Alvast wil ik mijn vrienden bedanken voor de reactie op mijn blog. Ondertussen heb ik al enkele lotgenoten mogen leren kennen,waaronder toch wel 1 speciaal lotgenootje. De pijn is nu toch wel leefbaar onder controle mits pijnplakkers om de 72 uur en de dagelijkse dosis morfinepilletjes en dafalgan forte. De pijn zal nooit meer weggaan maar op deze manier is het wel uit te houden. Ook het slapen gaat beter mits het slaappilletje. Gisteren even mee geweest naar een tuincenter met mijn echtgenoot, is toch een hele opgave in de rolstoel, ik heb het toch moeilijk met dat te aanvaarden, terug thuis gekomen was mijn pijp uit en ja terug veel pijn, even 2 uur platte rust want mijn wederhelft wou graag even gaan eten, dat was echter wat veel op 1 dag, thuisgekomen ben ik zelfs niet meer rechtgekomen om een sigaretje te roken. De weerslag was vandaag goed te voelen, veel meer pijn dan andere rustdagen, zelfs met de nodige medicatie moeilijk onder controle te krijgen. Gisterenavond had ik dan ook weer even een dipmoment, het lijkt allemaal zo onwezelijk, zo onecht, nooit gedacht dat zoiets mij kon overkomen, dus gisterenavond weer een weenavondje gehad. Deze namiddag was het mooi weer maar met de beste wil van de wereld kon ik echt niet buiten, nog te veel pijn van gisteren. Het lijkt wel of ik mijn echtgenoot en jongste dochter alles afneem omdat ik niet veel kan doen, maar jammer genoeg moet ik luisteren naar mijn lichaam, ik hoop dat ze voor de situatie begrip opbrengen.
Ik ben Suzy
Ik ben een vrouw en woon in Schoten (België) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 21/05/1967 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
