Laatste stukje Povlakte gedaan nu naar de Adda die we in de heenreis een heel stuk hebben gevolgd. Morgen nog een klein stukje tot in Brivio en dan verlaten we de romeroute en gaan naar het comomeer richting Zwitserland voor het klimwerk!!
De Povlakte zit er bijna op. Zéér warm maar te doen, de hitte valt ons tamelijk mee. Om het halfuur stoppen om te drinken , op tijd eten en alles komt inorde!
Korte metten gemaakt met de Appenijnen en doorgestoomd (letterlijk 40graden) naar de Povlakte. Schitterend nieuws totaal bedrag loopt reeds op tot 2 528 euro!!! Hartelijk dank, de mensen van de vzw üze plekke zullen u zeer dankbaar zijn. Stand kilometers heenreis 2222, 1 km. We doen voort jullie toch ook??
Vandaag een iets andere weg genomen dan de heenreis. Mooier en minder druk doch meer zoekwerk. Dan een beestige klim van Pistoia naar Piastre van een 12tal kilometer, stijgingspercentage 15km. 4O graden, zotte Italianen een paar werkzaamheden en boven waren we tamelijk 'choco'. Dan wel de beloning en een zeer lekkere afdaling naar Poretta Terme, het begin van de Appenijnen morgen voor ontbijt!
Vandaag staat ons een zware rit te wachten tussen Siena en Firenze. We zien er enorm tegenop. Alles valt enorm mee, zelfs de klim in het begin van bijna 18km/ We komen terug in de Chiantistreek terecht dus dat betekent op en neer en over en weer. Het is opnieuw zeer warm: een goeie 30 graden en dit al van sedert ons vertrek uit Rome. We zweten ons te pletter! De km gaan zeer vlot en na zo'n goeie 50 km komt DE verrassing van de reis (tot nu toe): we ontmoeten vrienden uit Brugge die in de streek van Firenze logeren. We wisten wel van elkaars vakantie maar om af te spreken met elkaar leek ons absurd. En warempel: wij staan uit te blazen boven op een helling en daar komt de familie Van Oyen op de helling gefietst vanuit de andere richting. We fietsen samen tot in Firenze en nemen afscheid op het Terrazza Michelangelo. De wereld is o zo klein.
We beginnen de dag met het prachtig verkeersvrij fietspad gedeeltelijk langs het meer en grotendeels door de veld. We rijden op grind maar na de drukke dagen in het verkeer in de omgeving van Rome is dit een aangename verpozing, te meer dat het volledig vlak loopt. Daarna begint wat klimwerk en de laatste 25 km gaat door Le Crete, een onherbergzaam landbouwgebied. Het is de warmste sinds ons vertrek uit Rome: meer dan 30 graden! We rijden door Siena en kunnen(ik,carla) nu wel de duomo bezoeken. Het krioelt er van de toeristen en het is niet eenvoudig om met de fietsen door de drukte te geraken.
1 augustus : Orvieto scalo naar lago de Chiusi: 53,5km
We houden aan onze kleine ritten in het begin van de terugreis omdat we weten dat Zwitserland veel zwaarder wordt dan in de heenreis. Het komt er nu op aan om ontspannen te fietsen, te rusten en te genieten. We kome aan het Lago di Chiusi en raadt eens wat er gebeurt: het begint te onweren. Op tijd gestopt dus!
Net zoals gisteren is het snikheet en we beginnen al met een 15 km lange klim. We nemen een andere weg dan in de heenrit maar toch komen we opnieuw langs Bagnoregio waar we nu wel tijd hebben om es halt te houden bij Civita, een dorpje dat afgesneden werd van de buitenwereld door erosie, een langzaam proces uiteraard maar schitterend van ligging sindsdien!
Afscheid van Rome Het vertrek uit Rome geeft een dubbel gevoel: blij om aan de terugreis te kunnen vertrekken enerzijds en bij elke trap op de pedaal toch het gevoel dat je iets prachtigs achterlaat. De barmannen van ons bartje waar we ons ontbijt namen kijken ons met respect na. We klimmen omhoog langs de muren van het Vaticaan waar opnieuw de lang rijen toeristen staan die niet gereserveerd hebben via internet om de musea van het Vaticaan te bezoeken en die dus ettelijke uren in de rij zullen moeten staan terwijl er zovele leukere dingen te doen zijn in Rome. We zijn goed uitgerust en voor we het weten zijn we aan het meer van Bracciano waar we picknicken en zwemmen. Blijkbaar hebben we iets met meren want na een tijdje komt er een donderwolk opzetten en begint het warempel te regenen! Geen nood: een bar binnen voor de zoveelste cappuccino en een paar minuten later is de zon er weer en beginnen we aan de laatste klim naar Sutri. We zijn er rond 16h en zo hebben we de tijd om de fietsen na te zien en goed uit te rusten. Tot morgen!
