Met de mindere match van 2 weken terug in ons achterhoofd, hadden we iets recht te zetten tegenover de supporters. Al van het eerste fluitsignaal zagen we dat onze jongens goed bezig waren. Ze zetten de tegenstander op hun eigen helft. Zo was ook de eerste kans blauw gekleurd, maar Rinus kreeg de bal niet tegen de netten. De Avelgemnaren kwamen niet in het stuk voor en konden alleen maar uitverdedigen met het wegtrappen van de bal, het liefst nog zo ver mogelijk. In de tiende minuut was het toch raak. Kenneth kon afleggen naar Ricky en die zette de 1-0 op het bord, vreugde alom bij de supporters maar die was maar van korte duur. De verdediging werd op snelheid gepakt en zo konden de rood-witten de 1-1 scoren. Bij die fase werd onze keeper onbewust geraakt aan de arm en moest vervangen worden. Bij een hoekschop kon Avelgem wat meer druk zetten en moest onze keeper Thomas tot 2 x toe goed tussenkomen. Vanaf dan waren beide ploegen aan elkaar gewaagd en gingen we de rust in met een 1-1 stand. Na de rust was er hetzelfde toonbeeld. Rumbeke die wilde voetballen en Avelgem die alleen maar hun voorlinie bediende met lange ballen. In de 36 ste minuut kwamen we toch terug op voorsprong via Ricky (die zo onze honderdste competitiegoal scoorde). Maar alweer duurde dit niet lang en kon Avelgem de 2-2 scoren. De match werd wat bitsiger van Avelgemse kant met wat drieste tackels, wat dan ook leidde tot wat commotie langs de lijn. Zo kreeg ook de kapitein van Avelgem terecht een geel karton onder de neus geduwd en kreeg de trainer daarbovenop een verwittiging. Met nog 15 minuten te gaan belandde een schot van Gauthier D. jammergenoeg op het doelhout. Maar het kwaad geschiedde langs de andere kant. Avelgem kon de 2-3 scoren en alweer op identieke wijze als de 2 vorige doelpunten. Vanaf dan speelde Rumbeke man op man maar niks kon nog baten... Het voetbal dat we brachten, werd op alle manier teniet gedaan. Zo was er ook nog een zware overtreding op Arthur B. die van het veld moest gedragen worden. Stilaan liep de match ook op zijn eind en kon Avelgem met de zege naar huis gaan. Spijtig voor onze jongens want ze verdienden minstens een punt.
Thomas, Gauthier W., Arthur B., Artur C., Kenzo, Michael, Brent, Joren, Gauthier D., Kenneth, Simon, Ricky, Jonas, Rinus.
Het begon zo mooi : onmiddellijk druk op de tegenstander en Roeselare wist even niet wat er gebeurde. Toen we heel mooi 0-1 voor kwamen waren we eventjes aan het dromen. Jammer dat we de 0-2 en zelfs de 0-3 lieten liggen. En zoals dikwijls in voetbal : wie de kensen niet afmaakt, krijgt het deksel op de neus.
In de tweede helft vielen de tegendoelpunten wat te gemakkelijk. Onze driehoek op het middenveld was even het noorden kwijt en de tegenstander maakte daarvan dankbaar gebruik. Wanneer ze toen nog een strafschop cadeau kregen was het helemaal over. Scheids : als je daarvoor een penalty fluit, dan had je dat zeker moeten doen voor de fout op Ricky.
Enfin, een terechte zege van de toekomstige kampioen. Voetbal een feest ??? niet altijd. Respect voor de tegenstander ?? ( zonder hierbij verder in detail te treden ...)
Vogende week is het te doen, en het zal op het scherpst van de snee zijn volgens wij reeds hoorden ...
De eerste van onze toppers in de terugronde was KV Kortrijk. Het vroege aanvangsuur (12 u 45) zorgde in de meeste gezinnen voor de nodige organisatie.
Dit was ook de eerste maal dat onze jongens een synthetische mat onder de voeten werd geschoven, wat voor hen enige aanpassing vergde.
Eenmaal de match op gang gefloten, gingen de blauwhemden er helemaal voor en hoe!
Al in de derde minuut kon Rinus alleen doorgaan op de keeper maar was net niet koelbloedig genoeg om deze kans af te maken.
Kort daarna werd een doelpunt van Kortrijk terecht afgekeurd wegens buitenspel. Net hierna was Rinus terug op gang, legde af naar Elvin maar ook deze
kans bleef onbenut. En zoals dikwijls, wie de kansen niet benut, krijgt het deksel op de neus en dit was wat ook gebeurde tijdens de 17 de minuut, 1-0.
Nog een vijftal minuten te gaan, kwam Arthur B. in contact met een Kortrijkse speler met als gevolg dat Arthur geblesseerd het veld moest verlaten (was nochtans goed bezig).
Met deze noodzakelijke wissel, was de organisatie wat zoek. Zo konden de Kortrijkzanen op een hoekschop de 2-0 scoren.
Nu waren onze jongens wel wat aangeslagen en kregen nog een derde doelpunt binnen, wat wel wat overdreven was volgens onze prestatie de eerste 20 minuten.
De nodige peptalk tijdens de rust was noodzakelijk.
Weer aan het voetballen toe, hielden we gelijke tred maar de eerste kansen waren voor Kortrijk.
Kenzo geraakte in duel geblesseerd en wij trapten de bal uit. We hoopten op fair-play maar Kortrijk dacht er anders over met als gevolg de 4-0 op het bord.
Dan zetten onze jongens Kortrijk vast op hun helft. Ricky ging door, werd deze keer niet gehinderd, legde af naar Kenneth en die werkte mooi af, 4-1.
Nog geen 3 minuten later konden we een hoekschop afdwingen en Gauthier krulde die in één tijd binnen, 4-2.
Spanning ten top en paniek in de rood-witte gelederen. Toch bleef dit de eindstand.
Met een goede eerste twintig minuten en een fantastische tweede helft konden onze jongens met opgeheven hoofd het terrein verlaten.
Wat als die eerste kansen één of twee doelpunten hadden opgeleverd ... dat zal de vraag voor altijd zijn .
Dan had het mss. een gans andere wedstrijd kunnen geweest zijn tegen een KVK dat niet echt imponeerde ( met 5 spelers die tot voor kort nationaal speelden). Jammer van de tegendoelpunten die we terug wat te gemakkelijk weggeven. Mits wat meer geloof in ons eigen kunnen zat er zeker meer in, dat hebben we de laatste 10 min. zeker en vast bewezen. Bij de rood-witten was het vooral paniek langs alle kanten.
Ondanks de nederlaag een vrij sterke prestatie van Rumbeke, we halen gewoonweg de punten tegen een andere topper.
ps. Opgepast voor onderschatting van Gistel volgende week : die behaalden dit weekend terug een zege en blijkt een andere ploeg te zijn dan in de heenronde !!!
