Tijdens hun bezoek aan Hurghada zijn we met Anne, Bo en Naim en de kids op jeepsafari geweest in de woestijn.
Het werd, vooral voor de kids, een unieke ervaring.  Het ritje op een kameel in het bedoeinendorp was vooral voor Samia gelijk Leuven kermis.  Ik denk dat ze er nog altijd van droomt. 
Een fantastische week voor de familie die er al aan denken om terug te komen.
 

Gisteren waren we uitgenodigd op het huwelijk van onze vrienden Ramy en Mariana.  We werden verwacht in Nagada, een stadje langs de Nijl tussen Qena en Luxor. Het was er broeiend heet zo een 47°, niet te doen.
Nagada is een zeer oud stadje met verschillende oude huizen en gebouwen.  De houten erkers aan de huizen zijn  prachtig.  Er staan nog gebouwen van in de Engelse periode, spijtig dat ze dat zo laten vervallen.
80% van de bevolking zijn Coptische christenen, en aan één van de vele kerken staat zowaar nog een Romeinse zuil.
Het huwelijk was dan ook een christelijk orthodoxe feestelijkheid, enig om mee te maken.
Geniet van de foto's

Nog een beetje nieuws van de bouw.  De voorgevel is aangepast, wat de living een stuk groter maakt.
Op de eerste verdieping is er een muur bijgemetst wat ons, samen met de kamer op het dak, een totaal geeft van 4 slaapkamers en 3 badkamers. 
De ruimte onder de trap is dichtgemetst zodat we daar één en het ander onder kwijt kunnen.
Gisteren is men begonnen met het leggen van de electriciteit en zo komen we step by step, zoals onze Ramadan zegt, korter bij ons doel: een mooie woonst.

Na al dat afbreken moet er natuurlijk opgekuist worden.
Als  alles opgeruimd is binnen en buiten ziet het er al heel anders uit.
Nadia heeft haar van haar beste kant laten zien en ook de laatste restjes afbraak moesten eraan geloven.

Donderdag 1 april zijn we met onze vriend Faisal een quadsafari gaan doen, die ons naar een plek in de woestijn gebracht heeft die nog niet te veel toeristen zullen gezien hebben.
Met een heel select groepje bestaande uit Faisal, Pascal, Patrick, Kris, Nadia en ik zijn we zo'n 40 km  de woestijn ingereden naar een plek waar een bedoeïnenstam leeft rond een bron temidden van de rotsen.
Het is moeilijk te begrijpen hoe dit kan in de woestijn waar niets groeit buiten een paar bomen en struiken.
Op deze plek hebben wij ook een kerkhof bezocht waar de graven bestaan uit een hoop opeen gestapelde stenen.
Ik heb geprobeerd met een paar foto's weer te geven wat we gezien hebben maar eigenlijk is dit niets in vergelijking met de echte ervaring.
Geniet ervan.

Verleden week zijn we, ter gelegenheid van de verjaardag van onze buren en beste vrienden Frans en Peggy, een paar dagen naar Cairo geweest.
Resultaat, veel gezien, goed gelachen en vooral goed gegeten.
Een paar sfeerbeelden willen we met jullie wel delen.