Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

Lees dit in het volgende bericht hieronder!

Na mijn verkeersongeval van 1999 ging mijn inkomen met 70 % naar beneden. Wat ervan overblijft noem ik een low budget inkomen. Indien ik met dit te lage inkomen nog een en ander wil doen in de verdere loop mijn leven zal ik dit dus low budget moeten doen. De tering naar de nering zetten noemt men dat. Ik heb het internet afgesurft en gezocht naar de mogelijkheden die het best bij mij en mijn huidig inkomen passen. Zo kwam ik bij " Hostel International " en bij " Backpackers-planet " terecht. Op deze sites zijn er wereldwijd in een honderdtal landen low budget hotels te vinden die allemaal voldoen aan dezelfde minimum eisen. Wat restaurant en café betreft blijf ik weg van de toeristische plaatsen en ga ik waar de plaatselijke bevolking gaat. Ik eet veel groenten en fruit en deze kan ik spotgoedkoop op de markten kopen. Dit houdt de uitgaven gevoelig lager. De toeristische prijzen liggen vijf a tien maal hoger. Dan rest er nog communicatie en daarvoor gebruik ik internetshops buiten de toeristische zones die zijn ook tot 50% goedkoper. Vanop internet kan ik wereldwijd goedkoop bellen naar wie en waar ik wil. Geld omwisselen doe ik ook terplaatse en cash zodat ik meer vreemde valuta krijg voor mijn euro. Nog een belangrijk aspect is transport en daar kies ik voor het plaatselijk openbaar vervoer en voor het te voet gaan. Hierover later meer uitleg.

Heel simpel, omdat ik niet graag bagage met mijn handen voortsleep. Ik leef met restletsels van verwondingen opgelopen in een verkeersongeval en leef met chronische pijn en met krachtverlies in mijn bovenste ledematen. Dus is het beter om niets in mijn handen voort te moeten slepen. Het ideale alternatief is dus een trekkersrugzak op mijn rug en een dagjesrugzak op mijn borst ondersteund door een heuptasje. Zo kan ik een 15 tal kg. aan noodzakelijke dingen meenemen en mijn handen vrij houden. Overbodige zaken nemen veel plaats in en zorgen voor teveel gewicht. Bij het rondtrekken wordt je er iedere dag meedogenloos mee geconfronteerd. Geloof me, soms moeten er vele kilometers gestapt worden met al die bagage op het lichaam en dan voelt men hoe langer hoe meer iedere gram die men bij heeft. Als de handen vrijblijven kan men trouwens onderweg gemakkellijker en dus regelmatiger eten en drinken zonder te stoppen. Zo geraakt men niet uit het stapritme alsook de medestappers niet. De zogenaamde klop van de hamer blijft uit en men houdt het soms verre en lange stappen vol zonder nodeloos tijd te verliezen. Zelfs op reis kan tijd kan soms belangrijk zijn om een bus, trein of vliegtuig te halen.

Behalve te voet en per fiets is er geen enkel goedkoper alternatief dan met het openbaar vervoer te reizen. Ik heb het allemaal bekeken en uitgerekend. Als motorrijder zou ik vanzelfsprekend liever alle verplaatsingen per motorfiets willen doen maar die kosten afhankelijk van de types die ik bezit tussen de 0,15 € en de 0,30 € per km. Op ferryboten moet er telkens extra betaald worden en men is om de kosten zo laag mogelijk te houden verplicht om van de autosnelwegen weg te blijven omwille van de dure tolkosten. Bijgevolg verliezen we tijd en worden we extra vermoeid. Per slot van rekening is men met eigen vervoer gemiddeld vier maal duurder af en dikwijls veel langer op de baan. Onderweg heeft men logementskosten en riskeert men af en toe zware boetes en eventuele pannes. Wat men zeker niet mag vergeten is dat men ook aan geestelijke rust inboet omdat men onze motorfiets niet graag uit het oog verliest. Daarom wordt het soms moeilijk om onderweg dingen te doen die niets met de motorfiets te maken hebben, omdat we deze niet onbewaakt willen achterlaten. Zodoende heb ik besloten om de verdere en avontuurlijkere reizen met het openbaar vervoer te maken. Daarvoor zijn overal treinen en/of bussen beschikbaar. Vooral buiten Europa zijn de trein_ en busprijzen zeer goedkoop in vergelijking met bij ons. Men kan er zich verplaatsen aan gemiddeld 0,03 € per km. Het nadeel is dat dezen niet rijden wanneer wij dat juist willen en dat men met de medereizigers moet rekening houden. Nachttreinen en bussen besparen ons dikwijls een verblijf in een hotel maar dan mist men wel het uitzicht waarvan soms heerlijk te genieten valt. Ik verkies daarom overdag te reizen. Steeds zorg ik voor voldoende eten en drinken zodat ik geen gebruik hoef te maken van de te dure faciliteiten op de trein. Als ik met een bus reis doe ik net hetzelfde omdat ik als ex chauffeur weet dat de buschauffeurs enkel stoppen waar ze gratis mogen eten en drinken en een fixe fooi kunnen verkrijgen. Uiteindelijk zijn het de passagiers die er ter plaatse een meerprijs voor betalen. Tien euro voor een bord frieten met een worst valt me in het "goedkope" Spanje nogal zwaar op de maag. Ik weet dat er goedkopere stopplaatsen zijn maar in dit geval zitten we in de handen van de twee buschauffeurs die geld willen bijverdienen. Omdat ik mijn kosten niet door individuele belangen wil laten beïnvloeden doe ik het zo. Vliegtuigen neem ik alleen als er geen goedkoper alternatief voor handen is.