Woensdag en donderdag werden we verwacht bij mijn vriend Feisal in een dorpje niet ver van Sohag, een stad aan de Nijl.
Feisal stond ons op te wachten en we kregen er, naar Egyptische gewoonte, een meer dan hartelijke ontvangst.
De hele familie, ongeveer 45 personen, was van de partij, de kinderen op de eerste plaats.
Natuurlijk kon een uitgebreide maaltijd niet ontbreken, ook dat is een Egyptische gewoonte.
Wij hebben dus twee dagen doorgebracht met de familie: ouders van Feisal, die nog in een lemen huis wonen, maar ook met de nonkels, tantes, neven en nichten die allemaal in hetzelfde huis wonen.
Het is ongelooflijk om te zien hoe iedereen voor iedereen zorgt, het lijken wel allemaal broers en zussen, een voorbeeld voor de westerse wereld.
Voor ons was het de zoveelste aangename ervaring die ervoor gezorgd heeft dat ons Egyptisch gevoel nog versterkt is.