Eindelijk ze is er. Emma is geboren op 13 december 2011 om 11u in de voormiddag, 3.180 kg en 52 cm. Mama, papa en Emma stellen het opperbest. Een nieuw huis, een prachtige dochter, voor ons kan het leven niet meer stuk.
Nog enkele foto's van ons nieuwe huis. We wonen hier nu bijna 1 maand en we voelen ons super goed. Het heeft veel zweet gekost maar het mag er wezen. Nu onze dochter nog binnen een paar weken en dan is het volop genieten.
End october we had the pleasure to have Miro and Monika and their 2 lovely daughters with us in Hurghada. We spend the week together and gave them the opportunity to enjoy an Egyptian holiday. Quad safari, visiting Luxor and of course snorkling in the Red Sea were the most important activities. We had a fantastic week together and hopefully we will see each other again next year. Thank you Miro and Monika and of course Veronika and Karolina.
Ter afwisseling een paar foto's van onze laatste snorkeltrip verleden week met een groep toffe Belgen die hier in Hurghada op vakantie waren. De foto's werden genomen door Nadia en bewerkt door mijne beste vriend Big Charly. Dit is wat wij hier elke dag onder water kunnen zien.
We zijn eindelijk gestart met de afwerking van ons huis. Alles met de hand gemaakt, er komen geen machienen of prefabs aan te pas. Dit alles onder het toeziend oog van Nadia met één van haar werfleiders, Hamada.
Maandag laatstleden waren we uitgenodigd bij onze vriend Ahmed in Dandara, een gehucht van Qena. Een typisch Egyptisch dorpje gelegen aan de Nijl, op enkele honderden meters van de tempel van Dandara, meer dan 3000 jaar oud. De foto's geven een kleine indruk van hoe de mensen daar leven. Wij werden ontvangen bij Ahmed thuis en op de foto's kan men zien dat dergelijke woningen in Belgie als krot afgebroken zouden worden. Moeilijk voor te stellen maar bijvoorbeeld een badkamer hebben die mensen niet en de wc is een gat in de vloer. Toch zijn ze gelukkig en lachen ze de hele dag door. Wij hebben ervan genoten hopelijk jullie ook.
Woensdag en donderdag werden we verwacht bij mijn vriend Feisal in een dorpje niet ver van Sohag, een stad aan de Nijl. Feisal stond ons op te wachten en we kregen er, naar Egyptische gewoonte, een meer dan hartelijke ontvangst. De hele familie, ongeveer 45 personen, was van de partij, de kinderen op de eerste plaats. Natuurlijk kon een uitgebreide maaltijd niet ontbreken, ook dat is een Egyptische gewoonte. Wij hebben dus twee dagen doorgebracht met de familie: ouders van Feisal, die nog in een lemen huis wonen, maar ook met de nonkels, tantes, neven en nichten die allemaal in hetzelfde huis wonen. Het is ongelooflijk om te zien hoe iedereen voor iedereen zorgt, het lijken wel allemaal broers en zussen, een voorbeeld voor de westerse wereld. Voor ons was het de zoveelste aangename ervaring die ervoor gezorgd heeft dat ons Egyptisch gevoel nog versterkt is.
Verleden week hebben Mario en Joni kennis gemaakt met Egypte. We hebben geprobeerd om hen een beetje aangenaam bezig te houden met de Egyptishe klassiekers: een quadsafari met een speciaal ritje en daarna een bbq op ons dakterras. Iedereen happy en zo moet dat ook.
Verleden week hebben we de kans gekregen om Praag te bezoeken. Een fantastische stad die eigenlijk met 1000 foto's niet weer te geven is. Na 16 jaar heb ik eindelijk mijn vrienden Miro en Monika Hornik terug gezien. Zij hebben ons rondgeleid in de stad en ons een zeer aangename week bezorgd. Thank you Miro and Monika for a wonderful week, for your hospitality and for your friendship. Omdat 9 foto's niet volstaan om een idee te geven van Praag heb ik dit bericht in 3 delen gemaakt. Wij hebben ervan genoten hopelijk jullie ook.
Maandag 14 februari waren we aanwezig op de I love Egypt party georganiseerd voor alle Europese residenten en alle Engelse toeristen die, gedurende de moeilijke periode die Egypte de laatste weken gekend heeft, toch in Egypte gebleven zijn.
Een aantal hotels en touroperators waren aanwezig op Memsha met gratis drank en hapjes.
Verschillende live bands hebben er de ganse namiddag een mooi feest van gemaakt.
De aanwezigheid van de gebleven residenten gedurende deze crisis is een mentale steun geweest voor de Egyptische bevolking.
Qena een stad gelegen aan de Nijl ongeveer in het midden van Egypte. Hier ziet men geen toeristen en kan men proeven van het echte Egyptische leven. Verleden week waren wij daar met Siel , een vriendin van Nadia. De onlusten in Egypte waren toen al aan de gang maar in Qena was daar niets van te merken. De christene kerk en de moskee staan daar vreedzaam naast mekaar, een beeld dat typisch is voor de verstandhouding tussen de christenen en de moslims in Egypte. De oude gebouwen in Engelse stijl is een ander ding dat opvalt in deze stad, spijtig dat ze die laten vervallen. Overal in de straten vindt men de snoepkramen, ze houden van zoetigheden in Egypte. De foto's vertellen de rest.
Vorige week is de familie op bezoek geweest. Indy en ons moema hadden het allebei heel dringend nodig om er eens tussen uit te zijn. We hebben dan ook geprobeerd om hen zo goed mogelijk te ontspannen en te verzorgen, hopelijk is ons dat gelukt. Eén week is eigenlijk te kort maar toch hebben ze alles gedaan wat hier zoal voorhanden is: snorkelen, eens goed gaan eten en natuurlijk ook quatten en duiken in de Rode Zee. Ik hoop dat ze ervan genoten hebben en dat ze allebei een beetje tot rust konden komen.
Tijdens het laatste bezoek van onze vrienden Charly en Hermine hebben we samen een paar dagen doorgebracht in Cairo. We bezochten eerst de Citadel met de moskee van Mohamed Ali waar Charly Hermine ten huwelijk heeft gevraagd. Gedreven fotograaf dat hij is, moest hij zich natuurlijk van zijn beste kant laten zien en heeft hij in het midden van de moskee op zijn rug liggen fotograferen. De twee dames mochten niet binnen zonder aangepaste kledij, wat hun eigenlijk wel mooi stond. Het museum van Cairo kwam natuurlijk ook aan de beurt en ook de gebruikelijke foto's aan de pyramides mochten niet ontbreken. Drie toffe dagen met heel toffe mensen, wat moet dat meer zijn.
Ondertussen is de electriciteit gelegd en zijn de bepleisterings werken gedaan. In tegenstelling met Belgie waar alles bezet wordt met plaaster, gebeurt dat hier met cement. Nu nog een trap, vloer, ramen en deuren, de tuin en dan kunnen we er eindelijk intrekken.
