 |
|
|
| Mijn route gaat verder in Sri Lanka! |
|
|
| 06-11-2016 |
 Pidurangala Rock |
Om 4u15 's morgens werd ik hartelijk begroet door het gastgezin. De vrouw des huizes (die super goed kan koken!) bracht mij onmiddellijk verse thee. Ze stonden precies klaar om mij goede morgen te zeggen van zodra ik mijn kamer uitkwam 
Een kwartier later vertrok ik samen met de oudste zoon van het gezin. Ik noem hem Sam want zijn echte naam (beginnende met "S") kan ik niet uitspreken, laat staan op een correcte manier schrijven.
Sam had een dag vrijaf genomen op zijn werk om met mij de Pidurangala te beklimmen. Achteraf besefte ik waarom hij mee ging.
We reden in zijn gepimpte tuk tuk in de pikkedonker naar de Pidurangala. Onderweg was hij heel gespannen. Hij zei dat hij veel schrik had voor wilde olifanten onderweg. De weg naar de Rock loopt namelijk door de jungle, en je wilt er 's nachts geen olifanten tegenkomen.
Toen hij mee naar boven klom besefte ik hoe naïef ik was. Ik was mij eerst van geen kwaad bewust en dacht dat hij mij later terug zou oppikken. Maar de Pidurangala is veel uitdagender en avontuurlijker dan de Lion's Rock. En uiteindelijk zaten we in het donker in de jungle een wild pad te beklimmen.
Het was een uitdagende klim met veel dunne rotsgleuven waar we moesten doorheen kruipen. Volgens de brochure zou het 2u klimmen zijn. Ik heb eerlijk gezegt geen idee hoe lang wij erover hebben gedaan. Ik gok op anderhalf uur. Hoewel we even verloren waren gelopen omdat we de weg kwijt waren
Eens op de top ging Sam languit op de grond liggen. De jongen was stikkapot. Niet te verwonderen als je de avond ervoor hebt gefeest met vrienden voor je aankomende verjaardag Hij had een zware kop.
Na een half uurtje kwam de zon op. Spijtig dat er redelijk wat wolken waren, maar dat neemt het adembenemende zicht niet weg. 360 graden jungle rondom ons te zien. En we hadden een goed zicht op de bekende en dure Lion's Rock. We konden er zelfs selfies mee nemen ;-)
De Pidurangala is niet zo hoog als de Lion's Rock, maar veel breder aan de top. Beide Rocks zijn eigenlijk tempels. Op de Pidurangala ligt een reuze buddha. En vroeger woonden er zelfs monniken tegen de bergwand.
Na onze trekking gingen we terug naar de homestay om te ontbijten. De 'mami' (vrouw des huizes) had weer haar best gedaan! Ik ga haar kookkunsten missen
Na het ontbijt nam Sam me mee naar de Golden Temple om de tijd te spenderen. Zijn vriend komt me rond de middag oppikken met de safari jeep, dus we hadden nog wat tijd.
Ik ben echter foto's vergeten nemen van de tempel met mijn gsm.. Ik ben nog geen computer tegengekomen, dus ik los het probleem tijdelijk op door foto's te nemen met mijn gsm. Via de wifi kan ik de genomen foto's verkleind uploaden. Maar het werkt niet zo praktisch.
Ik heb anders al wel véél deftige foto's en filmpjes ter beschikking 06-11-2016, 15:56 geschreven door Eline 
|
|
|
|
|
|
| Pidurangala Rock |
06-11-2016, 15:17 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Kaullula National Park |
|
Na het bezoek aan de Golden Temple werd ik door een vriend van Sam opgepikt met een 4x4 safari jeep aan de homestay. Sam besloot om mee te gaan. Een 40-tal minuten later, en een strenge politiecontrole, kwamen we aan in Kaudulla National Park.
Wie ooit al off road heeft gereden, is nog niet met een jeep door de open vlaktes van de jungle in Sri Lanka gereden. Amai mannen, ik heb daar de rit van mijn leven meegemaakt! Soms zo hevig dat ik op een gegeven moment bijna uit de jeep werd gekatapulteerd.
Tijdens de hobbelige rit (nog zacht uitgedrukt) kwamen we 2x dezelfde vastzittende jeep tegen. Mijn chauffeur heeft hun die 2x uit de naad geholpen met zijn driving skills. Dus ik dacht 'ik zit hier goed'. Tot 5 minuten later... dan staken wij ook ineens vast. Maar écht vast. Ik had alle chance 2 seconden voordien mijn poncho aangedaan tegen een kortdurige bui, want wat er in het rond vloog was niet proper. Door al de pogingen om eruit te geraken, was héél de jeep onder de moos terecht gekomen. En dan moet je weten dat het achterin (waar ik zat) volledig open was. Na 2 minuten hadden we hulp gekregen van 2 andere jeeps, met de nodige omstaanders. Ik zat vast achterin aangezien we in een diepe put met slijk en water vastzaten. Dus ik heb de modderdouche moeten uitzitten.
Nadien was hij veel voorzichter geworden. Maar ik moet toch toegeven dat ik achteraf even van mijn melk was van heel die rit.
Na heel dat gebeuren, kwamen we niet enkel eenzame olifanten tegen maar grote kuddes. Ik heb (geloof ik) wel een stuk of 100 wilde olifanten gezien. Sommige al wat nieuwsgieriger, of agressiever, dan de ander.
Naast olifanten liep er ook een grote kudde wilde koeien rond. En hier en daar een grote pauw. Hier leven verdacht veel pauwen by the way. Ze zitten overal.
Tegen half 7 kwamen we terug aan bij Sam thuis. Ik was blij om na 6u heen en weer geslinger terug een stabiele ondergrond te voelen
Maar het was een geweldige belevenis! Ik ga in Udawalawa zeker nog eens op safari gaan 06-11-2016, 00:00 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Kaudulla National Park |
Wilde olifanten in Kaudulla
06-11-2016, 00:00 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
| 04-11-2016 |
| Sri Lankaans eten |
Ps: eerst het onderstestaande bericht lezen
Alles op de foto is voor 1 persoon!
En lekker dat het was
Jammer genoeg heb ik niet alles opgekregen. Mijn gastgezin had precies veel moeite gedaan om mij deze maaltijd te presenteren.
Alle chance dat ik morgen eerst wat activiteit doe vooraleer ik het ontbijt krijg ;-)
04-11-2016, 16:08 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Sigirya |
Vandaag ben ik na 2 busritten (in totaal 4u) en een tuk tuk rit toegekomen bij een super vriendelijk gastgezin in Sigiriya.
De lokale busritten waren weer een belevenis! Naast de kamikaze chaffeur is er ook een "busboy". Deze persoon collecteert het geld en roept naar de voorbijgangers of ze mee willen, totdat de bus vol zit.
De inhaal manoeuvres zijn levensgevaarlijk. Ik zal het beeld even kort schetsen. Twee rijstroken, de bus haalt een auto in die terwijlertijd een scooter of tuk tuk aan het inhalen is. Op de andere rijstrook is er ondertussen een vrachtwagen of auto ook iets aan het inhalen. Het is een kwestie van de snelste zijn, of bruusk op de rem staan en de poging opgeven. Ik vandaag redelijk wat nipte toestanden gezien en meegemaakt.
De bus neemt altijd voorrang. Kruispunt, rondpunt, zelfs in een file
In Kurunegala moest ik overstappen. Het busstation leek wel een kudde gnoes. Allemaal door elkaar aan het manoeuvreren met de nodige claxons. En daartussen moest ik de juiste bus vinden. Met behulp van een local zat ik vrij snel op een bus die op het punt stond te vertrekken.
Na nog eens een wilde busrit van 2u werd ik ergens in Dambulla gedropt. Nu moest ik via een tuk tuk op mijn bestemming geraken. Een dorpje dicht bij de bekende Sigiriya Lion Rock.
Morgenvroeg ga ik de iets minder bekende en minder toeristische Rock "Pidurangala" beklimmen om de zonsopgang te zien. Een aanrader volgens de locals. Daarna is het ontbijt bij mijn homestay, en spring ik vervolgens in in jeepke om op safari te gaan s' Avonds word ik terug afgezet aan mijn homestay.
Één ding is wel minder.. ik heb een computer nodig om mijn foto's over te zetten zodat ik ze kan uploaden. En tot nu toe is mij al opgevallen dat ze hier niet zo goed voorzien zijn op hightech vlak als in Zuidoost-Azië. Het is hier écht basic. Tot nu toe heb ik nog geen hostels gevonden zoals ze in Thailand of Cambodja hebben. Het zijn voornamelijk homestays. Een bed bij een gezin thuis.
Maar ik heb zeker niet te klagen! Ik word hier stevig in de watten gelegd Zoals te zien is in bovenstaande foto (genomen met mijn gsm)
04-11-2016, 15:59 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
| 03-11-2016 |
| Negombo |
|
Dag allemaal!
Deze ochtend ben ik om 9u40 lokale tijd (veilig en wel) aangekomen in Sri Lanka. Gisteren voormiddag kreeg ik plots telefoon van Qatar Airways. Mijn vlucht was met een uur vervroegd. Op de luchthaven vroeg ik waarom de vluchturen ineens waren veranderd daar het zeer ongewoon is en er meestal vertraging is. Wel, blijkbaar dachten ze in Qatar het uur te veranderen.
De vlucht zat stampvol. Ik zat naast een vriendelijk koppel uit Nederland. En het was weeral eens alle luxe alom aan boord!
In Doha had ik 2 uur transit tijd, met een halfuur vertraging aangezien er nog sommige mensen "vermist" waren. Tegen 2u30 lokale tijd vertrok het vliegtuig. Ik lag al redelijk snel in slaap. Tot de crew mij wakker maakte omdat het etenstijd was. Om 3u30 's nachts?! Na de warme maaltijd, waarvan ik half versuft heb gegeten, viel ik terug als een blok in slaap. 4u later gingen alle lichten voor de landing. Ik was vrij meurg.
Na de immigratiecontrole nam ik een tuk tuk naar mijn hostel aan Negombo beach. Daar aangekomen, ben ik vrij direct terug gaan slapen. Mijn pijp was echt uit.
Rond 14u ging ik op verkenning. Mijn eerste indruk was dat inwoners van Sri Lanka net hetzelfde zijn als de Indonesiërs. Ze willen alles van je weten. Ze lopen soms een stukje mee om een babbel te houden, waarna ze terugdraaien naar waar ze vandaag komen. Super sociaal en "Hello, How are you?" langs alle kanten.
Alles is hier ook heel simplistisch en basic. Ook mijn hostel (lees homestay) is vrij "dun" uitgerust (tafel, stoelen, keuken, badkamer, bedden. C'est tout). Met zelfs 8 stapelbedden in de living. Gelukkig lig ik niet in de living
Wat me verder opviel zijn de lederen tassen en stoelen. Die smijten ze hier bij wijze van spreken naar uwe kop Ook de King coconut (een gele kokosnoot) is iets typisch voor Sri Lanka. Ik heb het nog niet geprobeerd. Wel heb ik een typisch lokaal gerecht geproefd. Ik heb er bewust geen foto van genomen. Sommige onder jullie zouden misschien kunnen denken dat het reeds gegeten was geweest. Het zag er zwart, bedorven en zeer louche uit. Maar het was verbazingwekkend heel lekker! Vraag me alleen niet wàt ik heb gegeten. De enige ingrediënten die ik wel herkende waren de rijst en het stukje vis.
Het strand ligt hier op een steenworp vandaan. Het ziet er alleen niet aantrekkelijk uit. Veel afval, en overal. De lokale bevolking kijkt er niet zo nauw naar..
Er is niet veel te beleven in Negombo. Daarom neem ik morgen al de bus naar Sirigiya, in centraal Sri Lanka. Hopelijk is het weer ons gunstig. Door de hoge vochtigheid van de regen en de warmte, is het enorm klammig. Dat belooft voor als ik in het regenwoud terecht kom ;-)
Morgen hoop ik al foto's te kunnen posten.
Good night!
03-11-2016, 14:39 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Ready for takeoff! |
Jawel hoor, we zijn weer gepakt en gezakt 
Deze keer gaat mijn reis verder in Sri Lanka.
Er staan weer verschillende dingen op het programma zoals jungle trekkings, safari, tempels, lokale bus- en treinritten, etc.
En niet te vergeten, zon, zee en strand!  Als het weer het toelaat. Momenteel staan er redelijk wat regenwolken en onweders op de kaart...
Ik vlieg vandaag met Qatar Airways (hopelijk weer zoveel luxe aan boord als vorig jaar!) van Zaventem naar Qatar en als eindbestemming Colombo. Aankomst zou morgenvroeg om 8u20 lokale tijd zijn.
Het tijdsverschil met België is 4u30 (vooruit). Vreemd van dat half uur, dat wordt wennen om het tijdsverschil te bereken 
De eerste 2 nachten zijn reeds geboekt in een hostel in Negombo (het westen). Ik ben voorlopig van plan om eerst naar centraal Sri Lanka te reizen om daarna af te zakken naar het zuiden.
Woensdag 1 december arriveer ik terug in Zaventem. In de tussentijd deel ik al mijn belevenissen en ervaringen met jullie. Zo kunnen jullie alvast meereizen
Nu ga ik nog eens volop genieten van een boterham met kaas! Want de komende maand zal het hoogstwaarschijnlijk weer rijst en noedels worden
Alvast tot morgen!!
02-11-2016, 11:35 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
| 16-12-2015 |
| Back to Belgium... |
Maandag 14 december liep ik voor de laatste keer rond in Zuidoost-Azië. Ik keek er eigenlijk tegenop om terug naar België te moeten... En naar die lange vluchten. Pfoee...
By the way, mijn Lucky Lieke is een beetje mee gebruind. En een oogje kwijtgespeeld... Ik zal haar dus terug moeten oplappen.
Nog geen 5 minuten in het eerste vliegtuig en ik had het mezelf al behoorlijk comfortabel gemaakt
Bye Phnom Penh, Bye Cambodia...
De eerste stop was in Ho Chi Minh, Vietnam. Voor een technische tussenstop van 2 uur.
Ho Chi Minh city. Technisch gezien ben ik dus ook in Vietnam geweest
We waren met zo'n 40 man in Phnom Penh aan boord gegaan. In Ho Chi Minh stapten de overige passagiers op. Een Vietnamees op leeftijd kwam naast mij zitten. Hij stonk behoorlijk hard... Zeker na het eten. Dan werd hij redelijk (hoe zal ik het mooi verwoorden) flatulent 
Na 8 uur vliegen kwamen we aan in Doha, Qatar. Plaatselijke tijd 22u30. Voor mij was het 3u30. Na 2 uur transittijd, vertrok mijn 2de vlucht naar Brussel. Ik zat terug in hetzelfde comfortabele vliegtuig als mijn vlucht van Brussel naar Qatar En ik viel al snel in slaap. Na zo'n 7 uur vliegen kwamen we aan in Brussel. Ik keek door mijn raampje en zag onmiddellijk de regendruppels. "Jah, we zijn terug thuis...". Plaatselijke tijd 6u30.
Het weerzien met de familie was leuk En ze hadden aan mij gedacht! Want 's avonds stond er kaas en wijn op het menu Ik heb echt genoten van die maaltijd 
Aan al mijn trouwe lezers:
Bij deze wil ik jullie allemaal bedanken om mijn blog zo trouw op te volgen Ik heb er plezier aan gehad om mijn verhalen (degene die 'proper' genoeg waren om op het internet te publiceren) met jullie te delen. En wie weet, komt er wel een vervolg op mijn blog
Eline
16-12-2015, 10:43 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
| 13-12-2015 |
| Het einde is in zicht... |
|
Morgen is het zover... Mijn terugvlucht naar België.
Als ik terugkijk op de voorbije 4 maand, merk ik niet alleen dat ze te snel zijn gegaan, maar dat ik vele leuke mensen heb ontmoet, leuke ervaringen heb opgedaan en mooie plaatsen heb bezocht. Ik heb ook veel geleerd. Niet alleen over religies en cultuur, maar ook meer mensenkennis. Mijn sociale kant was al redelijk goed, en is nu zelfs nog beter geworden.
Ik heb o.a. ook geleerd om buiten mijn comfortabele zone te gaan, en om met verschillende soorten mensen samen te leven. Ik ben ook veel verdraagzamer geworden. Mede dankzij het samenleven met de menselijke verschillen van over de hele wereld
Mijn grenzen zijn op ALLE vlakken verlegd! Ik heb vreemde dingen gegeten, in de vuilste omgevingen geslapen of gedoucht, de ranzigste busritten beleeft, met 23 andere mensen in 1 kamer geslapen, in een chaotisch verkeer gereden,... Dit lijkt nu alsof ik het negatief bedoel, allesbehalve. Ik kijk hier met een goed gevoel op terug
Al bij al ben ik zelfstandiger geworden, ik ga nu voor (of weet) wat echt geldt, mijn perspectief over de wereld is veel groter geworden en ik heb wel 100en fantastische verhalen te vertellen!
Like they say "you will come back more as you than you ever were before. And it will be a you that you actually like!"
Langs de ene kant wil ik eigenlijk nog niet terugkeren... Ik ben er 110% van overtuigd dat dit niet mijn enigste trip zal zijn 
Langs de andere kant kijk ik wel uit om terug te keren. Niet alleen om mijn familie en vrienden terug te zien, maar omdat ik de voorbije 4 dagen super ziek ben geweest. Ik heb bewust niets meer van mij laten horen om bepaalde mensen niet ongerust te maken
Toen ik terugkwam van Koh Rong, was mijn eetlust sterk gedaald. Wel, ik had grote honger, maar na 3 happen zat ik al vol en werd ik bijna misselijk. Ik dacht dat het van vermoeidheid was, tot ik met mijn (zieke) kamergenoten (die ook op Koh Rong en de crazy slow boat zaten) hierover babbelde. Blijkt dat iedereen die op Koh Rong cocktails of iets met ijs heeft gedronken, ziek is geworden. De ijsblokjes worden daar blijkbaar van kraantjeswater gemaakt. En het kraantjeswater op Koh Rong is nog slechter dan op het vaste land. Ze trekken er zich niets van aan, dat toeristen ziek worden. Ze geven veel happy hours waarbij je 2 cocktails voor de prijs van 1 krijgt. Iedereen besteld dus wel eens een cocktail. En iedereen, maar dan ook iedereen, die terugkeert van Koh Rong is ziek. Uitgezonderd diegene die enkel bier uit een blikje hebben gedronken (= zeldzaam).
Na 2 dagen ging het bergaf met mij. Er geraakte geen eten meer in en gisteren heb ik het dieptepunt bereikt. Ik lag met koorts in bed en het kwam zelfs op een bepaald punt zo ver dat ze mij naar het ziekenhuis wilden brengen. Gelukkig had ik een super goede vriend gemaakt. Hij heeft heel de tijd voor mij gezorgd. En is zelfs een paar dagen langer gebleven om voor mij te zorgen. Ik kan hem niet genoeg bedanken voor al die flessen water, de ijsblokjes op mijn voorhoofd, de bouillonsoepkes, maar vooral voor zijn gezelschap.
Deze morgen was ik een beetje beter, en ik had schrik voor de busrit van 4 à 5 uur naar Phnom Penh. Maar ik heb het overleefd En nu zit ik in een privé kamer in "Me Mate's place" voor mijn laatste nacht in Zuidoost-Azië. Ik ben ook veel beter. Die koorts heeft het slechte eruit laten zweten. De timing van de "Koh Rong ziekte" was nog niet zo slecht. Want eerlijk gezegd keek ik er zwaar tegenop om terug naar het miezerige, koude en reglementaire België te gaan... Wel, nog steeds eigenlijk.
Morgen vertrekt mijn vlucht om 16u vanuit Phnom Penh naar Brussel. Met een tussenstop in Ho Chi Minh (Vietnam) en Doha (Qatar). Dinsdag land ik rond 7u in Brussel. De totale duur onderweg is 21 uur. Vanwege het tijdsverschil. Ik vlieg 6 uur terug.
Mijn reis was echt fantastisch! Ik kan mij geen betere voorstellen! Later zal ik hierover nog steeds vertellen, tegen mijn kleinkinderen bijvoorbeeld
Aan iedereen die graag reist, ik raad Zuidoost-Azië ten zeerste aan!!! Het zal een onvergetelijke belevenis zijn 13-12-2015, 12:36 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
| 09-12-2015 |
| Sihanoukville |
|
Nu zit ik dus terug in Sihanoukville, terug in "One Stop hostel" (= terug Wi-Fi!). Ik ben hier graag, in Sihanoukville. Nooit gedacht eigenlijk. Mijn eerste plan was om hier maar 1 nacht te blijven. En het hostel is super! Dus ik blijf hier tot de 13e. Dan neem ik de bus naar Phnom Penh. Waar ik de dag erna mijn vlucht richting Brussel heb...
Het personeel van het hostel en de locals op het strand kennen mij ondertussen al. Wat het eens zo leuk maakt Ik maak hier ook ongelofelijk veel vrienden! En op het strand 's avonds, zitten locals en toeristen door elkaar op de comfortabele stoelen van de barrekes. Je kan vuurwerk en lampions kopen en ter plaatse afsteken/oplaten. Iedereen geniet ondertussen mee.
Ook het eten is goed. Je vindt hier alles! Van cordon bleu tot krokodil. Voor ieder wat wils.
En de locals geven hier crazy fireshows! Ze zijn er echt goed in. De fire limbo is ongelooflijk. Een brandende stok, op 30cm boven de grond, en die mannen kruipen daar onderdoor terwijl ze ondertussen hun sigaret aansteken met het vuur boven hun!  09-12-2015, 13:58 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Main pier Koh Rong |
|
Na 2 nachten was ik het eerlijk gezegd al beu bij Nature Beach... Het is een ideale plek voor gezinnen, families en koppels, maar niet voor backpackers. Ik was daar toegekomen met 5 andere backpackers, we zijn alle 5 terug vertrokken. Het is er best prijzig, de douches (achter een muurtje) hadden geen deur of gordijn, het tentje was leuk maar het matraske lag mega oncomfortabel!
Dus we vertrokken maandagochtend met de boot terug naar the main pier.
Het (nu nog zonder hotels) super prachtige Koh Rong!  The main pier. Toffe buurt. Veel leuke barretjes, goedkoop eten, goedkope hostels, grappige locals,... Oh, en het zand hier... Hagelwit! En super zacht Ik ben hier 1 nacht gebleven en heb mij reuzegoed geamuseerd! Zo heb ik o.a. met de locals gepooled En ze waren verdomd goed. Maar ik heb samen met een Afrikaanse backpacker die mannen kunnen verslaan. Hehe  Ondanks de leuke sfeer en toffe mensen ben ik hier maar 1 nacht gebleven. Waarom? De hoeveelheid alcohol dat hier wordt geconsumeerd, pfieuw... En oorverdovende muziek, tot 6u 's morgens als ze willen. Een echt "party strand".
Dus die volgende ochtend vertrok ik samen met Alex, één van de backpackers vanop Nature Beach, terug naar Sihanoukville.
De speed ferry had problemen met de motor. We moesten dus allemaal op de slow boat kruipen. Veel plaats was er niet, zoals je op de foto kan zien 
Maar er komt meer Dit is veruit de meest gestoorde boottocht dat ik ooit heb meegemaakt Het ging te wijd. Eerst en vooral, de beschikbare ruimte was beperkt. We zaten dus allemaal vrij cozy bij elkaar. Deze boot is traag, en de zee was die ochtend wild. We vlogen dus van boven naar beneden. Wolken, zee, wolken, zee,... dat zag je als je naar het voorste topje van de boot keek. En het gevoel... Jullie zullen wel allemaal dat gevoel in de maag kennen (bij drukverschil) wanneer je op een attractie zit, of bij turbulentie. Dat gevoel hadden wij elke keer wanneer de boot terug op het water viel. En heel veel golven vlogen IN de boot. De mensen vooraan waren zeiknat. Maar het water reikte iedereen. Heel het dek was in no time een plas water, en degene die op de grond zaten, hadden een kletsnatte broek. Ik zat best comfortabel Op een verhoogd stuk in het midden, met rugzakken tussen mij en die achter mij in. We konden dus beide achteroverleunen tegen die rugzakken.
In het begin was iedereen hard aan het lachen met deze nieuwe ervaring. Maar na een tijdje werden mensen ziek. Veel mensen werden ziek. Een ganse Thaise familie zat samen over te geven. De meeste werden ziek door het constante op en neer gevoel in de maag. En andere werden dan weer ziek van mensen te zien overgeven. Daarbovenop sneuvelde er ineens een volle fles whisky. De grond lag vol glas en het stonk verschrikkelijk hard naar de whisky! Mensen met een kater werden van die geur dan weer misselijk.
Op een gegeven moment viel de motor ineens stil. Iedereen had dezelfde uitdrukking op zijn gezicht "Oh nee. Niet stilliggen op deze golven." En dit gebeurde nog eens, op 1 km van de pier verwijderd. "You've got to be kidding me!"
En dit alles, duurde maar liefst 2 uur...
09-12-2015, 13:40 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Nature Beach (camping) |
Dus ik heb met volle teugen van het zicht genoten!
Dit is het afgezonderde en verlaten (en 3e) strand van Nature Beach.
Ze noemen het the "untouched" beach. Zo onaangeroerd vind ik het niet... Er lag overal echt veel afval op dit strand.
Ja, genieten
09-12-2015, 12:37 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Nature Beach (camping) |
Je kunt er bungalows huren of tenten.
Dit zijn de tentjes op de grond.  Maar ik wou in dit slapen! Een tent op een platform!  Mijn tentje.  Met het uitzicht op het strand en de zee. Ik kon 's morgens mijn tentje vooraan openritsen en vanop mijn matraske de zonsopgang zien  Ze hebben eigenlijk 3 stranden. Dit was het strand voor het -hoe zal ik het uitleggen- iets minder "chique" volk.  En via dit paadje kon je naar het afgelegen en verlaten strand gaan. 
Wel, een beetje achtergrond informatie over Nature Beach. De eigenaar is Chinees. En in het uiterste hoekje van het domein, bij de bungalows, bevindt zich een Chinees restaurant met zéér prijzige menu's! Voorbeeld: $20 voor een pizza! Daar was ook een mooi afgewerkt strand waar de in-designer-kledij-gehulde Chinezen verbleven.
De manager is van Engeland. Op het iets minder afgewerkte strand (bij de tenten) stond een strandbar met een goedkoper menu (maar nog steeds prijzig voor Cambodja). Hier werkten geen Chinezen maar enkel Engelse mensen. Het niet-Chinese volk verbleef hier overdag en 's avonds.
Er zijn duidelijk 2 kampen gecreëerd op dit domein. Een chique kant voor de Chinezen en een simpele kant voor de rest.
De manager vertelde mij dat de eigenaar van plan is om een landingsbaan op het domein te bouwen. Hij ziet het heel groot en wil veel rijke (Chinese) toeristen lokken. Ik ben blij dat ik dit plekje heb kunnen bezoeken nog voor dat het in een toeristische attractie wordt omgebouwd.
En dan heb ik het niet alleen over Nature Beach. Heel het eiland is een toeristische trekpleister aan het worden. Het mooiste strand, Longbeach, heb ik niet bezocht omdat ze er druk bezig zijn met torenhoge hotels te bouwen. Wat ooit een onaangeraakt eiland met mooie stranden was, is stevig aan het veranderen... Spijtig.
09-12-2015, 12:32 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Nature Beach (camping) |
Op 5 december vertrok ik van Otres terug naar Serendipity om de speed ferry naar Koh Rong te nemen. De ferry was te laat. We hebben een dik uur moeten wachten, tijdens het warmste moment van de dag ('s middags). Iedereen zocht een plekje in de schaduw, en dat was bij de bar.
Rond 12u15 konden we aan boord gaan. Ik zat op het dek vanboven, met de wind door mijn haren als verfrissing
Na 45min arriveerden we bij "the main pier" van Koh Rong. Dit is zowat het centrum van het eiland. Met veel barrekes, activiteiten, hostels, mini markets,...    Maar mijn accommodatie lag verder weg (ik wist dit toen nog niet). De main pier ligt onderaan op de kaart, terwijl het omcirkelde stukje strand "Nature Beach" is. De accommodatie biedt gratis (boot)vervoer aan, dus ik moest wachten tot het 16u was.  Er zijn geen auto's of scooters op het eiland, en te voet door de jungle is geen optie, dus al het transport gebeurd met bootjes. 09-12-2015, 12:08 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Otres Beach 2 |
Zoals ik eerder heb verteld, kreeg ik bij Mary Beach bungalows een nieuwe bungalow. Eentje zonder muizen
Mijn nieuw bungalowke zag er zo uit:  Ik had misschien geen seaview meer, maar dat vond ik geen erg. Ik zag namelijk heel de dag lang de zee
Het personeel had een kerstboom bij de ingang neergezet. De eerste kerstversiering/kerstboom/kerstsfeer dat ik ben tegengekomen in december! Kun je het u inbeelden? Een kerstboom zien op het strand terwijl het in de 30℃ is en de zon volop schijnt?  Overdag bracht ik veel tijd door op het strand. En om de 5min had ik een kort babbeltje met de locals. Dat is natuurlijk een van hun trucjes om je tot kopen aan te zetten. Samen met de woorden "open your hart and open your wallet" of "today no business... no money... so hungry... pleaaaase buy something". Ze gebruiken deze trucjes overal! Siem Reap, Kratie, Phnom Penh, Kep,... Soms vraag ik me af wat ze deze kinderen in school leren Verkoopstechnieken?  's Avonds zat ik terug op het strand Voor de zonsondergang en het avondmaal. Ik heb er geweldige bbq's gegeten by the way.  En niet alleen voor het eten, maar ook voor een aperitiefke was dit de ideale plek
Ik ben de mama heel dankbaar voor deze (bungalow) traktatie! Het was top!
09-12-2015, 11:49 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
| 03-12-2015 |
| Enkele weetjes |
De Cambodjaanse Riel. 4.383 KHR = 1 Euro
Naast de Riel gebruiken ze ook USD (Dollars). Momenteel staat 1,08 USD op 1 Euro. En 1 USD = 4.045 KHR.
Het is nog steeds verwarrend om wisselgeld in Riel en Dollars te ontvangen. Zeker wanneer ze hun briefjes van 100 of 500 Riel bovenhalen.
De voorbije 4 maand is mij opgevallen dat de Euro een beetje is gezakt in waarde en de dollar is gestegen. Verbeter mij als ik verkeerd ben. Want dan heb ik een slechte currency converter app gebruikt
Verdere weetjes opgelijst:
- Cambodja = onderontwikkeld. Veel armoede en werklozen.
- Je komt veel borden tegen met het opschrift "Cambodian People's Party". Ik heb al met verschillende locals hierover willen praten, of over de burgeroorlog, maar ze klappen volledig dicht. Het is duidelijk nog een open wonde... Je merkt dat die mensen hier hebben afgezien. Zeker diegenen van vóór 1998.
- Want ook veel mensen zijn hun armen, benen of ogen kwijt. De meeste bedelen, andere spelen muziek en vragen om een donatie.
- Het grote verschil met Thailand is dat de bevolking het hier (nog?) niet alleen voor het geld doen. De Thaise bevolking wil zoveel mogelijk geld uit de toerist knijpen, Cambodjanen zijn eerlijker. Maar Thailand is goedkoper dan Cambodja. Behalve het bier. In Cambodja is het bier (op veel menu's) goedkoper dan water
- De vrouwen hier dragen graag een assorti outfitje dat verdacht veel op een pyjama lijkt Ik ga jullie er nog foto's van laten zien!
- Een paar favoriete, en meest voorkomende uitspraken: "Tuk tuk miss? Tomorrow?" "Open your heart and show us your wallet" "Same same, but different"
- De lokale gerechten zoals "amok" en "loc lac of loc las" zijn super lekker! Amok is een dikke curry op basis van kokosmelk, loc lac is gemarineerd vlees met een pepersausje en rauwkost.
- Ook hier hebben ze veel streetfood karrekes. En met karrekes bedoel ik een scooter met een keukentje als sidecar. Ze verkopen er ook de vreemdste Fanta. Van knalrood tot gifgroen.
- En ze vervoeren hier alles, maar dan ook ALLES op de scooter! Een 20-tal levende eenden (hangend aan een koordje), TV's, een familie van 5 en het grootste tot nu toe: 15 opeengestapelde matrassen!
03-12-2015, 16:38 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
| Otres Beach 2 |
Eerst en vooral, ik ben terug 100% Maar ik heb geen idee wat mij zo ziek heeft gemaakt. Was het de rode curry de avond ervoor bij een lokale keet langs de baan? Of de omelet bij het hostel (dat ik verdenk)? Mijn stekende rugpijn is sinds deze morgen ook volledig weg. Ik kan weer volop verder genieten!
Gisterenmorgen heb ik een tuk tuk van Serendipity beach naar Otres beach 2 genomen. Hier verblijf ik 3 nachten (t.e.m. 5 december) in "Mary Beach bungalows". Ik kreeg een houten bungalow met zeezicht en een klein balkon. "Ah, perfect!", zei ik toen ze mij de bungalow lieten zien. A/C, flatscreen TV (met Amerikaanse zenders (!) niet alleen van die Cambodjaanse talkshows of karaokezenders), minifridge, eigen badkamer met warm water, dikke matras, zelfs een tandenborstel en tandpasta, en het beste van al, een kam! Ik ben die van mij thuis vergeten en vergat telkens opnieuw om er een te kopen in de supermarkt. Dus je wil niet weten hoe lang het was geleden dat ik mijn haardos met een echte kam heb geborsteld. Yeah, I know. Shame on me.
Ik had direct heel mijn rugzak uitgepakt. Nu kon ik eindelijk is mijn kleren aan een hanger omhoog hangen! Daarna ben ik wat verder gaan uitzieken op het strand.
Mijn zeezicht vanop het balkonnetje.  En zicht op de tuin.  Maar... toen ik 's avonds naar TV zat te kijken, zag ik een plotse beweging bij mijn bamboe "kleerkast". Het leek nogal dik voor een gekko dus ik hield het in de gaten. En daar verscheen het ineens in het licht, een vrij grote muis. Of mini rat? Het kon ongelofelijk goed omhoog en omlaag klimmen! Ik heb al mieren gehad, kakkerlakken, bed bugs, gekko's (die heb ik graag, ze eten de muggen) maar nog geen muizen. Ik was er niet gerust in en heb al mijn kleren van dat bamboerek gehaald. Ik hoorde ze 's nachts boven mij over het rieten plafond lopen. Dat deed me denken aan die nacht in Jerantut (Maleisië), waar de ratten over mijn kiekengaas-verluchting liepen. Brr, ik krijg er nog steeds de kriebels van als ik eraan terugdenk. 's Morgens zag ik overal muizenstrontjes op dat bamboerek liggen. En de kleine knagers hadden (uiteraard) mijn verstopte bananen gevonden.
Na het ontbijt, dat by the way een volledig buffet is met o.a. ter plaatse gebakken eitjes of gewokte noodles, ging ik bij de receptie melden dat ik niet alleen ben in die kamer. Ik liet hun het resultaat zien en er werd mij direct een nieuwe bungalow aangeboden. Alles terug inpakken dus...
Nu zit ik in een betonnen bungalow, geen beestjes of muggen te bespeuren En ik lig niet meer aan de straatkant. Geen lawaai van scooters of werkmannen bij de buren die aan het bouwen zijn. Een mooie (gratis) upgrade!
Het uitzicht vanop het privé strand van Mary Beach na een tropische onweersbui. Met zicht op Koh Otres.  Otres beach is 10x rustiger dan Serendipity. Maar nog steeds staan ze om de 1, 2 à 5min (en soms met 3) bij u met de vraag "Hello, massage?" "Pedicure, manicure?" "Sunglasses miss?" "Bracelets?" "Island tour miss?" --> "Maybe later?" "Tomorrow??" Ugh...  Tegen 16u kwamen er terug wat wolken opzetten. Ik keek de andere richting uit, naar Serendipity beach, en zag niets meer van het strand.  Een dikke regenvlaag bedekte alles en trok van Serendipity naar de eilanden en naar ons. 
Rond 16u30 barstte het hier los.
In Serendipity zagen we 's avonds soms in de verte een lichtshow van bliksems. Heel spectaculair totdat de wind komt opzetten. En dan zie je de locals ineens alles inpakken of opruimen. Dan weet je hoe laat het is
Ik heb hier al redelijk wat tropische buien mogen meemaken. Ze zijn kort maar krachtig! Een goede voorbereiding voor mijn terugkeer naar het regenachtige België
03-12-2015, 15:31 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
| 01-12-2015 |
| Ja lap... |
|
Ik heb het vlaggen... Voedselvergiftiging. Allez, ik hoop dat het dat is en geen Dengue
Heel mijn lichaam doet zeer. Ik mag niets aanraken of het doet pijn. Liggen in bed is een marteling. Eten gaat niet, drinken moeilijk. En ik heb warmte opstoten en dan weer ijskoude rillingen. Het is op korte tijd begonnen. Laten we hopen dat het even snel weer weggaat. Maar wees gerust, ik weet wat ik moet doen/innemen
Ik zei gisteren nog tegen mijn vrienden, toen we aan tafel zaten, dat ik mijzelf gelukkig prees nog niet ziek te zijn geweest gedurende de voorbije (bijna) 4 maand. Da's de wet van Murphy hé.
Ach ja, voedselvergiftiging hoort erbij. That's a backpackers life.
01-12-2015, 15:27 geschreven door Eline
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Cool"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
