Vandaag was het weer eens tijd om een wedstrijd te lopen en meteen een zeer pittige, Den Drieschloop in Valkenburg met o.a. de klim van de Keutenberg (23%) en meer dan 3-kwart onverhard. Samen met Jogger Jo richting Valkenburg waar Jo een VIP-parking geregeld had precies naast de jury-auto. Jo nog bedankt hiervoor. Qua resultaat maakte ik me vandaag geen illusies maar was wel in dubio over de kleding. Verwachtingen waren regelmatig buien en temperaturen rond de 13-14 graden tijdens zo'n bui. Maar eenmaal aangekomen vond ik het toch nog warm en hoopte ik eigenlijk op regen tijdens onze HM voor wat afkoeling. Na het afhalen van het nummer nog wat rondgekeken en zag ik Giel van Asten warmlopen voor zijn 5 km. Was heel leuk om Giel nog eens te zien en spreken na zo'n lange tijd. Nogmaals de groeten aan het thuisfront. Na de binnenkomst van Giel op zijn 5 km zelf maar eens gaan klaarmaken. Alles op zijn tijd, zeer relaxed. Vlak voor de start vielen al wat druppeltjes. Zou mijn wens toch uitkomen ? En weg was het peloton. Ik begon zeer behouden en in gedachten was ik vandaag al dik tevreden met een tijd onder de 1:40 gezien de zwaarte van het parcours. Begin vooral bochtig en in de eerste klimmende meters ging ik toch in het tempo van de groep mee en dat zou ik al snel gaan bekopen. Na zo'n 3 km een eerste buitje maar was van korte duur. Meteen kwam de zon door en dat voelde drukkend aan pfff. Veel te warm gekleed met een dikker wedstrijdshirt (korte mouwen) en mijn 3-kwarts broek. Van die weersvoorspellingen kwam weinig terecht. En na een paar serieuze klimmetjes was mijn shirt al drijfnat van het zweten. Drinken, drinken bij de drankpost. Dan na een kleine 10 km de beruchte Keutenberg. Met kleine stapjes ging ik hier naar boven en kwam niet echt serieus buiten adem. Had zoals gezegd meer last van de temperatuur dan van de zwaarte van het parcours. Na de Keutenberg een lang stuk waar je kon recupereren maar na zo'n 12 km kwam ik ineens 2 mensen te paard op mijn pad tegen. Ik riep al dat er een wedstrijdloop bezig was en hierop gingen ze beiden in galop om de lopers voor te blijven. Echter niet veel later nog meer mensen te paard. Wat was hier aan de hand ? Deze blokkeerden letterlijk ons parcours en op mijn opmerking van wedstrijdloop kreeg ik te horen dat zij ook wedstrijd hadden en wij maar ergens moesten gaan lopen. Paden van nauwelijks 1,5 meter breed en dan met 2 paarden naast elkaar lopen. Na even inhouden probeerde ik toch erlangs te komen met als gevolg dat een van de paarden begon te stijgeren. Een tussensprint om hier weg te komen en de adrenaline kropte zich op. Is het dan zo moeilijk om 2 evenementen binnen zo'n korte straal op mekaar af te stemmen. Of inderdaad het parcours van onze HM niet bij de manege te laten passeren ?? Achteraf hoorde ik meerdere lopers klagen over de aanwezigheid van de paardrijders op het parcours. Ik liep me behoorlijk te ergeren over deze "aanvaring" en wilde er eerst de brui aan geven maar ja ik moest toch weer bij de finish komen. Dan maar het beste ervan maken. Maar door de warmte begon het steeds moeilijker te worden en mijn benen voelden behoorlijk zwaar aan. Gelukkig zaten er in het 2e gedeelte nogal wat afdalinkjes in het parcours om wat bij te komen. De klimmetjes werden in rustig tempo genomen en steeds vaker keek ik op mijn klok om te kijken hoe ver nog pffff. In het laatste stuk nog een regenbuitje. Dat hielp toch weer wat want ik kon toch nog een kleine versnelling eruit halen richting de laatste km's. Hehe, eindelijk daar was de finish. En na 1:38:18 zat deze Drieschloop HM erop voor mij met 333 hm. Behoorlijk stuk en daarom snel terug naar de auto om even bij te komen en vooral veel drinken om het vocht bij te vullen. Het was nog gezellig napraten met o.a. Iwan Theunissen (3e overall) en nu op naar de volgende uitdaging.
Running Robert
