrip op te brengen dat de betekenis 'kerk', bij de 'gelovigen' 'genieten' van een tussentijdse negatieve impuls....m.a.w. de waarheid krijgt zowaar een luminus-gestalte.
De'consument' zal hier uit twee handen 'moeten' eten. (H.Kruiskerk)
Maar hoog in de lucht is er wel 'iets' wat het dit keer alles oogluikend zal toestaan (?) en 'het' zag dat het goed was.
De gebedsruimtes 'verdwijnen'. (Tevens acoustisch verantwoordde ruimtes zoals kapel OCMW..., kapel van de 'Zusterkes'..... en... laat ons hopen dat het nog lang op zich zal laten wachten..., de kapel van 'onze' Broeders Hiëronymieten.)
In Nederland worden 'grote' kapellen (kerken) te koop aangeboden en verdwijnen in particuliere handen.
Het is pas als 'iets' verdwenen' is dat er een onherstelbare schade is aangericht,
en registreert zich enkel nog in de geschiedenisboeken.
Ik ben gevacsineert tegen 'culturitis', en iedereen is vrij 'iets' te 'boetseren'.
Daarom durf ik de volgende gedachte, vanuit een strikt persoonlijke 'nood' (-t), en fictief gesteund door 'transparante' medeburgers, (?) volgende 'nota' versieren met eerlijke taal te .....schrijven.
De programatie van het R.V.-koor, vermeld geen enkel Vlaams lied, (Cultuursteek) ('De pot moet de ketel niet verwijten') terwijl de koor-verantwoordelijke toch een stevig 'alibi' heeft, om onze eigen vlaamse koorliteratuur te..... programmeren.
De deurbel-batterijen verfoeien een langdurige oproep. (Big-bang-deuntje)
" 't Is voor de 11-11-11 actie."
Hetzelfde scenario doet zich voor.
Een huwelijks- of uitvaartliturgie..... weet je wat dat kost?
Het ene kan niet goedkoop genoeg zijn en het andere niet duur genoeg!
De parochie-noden....nog zo iets.
'Gezelligheid is troef'.
Een financiële offerblokbijdrage voor de Heilige Antonius, Barbara, Jozef, Maria tot de H. Sebastiaan toe (en Hij staat afgebeeld aan een paal) decoreerden arduinen zuilen.
De kerk 'zweeft' en 'zweet' in een bedenkelijke toestand.....
Penicilline was en is een zeer krachtig werkend geneesmiddel tegen allerlei kwalen.
Ietwat 'dialectischer' uitgesproken verkleurt en ontkerkt het onze toch dierbare geloofsgemeenschap.
Het kerkportaal nodigde uit, met een zichtbare, stralende gastheer, maar na verplichtte christelijke centea, of een millennium jaar 'geleden', vertoeven wij nu (anno 21ste eeuw) in een desolaat landschap met waakzame leken. (Diakens)
Tractie en contractie, spanning en ontspanning....
In het wekelijks 'tijdschrift' van KERK en leven lezen wij:
Gebed van de week.
'Van U komt al wat de tafel biedt:
.....
Gedenk ook in uw goedheid, Vader,
onze broeders en zusters die honger hebben....'!
En in mijn dagelijks avondgebed prevel ik o.a....'Ik geloof in God, de almachtige vader......'
en blijf verweesd achter.
Op de keerzijde van diezelfde pagina (Parochieblad) lezen wij:
Bezoek aan het fort van Breendonk.
(Een prachtig initiatief van club 90))
Mijn schoonmoeder bracht, bijna dagelijks indien het in haar kracht lag, een 'boterhammeken' (boter- was er niet te bespeuren en -ham nog veel minder)
naar het fort van Breendonk. (1944) (Enfin iets waarop dit leek.)
Zij was de echtgenote van de enige overlevende van 'De Zwarte Hand' in Bornem.
Honger....erger nog....dorst...
Zondag a.s. schuift de vormheer zijn benen onder tafel,
zijn handen open gespreid op een rijk-gevulde tafel,
met misschien wel met twaalf genodigden aan tafel.
(Applaus voor de Catechisten!
Ergens 'ontspint' zich een onzekere toekomst in de totaliteit van een Christelijke maaltijd.)
Een evaluatiegesprek over de 'verlopen', zonovergoten vormselviering kan niet uitblijven en 'vormt' een dankbaar gespreksonderwerp t.o. b.v. de inhoud van twee millennium jaar geleden.
En dan denk ik aan Albert (schoonvader) toen HIJ vertelde over Dora, Gros-Rosen, Flossenburg....(concentratiekampen en onmenselijke wantoestanden waar 50gr. brood een 'delicatesse' was.
66 Jaar geleden schreeuwden ze HEM toe:
"Gij moet 'ies' brood leren eten..." terwijl er nog geen 'schijn' van een bord voorgeschoteld werd.
Het behoorde tot het nazistische denkpatroon.
Stekene zoekt een dorpskunstenaar.
Een onbezoldigde 'eretitel' gedurende twee jaar.
Poëzie, verhalen, bouw- beeldhouw- en schilderkunst, tot zelfs de muzische kunst wordt vermeld.
Vooraleer deze blog te 'lezen' verwijs ik naar de blog van Carlo Claes. (Gisteren. en des-al-niet-te min het een 'verboden' 'Ricardo' is.)
(Te mijden, af te raden enz....stond toen in het parochieblad.)
En je moet maar tegen 'jongelingen' zeggen dat het 'verboden vruchten' zijn om hen te 'inviteren' op vreemde schriftuur.
Niet iedereen kan zich vinden in deze reeële schriftuur, maar ik sluit er mij (ex-collega-dirigent) zéker bij aan.
In mijn dankbare dirigentenervaring mocht ik genieten van muzikale hoogdagen. ,... maar eveneens keek ik uit naar de bestuursvergaderingen.
Daar werden de toekomstige activiteiten besproken.
Niet dat voorzitter, bestuur en ikzelf telkens op dezelfde golflengte zaten, maar dat werd snel bedekt met: wat leek een soort (moderne) 'baby-borrel'-receptie.
Altijd goed bedoeld en bovendien, elkeen had een uitstraling van bezorgde aanwezigheid gericht naar 'behoeftige' koorleden.
Samen (bestuur en koorleden) hebben wij mogen ervaren dat operette- en operamelodiëen het absenteïsme trotseerden en hebben mij verleid de ingeslagen weg grotendeels te blijven volgen. Een ander soort voorstelling: het werd populair klassiek met behoud van traditionele literatuur.
Sporadisch werd ook het deelnemen aan koor tornooien te berde gebracht.
(Operette-melodieën zijn nu eenmaal niet populair in een koor wedstrijd)
Voor veel verenigingen zijn de hieraan verbonden financiële gage een welkome bron van inkomsten waar zij zich maanden voor moesten inspannen.
Ikzelf ben mij terdege bewust van het label dat aan een tornooi verbonden is, .... ook met ontgoochelingen moet rekening houden,
gelet op de geleverde inspanning.
Jury en dirigenten zijn soms collega's van elkaar en je begrijpt het al....het is niet wat ge kent maar wie ge kent.
Tot zelfs in de hoogste regionen van de internationale muziekwereld.
Natuurlijk moet er enig niveau zijn, maar ikzelf heb jarenlang ervaren dat, bij twijfels over de gepresteerde voordracht van een kandidaat, het vaak richting positief ging als men de titularis 'kende' ....!
Nee,.... voor mij geen wedstrijden omwille van a-objectieve karakter.
Voor het Ruysscheveldekoor doet dit eigenlijk weinig ter zake vermits zij kunnen rekenen op het regelmatig 'gesponserd' opluisteren van voornamelijk uitvaartdiensten.
Het ergste wat deze 'paarse heren' (Uitspraak na het concilie van Trente na een conclaaf t.g.v. de polyfonie en z'n verstaanbaarheid en 'gered door G.P.da Palestrina met zijn 'Missa Papea Marcelli en als je 'kans' 'ziet', luister naar het 'Sanctus'.) sorry... kan overkomen is: dat de akte van geaardheid gelinkt wordt aan waarheid.
Het verbergen van 'ondergrondse' sociale vertrouwelijkheid vindt nog steeds toegang en verbind oppervlakkige inhoud met medebewoners, misschien omwille van geloof's onzekerheid.
Ongeloof= geloof. (Recto verso)
'Daar sta je dan" is een titel van een pocket-uitgave meer dan 50 jaar geleden.
'Daar zit je'. 'Lig je'. 'Droom je'.
Het mag nooit een paradijs-verhaal zijn....want dan kan men het zich voorstellen...en dat mag nooit.
Terug naar het St-Pietersplein (anno 2011) met een oase aan Bernini's beelden.
Foto: Giovanni Pierluigi da Palestrina. (1525-1594)
Zoals elk jaar (Pasen) zit ik 'gekluisterd' voor het T.V.-scherm.
De Euro-visieuitzending vanuit Rome.
Misschien doe ik dit wel omdat je daardoor één 'volle aflaat' verdient.
Maar er is een ...maar bij.
Je moet eerst bij uw biechtvader gaan om uw zonden te biechten en...dàt is er nu net teveel aan.
De pontificale Eucharistieviering (Pasen en dat zegt toch wat) verliep in zijn traditioneel en verwacht 'imago'.
Hosties, zonder uitzondering, werden rechtstreeks op de tong gelegd, met een pateen onder de kin indien er zich een 'accident' zou voordoen.
Priesters met brocante kazuifels, opvallend gekante albe'n, (net tot onder de knie) en daaronder verschuilt zich nog een zwarte 'rok' tot aan de enkels.
Wat moet dat een 'mannelijk' gevoel (ge-)geven (hebben)?!
In een grijs verleden kwamen er nog 'pruiken' aan te pas en in de huidige legislatuur bedekt een kolosale vingerring, gewijde handen.
Voor wanneer een 'oorring'?
Volgelingen van Paus Benedictus XVI voelen zich hier goed bij. (Benedictijnse attitude of m.a.w. Kardinaal Léonard zal zeker 'school' gelopen hebben in Rome, cfr. passionele hoofd houding van laatst genoemde.)
En......dan was er nog het Vaticaans koor.
Al jaar en dag.....erbarmelijk.
'Tu es Petrus' en de Gregoriaanse hymne 'Victemae Paschuale Laudes', (Deze laatste titel werd op paaszondag 1980 voltallig, gezongen door het R.V.-koor) werden enkel door mannenstemmen gezongen.
Tot hiertoe verantwoord. (Op kunsthistorisch vlak)
Maar...een veelvoud van de muzikale bijdrage lag (zoals elk jaar wél stijl maar) beneden elk koristisch pijl. (De pluimen maken de vogel niet)
Indien het Ruysscheveldekoor, voor de vocale 'begeleiding' had gezorgd, wars of met integriteit van verleden dirigenten, hadden zij toren-hoge score bereikt.
Deze tekst 'ruikt' naar arrogantie...maar toch is het waar.
Indien dit (Vaticaans) koor zich zou laten inschrijven voor Koor van het jaar in België, zouden zij een gratis 'retour' biljet ontvangen naar de plaats van herkomst.
Zij (Italiaanse koren) hebben niet veel geleerd van wat wij hen, enkele eeuwen geleden, bijgebracht hebben.
Gelukkig kon de organist, bij tussenpozen, nog 'iets rechtzetten'.
Ik ben Tony De Ruysscher, en gebruik soms ook wel de schuilnaam TDR.
Ik ben een man en woon in 9190 Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd..
Ik ben geboren op 30/06/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Klassieke muziek, religie, moraal-filosofie, en ....mailtjes ontvangen! (Maar ook doorsturen!?).
Wij hebben drie zonen, en twee kleinkinderen.
Tony De Ruysscher is overleden op 28sept 2018 in huiselijke kring.
Wanneer ik nù, vanuit mijn 'luie' zetel, verdwaasd naar de keukenklok kijk, verwijzen de wijzers naar zeven minuten voor de'n achten.... en realiseer mij, dat er een namiddag 'gepasseerd' is zonder 'levendig' bewustzijn...m.a.w. ik heb geslapen.... een overdreven siësta gehouden, die overdag slapen en 's nachts geen 'oog' dicht doen.... zoals dat hoort voor gepensioneerden.
Een prachtige pps als deze laat je zo maar niet voorbij gaan.
Vandaag is het 11/9/2011.
Vandaag, 21 juli is onze Nationale feestdag.
Vandaag is het maandag 30 mei 2011 en men zong jaaaaren geleden in ons café:
Een bladzijde nodigt uit tot een DNA-analyse.
'De raad van bestuu...
In het wekelijks 'tijdschrift' van KERK en leven lezen wij:
Zoals elk jaar (Pasen) zit ik 'gekluisterd' voor het T.V.-scherm.
