Het aftellen is begonnen, de laatste drie dagen. Het is heel druk onderweg, vanaf nu moet ik de pijlen niet meer volgen, maar de andere pelgrims. Voor mij is dit veel te druk. Geef me maar de rustige eerste twee weken.
Tot Porto was ik helemaal alleen, vanaf Porto kwam je al eens iemand tegen, maar vanaf de Spaanse grens is het of iedereen naar Santiago wil gaan.
Toch geniet ik nog steeds van de omgeving en het gebeuren.
Gisteren en vandaag ben ik mijn Duitse compagnon nog eens tegengekomen. Bij een koffie zijn we eens samen op de foto gegaan, blijkbaar zijn er mensen benieuwd hoe hij eruit ziet.
Vandaag heb ik het rustig gehouden, 21 km. Anders ben ik te vroeg in Santiago voor het ontvangstcomite (Anne). Nog 44 km te gaan en dit avontuur zit erop.
Vanaf nu is het rustig, tussen de 20 en 25 km per dag. Dan mag er al eens een beklimming bij zijn.
8 uur en het begint te kriebelen, dus alles bijeen zoeken en de baan op. Het valt op dat we Santiago naderen. Het is precies de start van de dodentocht, een beetje overdreven maar toch.
Via Sotomayor, was dat geen Cubaanse hoogspringer, gaat het op en af richting Pontevedra. Onderweg nog wat stempels verzamelen, zodat ik kan bewijzen waar ik geweest ben.
Net voor de laatste beklimming op 8 km van Pontevedra staat een kraam met fruit, koffiekoeken en drank. Toch even stoppen en ne goeie koffiekoek en 2 bananen kopen. Nu kan ik er weer tegen.
Na 20 km en 420 hoogtemeters kom ik in Pontevedra aan om 12.15
Deze nacht voor de eerste keer in een klooster geslapen. Wat een genot, om 21 uur alles stil tot 6 uur vanmorgen. Dit in combinatie met een zalig bed, dan weet je dat ik super geslapen heb.
Vandaag staat er volgens de Camino Ninja App 32 km op het programma. De laatste zware etappe. Maar ik weet nu al dat het iets langer zal worden.
Om 8 uur stap ik buiten het klooster en er passeert een groep van wel 30 kwetterende Spanjaarden. Dat belooft voor vandaag.
Op km 5 komen er nog eens 30 bij. Het is het moment om even een tandje bij te steken en de groep voorbij te steken.
Na 7 km kom ik aan een splitsing, ofwel 6.2 km natuur of 5.5km door een industrieterrein. De keuze is rap gemaakt, het wordt de natuur!
Na 12 km toch even een pauze nemen, de watervoorraad aanvullen en natuurlijk de innerlijke mens versterken. Bij vertrek was ik even de 60 Spanjaarden vergeten. No problem, na 19 dagen on the way, even de turbo op en weg zijn we.
Even samen gestapt met twee Oostenrijkers, tot in Mos. Zij stoppen daar voor dat ze de berg over moeten. Oke, tijd om even te pauzeren na 25 km. Drie kwartier later rugzak op de rug en klaar voor het laatste stuk. Nu weet ik waarom ze stopten, het is 5 km bergop. Gelukkig op asfalt en het is te doen.
Eens boven is het goed te doen, wel enkele steile stukken naar beneden.
Aankomst vandaag in Redondela na 35 km om 15 uur. In totaal zijn we nu 503 km ver en nog 87 km te gaan.
Het is weer niet waar. Deze morgen om 5 uur beslissen 3 van de 5 pelgrims in de slaapzaal van zich klaar te maken. Het is nog donker tot zeven uur. Dus ja, ik ben ook wakker maar blijf toch liggen. Om half zeven sta ik dan maar op, het is te zeggen om de digitale krant te lezen. Om half acht vertrek ik richting Tui, Spanje in.
Geen bergen, beetje op en af, maar vooral leuk wandelen langs een oude Romeinse heerbaan. Het is wel zeer mistig, maar na een kilometer kom ik opeens boven de wolken. Boven blauwe lucht, beneden wolkjes.
Rond twaalf uur passeer ik de grens over een rivier en plots verstaan ze me niet meer. Spaans is een andere taal dan Portugees, maar een pintje dat lukt nog wel en een pelgrims-menu ook.
Vandaag 22 km op de teller. Morgen nog een lange dag van rond de 32 km en dan rustig richting Santiago de Compostela.
Deze morgen rond half acht vertrokken in een dichte mist. Dat belooft niet veel goeds. Volgens andere pelgrims komt er vandaag een zware beklimming aan.
Nu vallen de eerste 10 km wel mee, dus ik dacht ze overdrijven . Maar er is een spreekwoord dat zegt dat je het vel van de beer en zo verder.
Dan begint een steile klim van 1 km zoals de Patersberg. Eventjes dalen en dan 5 km door een uitgedroogde rivierbedding met rotsen naar boven. Hier heb ik toch bijna twee uur over gedaan samen met een Spaanse pelgrim. Onderweg een kruis op de plaats waar ze in de jaren 1800 Napoleon hebben overvallen. Eens boven toch even een pauze inlassen. Iets eten en drinken en dan aan de afdaling beginnen. Wat een zaligheid.
3 km voor mijn hostel kom ik aan een terrasje. Toch nog even pauzeren. Ik zit daar 15 minuten en wie komt daar toe, Jaan uit Tsjechië. Die ben ik drie dagen geleden ook al tegengekomen in Rates. Even later de Spanjaard van onderweg en de Zwitserse van drie dagen geleden. Om het volledig te maken nog een Ier en het wordt gezellig. Ondertussen is het beginnen regenen. Na een uur beslissen we om door te stappen. We slapen op drie verschillende plaatsen, maar spreken af om samen te komen in het dorp. Toch nog even op de foto met Jaan.
Vandaag 22 km en 600 hoogtemeters. Vanaf nu wordt het vlakker en morgen de Spaanse grens over. We komen dichterbij!!
Na gisteren een reuze match gezien te hebben en daarna een goede nachtrust, starten we na het ontbijt voor een tocht van 22 km. Nog even kalm aan doen want morgen staan er 30 km op het programma.
Het is duidelijk drukker op de Camino, we komen dichter bij Santiago en dat valt op. Ik ben zeker een 15-tal pelgrims voorbij gestoken, niet eenmaal maar tweemaal en sommigen zelfs driemaal. Ik.denk dat ik de enige ben die regelmatig een pauze neem, het is kwestie van ook te genieten van een tas koffie met een zoetigheidje of anders een frisse pint.
Rond half een zitten de 22 km erop. Omdat ik pas kan inchecken zit er niets anders op van een terrasje te doen. Daar stoppen verschillende andere pelgrims en tijdens de gesprekken wordt me de raad gegeven van toch nog even door te stappen naar Ponte De Lima. Het is wel nog 15 km, maar redelijk plat. Vanaf dan is het de bergen, wat van het oorspronkelijke plan voor morgen, een zeer zware dag maakt.
Even de gsm erbij, en gelukkig vind ik nog een slaapplaats in Ponte de Lima. De slaapplaats in Vitorino de Piaes kan ik nog gratis annuleren.
Om kwart voor twee vertrekken we dan en komen om kwart na vijf toe op onze slaapplaats. Moe maar toch blij met de beslissing. Morgen staat er in plaats van30 moeilijke km er nog maar 18 op het programma. De laatste dag in Portugal want overmorgen gaan we de grens over.
Gisteren met alle peregrinos gaan eten. We waren met 10, 2 Portugezen, 3 Duitsers,1 Oostenrijkse, 1 Poolse, 1 Nederlandse. 1 Tsjech en natuurlijke ook 1 Belg. Het was best gezellig. Rond half tien naar de albergue en hopen op een goede nachtrust.
Rond zes uur zijn de eerste opgestaan en we waren met zijn allen weg voor half acht.
Vandaag de kortste wandeling, zodat ik deze namiddag kon genieten Barcelos en zijn gekende haan. Na km 7 even de dagelijkse stop voor ontbijt samen onze Tsjechische vriend. Ook nog een stempel meegepikt en rond half twaalf reeds in Barcelos na 18 km. Deze avond een kamer voor mezelf, want vannacht slecht geslapen. Matrassen met plastiek om, zodat elke beweging te horen was, om 1 uur een kolonie tractors die passeerden en dan zo vroeg wakker. Straks op tijd in mijn bedje.
Er staan nu 375 km op de teller en nog 195 te gaan.
Eindelijk weg van de drukte. Porto en zijn voorsteden kan ik nu achter me laten.
Vandaag gaat de tocht naar Sao Petros de Rates. Ik ben blij dat er terug veldwegen en kleine dorpjes zijn. Terug rust en genieten van de omgeving.
In het eerste dorpje vind ik al een pastelaria, dit betekent voor mij stoppen en ontbijten: twee eclairs en ne koffie.
De tocht gaat verder en ondanks dat ze regen voorspeld hadden blijft het droog.
Iets na de middag neem ik een pauze om iets te eten en drinken. Daar stopt ook een andere Peregrino uit Polen. Het is ook haar eerste camino. Ze heeft nog geen slaapplaats in Barcelos daarom stel ik voor om de mijne in de albergue over te nemen, want ik heb een andere slaapplaats gevonden. We wisselen nummers uit en ze zal me contacteren als het nodig is.
Rond 14 uur aangekomen na 26 km. Toch even een caneca drinken voor ik naar de albergue ga (60 meter verder).
Inchecken en ik ben weer een dag verder.
Vanavond kan ik eindelijk eens een pelgrimsmenu eten. Soep, kip en een drankje voor 6 euro
Zachtjes tikt de regen op mijn zolderraam. Ik sta vanmorgen op en de hemelsluizen staan open. Dit belooft niet veel goeds. Maar niet gelaten, een stevig ontbijt en we kunnen ertegen. Samen met de gastvrouw en gastheer aan de ontbijttafel het is eens iets anders. De koffie staat klaar en het wordt een gezellig ontbijt. Zonder het te beseffen is het bijna half negen en is de regen gestopt. Tijd om te vertrekken. Vandaag geen veldweg. Enkel aaneengesloten bebouwing richting Porto. Ik ga eerst richting Vila Nova de Gaia, waar alle grote Porto merken hun kelders hebben. Plots hoor ik getoeter. De gastvrouw passeert me en had me herkend. Even terug zwaaien en verder. De Porto kelders laat ik met tegenzin letterlijk links liggen. Toch even een foto nemen.
Zij die al ooit in Porto zijn geweest weten dat alle wegen ofwel bergop ofwel bergaf zijn. Dus moet ik even op de tandjes bijten. Maar eens boven, enkel nog dalen tot aan mijn volgende slaapplaats.
Na 30 km kan ik inchecken. De gastheer weet een goed restaurant op 10 minuten, dus waarom niet. Een gegrilde zalm met lookaardappelen en groene kool en daar een frisse pint bij. Smakelijk.
Vanmorgen eens een Belgisch ontbijt. Zondagmorgen, dus een pistolet met een gebakken ei, en daar een tomaatje bij. We kunnen er tegen. Om 7.30 vetrokken voor een trip naar Pedroso.
Het valt op dat we Porto naderen. Veel aaneengesloten bebouwing, saai om door te wandelen. Mijn Duitse wandelmaatje kom ik tegen na 10 km, omdat we allebei vinden dat het tijd is voor een koffie. Hij stopt vandaag in Grijo, voor mij net iets te vroeg. Vermoedelijk kom ik hem niet meer tegen. Vanaf Grijo wijk ik af van de route om naar Pedroso te wandelen. Het is een parallel weg om naar mijn stopplaats te gaan.
Ik kom hier toe na 25 km om 13 uur. Twee uur te vroeg om in te checken. Dan maar een restaurant zoeken om een middagmaal te nuttigen. Ne lekkere dorade met groentjes.
Bordje leeg en inchecken, de dagelijkse was doen en de voetjes omhoog. Terwijl even de livestream van de korfbal bekijken. En nu in den hof met een boek.
Vandaag 25 km gewandeld met 501m hoogteverschil, vooral langs kleine dorpjes en grote wegen. Weinig in de bossen gewandeld, maar wel veel bergop en bergaf. Ben nu in Sao Joao da Madeira een iets grotere stad waar wat meer te beleven valt. Er zijn hier ook voldoende restaurants. Vanmiddag heb ik salade met tonijn gegeten. Daarna heb ik wel een half uur moeten rondlopen om een stempel te vinden. Vanavond overnacht ik in een appartementje. Mijn was hangt al te drogen. Zonet in de supermercado lasagne en lookbrood gekocht. Dat zal smaken straks! Maar nu eerst genieten van een lekker caneca! Momenteel zit ik in kilometers over de helft, ik heb al 290 km gedaan in 11 dagen en moet nog 275 km doen op 12 dagen dus ik zit goed op schema!
Vandaag voor de eerste keer alleen op onze huwelijksverjaardag, 33 jaar. Gelukkig bestaat er messenger en kunnen we elkaar vanop afstand zien. Proficiat schat.
Na een goed ontbijt beginnen we eraan. Vandaag gaat het naar Albergeria a Nova.
De route is veel mooier dan gisteren, veel afwisseling van bos en pittoreske dorpjes.
Zoals elke dag stop ik rond km 10, nu is dit in Serem en ik kan er ook nog een stempel krijgen.
Halverwege kom ik Ralf uit Duitsland terug tegen. Hij is in Coimbra gestart en sliep ook in Mealhade en Agueda. Nu zitten we samen op een terras en gaan samen verder naar onze eindbestemming.
Wat een nacht, hevige regen en binnenkomende pelgrims, pelgrims die om 5 uur vertrekken, een te klein bed. Niet veel geslapen. Dan maar om 10 voor 7 vertrokken. Gelukkig blijft het overdag droog. Vandaag 27 km langs vooral industrieterreinen en grote wegen. Het was nogal eentonig maar we zijn er geraakt. Nu een kamer voor mij alleen.
De tweede week. Na het ontbijt in het hotel terug de berg af om op de Camino te komen. Langs het hotel Astoria waar ik met Anne drie jaar geleden heb overnacht probeer ik de weg te vinden, maar door werken is de Camino onderbroken. Gelukkig leven we in 2021 en bestaat er zoiets als Google maps om op de juiste route te geraken. De eerste kilometers zijn niet zo leuk. Coimbra is een grote stad en ik wandel langs enkele drukke wegen.
Eens buiten de stad begint het genieten terug. Omdat ik al ontbeten had stop ik pas na 12 km voor de eerste keer. In Trouxemil is een minimarkt en een terras. De juiste plaats dus om een rustpauze in te lassen. Ik zit net neer en ze zetten boven de waterkraan open. Vlug naar binnen en wat ik zie ik daar, een volledige muur met boodschappen van peregrinos, ik kan dus niet anders dan ook maar een achterlaten.
Omdat het toch blijft regenen, komt de regenkleding boven.
Na twee uur stopt het. Net voor Mala kom ik voor de eerste keer peregrinos tegen richting Santiago. Ik wandel even samen, maar hun tempo is voor mij te traag. In Mala tijd voor een versnapering.
Om 14.45 aangekomen aan de Albergue na 30 km. Even inchecken en de dagelijkse was doen.
Na een zalige nachtrust sta ik rond 7u op en doe de gordijnen open. Wat zie ik? Regen!! Gelukkig ben ik op alles voorzien en ik haal gelijk mijn beenkappen en regencape boven. Na een lekkere tas thee ben ik vertrekkensklaar. Na een half uurtje is de regen al voorbij. Gelukkig. Na 6 km kom ik in het volgende dorp Cernache. Daar stap ik de plaatselijke pasteleria binnen voor een ontbijt en eindelijk vind ik daar mijn favoriete ontbijt. Bladerdeeg gevuld met kaas en hesp! Samen met een goede tas portugese koffie is dat echt genieten. Via allerlei landwegen kom ik aan in het volgende dorp Palheira. Spijtig genoeg is hier niets om te drinken maar een vriendelijke dame brengt me tot aan een winkeltje waar ik een heerlijke bica kan drinken, twee grote nectarinen koop en water voor onderweg. Bijna aangekomen in Coimbra heb ik een prachtig zicht op deze stad. We zijn hier al dikwijls geweest en het is zeker een bezoekje waard, vooral de universiteitsbibliotheek! Ben je met kinderen dan moet je zeker naar Portugal dos Pequinos gaan, waar allerlei gebouwen van in Portugal in het klein zijn nagebouwd. Nu op zoek naar een hotel. Ik heb een kleine vergissing gemaakt. Het hotel ligt boven op de berg, dus nog even klimmen door de mooie botanische tuin. Wie kom ik daar tegen?? Het koppel uit Israel die ik een paar dagen geleden ook al had ontmoet. Na 20 km en iets meer dan 300 hoogtemeters ben ik bij het hotel. De eerste week zit erop. In totaal al 188 km gewandeld. Dus ik zit perfect op schema.
Na 2 zware dagen vandaag een rustigere dag. Gisterenavond toen ik toekwam aan mijn slaapplaats zei men dat er een restaurant in de buurt was. Toen ik daar aankwam om 20u was het echter net gesloten. Op het terras zat er een koppel uit Israel en zij hebben hun eten gedeeld met mij. Brood, kaas, tomaten en wijn. Dit was een eerste ervaring van hoe ik me de camino voorstelde. Ik heb goed gegeten en daarna terug naar naar de B&B. Samen met die andere vlaming nog biertjes gedronken en rond 22u naar bed.
Vanmorgen rond 8u15 terug vertrokken richting Conimbriga. Vandaag weinig bergen en veel plat. Gestopt in Rabaçal voor ontbijt. Dan naar Fonte Coberta waar ik nog een caminogevoel had. Er woont een koppel in the middle of nowhere Nicolai en zijn vrouw uit Hong Kong. Op hun terrein staat enkel een caravan, een tent en een pergola. Ik besluit om even hallo te zeggen en vraag of ik even kan rusten. Dat was geen probleem . Ze vertelden dat ze een kapel aan het bouwen zijn. Ik vertel hen dat het 26 jaar geleden is dat we in Fatima een kaarsje hebben gebrand voor een tweede kindje en Jonathan is geboren op 13 mei (wat een hoogdag is in Fatima). Dat doet me beseffen dat er toch iets meer is, want waarom is mijn camino uitgesteld? Misschien is het zo dat ik hem dit jaar pas mocht maken omdat het nu juist 25 jaar geleden is?? Het was een bijzonder aangenaam gesprek. Bij mijn vertrek moest ik van hen een tekst voorlezen over de camino die me toch wel emotioneel geraakt heeft. Nicolai en zijn echtgenote hebben me nog een lied toegezongen van de camino wat me ook gepakt heeft. Ze zongen dan ook nog speciaal voor Jonathan de portugese versie van het Ave Maria. Kippenvel!! Dan kreeg ik nog fris water voor mijn tocht en bij het weggaan moest ik 3x op een gong slagen omdat dit geluk brengt. Zo'n gebeurtenis wou ik meemaken op mijn camino en ik ben ontzettend blij dat ik dit vandaag heb kunnen ervaren. Om 14u na 22km wandelen dan aangekomen in Conimbriga. Lekker gegeten en toegekomen in een prachtige slaapplaats. Vandaag prachtige omgeving om door te wandelen. Sebiet nog avondeten in een nabijgelegen restaurantje en morgen richting Coimbra.
Vannacht zeer slecht geslapen. Kerkklokken en kiekens, maar vooral de haan hebben ervoor gezorgd dat ik elk uur wakker was. Om 6 uur dan maar opgestaan, douchen en inpakken.
Om 10 voor 7 vertrokken. De weersvoorspellingen geven maximum temperaturen van 35 graden. Dus op tijd vertrekken is de boodschap!
Volgens Google maps een tocht van 28 km.
Rond negen uur een eerste pauze ingelast voor ontbijt. Ne koffie en pastelaria en wat fris water voor onderweg.
De temperatuur is nu al opgelopen tot 23 graden.
Iets voor Ansiao kom ik op de camino Lissabon-Santiago. In Ansiao neem ik mijn dagelijkse lange stop. Het is 34 graden, dus nu vooral het vochtverlies voorkomen, dus fris water drinken en ook de innerlijke mens versterken. Na anderhalf uur terug op de baan. De km teller staat momenteel op 23. En ik moet er nog 9 doen.
Veel bergop en bergaf en via een prachtig landschap komen we rond half vijf aan op onze verblijfplaats.
Vandaag verschillende groepen pelgrims gezien richting Fatima, maar nog niemand richting Santiago.
Een blijde verrassing bij aankomst in Alvorge, want de eigenaar, een Engelsman, heeft een micro-brouwerij. Spek voor mijn bek. Een degustatie kan niet achterwege blijven.
Hier is ook de luxe van een wasmachine en droogkast. Er is nog een Vlaming hier, dus straks verbroederen
Na een frisse douche en een lekkere koude lager of twee drie ... kan ik er weer tegen.
Vandaag 36 km gestapt en 640 hoogtemeters, dat biertje is verdiend.
Morgen uitslapen want er staat maar 19 km op het programma. Dat kunnen er misschien 21 worden, maar volgens de eigenaar is het vooral plat!
Zoals gisteren al voorspeld ging het een zware dag worden vandaag. Vanmorgen opgestaan om half 7, ontbijt overgeslagen omdat dit pas vanaf 8u kon, maar wel een liter water gekregen van het hotel. Om 10 na zeven vertrokken en onderweg na 1u gestopt in een pasteleria, iets meegenomen om uit het vuistje te eten en ook nog 1 liter water gekocht om mee te nemen. Na 10 km stop in Gondemaria. Daar 2 Pedras (ziltig water zoals Perrier), 2 koeken en 1 cola gekocht voor 3,70 euro! De frisse drank was nodig want de temperaturen gingen richting 30 ° vandaag. Deze dag afwisselend stijgen en dalen maar niet zo lastig als gisteren. De weg was perfect aangeduid zodat ik zonder gps heb kunnen wandelen. Tweede stop vandaag voor een een kwartiertje pauze in Casais de Carcavelos. Nog eens 2 Pedras gedronken en dan verder gewandeld en na 25 km gestopt om te eten in Caxarias. Daar één uur pauze genomen om rustig een bifana te eten en 4 cola's te drinken voor 6,5 euro!!! Daarna nog 9 km te doen. Gestart met een steile klim van 20%. en aangekomen in Farrio om 16u30. Resultaat: 35 km, 616 hoogtemeters en onderweg 5 l water gedronken. De moeilijkste etappe is dus achter de rug, maar geen pijntjes en geen blaren! Ik voel me optimaal en de moed zit er nog goed in. Nu genieten van een Superbock!
Na een stevig ontbijt kunnen we eraan beginnen. Het was nodig. Voor het vertrek aan de gastvrouw fris water gevraagd voor onderweg. Ik kreeg zowaar 4 flesjes van 33 cl mee. Direct 2 in mijn geïsoleerde drinkbus gegoten en de andere twee in mijn rugzak gestoken. Het begon al goed direct, 1 km klimmen. Maar ik dacht daarna kan ik dalen dus dat komt wel goed. Een kleine misrekening. Het was maar 200 meter dalen en toen kwam het. 4.5 km klimmen met stukken van 25 procent. Was ik blij dat ik mijn wandelstokken bijhad. Ik ben wat gewoon maar met een rugzak van 10 kilo valt dat toch tegen. Eenmaal boven even recuperen, en vocht binnen pakken.
Vanaf dan viel het wel mee. Gelukkig was het bewolkt vandaag tot 11 uur en heb ik niet zo moeten afzien.
Na 13 km had ik een rustpauze voorzien in Pia de Urso. Rustig iets drinken was het plan, maar was nu toch wel alles gesloten. Vier café´s en geen enkel open. Wel een mooie plaats waar ik zeker nog eens moet terugkomen. Geen foto genomen uit frustratie. Dan maar verder en in Barreira een man aangesproken en hem in mijn beste Portugees naar een café gevraagd. Pas in het volgende dorp was er een. De brave man was wel zo vriendelijk van me een fles fris plat water te geven.
In Sao Mamede eindelijk een terras gevonden. Pauze, colaatje, een snackje en we kunnen er weer tegen.
Dan uiteindelijk aangekomen in Fatima. Een mooie stempel gaan laten zetten in mijn stempelboek en een aantal kaarsen gaan branden.
Dag 3 was goed voor 25 km en meer dan 400 hoogtemeters. Nu goed slapen want morgen zal een lange dag worden. Er staan 30 km op het programma maar ik vermoed dat er wel iets bij komt.
Vandaag 25 km gewandeld met 501m hoogteverschil, vooral langs kleine dorpjes en grote wegen. Weinig in de bossen gewandeld, maar wel veel bergop en bergaf. Ben nu in Sao Joao da Madeira een iets grotere stad waar wat meer te beleven valt. Er zijn hier ook voldoende restaurants. Vanmiddag heb ik salade met tonijn gegeten. Daarna heb ik wel een half uur moeten rondlopen om een stempel te vinden. Vanavond overnacht ik in een appartementje. Mijn was hangt al te drogen. Zonet in de supermercado lasagne en lookbrood gekocht. Dat zal smaken straks! Maar nu eerst genieten van een lekker caneca! Momenteel zit ik in kilometers over de helft, ik heb al 290 km gedaan in 11 dagen en moet nog 275 km doen op 12 dagen dus ik zit goed op schema!
Vannacht zeer slecht geslapen. Kerkklokken en kiekens, maar vooral de haan hebben ervoor gezorgd dat ik elk uur wakker was. Om 6 uur dan maar opgestaan, douchen en inpakken.
