Bericht voor nieuwe bezoekers aan deze site:
Dit is een blog, dat betekent dat je in het middengedeelte van deze site mijn recentste belevenissen kunt terugvinden. Je kunt hier telkens de laatste 20 berichten die ik heb achtergelaten lezen, de recentste staan bovenaan.
Wie hier voor het eerst komt begint dus helemaal onderaan de site of in het archief bij mei 2006
Wie oudere berichten wil lezen klikt in de rechter kolom op archief.
Klik op het zonnetje hieronder om te zien welk weer het momenteel is in de regio waar ik rondhang.
De fietstassen zijn toegekomen en zoals beloofd plaats ik hier dan ook nog een foto van mn fietsje met de (nu nog lege) tassen aan. Het zijn allemaal oerdegelijke en 100% waterdichte zakken van het Duitse merk Ortlieb. De twee tassen achteraan zijn elk goed voor van 20 liter. De voorste twee hebben een inhoud van 10 liter het stuk en de stuurtas nog eens 6 liter. De grote ronde tas achteraan bevat voorlopig al de tent en het slaapmatje en er is nog behoorlijk wat plaats over. Dus na het inpakken van tent en matje is er nog eens ruim 66 liter pakruimte beschikbaar, dat zou al relatief comfortabel moeten zijn...
Ik heb het volgende zopas eventjes snel voor jullie uitgerekend. Als alles volgens plan verloopt moet ik in de komende 14 maanden nog 1 uur werken... En jullie?
PS: Laat het duidelijk zijn dat het gaat om een lesuur (=50 minuten)
In de zomer van 1997 kocht ik in Decathlon een hele degelijke mountainbike. Intussen heeft het machientje al heel wat meegemaakt en heb ik het nu klaargemaakt voor wat zijn grootste belevenis tot nu toe moet worden. Vrijdag ben ik met de trein tot in De Pinte geweest waar ik mijn fietsje bij Vlerick (gespecialiseerd in trekkingfietsen, zie: http://www.vlerickfietsen.be ) had binnengebracht voor de nodige aanpassingen. De rit van De Pinte naar Torhout fungeerde meteen als een eerste, zeer geslaagde testrit.
De belangrijkste wijzigingen zaten vooral in de hele stuurinrichting. Met een stuurpen die in de hoogte verstelbaar is heb ik een veel comfortabelere positie op de fiets. Ook niet echt goedkoop waren de 2 trekkingbanden. De 'Continental Travelcontact' is een semi-slick met aan de zijkant noppen en bolt dus supergoed! Bovendien zit net onder het oppervlak een kevlar laag geweven waardoor de band extreem duurzaam zou moeten zijn en in principe niet lek zou mogen kunnen... (eerst zien, dan geloven natuurlijk) Ik beschik over 24 versnellingen. Voor de liefhebbers: Shimano deore LX, van 23-30 tot 42-9. Zowel vooraan als achteraan kwamen bagagedragers van Tubus. Deze hebben de oerdegelijke reputatie van onverwoestbaar te zijn... Van zodra ik over alle fietstassen beschik plaats ik hier ook wel een een fotootje met de tassen gemonteerd.
Noteer alvast in de agenda: Zaterdagavond 7 oktober : afscheid van Ruben.
Ik weet nog niet precies wat het wordt, maar het lijkt me leuk om iedereen die avond nog een keer samen te brengen. Zo kan ik van iedereen in 1 moeite afscheid nemen en kunnen jullie me een laatste plezier doen met wat sponsoring onder de vorm van jullie aanwezigheid. Iedereen is welkom, so: spread the word!!
Het wordt waarschijnlijk een vreetfestijn, eventueel gevolgd door een feestje... Wat het eten betreft twijfel ik nog. Pizza? Spaghetti? Paella? Kip met frietjes? Ribbetjes? Beenhesp? Brood met water? Rode bonen? Frieten met een frikandel? Tips zijn altijd welkom! Meer info volgt later
Op dit moment nog het meest vage wat de route betreft, maar in het blauw zie je hiernaast aangeduid langs waar ik ongeveer fiets in Zuid-Amerika. Het vertrek vanuit Colombia is nog onder voorbehoud. Ik zou er heel graag doorheen fietsen, maar velen raden het me af omwille van de slechte reputatie van het land... We zien nog wel. Hoe dan ook gaat het richting Andestoppen in Ecuador en Peru. In Peru zal ik me dan even op gekende terreinen begeven als ik tussen Lima en Puno langs onder meer Arequipa moet passeren. Over het Lago Titicaca gaat het dan richting Bolivië. Van daaruit twijfel ik nog. Ga ik zoals aangeduid op het kaartje doorheen Paraguay langs de watervallen van Foz d'Iguazu richting Rio of fiets ik in rechte lijn doorheen Brazilië naar Salvador de Bahia en dan langs de kust naar Rio? Tips zijn altijd welkom!
Ik word dus verondersteld om op 14 augustus in Rio op het vliegtuig te stappen en op 15 augustus terug in ons Belgenlandje toe te komen. Dat zou natuurlijk ideaal zijn om nog een tweetal weekjes op mijn positieven te komen en dan misschien een nieuw schooljaar aan te vangen. Al moet ik toegeven dat ik nooit een artiest ben geweest in het ver vooruit plannen...
Er komen ooit nog wel meer gedetailleerde kaartjes hoor, maar dit moet al een globaal beeld geven van wat me te wachten staat. Er ontbreekt nog een stuk in het midden van Mexico, maar ook daar wordt aan gewerkt...
Vanuit het gebergte in Mexico daal ik af naar de jungle in het noorden van Guatemala. Langs de ruïnes van Tikal fiets ik dan het tropische Belize binnen. Aan de witte palmstranden langs de caraïbische kust zal ik me dan een dag of 10 op mijn leeg gat gooien denk ik. De fiets aan de kant en wat surfen, duiken, in de zon liggen en coktails drinken zou misschien een aangename afwisseling kunnen bieden voor het vele zwoegen op de fiets. Met de boot gaat het dan van Belize terug naar Guatemala. Een korte oversteek naar Honduras om Copàn te bezoeken en terug naar Guatemala. De rust in Belize zou me genoeg energie moeten gegeven hebben om relatief snel doorheen El Salvador en Honduras te crossen en pas in Nicaragua weer wat te temporiseren. Vulkanen, jungle en kust zou ik moeten tegenkomen in Costa Rica en het luik in Midden-Amerika wordt afgesloten in Panama...
Dit alles is natùùrlijk maar wat ik van hier achter mijn pc voor ogen heb. Het spreekt voor zich dat heel veel van het moment zelf zal afhangen en dat dit alles in ruime mate aan veranderingen onderhevig kan zijn...
Hiernaast zie je een globaal overzichtje van het parcours dat ik wil gaan afleggen in het land van onze goede vriend George W. Bush. Na een paar dagjes Los Angeles gaat het oostwaarts langs Palm Springs en doorheen het 'Joshua Tree national park'. Van daaruit volg ik de historische Route 66 tot ik in de buurt van de Grand Canyon kom. Langs de Grand Canyon rijd ik richting Las Vegas waar ik met een paar dollar stinkend rijk zal worden! Met mijn zakken vol geld moet ik dan doorheen de broeierig hete 'Death valley' (klinkt leuk hé?). Doorheen de Mojave desert gaat het dan weer zuidwaarts richting San Diego en de grens met Mexico. De kilometerstand op dat moment? Een vrij nauwkeurige schatting brengt me in de buurt van 2500 km...
De volgende 1000 kilometer voeren me doorheen de woestijnlandschappen en zandstranden van Baja California in Mexico.
Na heel lang zoeken, veel kijken en verglijken, wikken en wegen kwam ik erachter dat ik bij Airstop het voordeligste en beste tarief zou kunnen bekomen voor mijn vlucht. Dit is het uiteindelijk geworden:
Op maandag 9 oktober 2006 om 10u05 vertrek ik vanuit zaventem met British Airways naar Londen. Van daaruit vlieg ik dan verder naar Los Angeles waar ik om 14u55 plaatselijke tijd verwacht word.
Voorlopig staat de terugvlucht geboekt voor 14 augustus 2007 om 13u55 van Rio de Janeiro, opnieuw via Londen naar Brussel. Ik heb de luxe dat ik de datum van deze vlucht nog 1 keer gratis kan wijzigen, de volgende keren kost me dat 100 dollar.
Alle taxen, dossierkosten, fiets, 64 kg bagage ... inbegrepen kost dit ticket me slechts 782 . Een hele aardige meevaller voor mijn niet al te uitgebreide budget.
Grote ogen vol ongeloof kijken me aan bij deze mededeling. Gek genoeg om een jaar op de fiets rond te crossen, oké, maar waarom alleen? Alleen is natuurlijk maar alleen. Alleen heeft dat alleen reizen enkele grote voordelen.
Als je honger hebt stop je om te eten, of ga je op zoek naar iets lekkers. Zonder dat er ellenlange discussies moeten zijn over waar, wat, wanneer, hoe, hoeveel of waarom.
Als je moe bent, stop je om te rusten of te slapen. Zonder dat er ellenlange discussies moeten zijn over waar, wat, wanneer, hoe, hoeveel of waarom.
Als je een plaatsje leuk genoeg vind om er wat langer te blijven, dan blijf jer er gewoon wat langer. Zonder dat er ellenlange discussies moeten zijn over waar, wat, wanneer, hoe, hoeveel of waarom.
Als je het ergens beu bent, dan fiets je verder. Zonder dat er ellenlange discussies moeten zijn over waar, wat, wanneer, hoe, hoeveel of waarom.
Wie zal mijn tempo kunnen volgen? ;)
...
Kortom: absolute vrijheid!
Bovendien ben je nog steeds niet verplicht om dag en nacht alleen rond te huppelen. Op sommige plaatsen in Zuid-Amerika ziet het zwart van de rugzaktoeristen. Die hangen vaak allemaal erg goed aan elkaar. Het is genoeg om naar een plaatsje te trekken dat aangeraden wordt in een lonely planet en je bent verzekerd van heel wat internationale contacten, vaak ook met heel leuke mensen. Verder denk ik wel dat vlot genoeg ben om ook een spontane babbel aan te knopen met de lokale bevolking. Het is dan ook de bedoeling om zo veel mogelijk bij mensen thuis te overnachten en niet alleen maar in mijn tentje in de woestijnen te gaan kamperen...
De meest gestelde vraag: "Met de vélo?!". De meesten kunnen wel begrijpen dat ik er eens een jaartje tussenuit wil, maar welke gek haalt het zich in zijn hoofd om even van Los Angeles naar Rio de Janeiro te fietsen? En dan nog met omwegen! Alle reizen die ik tot hiertoe heb gemaakt waren met behulp van het openbaar vervoer. Relatief goedkoop, redelijk snel en goed voor de sociale contacten. Maar... Over sommige onaangename nevenwerkingen wil ik het niet hebben (voor meer info: mail thomas_vanderper@hotmail.com ;) ) maar een feit is dat je heel veel van een land mist. Je wordt van stad naar stad gevoerd of van meer naar berg en alles wat daarutssen ligt raast aan je voorbij, al zeker op een nachtbus.
Toen ik in Andalousië een paar dagen de bergen introk met de fiets wist ik het helemaal zeker: de fiets is hét middel bij uitstek om een land helemaal in je op te nemen. Supergoedkoop, net snel genoeg om afstanden te kunnen overbruggen en net traag genoeg om elk detail in je te kunnen opnemen. Je ziet, voelt, hoort en ruikt alles wat er om je heen gebeurt...
Er was eens, heel lang geleden ... een klein jongentje dat met z'n allereerste zakcentjes het 'SAS survival handbook' kocht. Hij droomde van verre expedities en avontuurlijke ondernemingen, maar mocht niet verder dan het pleintje op het einde van de straat om te survivalen. Vele jaren later (het jongentje werd toen al bijna 16) kocht hij met de centjes van zijn eerste vakantiejob een blitse mountainbike; daarme zou hij ooit het avontuur tegemoet trekken...
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Toen het jongentje zijn 18de verjaardag in Zuid-Afrika had gevierd was het hek helemaal van de dam. Elk jaar moest en zou hij een 'rugzaktrektocht' maken. Samen met enkele van zijn vriendjes trok het jongentje onder meer doorheen Griekenland, Peru, Brazilië en Vietnam. Maar na enkele weken werd hij steeds gedwongen om weer naar huis te komen.
Voor velen een grote verrassing, maar na vele jaren van keihard zwoegen ;) studeerde het jongentje uiteindelijk af. Door zijn hoofd spookte meer dan ooit het vurige verlangen om een onvervalste wereldreis te ondernemen, maar de vele reisjes en het halve jaar studeren in het Spaanse Granada hadden voor een schrijnend gebrek aan centjes gezorgd.
Twee jaar lang trok het jongentje door weer en wind met zijn fietsje naar school om de kindjes te laten turnen en de iets grotere kindjes kennis te laten maken met de wondere wereld van de informatica.
Uiteindelijk had het jongentje heel wat centjes bij mekaar gespaard. En diep in hem woekerde nog steeds het vurige verlangen om het avontuur te gaan opzoeken. Zijn superluxueuze bestaan als leerkracht schoof hij dus voor een jaartje op zij en hij gaf toe aan de lokroep van de ultieme vrijheid. Oorspronkelijk was het de bedoeling om van uit Turkije doorheen het Midden-Oosten en Zuidoost-Azië naar Australië te fietsen, maar de bezorgde moeder kon het jongentje op andere gedachten brengen. Van het uiterste zuiden van Zuid-Amerika omhoog naar de VS dan maar, dacht het jongentje. Bij nader inzien bracht dat heel wat slecht weer en tegenwind met zich mee, de omgekeerde weg leek veel interessanter.
Vanaf 9 oktober kunt u hier dus volgen hoe het jongentje zich een weg baant van Los Angeles naar Rio de Janeiro. Tot dan kunt u hier nauwgezet alle voorbereidingen op de onderneming volgen. Zo is er in juli en augustus nog het vakantiewerk op de camping in Zuid-Frankrijk. En vooral de fietstocht van daar terug naar huis.
Voor een Excel-bestand met heel wat gegevens zoals afgelegde afstand, gemiddelde en maximale snelheden enzovoort klik je op onderstaande link. Download file now. The link above will open an Excel-file with a detailed log of every single ride I made during this trip.
