Gisterenavond ben ik samen gaan uit eten in een sushirestaurant met Sam, mijn ouders, mijn broer en nonkel Tadashi. Het hele etentje was een excuus van mijn vader om Sam aan Tadashi voor te stellen. Sam heeft het moeilijk met een job te vinden hier in de stad, dat is niet raar want hoewel hij echt probeert kan hij niet echt Japans spreken. We hadden dus stiekem gehoopt dat Sam zou kunnn werken in de winkel van oom Tadashi. Bovendien werkt in die winkel iemand die van de VS komt, Ryo.

 Het etentje zelf ging echt verrassend goed. Sam deed echt zijn best om indruk te maken op mijn familie. Hij had namelijk op voorhand een boek gelezen met informatie over de Japanse tafeletiquettes! Hij kan al uitstekend met stokjes eten en bovendien probeerde hij alles te eten. Hij heeft zelfs een hap natto gegeten, dat is draderig goedje gemaakt van gefermenteerde sojabonen.

Tot mijn grote opluchting klikte het echt tussen Tadashi en Sam. Dit is ergens ook wel logisch want nonkel Tadashi is helemaal anders dan de rest van de familie. Hij is minder stijf en veel socialer.

Tadashi was echt geïnteresseerd in Sam, hij stelde hem allemaal vragenover België want hij was er zelf namelijk ook geweest, lang geleden. Oom Tadashi heeft me later die avond verteld dat hij het fantastisch zou vinden als Sam in zijn winkel Mechacomixxx! zou werken. Morgen start hij en heeft er precies zin in. Er is ook minder goed nieuws... Sam heeft een brief gekregen van een van zijn oudste zus waarin staat zijn moeder ziek is geworgen.