de dag van de waarheid, we worden wakker rond 7.00h want we moeten om 8.30 al klaarstaan aan de luchthaven van wanaka. de gordijnen gaan twijfelend openen, maar het is goed weer, rosanne is al dolenthousiast ik moet er nog even inkomen Tijdens het ontbijt staat er al een brede glimlach op rosanne haar gezicht, ikzelf probeer alles al 10 keer te beleven (controlefreak) het komt helemaal goed...!!! we komen aan op de luchthaven, het vliegtuig staat al klaar en de rest van de skydivers staan al in outfit, we hebben geen tijd meer om te denken en zitten voor we het weten al in het vliegtuig. Ik achteraan en rosie ergens in het midden... we stijgen op 20 minuten naar 15.000feet , ondertussen wijst onze buddy ons al naar de eyecatchers waar we zeker moeten op letten. op 12.000feet krijgen we een zuurstofmasker omdat er hier al een tekort is.... 15.000 feest en de deur gaat open, de adrenaline begint te pompen en één voor één wordt de rest uit het vliegtuig gezogen.... Crazyyy!!! het is aan rosanne ik zie haar zitten op de rand, hoofd achteruit, hielen onder het vliegtuig...... Woeeeeps , en weg, hopelijk tot beneden Als laatste zit ik in het vliegtuig, het uitzicht is fenomenaal, mijn hartslag ook....zalig... 1,2,3.... We zijn weg , met een snelheid van 210 km/h vallen we naar benden , het is fenomenaal..... even is het moeilijk om naar adem te happen, maar dit is al snel over en enkel geniete geblazen, beneden staat rosanne al te wachten... we staan naar elkaar te glimlachen en beseffen het ..... This is life!!!!!!! onze dag kan niet meer stuk en in roes zakken we afnaai queenstown
we worden wakker met regen, de eerste regen die we overdag moeten slikken, dus we klagen niet! vandaag zakken we af naar wanaka, we hopen hier onze skydive te boeken zodat we morgen het jaar kunnen uitspringen.... tegen de middag is het al weer zonnig en kunnen genieten van een zalig terrasje in de wetenschap dat als het weer zo blijft we morgenvroeg vanop 15.000 feest de vlieger uitspringen, ik krijg plots al wat krampen....
we cruisen de westcoast af van westport naar haast... wat een verschil met het strand van abel tasman, maar wel schitterend en ruw.. het weer en landschap is de voorbije dagen gelijkaardig en we hebben dus weinig inspiratie,maar top, top !
we hangen onze slaapzakken en matjes te drogen ...
Tijdens het ontbijt komt de zon lanzaam piepen, met de zon op komst krijgen we terug zin om te kayakken.
We ruimen onze spullen op en wandelen richting strand om onze kayak voor de laatste keer te vullen.
De kayak is weg! Het spoor in het strand en een bootje in de verte verraad dat ze onze kayak al onterecht zijn komen oppikken.... Dit had pas op het volgende strand moeten gebeuren...
Via de parkwachter krijgen we verbinding met de boot die de kayakken ophaalt, gelukkig, want wijzelf hebben hier geen ontvangst.
Een half uurtje later kunnen we dan toch van start voor onze laatste etappe, een korte kayaktocht ,een wandeling van anderhalf uur waarna een watertaxi (speedboot)ons komt oppikken om ons terug naar de camper te brengen.
Aangezien er mensen op de watertaxi zitten die betaald hebben voor een rondvaart kunnen we hier mee van profiteren!
Een uur lang scheren we over het water van baai naar lagune naar zeehonden en tegen de golven in... Super , de Max !....
We staan op met een blauwe hemel en zon, veel zon ...
Iedereen is al vertrokken dus we kunnen rustig ontbijten op het strand met een zalig tasje koffie...
Ook op vakantie moet je kakken, maar de afgelegen toiletten zijn hier soms echt niet te houden van de stank!
Liefde is: elkaars deur open houden om uw ding te kunnen doen, het prachtige uitzicht is meegenomen!
Het plan is om vandaag zo snel mogelijk op onze eindbestemming aan te komen zodat we ook daar een goed plekje kunnen uitkiezen.
We zetten er dus vaart achter en onderweg spotten we nog enkele zeeleeuwen op de rotsen.
Aangekomen op bark bay, onze eindbestemming van de dag...we planten onze superwaterdichte tent neer op een prachtig plekje en nemen terug de kayak op om ons af te zonderen...
Tijdens het zonnen heeft rosanne het idee om de fles champagne , die we bij haden voor ons kerstdiner, koel te leggen in het water tussen de rotsen.
Op zich een goed idee, maar je moet er wel mee rekening houden dat eb en vloed voor verrassingen kunnen zorgen....Bye bye champagne...waarvoor dank liefje! Kerstmis is zelden zo nuchter geweest..
Kertsmenu:
Toastjes met bruchetta
Lookbroodjes
Risotto met champignon
Chocolade met koffie
Zoals het hoort op een kerstavond spelen we nog een gezelschapsspel.
een geïmproviseerde mikado met lucifers is onze bezigheid, het duurt echter niet lang,want rosanne gaat me een speciale techniek tonen.
Een mislukte poging later, maar wel een vuistslag op mijn oog was meteen ook het einde van het spel.
Vol gegeten en nuchter gaan we slapen, ik check nog even de weersvoorspelling bij de parkverantwoordelijk, want......je weet wel.
Het kan misschien wat druppelen, maar morgen wordt het een pareltje!...en als hij het zegt!
2.30h het is aan het gieten en we worden wakker van het lawaai , het is blijkbaar al een tijdje bezig want het tentzeil aan de binnenzijde is weer nat..
3.30h nog steeds aan het regenen en druppelsgewijs valt de ene na de andere druppel op ons gezicht.
4.30h ik heb een dam gemaakt met een handdoek, want het water komt langzaam via de naad van het tentzeil naar binnen, met de Petzl op mijn voorhoofd neem ik de verantwoordelijkheid om ons droog door de nacht te krijgen. Om het kwartier zet ik de wekker om aan de tent te schudden en mijn dam bij te stellen....
7.00h het is gestopt met regenen en ik ben blij dat de nacht voorbij is!! Onze slaapzakken en matjes zijn hier en daar nat, onze tent doorweekt wij steendood....
Één ding is zeker, we hebben een tent te koop voor 25 euro....
Na het nodige puzzelwerk, want we moeten alles voor de komende drie dagen in die kayak krijgen, worden we gedropt in zee.
Onze eerste eindbestemming is watering cove , een klein strandje met plaats voor zes tentjes.
Het is stralend weer en de zo'n brand op onze oren .....( hadden we nadien pas door : -))
Tijdens de middag gaan we aan wal in observation bay, een klein idyllisch strandje waar we helemaal alleen kunnen genieten van de picnic..
Tegen de avond aan zetten we onze splinternieuwe 50$ tent op om te gaan slapen. we (ik) hebben er niet al teveel vertrouwen in , want zo goed als het weer overdag was zo minder wordt het s'avonds.
Tijdens het eten begint het lichtjes te miezeren.... te druppelen, te gieten, we halen alles bij elkaar en spurten naar de tent....
We liggen met onze voeten vol slijk buiten de tent en ondertussen blijft het regenen , onze budgettent ziet af. Het was te peinzen, stelselmatig wordt het zeil ook aan de binnenkant natter en natter... m de handdoek in de hand wachten we de eerste regendruppels af, maar we hebben geluk want het stopt net op tijd met regenen, we kunnen droog gaan slapen!
Vandaag is het rijden, rijden... Het aantal kilometers gaat hier trager dan in het noorden....
We trekken van Elaines bay via Nelson naar marahau.
In Nelson stoppen we nog even om te winkelen, te internetten en om een portie green lips ( reuze mosselen )te verorberen in een gezellig restaurantje,de dagelijkse pasta zijn we al beu....
Aangekomen in marahau ( een dorpje aan de Tasmaanse zee,) plaatsen we ons op de camping vlakbij de start van onze driedaagse kayaktocht op zee....
Voor we gaan pitten checken we nog even de zee, het wordt de Max, want het weer zit ons voorlopig dik mee en de zee is helder en blauw, hemelsblauw ...
We moeten, de Ferry haken in wellington, omwille van het parkingprobleem laten we het stadsbezoek maar voor wat het het is en gaan aanschuiven bij de Ferry.
De overtocht is adembenemend met al weer een ander type van landschap, het z,uiden wordt top! Kers op de taart, dolfijnen komen langs de Ferry zwemmen.... Super !!
We komen aan in picton en rijden naar elaine's bay, onze slaapplaats. Een anderhalf uur lange trip met een wauw na elke bocht.... het is weer de moeite, een kleine camping tussen de locals met zicht op het meer en omgeven door groene heuvels.
21/12/2013
De wekker om 6u, maar om 5u30 werd ik al gewekt door Koenraad. Zijn
Franse slapende buurman blies iets te veel lucht in zijn gezicht
waardoor slapen er niet meer in zat . Als eerste van de partij,
samen met de opkomende zon, heerlijk. We vatten de laatste dag van onze 3 daagde track aan... Helemaal alleen op pad en onze laatste percentages van de batterij opdoen aan foto`s van de opkomende zon... Prachtig! De benen zijn duidelijk vermoeid van onze klim op de vulkaan, en het is dan ook afzien vanaf de eerste stappen... Maar ook nu weer maakt de prachtige omgeving dit weer een stukje lichter. Het belooft een tocht van 8u te worden, maar aangezien we morgen onze ferry richting het zuiden moeten halen, hopen we dit iets sneller te klaren. Het tempo ligt hoog, en na 2uur besluiten we even te stoppen voor een ontbijt in de zon, wat water uit de rivier om water voor onze koffie te koken, en weer genieten maar. We hadden echter niet gezien dat we waren gestopt net voor onze enige steile klim van de dag, niet echt bevorderlijk voor de maag met een stevig ontbijt erin Elk uur kwamen we weer in een nieuw landschap terecht, al blies de wind vandaag duidelijk harder dan de dagen ervoor... Na veel puffen, zweten en een paar keer sterven komen we na 6u reeds aan op de parking. Een blik, een spontane glimlach en een lekker stuk chocolade. En een prachtige herinnering in ons geheugen...
Op naar Wellington, waar we morgen de ferry naar het zuiden nemen. Een kleine 5 uur later settelen we ons voor een laatste nacht in het Noordereiland...
20/12/2013
9.00h lichtblauwe hemel, reeds meer dan 20 graden in de zon, dit wordt een topdagje!
Iedereen is al weg uit de hut... Of het wordt slecht weer, of het wordt een zware tocht?
Eenmaal op weg bleek waarom iedereen al weg was, het goede weer had ook
heel wat locals naar de vulkaantrack gelokt. We trekken vandaag van
mangatepopo naar oturere met onderweg de beklimming naar de voet van
mount ngaurahu, beter gekend als mount doom uit
lotr... Het zou, zonder vulkaanbekliming, een tocht van 4-5uur worden.
Wat een tocht!!!! Woorden schieten te kort om dit te omschrijven en
foto's kunnen maar voor de helft weergeven wat voor een waanzinnig mooi
en indrukwekkend decor dit was... Het mooiste wat we ooit gezien
hebben, dat was al snel duidelijk.
Halfweg de track staan we aan de voet van de Mt ngaurahoe, volgens
het bordje duurt het 3u om de top te bereiken en terug te keren... Na
wat geaarzel met de rugzakken, beslissen we deze gecamoufleerd achter
een rots te droppen en ons en weg naar boven
te wagen, ineens bleken de locals ver te zoeken...
Van donkergrijs vulkaangesteente naar rode lavablokken. Van lopen
op een pad naar 1stap vooruit en 2 terugschuiven in het lossere zand
naar klauteren tussen de stenen (I wouldn't call iT easy )
Van klimmen naar... Waaaauuuw, what a view... Helblauwe hemel, 360
gradenzicht van op de top van de vulkaan, magnifiek! Elkaar aankijken,
lachen, genieten... It was worth it! Gegrifd in ons geheugen... We
kiezen een stuk met veel los zand en los liggend
gesteente en schuiven van hiel naar hiel in 1 rechte lijn naar beneden,
heerlijk ( al die zand- en steenaandenkens mee in onze schoenen)... Even
onze rugzakken terugzoeken, ons gasvuurtje bovenhalen en wederom
genieten ... Van welverdiend eten deze keer. Toen
we dachten, nu zullen we het mooiste wel gehad hebben, bleef elke bocht,
beklimming, ...ons weer verrassen met nieuwe plaatjes! En die
batterijen maar leeg gaan... Het laatste anderhalf uur liepen we
helemaal alleen in dit adembenemend landschap, elke stap
genietend... Onze hut verscheen achter een laatste klimmetje we zagen
terug wat bekende gezichten van de avond ervoor om deze ervaring mee te
delen. Een nabij gelegen waterval kon dienst doen als bad / douche,
could it be better? We denken oprecht van niet...
Gepakt, gezakt en met volle goesting vertrekken we naar onze eerste hut
... Na enkele honderden meters , en al volledig in de wildernis,
stellen we ons al snel de vraag of we dit wel drie dagen gaan volhouden
met zo' n zware rugzak.. ( eten, drinken voor drie
dagen en kleren voor zowel warm, koud als regenachtig weer )
De pracht van de natuur maakt onze rugzak al snel wat lichter .
Drie uur later, en zonder iemand tegen te komen, bereiken we de eerste
hut Mangetopopo... We installeren ons en halen ons beste Engels boven
voor wat social Talking met de andere hikers, om de 1 of andere rede
denken ze allemaal dat we hollanders zijn ( of
zou het aan ons Engels liggen?)
Tijd voor wat eten! Leve de Knorr pasta zakjes (weliswaar de nieuw
Zeelandse variant)... Opeten is nog iets anders zo zonder lepel...
Ze gaan hier vroeg slapen, dus wij ook...
Wakker worden op een afgelegen camping in pureora forest park.
Helemaal alleen !!! Super! Weliswaar met 2 nieuwe huisdieren ,
gekleurde papegaaien in het veld vlakbij... Verrekijker gepakt en vogelspotten maar! Uiteraard geen
vogel meer gezien...
We zetten de trip verder richting Taupo en stoppen bij de Huka Falls.
Indrukwekkende waterval omdat ze van 100m naar ongeveer 10 m breed gaat, met
een enorme kracht en lawaai als gevolg. We stellen ons even de vraag of
Lore hier ook is afgegaan, maar als we beneden een zicht hebben op de
volledig waterval , veronderstellen we al
snel van niet ...of onderschatten we haar?
We stoppen nadien ook bij de craters of the moon, skippen die handel als je in rotorua bent geweest!
We nemen halt in Taupo om onze inkopen te doen voor onze driedaagse en zakken verder af naar Mission bay om te lunchen, hmmmmm ...
We proberen te overnachten in een camping vlakbij het tongariro park
,whakapapa village, we hebben geluk want de laatste plaats is voor ons
!!!
We kijken al uit naar onze driedaagse tocht door het tongariro national park, bangelijk! De weersvoorspellingen zijn goed en we zijn al onder de indruk op weg naar hier ...
Internetlocaties vind je hier maar weinig, we kunnen daarom niet vaak iets posten. De komende dagen trekken we nog meer zuidelijk in het Noordereiland en gaan we 3 dagen trekken in het Tongariro National Park. Een nieuwe update proberen we daarna te geven!
16/12/2013 // Zonnig, licht bewolkt, >23 graden // Wat `s nachts een akelige camping lijkt te zijn, is `s morgens alweer een paradijs. Naked skinny dipping in de nabijgelegen rivier, zalig! Doorgereden naar Whangumata, een van de bekendste surflocaties van Nieuw Zeeland. Daar hebben we onze camper geparkeerd aan het strand en hebben we genoten van een heerlijk ontbijt (again) with a view... We konden het niet laten om ook zelf de zee in te duiken, zalige golven. Al vindt Rosanne dat misschien net iets minder, bikini`s zijn daar blijkbaar niet voor gemaakt... Op weg naar onze camper komen we een koppel uit Leuven tegen, zij vertellen dat het zuiden nog mooier zou zijn, en wij dachten dat we het nu al getroffen hadden... We rijden via Tauranga door naar Tikitere in de buurt van Rotorua, meer bepaald naar Hells Gate, gekend voor zijn geothermische modderpools. Het is een bevreemdend landschap met opborrelende, stinkende smurrie want hier is de aardkorst het dunst. Het enige wat hier hel is, is de geur van zwavel. Ondanks dat den Tiele gekend is voor zijn zwavelscheten, kan ik nu zeggen dat die maar kattenpis zijn. We stoppen nog even in Rotorua en installeren ons daarna aan lake Okareka, wederom een beauty!
15/12/2013 // Zonnig, klein onweer, >22 graden // Wat thuis niet lukt, lukt op vakantie altijd een beetje beter: opstaan om 6u30. Een zalig, relaxerende ochtendplons in een natuurlijke hotpool, doorgereden naar National Park Kauaeranga waar we genieten van een ontbijt met een view (zooo mooi!) Hier starten we onze wandeltocht door de jungle naar de Kauri na anderhalf uur klimmen (lees veel trappen), komen we aan bij een gigantisch grote boom, de (bedreigde) Kauri! Eens aan de top, begint het te bliksemen en te donderen, er is een onweer op komst! Rosanne is niet meer te houden en beslist naar beneden te lopen (ge kent ze he). Er rest mij niets anders dan te volgen, gekkenwerk! Jiiiihaaa! Enkele meters voor we aan de camper zijn, gaan de hemelssluizen open, mission accomplished! 1u30 klimmen, 30min dalen... We rijden terug uit het park richting Coromondel, eens daar gepasseerd zoeken we nog even een uithoek van Nieuw Zeeland op: Opito bay, een pitoresk strand met een prachtige bay! We waanden ons even aan het einde van de wereld... We hebben ons voorgenomen om te overnachten in het bos van Coromandel, 15 km rijden op een hobbelig en steil kronkelend weggetje, het duurt al snel een dik halfuur... We zoeken maar vinden de camping nooit. Er zit niks anders op dan terug te rijden en verder zuidelijk te rijden tot de DOC camping in Broken Hills. Het is al 21u30 en donker wanneer we daar aankomen. Hongerig en moe gaan we slapen.
14/12/2013 // Zonnig, +/- 22 graden // In Nieuw Zeeland gaat alles een stukje trager, na gisteren hebben we dat ook vandaag kunnen merken bij het oppikken van de camper. Aankomst 10u45, vertrek 13u30... So be it! We hebben tijd... zo`n 4 weken zelfs! We zijn vertrokken... Rosanne rijdt de eerst km`s met de camper. Rechts het stuur, links rijden, is geen probleem. Maar het schakelen daarentegen... We rijden Auckland uit (richting Manukau en verlaten de snelweg thv van Papakura) en trekken richting kust. We maken onze eerste stop thv Nationaal Park Kohukohunui waar we ons aan een eerste korte track wagen, prachtig, dat smaakt naar meer! Daarna zetten we onze tocht verder langs kronkelende wegen om ons voor de eerste nacht af te kappen thv Miranda.
13/12/2013 Aangekomen in Auckland Airport, geland om 23u40, vertrokken 14/12/2013 om 1u30... Zij die ooit naar Nieuw Zeeland gaan, kuis uw schoenen! Ze hadden ons gewaarschuwd voor de strenge schoencontrole, hadden we maar begrepen dat het om de zool ging... Typisch! Wat een gedoe, schoenen laten kuisen, ontsmetten, door de Xray, en dat allemaal om te vermijden dat fauna & flora - beschadigende bestanddelen het land zouden binnendringen. Eens uit de luchthaven zoeken we zo snel mogelijk ons hotel op, slechts 200m van de luchthaven maar het lijkt wel de tocht naar Compostella! Direct zweten geblazen want het is zowaar nog 17 graden! 3u, eindelijk slapen!
21/12/2013 
20/12/2013
19/12/2013 Blauwe hemel!
18/12/2013 Zonnig / licht bewolkt
