Inhoud blog
  • Het Sushirestaurant
  • Het Hoofdkussenboek (vanuit Sam's vertelperspectief)
  • Een nieuwe start!
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Midori's blog
    literatuuropdracht Nederlands
    10-11-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Sushirestaurant

    Gisterenavond ben ik samen gaan uit eten in een sushirestaurant met Sam, mijn ouders, mijn broer en nonkel Tadashi. Het hele etentje was een excuus van mijn vader om Sam aan Tadashi voor te stellen. Sam heeft het moeilijk met een job te vinden hier in de stad, dat is niet raar want hoewel hij echt probeert kan hij niet echt Japans spreken. We hadden dus stiekem gehoopt dat Sam zou kunnn werken in de winkel van oom Tadashi. Bovendien werkt in die winkel iemand die van de VS komt, Ryo.

     Het etentje zelf ging echt verrassend goed. Sam deed echt zijn best om indruk te maken op mijn familie. Hij had namelijk op voorhand een boek gelezen met informatie over de Japanse tafeletiquettes! Hij kan al uitstekend met stokjes eten en bovendien probeerde hij alles te eten. Hij heeft zelfs een hap natto gegeten, dat is draderig goedje gemaakt van gefermenteerde sojabonen.

    Tot mijn grote opluchting klikte het echt tussen Tadashi en Sam. Dit is ergens ook wel logisch want nonkel Tadashi is helemaal anders dan de rest van de familie. Hij is minder stijf en veel socialer.

    Tadashi was echt geïnteresseerd in Sam, hij stelde hem allemaal vragenover België want hij was er zelf namelijk ook geweest, lang geleden. Oom Tadashi heeft me later die avond verteld dat hij het fantastisch zou vinden als Sam in zijn winkel Mechacomixxx! zou werken. Morgen start hij en heeft er precies zin in. Er is ook minder goed nieuws... Sam heeft een brief gekregen van een van zijn oudste zus waarin staat zijn moeder ziek is geworgen.  

    10-11-2019 om 22:52 geschreven door robinvanbuyten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Hoofdkussenboek (vanuit Sam's vertelperspectief)

    Deze week heeft Midori een brief ontvangen van het theater waar ze gesolliciteerd heeft. Het Tsukimi theaterhuis had iemand nodig in een theater onder leiding van een Franse regisseur. Ik zou zelf moeilijk kunnen samen werken met zo'n drama queen uit Parijs maar Midori was dolgelukkig. Ze speelt in een stuk dat een bewerking is van het Hoofdkussenboek van Sei Shōnagon, blijkbaar een klassieker van de Japanse lieteratuur!

    Midori is echt heel enthousiast over haar werk en gaat er echt voor, ik ben blij voor haar. Dit betekent wel dat ik voorlopig overdag alleen mijn tijd moet doorbrengen in Japan. Je vraagt je af wat ik dan allemaal doe? Wel als je in Japan gaat wonen wordt je ondergedompeld in een nieuwe cultuur, dus ik trek erop uit om de stad te ontdekken en ik amuseer mij echt.

    Nu dat Midori bezig was met haar werk, wou ik haar graag steunen. Het leek me leuk om te snappen waarmee ze bezig was dus heb ik vandaag het Hoofdkussenboek gekocht in het shopping center. Midori zei dat het niets voor mij was. Het was inderdaad wel een speciaal boek maar sinds dat ik thuis ben vandaag heb ik al 40 pagina's gelezen.

    Midori komt wel heel vaak  doodvermoeid thuis en ik probeer haar dan zo goed mogelijk te verzorgen. Ik heb haar al een paar keer gevraagd hoe haar collega's op haar werk zijn en altijd antwoorde ze dat ze wel 'oke' zijn. Ik hoop gewoon dat ze een beetje een leuke werkomgeving heeft.

    10-11-2019 om 22:11 geschreven door robinvanbuyten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een nieuwe start!

    Sinds we terug zijn in Osaka logeerde Sam en ik een paar weken bij mijn ouders. Eerst dacht ik dat het wel leuk zou zijn om een tijdje bij mijn ouders te blijven maar dat bleek toch niet zo evident. Al vanaf het moment dat mijn vader ons kwam ophalen in het luchtveld praatte hij niet zo veel met mij. Mijn moeder was bezorgd om de toekomst van mij nu Sam ook in Osaka is. Mijn broer is het grootste deel van de tijd gewoon gemeen tegen ons. Volgens mij heeft mijn familie het gewoon een beetje moeilijk met de aanwezigheid van Sam maar volgens mij went dat wel!

     Mijn ouders vertelden ons gisteren dat ze een appartementje voor ons hebben gehuurd in het centrum van Osaka en dat ze de huur gingen betalen voor 3 maanden tot Sam en ik een job hebben zodat we zelf kunnen betalen. Vandaag zijn we ingetrokken in ons nieuwe huis en het is fantastisch. Eindelijk hebben Sam en ik een plek waar we met ze'n tweetjes zijn!

    Op dit moment ben ik onze kleren aan het uitpakken en alles in de juiste kasten aan het steken, je kent dat wel! Sam is even naar buiten om de buurt te verkennen, volgens mij heeft hij nog steeds een jetlag.  Morgen gaan we naar de winkel voor de spullen in ons appartementje. Misschien toch ook eens zien of ik werk kan vinden. Ik denk dat ik iets zou willen doen met acteren of toneel, tenslotte ben ik daarin afgestudeerd. 

    10-11-2019 om 21:32 geschreven door robinvanbuyten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 04/11-10/11 2019

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs