sprookjesboek is een boek waar robbe 3 bestaande sprookjes omtovert tot vogel-sprookjes,veel leesplezier.

SPROOKJESBOEK

Hier zijn de 3 mooiste vogelsprookjes

DE 7 PARKIETEN EN DE WOLF:

Er waren eens 7 kleine parkieten. Ze woonde in het bos in een huisje van hout. De oudste parkiet was snavel,de 2^de oudste was snuiterbekje , de 3^de oudste was kromstaart,zaagkop was de 4^de oudste ,stomkop was het 5^de parkietje,pluimvee was de 6^de parkiet en lachebek was de jongste. Snavel was de lijder van de jonge parkieten(na hun moeder) ,snuiterbekje was een babbelkous,kromstaart was de lelijkste,zaagkop zaagde en klaagde altijd,stomkop was de onhandigste,puimvee was de mooiste en lachebekje was de vrolijkste. Hun huis was dus midden in het bos,op 7meter van het wolvennest.

De wolf was een jager en was dol op geiten maar moedergeit daar was hij bang voor. Hij liep langs het huisje en hoorde:lieve parkietjes,ik ga naar de markt doe de deur voor niemand open behalve voor mij,denk eraan ik heb een lichte stem en witte poten en ze vertrok. Enkel dat laatste had de wolf niet gehoord hij klopte aan en zij met een diepe stem: ik ben het jullie lieve moeder. Toen stomkop dit hoorde riep hij luitkeels : MAMA ! bijna opende hij de deur maar snavel hielt hem tegen en riep naar de wolf:je hebt een te lage stem jij kan mama niet zijn. De wolf was slim en haalde honing slokte het op en gin naar de deur legde zijn poot op de vensterbank en riep:ik ben het jullie lieve moeder. De stem klonk als die van moeder maar zijn poot was bruin snavel riep: jij hebt een bruine poot jij kan moeder niet zijn.de wolf was razent stak zijn poten in de bloem en ging naar de deur klopte aan en zij: ik ben het jullie lieve moeder de stem was licht,de poot was wit dit moest moeder zijn. De wolf kon niet zo goed tellen maar de parkieten deden de deur open en stormde onder tafel sprongen in de kasten en lachebekje kroop in de staande klok. De wolf zag dat er niet veel tijd meer was dus koude hij niet. Eerst stomkop,dan pluimvee,ook zaagkop en kromstaart waren er gouw bij snuiterbekje werd ook gevangen en uiteindelijk ook snavel maar dat waren er maar 6 de wolf hat mis gerekend . toen moeder thuis kwam zag ze geen 1 geitje meer tot de klok open ging. Lachebekje vertelde over alles ook dat de wolf niet gekout had moeder pakte haar schaar en ging naar de rivier daar lag de wolf te slapen ze knipte de buik open en ze kwamen er allemaal uit .moeder en de andere parkieten zochten stenen en vulden zijn maag met stenen moeder had de buik met draad genaaid . toen de wolf wakker werd en ging drinken viel hij in het water. plots kam er een condor  met een lange bek,de wolf lag op de juiste plek

Ze leefde nog lang en gelukkig!

 Oké dus zullen we maar eens aan het volgende sprookje beginnen ik heb lang zitten nadenken maar het is toch deze  geworden:

GOUDFAZAND EN  DE 3 CONDORS

Er was eens in een dorpje in  het bos een wilde fazant al trok ze op een Goudfazant. Haar vader en moeder waren ten einden raad ,zouden ze haar goudfazant noemen of niet dat klinkt alsof ze er een is. Uiteindelijk noemden ze haar dn toch Goudfazant. Maar zei zelf noemde haar liever Goudlokje. Haar moeder riep een :Goudfazant, ga bessen plukken. Maar dieper in het bos woonde 3 condors. Een vader(de grootste en struiste),een moeder(de middelste) en een kindje(de kleinste en smalste). Ze hadden elk ’s hun bedje(op grote),hun stoel(ook op grote)en hun bord(op hoeveelheid van de porsie dat ze op kunnen).s ‘morgens om 06.30 stond moeder op om pap te maken(condorpap een condorgerecht dat elke dag word gegeten). Om 07.00 staat pa condor op om de brievenbus te legen en broodjes te gaan kopen. Om 07.00 staat kleine condor op .de pap is klaar en noch te warm dus ze gaan fietsen(met de tandem met 3 zadels en 6 pedalen).ook op die dag dat Goudfazant ging wandelen(bessen plukken).goudfazant komt langs een hutje dat heeeel lekker ruikt. ze kon haar neus niet houden en ging naar binnen. Ze zag de borden met pap ze at van het grootste bord veel te warm,ze at van het middelgrote bord te koud,toen zat ze aan het kleinste bord was perfect. Daarna ging ze even zitten de eerste stoel was te hoog de 2^de stoel was te laag de laatste stoel was goed maar zakte door. Ze was moe en ging naar de bedden de 1rste was te hard de 2^dete zacht de 3^de was weer goed ze viel in slaap. Toen goudlokje(goudfazant) in slaap was kwamen de 3 condors thuis toen ze wouwen eten toen pa condor wou eten riep hij wie heeft er van mijn bord gegeten en van die van mij riep ma condor en baby condor riep wie heeft mijn bord leeg gegeten. Ze wouwen weten wie er  was geweest toen ze gingen zitten riep pa condor wie heeft er op mijn stoel gezeten ook ma condor riep dat. Baby condor moest huilen toen hij zijn kapotte stoel zag . ze gingen naar boven en pa condor riep weer wie heeft er in mijn bed gelegen ook ma condor riep wie heeft er in mijn bed gelegen en baby beet riep wie ligt er in mijn bed! Ze hadden dus goudfazant gevonden. Door al het lawaai is goudfazant wakker geworden toen ze de 3 condors zag vloog ze zo snel weg dat ze nooit meer alleen het bos in ging. En de condors en goudfazant leefden nog  lang en gelukkig !

   DE CHINEESHE NACHTEGAAL:

Er was eens een dierentuin beheerder met een supergrote dierentuin. De mensen kwamen dag in dag uit naar zijn park. Één van de medewerksters was Marie . ze ging elke dag de leeuwen,de haaien,de condors en nog veel meer voeren . maar ze bleef altijd staan bij een oude eik. Daar zat een chineese nachtegaal die zo mooi kon zingen dat ze der stil van werd .toen een schrijver dat hoorde schreef hij een boek,en zo ging het verder dichters dichten,schrijvers schreven,zangers zongen enzovoort .toen de beheerder dat hoorden wilde hij dat vogeltje wel eens horen. Maar niemand wist het zitten behalve Marie . ze vroeg of het vogeltje wilde zingen en dat wilde het wel. die avond werd er gefeest en toen het vogeltje zong was de beheerder verkocht. Hij stook het nachtegaaltje in een kooitje en luisterde er elke dag naar. Op een dag kreeg hij een nepvogel. Die zong zo mooi dat hij de echte vogel vrij liet .elke dag ging hij 5 keer naar zijn vogel en luisterde ernaar. Maar op een dag kwam er een raar geluid uit de vogel,hij was kapot. De beheerder werd heel ziek hij zou gaan  sterven. Toen Marie dat hoorden vluchten ze zo snel als ze kon naar de chineese nachtegaal. Die wou wel meekomen als de beheerder haar niet meer opsluiten . toen de nachtegaal zong werd de beheerder weer veel beter hij beloofde haar nooit meer op te sluiten en ze leefden nog lang en gelukkig.     

19-09-2013 om 17:53 geschreven door den Robbe  

dit is een herschrevenverhaal door robbe buls. oorspronkelijk is het geschreven door de gebroeders GRIM. Twee schrijvers waar hij enorm naar op kijkt. veel leesplezier.
Dunce de ezel

Dunce de ezel is een oude vriendelijke ezel. Zijn moeder is overleden juist na zijn geboorte. Zijn vader was een boeren ezel. Dunce was 3 jaar en hij had het naar zijn zin op de boerderij. Maar zijn vader moest elke dag zakken van hier naar daar dragen. Op een dag zij zijn vader:”jongen ze gaan mij doden omdat ik te oud word en jij oud genoeg bent om zakken te sleuren. Zorg dat jou dat nooit overkomt”. En ja,Dunce moest elke dag zakken dragen tot hij 30 jaar werd. Op een avond hoorde hij de boer en de boerin ruziën. “aan dat beest valt niks meer te doen,hij is klaar voor het stort.”Jammer dat we hem niet kunnen opeten. We kunnen hem wel slachten en zijn huid verkopen”. “Ja goed idee.” Dunce dacht aan zijn vader en wat hij gezegd had. Hij nam een aanloop,balkte één keer heel luid en sprong over het hek. De boer rende hem achterna maar Dunce was te snel. Tijdens zijn tijd als vrachtezel heeft Dunce veel soorde gebalk geleert.

Pietro de kat

Pietro(uitgesproken als  Pjetro) de kat is afkomstig uit Polen. Op een winternacht zag hij een schuilplek hij ging er in zitten een ging slapen. S’ morgens toen hij wakker werd zag hij dat ze in een vrachtwagen zat en er niet meer uit kon. Ze moest zijn geliefde Polen verlaten. Aan gekomen in België sprong hij eruit een ging op onderzoek. Een paar mannen gingen achter hem aan wanneer ze hem goed bekenken hadden. Hij liep en liep en hij was veel sneller dan die mannen maar er stonden een paar mannen op het einde van de weg. terug draaien gaat niet wand daar lopen die andere mannen.”een Poolse mauwmauw kat!” riep één van de mannen. “dat is één van de zeldzaamste kattensoorten ter wereld” riep een ander. “als we die vangen en aan het asiel afgeven dan krijgen we een flinke beloning.” Terwijl de mannen aan het dromen zijn springt Pietro met zijn klauwen op één van de mannen hun gezicht. Hij scheurde hun vesten kapot hun gezichten stonden vol met scharen. Zo kon hij ontkomen. Hij kwam nog een rennende boer tegen,maar verder niets.

Cane de hond

Cane de hond was als puppy achtergelaten. Hij is opgevoed door Italiaanse honden. Maar Cane is weggelopen bij zijn ouders. Hij liep tot bij een jager. Cane werd jachthond. Hij had veel plezier maar hij werd te oud. De jager kon niets meer met hem doen. Maar de jager bleef proberen,steeds andere technieken. Elke keer als hij niks vangt krijgt hij slagen. Maar dat hielp niet. Elke keer dat hij niets vangt werd hij aan een hele korte ketting gebonden. Maar ook dat hielp niet. Dus besloot de jager een jonge hond te kopen. En Cane bleef aan de ketting hangen. Maar blaffer,de nieuwe hond was een echte plaagstok. Hij kon het niet laten om Cane te pesten. En de sterke Cane kon niets doen want hij hing vast. Op een dag zette blaffer het kalkoenenhok open. Ze pikte cane zo  hard dat hij van de pijn een plank van het hok waaraan hij vastzat eruit trok. Hij liep met de ketting en de plank naar het tuinhek. Hij sleepte zijn halsband waar de ketting aan hing door en hij was vrij. Hij liep richting het bos en kwam veel mensen met scharen op hun gezicht tegen en een boze boer. Van al dat jagen kan hij heel goed blaffen en dus zingen. 

Kukko de haan

Kukko(uitgesproken als Koeka)de haan is een noorderhaan. Hij leefde in de landen  in het Noorden : Finland,Noorwegen,Zweden en Lapland. Hij is met de tot nu toe laatste Vikings tocht naar hier gekomen. Hij heeft ondanks zijn ouderdom van 20 jaar een heel dik verenpak om de kou te trotseren in het Noorden. Een boer had hem meegenomen om zijn kippenaantal omhoog te brengen. Maar de laatste jaren gaat het niet zo goed. Kweken doet hij niet meer,en iedereen op tijd wakker maken ook niet. De boer komt de kippen zoals elke dag eten geven. Hij zegt:”ja haantje,het is bijna Kerstmis en jij gaat de pot in,nu jij geen kipjes meer maakt kan ik beter jou dan één van die kippen opeten”. Kukko vond het verschrikkelijk. Een andere haan die in het hok zit zegt:”ja,een bouionnetje voor in de soep ga je worden. Want anders verhongeren ze daar binnen,hahaha”. Een specht komt in het kippenhok zitten,Kukko pakt zijn poten vast,de specht stijgt op en als ze uit het kippenhok zijn laat Kukko los en rent weg. hij fluit nog eens want dat kan hij goed,en stapt op. Hij komt een Kalkoen die door een groep mannen met scharen op hun gezicht naar het asiel word gevoerd. En een boer tegen.

De ontmoeting

Dunce viel uitgeput neer. Hij had 20 km heel hard gelopen tot in een bos. Hij zag een hol waar hij ging slapen. Pietro komt op dat moment het bos ook in:”auw ik heb 3 nagels gebroken en ik kei vies van al dat lopen door modder en plassen. Ik zou een plaats moeten vinden om me schoon te likken.” Op dat moment zag hij het hol waar Dunche  ligt te slapen. Het is avond en dus is het extra donker in het hol. Pietro  ziet Dunce niet en gaat ook slapen na dat die zich gewassen heeft. Cane loopt vloekend door het bos:”die idiooten willen mij opsluiten maar gelukkig beet die kalkoen in een achterwerk en storte ze zich op dat kiekachtige wezen. Ah een hol even slapen want ik heb hard gelopen.” En tenslotte komt Kukko ook in het hol aan,hij schreeuwt:”kukelekukeleku!” Dunce,Pietro en Cane schrikken wakker. Alle vier gaan naar buiten en zien dat ze niet alleen zijn weggelopen. Ze vertellen aan elkaar hun verhaal en gaan dan slapen.

De straf voor blaffer

De volgende dag lopen ze in de richting van de Duitse grens. Dunce balkt opeens heel luid. ze is in een val gelopen. Cane loopt naar de val en opent die zo,hij weet hoe dat het moet omdat er zo ook veel vallen op het erf van de jager er ook stonden. Maar het gebalk is ook de jager en zijn hond opgevallen. Opeens komt blaffer op de vier af. Cane is er meer dan klaar voor om hem kapot te bijten. Na al zijn gepest wil hij niks liever dan blaffer kapot te maken,maar hij is niet meer van de jongste. “hé pepe klaar om een paar poten te verliezen?” vraagt blaffer uitdagend. Kukko,Pietro en Dunce zijn erg bang. Normaal zou Dunch Cane helpen maar met zijn gewonde poot gaat dat niet. Pietro is een kat en bang voor honden maar toch gaat hij Cane helpen. Hij krabt blaffer in zijn gezicht. Kukko raapte net als Pietro al zijn moet bij elkaar en pikte in de neus van blaffer. Dunce balkte recht in het oor van blaffer en Cane beet in zijn poot toen blaffer wou bijten balkte Dunce,kraaide Kukko,speelde Pietro balalayka en Cane sprong op blaffers rug en beet in zijn oor.

Het lied

De 4 dieren hadden in de maak dat ze een goede groep vormde. Ze probeerde ook een lied in elkaar te boksen. Kukko,Pietro en Dunche wouden een lied over de groep. Maar Cane wou een lied over wat hij meegemaakt. “gij egoïst,jij denkt alleen aan jezelf.” Zegt Kukko. “ik heb wel het ergste meegemaakt van ons allemaal. Ik ben geslagen,gepest,gepikt,ik heb vast gehangen aan een kleine,ijzeren ketting en ik heb heel ver moeten lopen aan hoge snelheid voor mijn leeftijd” “ik heb moeten vechten tegen grote mannen,die veel groter,veel sterker en met veel meer waren.” “mij wouden ze opeten” “mij wouden ze doden en mijn huid gebruiken om te verkopen.” En zo maken ze nog heel lang ruzie. Uiteindelijk komen ze tot een oplossing ze maken elk’ s  één lied. En zo hebben ze natuurlijk al direct 4 liedjes.  

De grote ster

Ze hadden steeds meer liedjes gemaakt. Ze gingen hun eerste optreden geven in één van de kleine dorpjes in Duitsland. Ze kregen vele fans . maar ook minder tevreden toeschouwers. Op een dag na een optreden kwam een man naar de vier. “jij daar,wil jij heel veel geld verdienen?” riep hij naar Pietro. “ja,maar met zo wat optreden in hoekjes van straatjes en op storten valt het geld niet voor het oprapen.” Antwoorden Pietro. “ik ben manager van een popgroep.” Zei de man. “maar ik heb hier wel vrienden en daar wil ik graag bij blijven.” “wat heb jij aan vrienden? Vrienden die heb je even,daar verlies je meer geld aan dan dat je wint. En met kleine opvoeringen in kleine straatjes in kleine steden verdien je maar een klein beetje geld dat je moet delen onder vier. Jij verdient 9000 euro per dag als je één optreden in de week doet. En dat is nog maar het begin.” Probeerde hij Pierto te overtuigen. “oké, ik ga mee.” Besliste Pietro vast beraden.

De inbraak

Na 2 weken kende heel de wereld ‘Pietro de Poolse ster’. “kijk hier,wat Pietro zegt in zijn interview zegt Dunche. “na één week had ik al 20 optredens gegeven,ik verdiende nog niks. Mijn manerger zei dat dat nog wel  komt. De 2^de week kon ik niet meer over straat lopen of ik werd omsingeld door opdringerige fans. Ik heb nog maar één singel uit en ik heb al 23 gouden platen.” Leest Dunche voor. “die heeft het daar heel erg naar zijn zin” besluit Kukko. “ja, die zien we niet meer terug” zegt cane een beetje droef. Maar ondertussen in huis van Pietro:”ik had nooit mogen luisteren naar die kwibus. Ik mis mijn vrienden. Ik ga naar zijn kantoor,ik vraag mijn geld en ik ga naar hun toe.”besliste hij vastberaden. De deur van het kantoor van de manager stond op een kier. “ik verkoop u de kat,ik krijg er 30 000 000 voor en 5 percent van de opbrengst die u doet door hem te verkopen.” Zegt  de manager tegen één van de mannen die hem wouden vangen toen hij uit de vrachtwagen sprong. “ tot morgen”. Pietro verstopte zich. Hij hoorde de manager nog zeggen: “ik hou het geld dat die domme kat heeft verdiend,ik krijg de 30 000 000 euro en de 5%”. De volgende ochtend komt de man van het asiel. Hij geeft het geld aan de manager. Opeens valt Pietro aan hij krabt allebei de gezichten open en neemt het geld mee.

Weer te samen

“we verdienen niks meer,we zijn blut”. “ja sinds Pietro weg is moeten we jagen en zoeken naar ons voedsel”. “er zit ook niks meer ritme in zonder gitaar”. “Pietro speelt geen gitaar maar balalalala-dinges”. “we gaan iets anders moeten doen dan muziek maken want anders sterven we nog voor Kerstmis”. De dieren van de bende mopperen. Ze moeten iet anders gaan doen, maar wat? Opeens komt er een hond op gesprongen:Blaffer! “Jullie moeten niks meer doen want jullie gaan niet meer leven. Nu die stomme kat weg is ben ik hier de baas.” Juist op dat moment bespringt de weggelopen Pietro Blaffer uit de rug. Blaffer verschiet en dat is een teken voor Cane om te bijten. Blaffer wou terug te bijten maar had last van Kokku die schreeuwde in zijn oor. En toen stampte Dunche met zijn achterpoot in het gelaat van Blaffer. Hij vloog 100 meter verder. De dieren zetten het op een lopen. “Waarom ben je terug gekomen”? “ ik miste jullie en geld kreeg ik daar ook niet. En nu ga ik niet meer in grote steden spelen maar in kleine dorpjes. Maar ook niet in onmuzikale steden zoals Bremen of zo. Maar kijk ik heb nu wel heel veel geld want  weet je…”.

De hut in het bos

De bende wandelde vrolijk verder door het bos. “brrr wat een eng bos hier wonen vast en zeker alleen wolven en beren.” Bevond Kokku. Op dat moment hoorde ze mensen komen. Het waren grote dikke mannen. Ze sleepte iemand met zich mee. Ze besloten om zich te verstoppen want dat zagen er niet de liefste uit. De dieren volgde ze op veilige afstand. De mannen gingen een hut in. De bende was nieuwsgierig wat er daar binnen gebeurde. Ze wisten alleen dat het er niet zo goed uitzag. “laten we hier weggaan. Wij hebben daar toch niks mee te maken.” Zei Cane. Eigenlijk had hij weel gelijk vonden de dieren. Waarom problemen zoeken als ze vermeden kunnen worden. Ze stonden op het punt om weg te gaan. Maar toen hoorde ze opeens heel luid geroep: “auw”. Ze werden toch nieuwsgierig.

De toren van dieren

Ze zagen alleen een raampje boven de deur. “dat hangt veel te hoog. Daar kunnen we nooit bij.” Zei Cane. “ maar als Cane nu eens op Dunche ging staan,ik op Cane,en Kokku op mij.” Bedacht Pietro. Dat deden ze. Ze stonden op elkaar. Eerst Kokku dan Pietro dan Cane en dan Dunche. Maar echt stabiel was het ook niet. Opeens valt Kokku hij neemt Pietro mee. De scherpe nagels van Pietro raakte Dunche  en zo vielen Dunche en Cane ook. Dat was de mannen binnen ook niet ontgaan. De dieren gingen snel terug op elkaar staan. En Kokku keek binnen. Ze zagen zwart van de modder. “het zijn rovers en ze komen naar buiten. De deur vloog open. De 3 mannen schrokken zich te pletter. Ze namen de gegijzelde mee en vluchten weg. “Kijk eens wat een goud en geld dat hier ligt”. “En wat een eten en drinken”. De dieren aten en donken goed. Daarna gingen ze slapen.

 De terugkeer

Ergens in het bos waren de rovers hun terugkeer aan het bedenken. De leider was er vast en zeker van dat het geen monster was. Maar de andere 2 rover wouden niet terugkeren want zun hadden een monster gezien. “monsters bestaan niet dus dat was één of andere zot die zich verkleed had.” “je hebt toch zelf gezien dat dat een monster was. Het is veel te groot om een mens te zijn en die acht ogen knipperde.” En zo ruziën ze nog wat verder. In de hut waren ze aan het bedenken hoe ze de rovers een 2^de keer konden wegjagen want ze zouden vast en zeker terug komen om de schat te

halen. Pietro ging even wandelen. Dunche stelde voor om zakken met geld te vullen en er van door te gaan. Iedereen was het er mee eens. Ze vulde zakken met geld en goud. Maar ondertussen kwamen de rovers. Pietro kwam terug van de wandeling. Hij besprong ze en door dat lawaai gingen Dunche en Cane helpen. Kokku bleef zakken vullen. Het ging er vreselijk aan toe. De rovers waren kapot gekrabd en stuk gebeten. Toen sjotte Dunche met zijn achterpoot tegen de rovers. Ze krabbelde overeind en vluchtte. Toen ze in het dicht bij zijnde dorp aankwamen met het geld was de burgemeester dol gelukkig. “Jullie hebben onze stadskas terug genomen van de rovers”. De dieren wisten, niet wat hun overkwam. Stadskas? “Jullie mogen een beloning vragen.” Ze moesten niet lang nadenken.

Het optreden

De dieren kozen een optreden in het stadje. Pietro riep: “dag inwoners van ……” “waar zijn we hier?” vroeg hij aan de rest van de band. De inwoners riepen: “BREMEN”!!! Pietro wist even niet wat hem overkwam. Hij had nog gezegd dat hij alleen in kleine dorpjes ging spelen. Maar niet in onmuzikale steden als Bremen. Maar het werd nog een groot succes. Een ze hebben nu eindelijk een naam voor hun groep:DE BREMER STADSMUZIKANTEN!!!!

                                                          EINDE        

19-09-2013 om 17:35 geschreven door den Robbe  

dit is een verhaal over halloween,daar schrijft hij heel graag over. en zijn griezelverhalen zijn bijzonder geslaagt.veel leesplezier!het is een korte maar spannende tekst.

 

1. halloween  over  een  maand

Hier  op  de  aarde  kun je  naar  de   wolken  kijken  en  je  kunt  op  Halloween   een  grijze,reuze  grote,in  de  vorm  van  een  heks  en  ze  heeft  een  bezem  vast zo’n  wolk  lijkt  een  gewone  wolk  maar  het  is  een  griezelwolk. Op  die  wolk  leeft  de  machtigste  heks  van  alle  tijden  . zij is koningin. Ze  heeft  een   bezem .De  bezem  heeft   een  baby . die  babybezem   heeft  een  naam  Sponky .de  heks  wil  dat Sponky  voor  haar  werkt  maar  Wil  Sponky  dat  zelf  wel? “Sponky  ,blemms(moeder bezem)   ik  wil  naar  het  stadsplein”. Ze ging naar het stadsplein en sprak tot de griesels“griezels  kom  naar  het  stadsplein griezels  over  een  maand  gaan  wij  goed  griezelen “!2.griezel  griezel  maak   Halloween. De  heks had  haar  toespraak   gehouden  en  ze  heeft   een  stiekem  plan. Als  ze  in  het  paleis  zijn  gaat  ze  naar  de  tover  kamer. Ze  kijkt  door de  glazen  bol. Ze  ziet  dit : De  spoken  waren  aan  het  oefenen.  Ze  zag  ook  dit: de  pompoen  was  goed  aan  het  griezelen:de  drakula  was  aan  het  tanden  poetsen  en  ze  keek  verder: de  vleermuisen  waren  aan  het  treinen:iedereen  was  goed  bezig    en  sponky  is  aan  het  spioneeren  . “ 
2.weg  met  sponky:

  toverdrank  probeer  ik  al  100  000 000 000   jaar  .  om  de  aarde  in  handen  te  krijgen  en  nu  heb  ik  eindelijk  de  papieren  waar  de  ingridient  op  staan .   220  bagalkbessen,scallkerbessen,makkerbaskbessen  en  2200  griezelspiezelbessen. oh  jee  griezelbessen    dat groeit  aan  de  andere  kant  van  griezelwolk  .  ik  heb  een  idee!  Sponky    kan  gaan.”  “ SPONKY!!!!  Kom  naar  hier  sponky  kwam  van  achter  de  deur  daar  had  ze  staan  afluisteren.De  heks  zij:”sponky  jij  moet  griezelspiezelbessen  gaan  halen  2200  van  die  soort.  Waarom  uwe  majsteit  de  gruwelijkste  machtichste  koningin  .  “ dat is geheim “nee” sponky  weigerden  dat  te  doen  .”en  waarom  niet”zij  de  heks.” Omdat  u altijd  slechte  dingen  veroorzaakt. “ spoken  “  riep  de  heks !  “gooi  haar  in  de  put!  “   de  put  is  een  groot  gat    in  de  evenaar  van  de  planeet . iedereen  is  bang  voor  de  heks  omdat  ze  heel  goed  kan  tover  met  die  toverkracht  kan  ze  iedereen  in  de  put  gooien.  De  put  komt  uit  en  dan  val  je  af  de  planeet.  Op  Halloween  staat  de  planeet(wolk)  boven  België  .op  die  dag  zit  er  vliegend  gas  in  de  put  dan  gaan  de  griezels  naar  België .  “griezels  kom  naar  het  stadsplein”. Riep  de  heks .   ER  IS  EEN  GROOT  MOMMENT  AANGEBROKEN  VOOR  ONS  GRIEZELS. Sponky   verlaat  ons  in   de  put.  SPOKEN!!!!  De  spoken  kwamen  met  sponky  vast  naar  de   put. Spoken  gooi  nu  riep  de  heks 1.2.3  GOOI  en  ze  was  weg
3.SPONKY IN GRIEKENLAND:

Waar  was  ze    opeens  lach  ze  in  de  handen  van  een  jongen. “hallo ik ben Jorrits en jij? Ik ben sponky en waar ben ik? Je bent in Griekenland” sponky wist dat ze naar België moest.”ik moet naar België want daar komen de griezels naar beneden”zei ze. “griezels?van waar naar beneden komen?België?Jorrits stelde zich veel vragen. “geen tijd om te antwoorden” riep sponky. Ze vloog in de richting van België maar er stook een heuse wind op. Ze vloog en vloog en vloog.  Tot ze in België was. Ze zag de wolk ze dacht na en na en na. De heks is de machtigste griezel in de  wolk ….na het frankensteinmonster. De zeemonsters,de vanpieren,de monsters,de mimmies,de vleermuizen,de katten,de pompoenen,de bezems,de spoken en de heksen niemand kon tegen het frankensteinmonster op. Sponky zat in de buurt  van een  modderpoel. Hij smeerde wat modder op zijn haar,dan maakte hij een groen  papje en smeerde zijn gezicht  vol. Het is Halloween. Hij verstopte zich achter een muurtje. Op de wolk is een grote muur tussen het frankensteinmonster en de andere griezels. Frankensteinmonster komt niet naar beneden op Halloween. De heks komt naar beneden  samen met haar griezels,sponky springt op en doet iedereen verschieten. De griezels rennen en rennen maar sponky vliegt sneller.”ga ergens anders griezelen”. Ze vluchten als de wind. Sponky keek ze na en probeerde de modder en het papje er af te doen,maar dat ging niet. Ze ging naar boven want het vliegend stof daar kwam ze het frankensteinmonster tegen.”hallo ben jij ook een frankensteinmonster?ja dat ben ik. kom anders bij mij achter de muur wonen.”stelde het frankensteinmonster voor. Ze wist dat hij nooit een soortgenoot zou op eten dus ze zei ja. Ze is vanaf nu veel en vele gelukkiger.

19-09-2013 om 17:30 geschreven door den Robbe  

Volgens de schrijver(Robbe) is dit zijn beste boek,veel lees plezier!

De dennenappelmannetjes

Er was eens een boer met een boerin. Ze leefde in een arm gedeelte van het land. Allemaal akkers en velden rond hun heen. In een klein huisje naast een berg stro en  een teil met water om zich te wassen, woonde ze. Er stond een pot op de kast(hoopje maïs aan elkaar geplakt). Er lagen 2 lange lagen wol op de grond bedoeld  als bedden. En in het midden van de krot stond een tafel. De boerin zou gaan bevallen. En op 25 november gebeurde het er kwam een kindje bij. Ze noemde het Isabelle. 18 jaar later was Isabelle een mooie dame. Haar oude ouders zitten nu in erge moeilijkheden. Ze hadden een slechte oogst en dus weinig geld. Ook de buren hadden weinig geld. De prins had er van gehoord. Hij leefde mee met de arme,het rijke bezit van zijn familie boeide hem helemaal niet. De bediening weigerde hij. En op een dag  zij hij “ik ga kijken naar de arme wand ‘zij’ zitten in de problemen”. “maar jongen je moed nog een bruid zoeken dat vind je daar niet”ging de koning verder,”en je moed door het wolvenbos”. “ik kan best met de kruisboog om hoor vader” zij de prins niet geschrokken. De prins reed op zijn  paard naar het bos ,voor het bos lied hij zijn paard achter als het zou schrikken en achterover slaan .hij liep door en hoorde al snel wolven. Ze sprongen op hem af. Toen ze de kruisboog zagen liepen ze weg behalve 1 wolf hij krapte  zijn gezicht open. De prins schoot…….. RAAK!! “die neem ik mee naar de arme zij zullen het braden”dacht de prins. Toen hij bij de arme aan kwam bezocht hij elk huisje. En gaf een stukje wolf bij iedereen ook bij Isabelle en haar ouders. De boer was aan het timmeren(een plaat om op de maïs te leggen). De boerin wad aan het koken(met braambessen en 2 jaar oude aardappelen). En Isabelle was de dieren aan het voeren. Enkel de boerin was binnen en verschoot toen de prins binnen kwam. De boer kwam binnen en lied zijn plaat uit zijn handen vallen. En tenslotte kwam Isabelle binnen. De prins en Isabelle stonden stom verbaast naar elkaar te kijken. “u bent de enige met een dochter meneer”zij de prins tegen de boer. Hij gaf het stukje wolf,sprak hen goede moed in en vertrok. Toen hij thuis kwam wist de koning het meteen”jij bent aangevallen door een wolf,jij gaat nooit meer daar heen”.”maar ik heb het mooiste meisje tegen gekomen daar. “NEE”!riep de koning vastberaden. Ondertussen in de boerderij:”had je dat gezien hij keek naar mij”riep Isabelle verwonderd met haar mond vol wolf. “ga hem ten huwelijk vragen”stelde de boerin voor. “goed idee” zij de boer. “de prins houdt van de arme en jij bent een arm iemand  dus gaan de arme wat rijker worden”zij de boer blij.  “Ik ga morgen naar het paleis” zei Isabelle zonder dat ze dacht aan het wolven bos. S’ nachts: de prins klimt uit zijn kamerraam. De kruisboog hangt in de kamer van de koning dus zal het zonder het wapen moeten. Hij sluipt door zonder paard dat staat dan te hinniken en dat maakt de koning wakker. Hij jogt want als de koning morgen zijn leger inzet voor dat hij daar is geraakt hij niet verder. Hij komt aan bij het wolvenbos. Het is donker en ziet niet  veel .maar als een wolf op hem afkomt hoort hij dat wel. Hij pakt een tak die op de grond licht en slaat tegen de wolf maar die geeft niet op. De prins stapt achteruit . hij weet niet dat achterhem aan afgrond is en dan……. Hij stort zich te pletter. De wolven geven het op en de prins is buiten bewust zijn. Die ochtend: Isabelle gaat op pad en denkt nog altijd niet dat ze in het bos der wolven terecht komt. Eens in het bos,voor de neus van Isabelle duikt een wolf op ze zet een paar passen naar achter en ze valt in de afgrond. De wolf gromde nog eens en liep weg. De prins pakte Isabelle op en vroeg wat zei daar kwam doen . ze antwoorden dat ze hem ten huwelijk kwam vragen en het zelfde antwoord kwam van de prins. Ze liepen verder. Plots stonden  er een heleboel kleine huisjes voor hun neus en al evenveel kleine mensjes. Het dwergje met een kroon op nam het woord:”wij hebben gezien wat het wolven leger heeft aangericht. Wij zijn de Dennenappelmannetjes . vroeger waren wij ook zo groot als jullie. wij hebben ten strijden getrokken tegen de wolven maar de gemene wolven koning heeft ons betoverd nu zijn wij heel klein”. De Dennenappelmannetjes waren zo groot als een Dennenappel en woonden in grotere dennenappels.” Wij gaan ook ten strijden tegen de wolvenkoning”zei de prins zeer strijdlustig.”Maar die is zeer sterk en kan toveren. Hij tovert je om in een dennenappelmannetje”riep de dennenappelmannetjes koning vol paniek. “Toch ga ik want zo ’n koning is niet goed” riep de prins dapper.”dan gaan wij ook mee”riepen de dennenappelmannetjes. “ook al zullen de wolven op bevel ons aanvallen”. Ondertussen in het wolvenpaleis:”pff,pff,pff, uwen wolvenlijken hoogheid de moordenaar van de kolonel is samen met een meisje terug”pufte één van de leger wolven. “we wouden ze aanvallen maar ze sprongen naar het dennenappelland. Ze gaan samen met de dennenappelmannetjes ten aanval tegen u”legde de spion uit. “goed zo soldaat de dennenappelmannetjes kunnen mij niksdoen maar die kolonelmoordenaar die wel,dus zal ik moeten toveren”gromt de koning wolf. Hij stapte naar een kooi net een uil in,hij pakte een braam en Hij sprak:”wij deze braam in zijn nek krijgt wordt een braambes,dat word je les. Uiltje vlieg met de braam weg tot in hun nek,dan krijg je lekker spek”. De uil vloog weg en boven de nek van Isabelle liet de uil de braam vallen. Opeens veranderde Isabelle in een braam met een gezicht.”dat is één van de toverspreuken van de wolvenkoning”riep één van de dennenappelmannetjes. Ze kwamen aan bij het paleis van de koning der wolven. Ze kwamen binnen in de troonzaal.”geef je over of ik verander jullie allemaal in braambessen. Bert,de zoon van één van de  zonen van de bakker van de dennenappelmannetjes was achter gebleven hij pakte een stok en een draad . hij gooide zonder gezien te worden de stok naar de prins(bedoelt als zwaard). Maar plots breekt het. Hij spande de draad en de prins viel. De braam viel uit zijn hand,net in het gezicht van de wolvenkoning. Hij zag niks en ondertussen had benjamin hem een blinddoek omgedaan en opeens gebeurde er iets bijzonders. De dennenappelmannetjes werden weer mensen,Isabelle werd weer een mens en de wolven waren weer blij(iedereen trouwens).een beetje later in het paleis:”vader,ik wil met Isabelle trouwen” zei de prins. En ze leefde nog lang en gelukkig!!!!!!                

19-09-2013 om 17:17 geschreven door den Robbe  

19-09-2013 om 16:56 geschreven door den Robbe