foto’s Luuk

Impressies van een lentewandeling. De huisfotograaf is eigenlijk de enige die me nog aanmaant te publiceren. Bij deze dank. Vroeger kon ik niet zwijgen over politiek, maar met de (voorspelde) afgang van de Groote Leider, komt het eerlijk gezegd mijn strot uit. Deze foto’s zijn een veel betere bijdrage op een intriestige dag. Is het oktober?

15-06-2008 om 12:54 geschreven door Rob  

foto’s Luuk

Wat zoek ik nou eigenlijk??? N

08-06-2008 om 00:00 geschreven door Rob  

Vandaag. Wat gepoetst en gedweild – geheel in tegenstelling tot mijn diepkatholieke opvoeding – met Pinksteren, stel je voor! Dan een licht schoteltje wezen eten op een heerlijk zuidersaandoend terrasje. Een triootje van garnaal-, kaas- en Gandahamkroketjes op een gevarieerd slaatje met lichte dressing, heerlijk met een zoet wijntje erbij.

Maar vóóraf het aperitief. Bij dit weer geen twijfel mogelijk: een rasechte Ricard met veel ijs. Jaren geleden dat ik dit nog zó proefde. De tijd werd teruggedraaid.

Thuisgekomen het obligate computerritueel: mailtjes checken en een fotootje van Luuk kiezen voor tussendoor op de blog. Onderwijl een foontje van de buurman: ‘Kom je iets drinken op het terras?’

Een heerlijke Fiore (nieuw van Martini) in zuiderse temperaturen geconsumeerd. Goed gezelschap met een paar stevige tieners erbij. Moet het eigenlijk nog méér zijn? Leuk zeveren en toch even ernstig: de dood van Sterchele. Zalige warmte en levensernst. Het kan ook samen tussen jong en oud.

‘Zouden we geen BBQ-tje doen vanavond?’

Waarom niet?

Terug naar huis, één stoep ver. Afkoelen, wat lezen, leven in verwachting naar terugsamenzijn straks.

Kan deze zomer nog stuk? Ja, als ie nu al ophoudt te bestaan.

11-05-2008 om 21:30 geschreven door Rob  

11-05-2008 om 16:21 geschreven door Rob  

02-05-2008 om 11:03 geschreven door Rob  

Agay – Côte d’Azur 1978 (eigen foto)

In een vorig leven en dito blog haastte ik mij om elke dag iets aan de muis en het klavier toe te vertrouwen. Een beschouwing, een leuke anekdote of een scherpe analyse van een politiek feit. Vandaag stel ik tot mijn verbazing beschaamd vast dat het laatste item op deze blog veertien dagen geleden geschreven werd. Ik ben Aaltje ontrouw gebleven…

Ik denk dat ouder worden de condition écrivante alleen maar moeilijker maakt. Om voluit te kunnen schrijven moet je geest vrij zijn en niet belast door neveneffecten van fysieke kwaaltjes en moeilijkheden in de omgeving.

Maar ik denk ook dat je – als je wilt schrijven – je karakter moet hebben om het niet zomaar uit te stellen. Gewoon jezelf verplichten het te doen, ondanks die problematische omgeving of die kwaaltjes.

Ach, mijn gedachten gaan hierbij uit naar mijn vriend Luuk, die vandaag extra vrij heeft om… zijn keuken op te poetsen en te herschilderen, iets wat vrouwlief praktisch uitkiende net voor deze periode. Vrouwen zijn daar goed in, zo vlak voor een verlengd weekend. Terwijl ik nu de geuren snuif van een berookte schrijfkamer en oude boeken, had hij vanmorgen ammoniak en azijn op de spons en nu waarschijnlijk latex op de borstel.

Maar hij blijft wel in beweging. Ik wens hem een Fijne Dag Van De Arbeid toe.

30-04-2008 om 17:57 geschreven door Rob  

Uit Aaltje (zie gisteren)

Het dienen der tafel

De dienende geesten zeggen niets. Zwijgend dienen zij, tenzij men hun iets vraagt ; doch daar dit meestal iets zal zijn, dat aangegeven moet worden, behoeven zij niets te antwoorden dan door de daad.

Ze zijn voorzien van heldere servetten om de schotels mede aan te vatten. Zij hebben witte handschoenen aan en eenige paren in voorraad tegen mogelijke ongelukken.

Ze dienen links en met de linkerhand, tenzij ze twee dingen te gelijk dienen: dan doen ze het met beide handen.

Zoals ik gisteren schreef, is het vooral een erg praktisch handboek…

16-04-2008 om 16:28 geschreven door Rob  

15-04-2008 om 00:00 geschreven door Rob  

12-04-2008 om 00:00 geschreven door Rob