De volgende tekst is reeds enkele jaren geleden geschreven.
'Zwarte doos'!
Dit spreekt tot de, meestal onaangename verbeelding.
Men zoekt naar de 'zwarte doos', wanneer er zich (toch in de meeste gevallen) een dramatisch (vliegtuig-) ongeval heeft voorgedaan.
Als nabestaanden dit, (vaak via de media) te horen 'krijgen', ontstaat toch een 'zacht' gevoel van 'bereddering' en voorbereiding in hun oneindig verlies.
De interpretatie van deze titel: 'Zwarte doos' (start van een reeks gerichte cultuur aanbiedingen) geniet het voordeel van de twijfel.
Het kan zich sensibiliseren voor 'moderne', maar vooral 'sympathieke' luisteraars waarvan ik 'overtuigd' ben dat het 'cenakel', 'orakel', auditorium of enig andere luisterplaats, geen bijbelse mirakels zal bieden.
Hoe kleiner het 'auditorium', hoe voller de zaal.
(Zwarte doos, met misschien wél wit konijn.)
Het'vocabularium' van een échte Stekenaar houdt hiervan.
Beter dan een witte doos met een zwart konijn. (Hocus p((-f))ocus.?)
Vanuit een gecrakeleerde (misschien wel georakelde) zetel is het niet makkelijk om een, toch wel ingehouden reactionaire versie, qua inhoud, (?) en verspreiding, (flayer?) voor mezelf te houden.
'Wie schrijft, blijft...?'
Muzische Cultuur, (Omvat 5 vormen en laten wij ons niet verleiden door het woord) 'ligt' mij gevoelig, binnen, op zijn minst, onze eigen gemeente.
Sommigen kunnen dit begrijpen.
Wie cultuur in zijn (Pieter de) 'Conincklijk' vaandel draagt, weet dat dit een uitdaging is en..blijft.
Organisatoren kunnen zichzelf profileren met een aanbieding van steeds vernieuwde (als het dit al is.... en gebruik maar een 'loep' om dit op te sporen) en wellicht vreemd 'contrapunt' binnen een reeds voldane bevolking. (Media)
Voldoende om een ode te brengen aan de initiatiefnemer.(-s)
Er gebeurt 'iets'.
Op zichzelf lovenswaardig, maar ontoereikend. (Popularistische aanbieding)
'Anders krijgen we geen volk'... is een uitspraak die onze (verantwoordelijken) generatie meer 'bezig' houdt dan de inhoud van de programmatie.
Alle respect voor sportievelingen, beeldhouwers, schilders, literaturisten, enz...ook hier weer lof voor de initiatiefnemers, maar er is meer op de 'wereld'.
Wat blijft er over?
"Moeten wij dan elke maand een muzische activiteit aanbieden aan de bevolking?"
AANBIEDEN!
JA ZEKER!
Cfr. omliggende steden en gemeenten wat een 'model' kan zijn.
Naar Steken'se normen, bestaan er al jaren lang knelpunten.
(Accomodatie, maar niet alleen dàt...)
Dit initiatief (zwarte doos) verdient applaus.
Laat ons niet blindstaren op de titel, maar uitkijken naar een...vervolg!
Het is altijd aangenaam om een mailtje (e-mail, pps...) te ontvangen.
Soms gepeperde, (God zij dank, of is het: God zei: "Dank"?) maar veel liever dàt dan 'finacieële afrekeningen'.
(Deze laatste((-n)) 'liggen' wél in de brievenbus en verdwalen in een meervoud van gestapelde copijën.)
Als je een tentoonstelling bezoekt, heeft de schilder, beeldhouwer, m.a.w. exposant (-e) toch graag dat je zijn duplicaat van (naakte) 'creativiteit' (Goddelijke schepping) toch niet onopgemerkt, voorbij loopt?
Dit zou een zoveelste 'blamage' zijn (kunstenaar) voor een fictief idee (?) van eigenzinnige, 'gevoelige volmaaktheid' met als gevolg: "Onbespreekbaar"!
Ieder van ons is 'gevoelig' voor 'schoonheid', maar de 'interpretatie' hiervan (bv.visualisatie, wat toch een 'kanaal' ((bloedvaten)) opent naar ....) ligt gevoelig bij een (de) medebewoner.
Een man is een zwakke creatieveling.
Het verzwakt wanneer je over een 'bewust' 'gepensioneerd certificaat' beschikt, maar dit laatste verstevigd zichzelf (Alzheimer) met overtuigende eigen-zelf-en andere (on-)vatbare begeleiders, onder steuners... (Maar om dit te vertalen moet je in Wallonië zijn.)
De huidige tijd wordt niet meer gedrapeerd door blinde vlamingen
Vervolg.....
D.w.z. beeldvorming, maar hieraan vooraf gaat de 'gevoeligheid. (Psyche)
Merk het aantal 'keren' dat het 'woord': 'gevoeligheid' hier 'valt'.
En deze beeldvorming opent weer een galerij van, zoals Freud het zou 'schrijven', voortplanting. (Sexualiteit)( Aantrekkelijk,... een moment van genieten, op een aard rijke planeet ...waarvan de stip nog geen miljardste deel van het universum bedraagt...en nog zo veel meer.)
Als beeldvorming van 'mannen' (bv.apollo) worden wij al eeuwenlang gediscrimineerd.
Enfin,.... toch ontredderd.
Ons (mannen) vruchtbaarheid's gevoel raakt een tweezijdige onregelmatige wand, m.a.w. de schaduwzijde concureert met levenslange gevoelens van wederzijdse 'liefde'. (In de kunst hé!)
Daarom,... 'viva' internet!
En nu durf ik 'bijkans' niet meer te 'schrijven' over een e-mail.
En één van die mailtjes betrof: de uitvoering van dé Matthäus passie van Bach. (Antwerpen)
Dan wordt je even stil.
Aan de Matthäus-passion van J.S.Bach ga je zo maar niet voorbij.
Een indrukwekkend compositorisch werk waar de 'Creator'; Bach, elf jaar aan 'gewerkt' heeft.
Nee, niet aan één 'stuk' door.
Er zullen menig kansel-homeliën aan zijn gezonde protestantse aandacht 'ontsnapt' zijn, (als organist aan bv. de Thomas-kirche in Leipzig) en de surveillante verantwoordelijkheid op een beperkte groep College-studenten, (Thomas-schüle) tijdens een uren durende 'hommage' aan 'God de almachtige vader' zullen zijn karakteriële ingesteldheid wel 'getreiterd' hebben.
Ik kan mij voorstellen dat de volgorde van de volgeschreven (?) pagina's (Matthäus-Passion) voor hem meer problemen opleverden dan de compositorische creativiteit van deze 'grootste' onder de groten.
Apollo is de god van de zon, de muziek, de kunsten en St Cecilia de patrones van de muzikanten.
Ik heb absoluut niets tegen Sint Cecilia. Dit zou een rechtstreekse invasie betekenen van mijn toch al beperkte gelovigheid en een Sint...., daar had je als kind, 'eerbare' gevoelens voor want...je zou maar eens, met weinig 'festival waarde' in zijn 'blog' moeten vermeld staan.
Goed. Houden wij het maar bij St-Cecilia en niet Apollo of een andere legende.
Matthäus-Passion.
Bach was niet alleen meester in zijn muzikale, compositorische kunst.
Hij was een gevoelsmens en beiden hadden, op zijn minst, een LAT-relatie.
De mooiste, eeuwenoude schilderijen vertonen (Expositie) zich in een triptiek.
M.a.w. het 'middenpaneel' kan beschermd worden door twee zij-luiken.
En toch kan ik niet weerstaan aan de verleiding om een kort 'verslag' neer te 'pennen' over het twee-daags 'bezoekje aan het 'Hart en diabetes-centrum' in Bad Oeyenhausen (Noord-Rijn Westfalen met 37000 patiënten per jaar.)
Een passage, een ingrediënt uit een transparant, (het was niet al goud dat blonk) naar mijn gevoel, dierbaar verleden.
Een verblijfplaats met 'allerte' dag- en nachtvergunning.
Het schenk je toch maar een mooie 'oude dag' op basis van verzorging...en gesponsert door het 'rijk' als je zich ontlast van eigendom en.... geen 'buitenlander' bent. (?)
'Mijn' e-mail-box wordt druk 'bevolkt' (tekst, beelden) door bezorgde computer-genoten over de toekomst i.v.m. infiltratie, immigratie e.d. )
Dus, er kwam 'volk' (patiënten) al dan niet gemobiliseerd door een tweewielige 'stootkar' waarvan de 'motor' een klankbord was (en is) van geduldige begeleiding.
Ik heb nog steeds het 'gevoel' dat de contactpersoon, Heinz, (Böcke) op zoek was naar een 'zusterstad' (gemeente) voor een verbroedering's festival, (op vocale basis) om zijn (Willy Brandt-partijkaart) met volwaardige overtuiging, door te sturen naar ook Belgische 'Stads'-genoten.
Stekene is een sociale gemeente maar daarom (nog) niet socialistisch.
Misschien had hij Brugge (hij heeft mij foto's getoond) in zijn hoofdgedachte met esthetische rijën van (bede-) boottochtvaarten.
Met ooguit... 'de Steken'se vaart' had ik geen schijn van kans.
Maar ook mannen zijn soms boeiende gesprekspartners...!
Daarmee kon ik 'hem' (Dirigent van het mannenkoor 'Vennebeck') moeilijk verleiden.(Ver weg van de rijën in Brugge en bovendien had ik twee 'puntjes' te kort. ((?))
Hij was een op en top socialist en toen 'zijn' gastkoor (R.V.-koor) zong, in een eucharistieviering, (opluisterde) (Vennebeck) bleef hij buiten het 'kerkportaal', als zorgzame gastheer, staan luisteren tot het 'laatste' woord van de 'priester' uitgesproken was.
De memoires van Willy Brandt (zijn huis-bibliotheek) vertoonde wel een opvallende uitstraling van 'socialistische' 'eenvoud', ...overtuigde partijkaart en...vergaste, die avond, mij op een aantrekkelijke gastvrijheid, maar onvoldoende om een distributie van 'rode kleur' te verspreiden, hoe hoog zijn overtuiging ook was.
'Ieder zijn waarheid...'!
In het Kurhhaus zelf genoot het R.V.-koor van de talrijke aanwezigheid, (animatie vanwege de verantwoordelijken) tot zelfs van onze eigen (toenmalige) Steken'se Burgemeester toe.
Het zal U, beste lezer, niet verwonderen, toen ik dit mededeelde aan de voorzitter (Böcke) dat de burgemeester van Stekene,(Herman Rollier) in hoogst eigen persoon, met onopvallende bescheidenheid, aanwezig was in de zaal, hij (Bôcke) een lichte vorm van een acuut 'vapeurken' te verwerken kreeg.
Ik wil deze korte 'partituur-blog-periodiek' besluiten met twee religieuze liedebewerkingen, + één (4-stemmige) canon en het profaan lied 'Soete Waeslandt'
En over deze twee laatste, een woordje uitleg.
'Mijn zuster (Broeder) is gestorven Heer...'(1982) is bedoeld als afscheidsbede (acclamatie) aan het einde van een uitvaartliturgie.
'Kyrie eleison' vermengt zich met controversialiteit. (= Ik heb U lief en toch verlaat ge mij.)
Eenvoudig van melodie maar bij een vier stemmigheid, toch een hele opgave voor het koor.
Zoals U merkt kan het woord 'Zuster' vervangen worden door 'Broeder', naargelang de 'omstandigheden'.
'Soete Waeslandt' op tekst van Alice Van Meirvenne, en waarover we het reeds vroeger hadden, (vorige bloggen) is, textueel uit het hart 'gestolen' vanuit deze 'Haasdonkse' Dame.
Zij 'overgoot' gans Haasdonk, als geliefde 'Tante Alice', en elke deur was reeds geopend voor aleer zij binnen trad.
En met, als enige 'partner', haar 2-PK-tje, verkondigde zij haar 'dichterlijke' wijsheid, (o.a. een liedboek voor kleuters. Kinderen (-teksten) lagen haar nauw aan het hart, misschien omdat zij zelf kinderloos bleef..) ) met onverdroten inzet, overtuiging maar vooral als aangename en boeiende gesprekspartner.
Haar bescheiden schilderkunst talenten lagen ergens verborgen in een genetische restant van 'God weet waar', (zij zal het wel weten) maar ruim voldoende om tentoonstellingen te houden in het Waasland en ruime omgeving.
Het lied zelf (Soete Waeslandt) vond een zekere 'popularitiet' ( 3 strofen) binnen de toenmalige koorgemeenschap. (R.V.-koor) maar, zoals reeds eerder geschreven, het behoort niet meer tot het 'actuele' programma, waarvoor ik begrip toon.
vindt er een aperitief-concert plaats in de zaal 'Toermalijn' kerkstraat 12 te Stekene.
De titel nodigt uit tot degustatie,
De voorbode, 'koormuziek', beschikt over een maandenlange voorbereiding vanuit het R.V.-koor.
Maar ook het Toermalijnkoor, Annemie Maes en Griet Caluwaert verlenen hun medewerking.
Op zichzelf een verdiende 'pluim' als introductie voor stevige programmatie.
De wekelijkse inzet van koorleden mag geen ontgoochelde reflextie inhouden.
De programmakeuze van het R.V.-koor is niet niks.
Franz Schubert (1797-1828) zal bijzonder, vanuit de'n hemel, meeluisteren.
'Schubertiaden' en 'Abendmusiken'.
Zijn Forellenkwintet (1822) heeft een wereldfaam. (Instrumentaal)
De allereerste maal dat het R.K.-koor dit gehoord heeft, (vocale versie)
was in....Salzkotten. (D)
'Variaties' op een melodie als 'Die Forelle' gezongen door het plaatselijk koor op een doodgewone zondagnamiddag o.l.v. Thomas Keikhut waar het R.V.-koor als gast mocht optreden.
Ik hou mijn hart vast!
Waarom?
De 'Toermalijnzaal' biedt geen akoustische medewerking voor een instrumentale/vocale activiteit.
Totaal iets anders dan bv. de Christus Koningskerk in Temse.
Wat nog altijd blijft 'nazinderen' qua kwaliteit van het kerstconcert anno 2011
m.m.v. het R.K.-koor.
De enige 'zaal' voor verantwoordde muzische uitvoeringen, in gans Stekene,
was de kapel van het kloosterhuis. (OCMW)
Beperkt van inhoud, maar met een uitnodigend, maagdelijk karakter.
Anderzijds is het uur van optreden, 1130u.,
naar mijn gevoel, geen gelukkige keuze.
Stedelingen hebben hier geen probleem mee, maar vergeten wij niet,
wij leven hier sinds jaren, in een armzalig Stekene wat algemene, interessante muzische Cultuur betreft.
Het Ruysscheveldekoor kreeg de Cultuurprijs 2009.
Aan belangstelling zal het niet ontbreken.
Belangloze inzet van koorleden, t.o. een volle 'zaal',
is genieten van ...!
Voor de archieven van het R.V.-koor zou het goed zijn, al was het maar een bescheiden video-opname, te verdelen onder de leden en.....anderen.(?)
Een lied met tekst van Barnard,(1920-2010, ook bekent onder het psodoniem Guillaume van der Graft, zie foto, ((en niet de Afrikaanse hartchirurg die overleden is aan hartaanval))) en melodie van zijn vriend E.H.Ignace De Sutter, copieëren wij onszelf in een realisme van tranende ogen wegens een overlijden van een ...bv. naastbestaande.
Tekst inhoudelijk 'moet' het 'zuurstof' geven (aanbieden), waar wij niet aan voorbij kunnen gaan.
Tijd heeft ons altijd in zijn 'greep'.
Gezondheid (levensduur) kunnen we (tijdelijk) verlengen, maar 'tijd' is een onrechtmatige eigenaar van U en ik.
Over tijd heeft geen mens macht.
Elkeen denkt hierover na,... ontwijkt hèt, omdat het nog niet voor nu is.
Een bescheiden tekstanalyse (lied) confronteert ons met 'leven' en de overgang.
Daarover ligt dat wazig gevoel van zinnigheid..., (het beperkt menselijk denken) het mystiek aanvaarden van een heropstanding....en ontelbare andere 'vragen' die ons lichtzinnig maken.
In bijlage vindt U de meerstemmige 'zetting' van het lied.( tdr)
Dit lied (Psalm 134) dateert uit 1551 en is van de Franse bescheiden componist Loys Bourgeois. (1510-1561 +-)
Zie foto.
De stevigheid van het notenbeeld, (op één uitzondering na; vierde en halve noten) de maatloze verdeling van het ritme, en een tessituur die uitnodigt tot gemeenschapszang, vormen ongetwijfeld het 'recept' van protestantse koralen.
Zijn studiewerk 'Droict chemin de musique' (1550) behoort tot zijn eerder onopvallende 'publicatie'.
Bij nazicht van het lied, kan er enige moeilijkheid ontstaan bij het zingen van de derde strofe.(?)
De tekst is een ander paar (albe-)mouwen!
Tekst 2de strofe.
Die in het huis des Heren zijt,
zegent zijn naam en majesteit,
zingt tot zijn eer met luider stem
en heft uw handen op naar Hem.
Och, ik ga mij niet bemoeien in een machtsmisbruik (=macht, -mis, -gebruik) binnen een 'kerk'.
Een kerk die wij, ho zo nodig hebben.
Het pedofiele gedeelte is nog maar een tip van een 'sluier' waarmee wij bijna dagdagelijks om de oren geslagen worden.
Het treft 'gewijde' handen, en dat is des te pijnlijker.
Ook zij zijn 'mensen' van vlees en bloed........maar....!
Was Jezus van Nazarhet een homo? (Dit is geen 'verwijt')
Een pedofiel?
"Ik belijd voor God en voor U allen,
dat ik gezondigd heb in woord en gedachten.
In doen en laten...!"
Een dagelijks gebed van een christen mens.
Een existentialist, een Thomas-figuur uit een Bijbelverhaal, denkt..., zegt:
" Eerst zien en dan geloven."
Maar weet jij hoe de 'kleur', 'wit' er in 'werkelijkheid' uitziet?
Prachtig qua tekst-inhoud en waaraan wij niet 'durven' 'passeren'.
Maar laat ons toch realistisch blijven.
Uit ervaring weet ik, dat 'sommige' pastoors, beroep doen (deden) op een tekstuele inhoud van liedbundel's. (Huwelijksliederen)
Verrassend, aangenaam en met stille devotie, beluisterde ik (preek) de replieken waarvan 'hijzelf' wel een 'universade van genoegen' wist te verzinnen... maar aan ervaring ontbrak het 'hem'.
In de 21ste eeuw staat men voor een beslissing (celibaat) het welke reeds stilzwijgend zijn gang gaat. (Diakens)
Men is zeker nog niet 'aan het einde van het latijn'!
Een huwelijk.
Eén, toch wel meest natuurlijke vorm van samenleving.
(Een mens kan niet zonder de andere...)
Ook tussen homo's, lesbiennes....maar dan raken we een 'delicaat' punt aan waar de katholieke 'volgelingen', eeuwenlang een 'intra muros' verhouding hadden met 'geeste's genoten' en ... de brave gebed's-consument neerknielde in een overtuigde 'ziele zaligheid'.
Ik herinner me dat dit drie-stemmig lied (1981) een schuchtere poging was, het R.V.-koor in te wijden (?) in een, in die tijds periodiek, vreemd 'engagement' van vocale, wereldse samenhorigheid.
De tessituur (in dit geval; sopranen ((?)) alten én ... van de mannen) werd 'getest' op het 'eigen' kunnen en niet zo zeer op de artistieke, compositorische waarde inhoud.
Polyfonie had dit 'keer' geen homofone bazaltzuilen, (bv.koralen) maar bezat een 'zwijgzame' imitatieve (bescheiden fugatische) proclamatie voor talrijke, overtuigde enthousiastelingen.
Als dirigent (1979) kreeg ik een 'blanco cheque'.
Eerlijkheidshalve was dit gemakkelijk, omdat het toenmalig kerkkoor (1980) op sterven na dood was.
Met alle respect trouwens..., maar er kwamen andere tijden.
Zowel het kerkkoor als het R.V.-koor participeren (cum laude) in een huidige fragiele, katholieke geloofsgemeenschap.
In de loop der jaren (kwaliteitswaarde) heeft zich dat,
tot op heden, gekronkeld met een soms zéér aangenaam-verrassende (koor-)presentatie.
De eerstvolgende blog dagen zullen weinig aantrekkelijk zijn voor niet musicofielen.
Foto:Koorpartituur met piano (orgel-) begeleiding.
Het zijn de voorpagina's van eigen 'composities'.
Bv. het Maria-lied (handschrift) uit 1990 het welke ik van onder het stof gehaald heb.
Maria-'liederen' (Latijn) kregen pas in de 11de eeuw een plaats in de Katholieke en 'aparte' wereld met een erfgoed van eeuwenlange verduistering door 'paarse en andere heren'.
Maria was een Moeder...en dus vrouw.
Het éne werd geprezen, het andere 'ontweken'!
Troubadours, trouvéres, minnestrelen maakten de populariteit van: 'een wonder der schepping' werelds.
Magnificale composities vonden hun inspiratie in gewoon: ....'Mama'!
Een klanknabootsend woord met 'reusachtige' 'vertalingen (kunst) van 'gevoels'-inhoud door monumentale 'Creators' uit de kunstgeschiedenis.
Het allereerste woordje van een kind...'Mama' ....
Enkele weken geleden mocht ik een onverwacht bezoekje ontvangen van een gewezen verdwaalde 'zendeling'. (Missionaris)
Na een gemoedelijk, druk en animatief namiddaggesprekje, verzeilde of verplaatste het 'gesprek' zich naar de 'mannelijke' waardebon (?) in ontwikkelingslanden op de 'evenaar'.
Zijn ouderdomsfactor kreeg geen vat op z'n steeds jonge profilatie.
Noch qua 'cat-walk',
noch wat betreft woordkeuze.
Ik vroeg 'hem', wat in zijn idee, het belangrijkste 'gebod' was.
"De gemeenschap van de heiligen....!"
Nu,... in gans mijn 10-geboden-carriére, komt dit niet voor, ten ware met andere bewoordingen.
Vrouwen ondersteunen hun belangen,
mannen hebben het 'in de handen'!
Beiden 'verzilveren' een gelukkige bezorgde dag voor morgen.
Ik ben Tony De Ruysscher, en gebruik soms ook wel de schuilnaam TDR.
Ik ben een man en woon in 9190 Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd..
Ik ben geboren op 30/06/1947 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Klassieke muziek, religie, moraal-filosofie, en ....mailtjes ontvangen! (Maar ook doorsturen!?).
Wij hebben drie zonen, en twee kleinkinderen.
Tony De Ruysscher is overleden op 28sept 2018 in huiselijke kring.
Twijfel is het begin van wijsheid.
Het is altijd aangenaam om een mailtje (e-mail, pps...) te ontvangen.
19 -20 mei 1984. (Gastkoor: Asser Mannenkoor.)
Ik wil deze korte 'partituur-blog-periodiek' besluiten met twee religieuze liedebewerkingen, + één (4-stemmige) canon en het profaan lied 'Soete Waeslandt'
Huwelijkslied. (Z.J. nr 666)
'De vreugde van de kleine dingen.'
Herinneringen spijzigen een bejaarde.
Enkele weken geleden mocht ik een onverwacht bezoekje ontvangen van een gewezen verdwaalde 'zendeling'. (Missionaris)
Deze dagen wordt er uitbundig gevierd.
