De titel voor de aflevering van deze week op dit blog is een citaat uit het elfde hoofdstuk van het Johannesevangelie vers zes. Een hoofdstuk dat hierna volledig geciteerd wordt. Het is een Bijbelgedeelte dat met de geschiedenis van de opstanding van Lazarus op een Woord van Jezus zeer goed bekend is. Vooral de woorden van Jezus tot Martha de zuster van Lazarus zijn voor gelovigen tot op heden een wereldwijd begrip en vertroosting wanneer men een geliefde aan de dood moet afgeven: “Ik ben de Opstanding en het Leven; die in Mij gelooft zal leven, al ware hij ook gestorven; 26 En een iegelijk, die leeft, en in Mij gelooft, zal niet sterven in der eeuwigheid. Gelooft gij dat?” Hierna het betreffende Bijbelgedeelte:

Johannes 11:1 En er was een zeker man krank, genaamd Lazarus, van Bethanië, uit het vlek van Maria en haar zuster Martha. 2 (Maria nu was degene, die den Heere gezalfd heeft met zalf, en Zijn voeten afgedroogd heeft met haar haren; welker broeder Lazarus krank was.) 3 Zijn zusters dan zonden tot Hem, zeggende: Heere, zie, dien Gij liefhebt, is krank. 4 En Jezus, dat horende, zeide: Deze krankheid is niet tot den dood, maar ter heerlijkheid Gods; opdat de Zone Gods door dezelve verheerlijkt worde. 5 Jezus nu had Martha, en haar zuster, en Lazarus lief. 6 Als Hij dan gehoord had, dat hij krank was, toen bleef Hij nog twee dagen in de plaats, waar Hij was. 7 Daarna zeide Hij verder tot de discipelen: Laat ons wederom naar Judea gaan. 8 De discipelen zeiden tot Hem: Rabbi! de Joden hebben U nu onlangs gezocht te stenigen, en gaat Gij wederom derwaarts? 9 Jezus antwoordde: Zijn er niet twaalf uren in den dag? Indien iemand in den dag wandelt, zo stoot hij zich niet, overmits hij het licht dezer wereld ziet; 10 Maar indien iemand in den nacht wandelt, zo stoot hij zich, overmits het licht in hem niet is. 11 Dit sprak Hij; en daarna zeide Hij tot hen: Lazarus, onze vriend, slaapt; maar Ik ga heen, om hem uit den slaap op te wekken. 12 Zijn discipelen dan zeiden: Heere, indien hij slaapt, zo zal hij gezond worden. 13 Doch Jezus had gesproken van zijn dood; maar zij meenden, dat Hij sprak van de rust des slaaps. 14 Toen zeide dan Jezus tot hen vrijuit: Lazarus is gestorven. 15 En Ik ben blijde om uwentwil, dat Ik daar niet geweest ben, opdat gij geloven moogt; doch laat ons tot hem gaan. 16 Thomas dan, genaamd Didymus, zeide tot zijn medediscipelen: Laat ons ook gaan, opdat wij met Hem sterven. 17 Jezus dan, gekomen zijnde, vond, dat hij nu vier dagen in het graf geweest was. 18 (Bethanië nu was nabij Jeruzalem, omtrent vijftien stadiën van daar.) 19 En velen uit de Joden waren gekomen tot Martha en Maria, opdat zij haar vertroosten zouden over haar broeder. 20 Martha dan, als zij hoorde, dat Jezus kwam, ging Hem tegemoet; doch Maria bleef in huis zitten. 21 Zo zeide Martha dan tot Jezus: Heere, waart Gij hier geweest, zo ware mijn broeder niet gestorven; 22 Maar ook nu weet ik, dat alles, wat Gij van God begeren zult, God U het geven zal. 23 Jezus zeide tot haar: Uw broeder zal wederopstaan. 24 Martha zeide tot Hem: Ik weet, dat hij opstaan zal in de opstanding ten laatsten dage. 25 Jezus zeide tot haar: Ik ben de Opstanding en het Leven; die in Mij gelooft zal leven, al ware hij ook gestorven; 26 En een iegelijk, die leeft, en in Mij gelooft, zal niet sterven in der eeuwigheid. Gelooft gij dat? 27 Zij zeide tot Hem: Ja, Heere; ik heb geloofd, dat Gij zijt de Christus, de Zone Gods, Die in de wereld komen zou. 28 En dit gezegd hebbende, ging zij heen, en riep Maria, haar zuster, heimelijk, zeggende: De Meester is daar, en Hij roept u. 29 Deze, als zij dat hoorde, stond haastelijk op, en ging tot Hem. 30 (Jezus nu was nog in het vlek niet gekomen, maar was in de plaats, waar Hem Martha tegemoet gekomen was.) 31 De Joden dan, die met haar in het huis waren, en haar vertroostten, ziende Maria, dat zij haastelijk opstond en uitging, volgden haar, zeggende: Zij gaat naar het graf, opdat zij aldaar wene. 32 Maria dan, als zij kwam, waar Jezus was, en Hem zag, viel aan Zijn voeten, zeggende tot Hem: Heere, indien Gij hier geweest waart, zo ware mijn broeder niet gestorven. 33 Jezus dan, als Hij haar zag wenen, en de Joden, die met haar kwamen, ook wenen, werd zeer bewogen in den geest, en ontroerde Zichzelven; 34 En zeide: Waar hebt gij hem gelegd? Zij zeiden tot Hem: Heere, kom en zie het. 35 Jezus weende.

De kortste zin in de Bijbel.

36 De Joden dan zeiden: Ziet, hoe lief Hij hem had! 37 En sommigen uit hen zeiden: Kon Hij, Die de ogen des blinden geopend heeft, niet maken, dat ook deze niet gestorven ware? 38 Jezus dan wederom in Zichzelven zeer bewogen zijnde, kwam tot het graf; en het was een spelonk, en een steen was daarop gelegd. 39 Jezus zeide: Neemt den steen weg. Martha, de zuster des gestorvenen, zeide tot Hem: Heere, hij riekt nu al, want hij heeft vier dagen aldaar gelegen. 40 Jezus zeide tot haar: Heb Ik u niet gezegd, dat, zo gij gelooft, gij de heerlijkheid Gods zien zult?

41 Zij namen dan den steen weg, waar de gestorvene lag. En Jezus hief de ogen opwaarts, en zeide: Vader, Ik dank U, dat Gij Mij gehoord hebt. 42 Doch Ik wist, dat Gij Mij altijd hoort; maar om der schare wil, die rondom staat, heb Ik dit gezegd, opdat zij zouden geloven, dat Gij Mij gezonden hebt. 43 En als Hij dit gezegd had, riep Hij met grote stemme: Lazarus, kom uit! 44 En de gestorvene kwam uit, gebonden aan handen en voeten met grafdoeken, en zijn aangezicht was omwonden met een zweetdoek. Jezus zeide tot hen: Ontbindt hem, en laat hem heengaan. (Statenvertaling)

Bijzondere aandacht wil ik geven aan de tijdsperioden van twee en vier dagen die in het geciteerde Bijbelgedeelte in de verzen zes, zeventienen negenendertig vermeld worden. Nadat Jezus het bericht krijgt dat zijn vriend Lazarus ten dode ziek is blijft Hij nog twee dagen in het over-Jordaanse gebied Perea alvorens naar Bethanië de woonplaats van Lazarus en diens zusters op te trekken. Het zal één dagreis gevergd hebben voor de reis van Bethanië naar de plaats waar Jezus in het Over-Jordaanse gebied was. Na de berichtgeving blijft Jezus nog eens twee dagen ter plaatse alvorens naar Bethanië in Judea te reizen. In totaal zijn er sinds de dood van Lazarus vier dagen verstreken wanneer Jezus in Bethanië aankomt. Waarom nu juist vier dagen, en waarom het oponthoud van twee dagen in Perea? In één van de studiebijbels die ik bezit vond ik het commentaar dat vele Joden in de oudheid geloofden dat bij de dood van een mens diens ziel voor een periode van drie dagen nabij het lichaam blijft alvorens definitief naar zijn of haar bestemming te verhuizen. Een bijgeloof dat zij van de Griekse mythologie ontleend hadden. De Bijbel leert geen reïncarnatie of dergelijke maar een éénmalig aards leven met de dood als onverbiddelijk einde en daarna het oordeel.

Hebreeën 9:27 En gelijk het den mensen gezet is, eenmaal te sterven, en daarna het oordeel; 28 Alzo ook Christus, eenmaal geofferd zijnde, om veler zonden weg te nemen, zal ten anderen male zonder zonde gezien worden van degenen, die Hem verwachten tot zaligheid.

Hierna een commentaar dat ik van het internet plukte:

“The name of Lazarus in Hebrew means “My God will help”, and the story of his resurrection definitely justifies it. When news about Lazarus’ sickness reaches Jesus, he decides to stay put for two days. He finally arrives at Bethany (in Hebrew: “house of the poor”) four days after Lazarus’ death. Mary, Lazarus’ sister, tells him that if he would have come on time, Lazarus might still be alive. Jesus then resurrects Lazarus.

When reading this story, we miss a most important Jewish cultural reference point that makes all the difference. In ancient times, many Jews believed that after death, the soul hovers over the body trying to get back in for a period of three days. These are the three days of resurrection. Now things become clear. Jesus timed his arrival to Bethany to the fourth day of Lazarus’ death in order to show that his powers of resurrection were not limited to three days, for he said: “I am the resurrection and the life. Those who believe in me, even though they die, will live” (John 11:25)”. (Israel Institute of Biblical Studies)

De reden voor de tijdsperiode van vier dagen ligt nu voor de hand. Door de periode van drie dagen te overschrijden was Lazarus ook voor het bijgeloof van die dagen nu zonder hoop en definitief gestorven. Dit was het ogenblik voor Jezus om Zijn autoriteit over leven en dood te tonen toen Hij aan de graftombe met luide stem riep: Lazarus, kom uit! Zijn macht over leven en dood was eens te meer een feit en de geloofsbelijdenis van Martha bleek waarheid te zijn: Ja, Heere; ik heb geloofd, dat Gij zijt de Christus, de Zone Gods, Die in de wereld komen zou.

Tegelijkertijd paste heel het gebeuren in het voornemen Gods dat zou leiden naar het plaatsvervangend lijden en sterven van Jezus als het Lam van God met het Pesachfeest dat nabij was. Er waren namelijk veel Joden naar Bethanië afgezakt ter vertroosting van Martha en Maria bij de dood van hun broer Lazarus. Hierna citeer ik het vervolg van het elfde hoofdstuk van het Johannesevangelie:

Johannes 11:45 Velen dan uit de Joden, die tot Maria gekomen waren, en aanschouwd hadden, hetgeen Jezus gedaan had, geloofden in Hem. 46 Maar sommigen van hen gingen tot de Farizeën, en zeiden tot hen, hetgeen Jezus gedaan had. 47 De overpriesters dan en de Farizeën vergaderden den raad, en zeiden: Wat zullen wij doen? want deze Mens doet vele tekenen. 48 Indien wij Hem alzo laten geworden, zij zullen allen in Hem geloven, en de Romeinen zullen komen, en wegnemen beide onze plaats en volk. 49 En een uit hen, namelijk Kajafas, die deszelven jaars hogepriester was, zeide tot hen: Gij verstaat niets; 50 En gij overlegt niet, dat het ons nut is, dat een mens sterve voor het volk, en het gehele volk niet verloren ga. 51 En dit zeide hij niet uit zichzelven; maar, zijnde hogepriester deszelven jaars, profeteerde hij, dat Jezus sterven zou voor het volk; 52 En niet alleen voor dat volk, maar opdat Hij ook de kinderen Gods, die verstrooid waren, tot een zou vergaderen. 53 Van dien dag dan af beraadslaagden zij te zamen, dat zij Hem doden zouden. 54 Jezus dan wandelde niet meer vrijelijk onder de Joden; maar ging van daar naar het land bij de woestijn, naar de stad, genaamd Efraïm, en verkeerde aldaar met Zijn discipelen. 55 En het pascha der Joden was nabij, en velen uit dat land gingen op naar Jeruzalem, voor het pascha, opdat zij zichzelven reinigden. 56 Zij zochten dan Jezus, en zeiden onder elkander, staande in den tempel: Wat dunkt u? Dunkt u, dat Hij niet komen zal tot het feest? 57 De overpriesters nu en de Farizeën hadden een gebod gegeven, dat, zo iemand wist, waar Hij was, hij het zou te kennen geven, opdat zij Hem mochten vangen. (Statenvertaling)

De exacte tijdsperiode tussen de opwekking van Lazarus uit de dood en het vertrek van Jezus naar het land bij de woestijn naar de stad genaamd Efraïm en zijn verblijf daar, wordt ons niet meegedeeld. Dat het korte tijd voor het pascha of Pesach geschiedde maakt het tekstverband (11:55) duidelijk.

Johannes 12:1 Jezus dan kwam zes dagen voor het pascha te Bethanië, daar Lazarus was, die gestorven was geweest, welken Hij opgewekt had uit de doden. 2 Zij bereidden Hem dan aldaar een avondmaal, en Martha diende; en Lazarus was een van degenen, die met Hem aanzaten. (Statenvertaling)

Het volgende hoofdstuk (12) van Johannes leidt ons naar de laatste week van Jezus’ bediening. De chronologie van het Johannesevangelie heb ik in een eerder artikel op dit blog van 12.01.2018 meegedeeld. Zie link: http://bloggen.be/Robertdetelder/archief.php?startdatum=1515366000&stopdatum=1515970800

Over de hogepriester Kajafas uit de Bijbel weten we via de archeologie dat ook hij door de Griekse mythologie beïnvloed was. Bijna dertig jaar geleden in 1990 namelijk werd in een voorstad van Jeruzalem het familiegraf van Kajafas ontdekt. Archeologen van het Israëlische departement voor oudheden identificeerden en dateerden het graf. De datering werd vergemakkelijkt door de vondst van een muntstuk met de beeltenis van Herodes Agrippa I in het gehemelte van de schedel van Mirjam Berat Schimon, de dochter van Kajafas. Het muntstuk is door een inscriptie gedateerd in het zesde jaar van de regering van Herodes Agrippa I, wat gelijk is aan de jaren van de westerse tijdrekening: 42/43 AD. Het muntstuk was door Kajafas onder de tong van zijn overleden dochter geplaatst ter betaling van de veerman Charon. Kajafas’ dochter zou aldus met deze munt volgens het mythologische geloof, door de veerman in de onderwereld over de rivier de STYX tot aan de poort van Hades gevaren worden. De archeologische vondst van het familiegraf van Kajafas ontmaskert de hogepriester van Israël van 30 AD als een hypocriet en opportunist. Een man die van twee walletjes wilde eten. Als het een niet waar was, dan misschien het andere. Voor alle zekerheid toch maar een muntstuk aan de stoffelijke resten van zijn dochter in het graf toevertrouwen. En dit was de man voor wie de Heer Jezus Christus in de nacht dat Hij werd overgeleverd, stond. Een vent die theatraal zijn kleren in stukken scheurde (Matteüs 26:65) toen Jezus zich als de Messias voor het Sanhedrin bekendmaakte. Over Kajafas schreef ik eerder op dit blog op 11.07.2016 een artikel, zie link: https://www.bloggen.be/robertdetelder/archief.php?startdatum=1468188000&stopdatum=1468792800

De Griekse mythologie die vooral sinds de Griekse overheersing in de vierde eeuw v. Chr. van het gebied van Israël geleidelijk het geestelijk denken van de mensen van toen vergiftigde werd door de opstanding van Lazarus op een Woord van de Heer Jezus Christus als vals zijnde ontmaskerd. Voor wie geestelijke oren en ogen had was het glashelder dat Jezus de Opstanding en het Leven was en de Zoon van God.

Tot slot breng ik de profetische betekenis van de tijdsperiode van twee en vier dagen onder de aandacht. De vier dagen die Jezus laat verstrijken sinds het bericht hem bereikte dat Lazarus dodelijk ziek was staan voor de periode van vierduizend jaar sinds Genesis (3:15-24) vanaf wanneer de dood als koning over een gevallen schepping ging heersen. Eén dag staat dan voor duizend jaar (2 Petrus 3:8). In TIJD en TIJDEN, 2015, appendix 5, heb ik aandacht aan de anno mundi jaartelling gegeven. Op basis van de Masoretische tekst van de Bijbel zijn het momenteel ongeveer zesduizend jaar terug tot de eerste mens. In mijn boek heb ik op basis van de sabbatjaar- en jubeljaartelling zelfs nauwkeurig de anno mundi jaartelling van zesduizend jaar op de tijdsbalk verankerd in oktober van het jaar 2005. We bevinden ons volgens deze berekening heden in het jaar 6014 anno mundi. Een verschil van 235 jaar met de Joodse anno mundi jaartelling. Volgens de Joodse jaartelling bevinden we ons in 5779 AM? Zie het artikel op dit blog van 02.06.2014, link: http://www.bloggen.be/robertdetelder/archief.php?startdatum=1401660000&stopdatum=1402264800

© Clarence Larkin, bewerkt door de auteur. Een schematisch overzicht van de eerste zevenduizend jaar mensengeschiedenis gevolgd door de eeuwigheid.

De tijdsperiode van twee dagen dat Jezus nog in het over-Jordaanse gebied buiten Judea blijft, staan in de hiervoor beschreven tijdsconstructie voor de tweeduizend jaar tussen zijn eerste komst in 30 AD en zijn tweede of wederkomst in 20?? AD. Dit laatste jaartal als uitkomst valt niet exact te berekenen aangezien hier wetmatigheden van een andere orde meespelen. De eerste komst van de Messias rekenen we niet vanaf zijn geboorte maar vanaf zijn intrede in Jeruzalem met Paaszondag 2 april (9 nisan )30 AD (Mat. 21-1-11, Mrk. 11:1-10, Luk. 19:29-44, Joh. 12:12-19).

Matteüs 21:1 En als zij nu Jeruzalem genaakten, en gekomen waren te Beth-fage, aan den Olijfberg, toen zond Jezus twee discipelen, zeggende tot hen: 2 Gaat heen in het vlek, dat tegen u over ligt, en gij zult terstond een ezelin gebonden vinden, en een veulen met haar; ontbindt ze, en brengt ze tot Mij. 3 En indien u iemand iets zegt, zo zult gij zeggen, dat de Heere deze van node heeft, en hij zal ze terstond zenden. 4 Dit alles nu is geschied, opdat vervuld worde, hetgeen gesproken is door den profeet, zeggende: 5 Zegt der dochter Sions: Zie, uw Koning komt tot u, zachtmoedig en gezeten op een ezelin en een veulen, zijnde een jong ener jukdragende ezelin. 6 En de discipelen heengegaan zijnde, en gedaan hebbende, gelijk Jezus hun bevolen had, 7 Brachten de ezelin en het veulen, en leiden hun klederen op dezelve, en zetten Hem daarop. 8 En de meeste schare spreidden hun klederen op den weg, en anderen hieuwen takken van de bomen, en spreidden ze op den weg. 9 En de scharen, die voorgingen en die volgden, riepen, zeggende: Hosanna den Zone Davids! Gezegend is Hij, Die komt in den Naam des Heeren! Hosanna in de hoogste hemelen! 10 En als Hij te Jeruzalem inkwam, werd de gehele stad beroerd, zeggende: Wie is Deze? 11 En de scharen zeiden: Deze is Jezus, de Profeet van Nazareth in Galilea.

Het citaat bij de evangelist Matteüs 21:5 vinden we in het Oude Testament terug bij de profeet Zacharia:

Zacharia 9:9 Verheug u zeer, gij dochter Sions! juich, gij dochter Jeruzalems! Ziet, uw Koning zal u komen, rechtvaardig, en Hij is een Heiland; arm, en rijdende op een ezel, en op een veulen, een jong der ezelinnen.

Dezelfde menigte die Hem te Jeruzalem ‘Hosanna den Zone Davids! Gezegend is Hij Die komt in den Naam des Heeren! Hosanna in de hoogste hemelen!’ roepende in de stad verwelkomde zou hem echter een korte tijd later verwerpen aldus vervullende wat in het eerste hoofdstuk van het Johannes kort en duidelijk bekend word gemaakt.

Johannes 1:9 Dit was het waarachtige Licht, Hetwelk verlicht een iegelijk mens, komende in de wereld. 10 Hij was in de wereld, en de wereld is door Hem gemaakt; en de wereld heeft Hem niet gekend. 11 Hij is gekomen tot het Zijne, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen.

In het Oude Testament vinden we bij de profeet Hosea de twee dagen vermeld tussen de verwerping van de Messias en Zijn aanneming door Israël.

Hosea 5:15 Ik zal henengaan (30 AD) en keren weder tot Mijn plaats, totdat zij zichzelven schuldig kennen en Mijn aangezicht zoeken; als hun bange zal zijn, zullen zij Mij vroeg zoeken. 6:1 Komt en laat ons wederkeren tot den HEERE, want Hij heeft verscheurd, en Hij zal ons genezen; Hij heeft geslagen (70 AD), en Hij zal ons verbinden. 2 Hij zal ons na twee dagen levend maken (20??); op den derden dag (20??, Messiaans vrederijk) zal Hij ons doen verrijzen, en wij zullen voor Zijn aangezicht leven. 3 Dan zullen wij kennen, wij zullen vervolgen, om den HEERE te kennen; Zijn uitgang is bereid als de dageraad; en Hij zal tot ons komen als een regen, als de spade regen en vroege regen des lands.

Ik heb in het Bijbelcitaat hierboven jaartallen tussen haakjes ingevoegd. Vers vijftien zie ik vervuld bij de Hemelvaart van Jezus Christus in 30 AD. Gedurende twee dagen of (ongeveer) tweeduizend jaar zou Israël later (70 AD) in een wereldwijde diaspora terechtkomen met alle bekende verdrukking van dien. Na de twee dagen zullen zij volgens de profetie het aangezicht van God zoeken en hersteld worden, zowel nationaal als geestelijk. De derde dag is dan de periode van duizend jaar die we in het boek Openbaring vinden, indien we dit Bijbelboek in zijn geheel als profetie willen herkennen. Het is de periode van het Messiaanse Vrederijk waar vele profeten uit het Oude Testament over gesproken hebben.

Nu we de profetische zin van de tijdsperioden van twee en vier dagen behandelt hebben wordt het volgende hoofdstuk van Johannes met de vermelding van zes dagen ook duidelijker:

Johannes 12:1 Jezus dan kwam zes dagen voor het pascha te Bethanië, daar Lazarus was, die gestorven was geweest, welken Hij opgewekt had uit de doden. 2 Zij bereidden Hem dan aldaar een avondmaal, en Martha diende; en Lazarus was een van degenen, die met Hem aanzaten.

Het bezoek aan Bethanië dat zes dagen voorafging, zijn naast de historische dagen een beeld van de zesduizend jaar die er zitten tussen Genesis 3:15 en het begin van het Messiaanse vrederijk.

Hierna een opgave van de historische zes dagen die aan het Pascha of Pesach voorafgingen:

1.      Zondag, 2 april 30 AD, 9 nisan

De triomfantelijke intocht van Jezus te Jeruzalem: Mat. 21-1-11, Mk. 11:1-10, Lk. 19:29-44, Joh. 12:12-19

2.    Maandag, 3 april 30 AD, 10 nisan

Jezus vervloekt de vijgenboom: Mt. 21:18-19, Mk. 11:12-14.

Jezus reinigt de Tempel: Mt. 21:12-13, Mk. 11:15-18

3.    Dinsdag, 4 april 30 AD, 11 nisan

Het gezag van Jezus in twijfel getrokken: Mt. 21:23-27, Mk. 11:27-33, Lk. 20:1-8.

Jezus onderwijst in de tempel: Mt. 21:28, 23:39, Mk. 12:1-44, Lk. 20:9, 21:4

Jezus gezalfd in Bethanië: Mt. 26:6-13, Mk. 14:3-9, Joh. 12:2-11

4.    Woensdag, 5 april AD, 12 nisan

Het moordcomplot tegen Jezus: Mt. 26:14-16, Mk. 14:10-11, Lk. 22:3-6

5.     Donderdag, 6 april 30 AD, 13 nisan

Het laatste avondmaal: Mt. 26:17-29, Mk. 14:12-25, Lk. 22:7-20, Joh. 13:1-38

Jezus troost zijn discipelen: Joh. 14:1-16:33

Gethsemane: Mt. 26:36-46, Mk. 14:32-42, Lk. 22:40-46

Het arrest van Jezus en zijn veroordeling (donderdagnacht en vrijdag): Mt. 26:47, 27:26, Mk. 14:43, 15:15, Lk. 22:47, 23:25, Joh. 18:2, 19:16

6.    Vrijdag, 7 april 30 AD, 14 nisan

Kruisiging en sterven van Jezus: Mt. 27:27-56, Mk. 15:16-41, Lk. 23:26-49, Joh. 19:17-30

Begrafenis van Jezus: Mt. 27:57-66, Mk. 15:42-47, Lk. 23:50-56, Joh. 19:31-42

Zaterdag, 8 april AD, 15 nisan

Zondag, 9 april AD, 16 nisan

Opstanding: Mt 28:1-10, Mk. 16:1-8, Lk. 24:1-12, Joh. 20:1-10

De tijdskloof tussen de twee komsten van Jezus Christus heb ik in mijn laatste uitgave: Dertig Jubeljaren, 2018, blz. 185-197, in een afzonderlijk hoofdstuk behandelt. Het herstel van Israël geestelijk en nationaal kreeg ook aandacht in mijn uitgave van 2017: Kronieken van de koningen van Israël, blz. 147-168. Met twee hoofdstukken behandel ik in het boek de verloren tien stammen van Israël en hun toekomstig herstel met ter illustratie specifiek aandacht voor de stam Zebulon in verleden, heden en toekomst.

Wordt vervolgd….

Met vriendelijke groet,

Robert De Telder

Recente publicaties:

Dertig Jubeljaren, 2018, zie link: https://www.bol.com/nl/p/dertig-jubeljaren/9200000101929798/?suggestionType=searchhistory&bltgh=jLyCAgDUe71UKHV4eLlBLQ.1.7.ProductImage&fbclid=IwAR1FW-GC4SRsGCLFOa0BP_MG9IXEYx3Uo2Ugz3s6x74aPfO0kexdKcN4hqU

Kronieken van de koningen van Israël, 2017, zie link: https://www.bol.com/nl/p/kronieken-van-de-koningen-van-israel/9200000086650052/?suggestionType=searchhistory

EXODUS, 2016, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/102331

Dit boek kan inmiddels volledig online gelezen worden op de volgende link: https://jezusleeft.weebly.com/exodus.html

De Zonaanbidder, 2016, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/87999

TIJD en TIJDEN, 2015, Zie link: http://boekscout.nl/shop/ViewProduct.aspx?bookId=5579

De Assyriologie herzien, 2012, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/76234

De Tweede Wereldoorlog door de ogen van een neutrale Belg, 2007, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/69343

Genesis versus Egyptologie, 2009, dit boek is uitverkocht maar kan online gelezen worden op de hierna volgende link: http://jezusleeft.weebly.com/genesis-versus-egyptologie.html

Apocalyps, 2009, (dit boek is uitverkocht maar op een PDF-document gratis op eenvoudig verzoek per email bij de auteur verkrijgbaar)