Inhoud blog
  • Wie ben ik?
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Het leven als mij, Roxanne

    13-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wie ben ik?
    Hallo allemaal,
    ik ben Roxanne, 14 jaar. Geboren op 06-07-1995.

    Ik heb deze blog gemaakt omdat ik dingen graag van me af wil schrijven, omdat ik nogal veel dingen heb
    meegemaakt en het er naar uit ziet dat het nog lang niet gedaan is met de miserie...

    Ik zal een beetje in het kort uitleggen wat er allemaal gaande is:

    Mijn ouders zijn gescheiden, mijn vader heeft mijn moeder verlaten toen ze 8 maanden zwanger was van mij, haar tweede kind...
    De reden (waarschijnlijk) dat mijn vader weg is gegaan is omdat mijn oudere zus (17) gehandicapt is...: zwaar autistisch en bijna blind.
    Wij gaan wel nog naar onze vader, maar steeds minder. Dat komt omdat ik het daar verschrikkelijk vindt. We zitten gewoon de uren af te tellen tot het weer tijd is om naar mama te gaan. We zitten daar ook altijd op ons kleine kamertje tv te kijken.
    Ik heb enorm veel last van heimwee. Ik kan bijna ook geen 2 dagen weg van thuis, van mama. Dat is ook een van de redenen waarom we bijna niet meer gaan.
    Mijn vader heeft een vriendin, al een tijdje. Je kan haar een beetje vergelijken met de boze stiefmoeder in Doornroosje. We zien haar ook nauwelijks. Als we al bij papa zijn is ze altijd weg of zit ze op haar kamer met de deur op slot...
    Mijn mama heeft ook een vriend, ook al een tijdje. Hij is zeeeeer lief voor mama en voor ons. Mijn oma zegt altijd dat hij veeel en veeeeel beter is als mijn echte vader was voor ons. Hij doet heel veel voor ons. Maar toch.... iets aan hem stoort mij (en mijn zus eigelijk ook). Ik weet niet wat het is maar soms kan ik hem gewoon echt niet zien... De puberteit waarschijnlijk...?

    Het ergste van alles is eigelijk nog mijn zus, omdat ze zo zwaar autistisch is. Het is enorm moeilijk. Ze zit op een speciale school: Woluwe. Voor kinderen met een handicap. Het ergste er aan is is dat het enorm ver van ons weg is... Bijna anderhalf uur met de auto! Vorig jaar kreeg zij voor haar verjaardag (werd toen 16) een laptop, voor haar schoolwerk. Daar gebruikte ze hem echter niet voor, neen, alleen maar om op internet te zitten en spelletjes te spelen... Ze werd er stilaan verslaafd aan. Ze kwam er haast niet meer van af. Ze mocht hem uiteraard ook mee naar school nemen, het ging allemaal redelijk, met een paar goede afspraken, tot op een avond het hélemaal mis ging. Ze moest hem van haar opvoedster birgit (een geschenk uit de hemel) afzetten, maar dat deed ze niet, ze bleef er op zitten... Uiteindelijk hebben ze toen haar laptop afgepakt. Ze is helemaal geflipt... Heeft haar opvoedster geslagen en ga zo maar door... Wij kregen toen dus telefoon van Valerie (sociale assistent ofzo) dat we haar of nu onmiddelijk moesten komen halen, of dat ze de ambulance moesten bellen en haar laten opnemen in het ziekenhuis om te laten kalmeren. Ik weet niet meer precies wat er toen nog allemaal gebeurd is, maar dat maakt niet meer veel verschil uit. Ze is daarna naar een instelling moeten gaan... Munster-Bilzen. Ze heeft er in totaal 9 weken (misschien iets langer) gezeten. Dat was echt een verschrikkelijk periode... Ze zat er tussen de jong-criminelen! Daar hoorden ze echt niet thuis... Ze had geen gedragsproblemen, ze was autistisch.... Ik heb er nu nog dagelijks last van, de moeilijke tijd. Daarna is ze weer naar school gegaan. Het ging nog altijd niet goed op school, ze had het zeer moeilijk, vooral was ze depressief.
    Het was dan ook geen verassing dat we deze week gebeld werden, weer valerie. Ze zei dat het weer zo'n zelfde situatie was als het jaar ervoor. Ze werd weer voor onbepaalde duur geschrost... Met andere woorden dus, eruit. We zitten hier nu allemaal met het handen in het haar, geen antwoorden hoe het nu verder moet. Waarschijnlijk weer een instelling, daar gaan we weer, het hele verhaal opnieuw... Het is echt verschrikkelijk... Iedereen lijdt eronder: mama, ik, Raymond (vriend), ... zelfs de relatie tussen mama en ray word momenteel voor de zoveelste keer op proef gesteld...


    Het is allemaal niet gemakkelijk. Dit is trouwens nog niet alles, maar het lukt me nu even niet om verder te doen. Vanavond of morgen zal ik het volgende deel posten.

    Roxanne

    13-03-2010 om 09:39 geschreven door roxitje  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)


    Archief per week
  • 08/03-14/03 2010

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs