Dag iedereen, Ondertussen zijn we al een tijdje terug in het 'koude' België en zijn we weer al gewend aan het dagelijkse leven. Voor de geïnteresseerden onder jullie, volgt hier nog een kort verslagje van onze laatste dagen downunder en de terugreis.
Na ons duikavontuur deden we het de laatste dagen rustig aan. We verkenden het prachtige Cairns, namen een verfrissende duik in de mooie lagune en genoten vooral van het mooie weer. Ondertussen begonnen we ook onze bagage te pakken (met wat puzzelwerk kregen we uiteindelijk alles mee) en kuisten we onze camper om hem de dag voor vertrek terug af te leveren. De laatste avond genoten we van een lekkere Balinese maaltijd in het restaurant van het hotel, waarna we nog een plaatselijke avondmarkt bezochten en een wandeling maakten langs het water. De ochtend van vertrek werden we met de shuttledienst van het hotel naar de luchthaven gebracht vanwaar onze lange terugreis begon. Na ongeveer 24 uur vliegen landden we op 30 oktober rond 10u30 in Zaventem. Toen we thuiskwamen stonden onze kindjes reeds ongeduldig klaar om ons in de armen te vliegen. Het was een blij weerzien.
Onze reis was een prachtige ervaring in een fantastisch land waaraan we nog veel gaan terugdenken. Groetjes, Rob en Sev
Na een rustig dagje niksen waren we vroeg uit de veren want we moesten rond 8u in de haven van Cairns zijn. Daar lag een bootje klaar dat ons naar de duikersplaats ging brengen. We waren nog maar 1km uit de haven toen we terugkeerden want er was blijkbaar een defect aan de boot.Terug in de haven werden we naar een grote boot (van een andere organisatie) gebracht die ons naar een duikersplatform bracht. De 2 uur durende boottocht viel Robby niet mee :)))) Eens we aangemeerd waren aan het duikersplatform kregen we de nodige uitleg ivm de uitrusting, de procedures en gevaren van het duiken.Robby mocht 2 keer duiken, een keer voor en na de lunch. De eerste duik was meer de handelingen van het duiken aanleren onder begeleiding van een duikinstructeur. De tweede duik was terug onder begeleiding, maar het was meer een rondleiding door het koraalrif. Severine snorkelde in een zone rond het platform dat onder toezicht stond en zag ook veel mooie vissen. Nadat iedereen terug op het droge was, werden de vissen nog gevoederd vanop het platform, waarna we terug de boot opgingen en vertrokken naar de haven. Onderweg terug naar onze camper zagen we op een plein een hele boel mensen samen zumba beoefenen. Het was geweldig om te zien: jong, oud, man, vrouw: iedereen deed mee. Eens terug aan de camper ging het terug richting camping, waar we opnieuw ons avondmaal nuttigden in de gezellige campkitchen.
Bezoek aan de Mossman Gorge en op naar de eindbestemming Cairns(24oktober)
Weer vroeg uit de veren (en dat op een zondag) om de Mossman Gorge te bezoeken.We mochten niet zelf naar boven rijden tot aan de Gorge omdat ze er werken uitvoerden en we moesten dus de camper achterlaten op een parking vanwaar we met een pendelbus naar boven werden gebracht. Daar maakten we een wandeling langs de rivier en door het regenwoud.Warm en vochtig zoals een regenwoud is waren we goed bezweet na de stevige wandeling.Eens we terug aan de camper waren ging het richting Port Douglas, een beetje het St Tropez van Australië. We gingen er naar een outlook point en liepen nog eens door de winkelstraat. We zetten onze weg verder richting op de Pacific Highway en stopten niet ver van Trinity Beach aan een Fish en Chips restaurant zoals je ze hier zoveel ziet. Na dit lekkere maar vettige stopje reden we naar Kuranda waar we gingen kijken naar de watervallen en er een Aboriginal art gallery bezochten. Het liep al tegen 16u dus op naar de camping. In Cairns aangekomen gingen we nog naar een paar zaken die we de komende dagen nog nodig gingen hebben en reden dan door naar de camping. Vlug gingen we nog wat in het zwembad rond dobbberen om af te koelen en dan op naar de campkitchen waar iedereen gezellig zijn potje kookt en wat bijpraat.
Naar de meest noordelijke bestemming van onze reis(23oktober)
We waren vroeg op om de veerboot te nemen over de Daintree River. Van daar konden we de kronkelende weg volgen door het regenwoud en af en toe lieten we de camper op een parking om een wandeling te maken. Je ziet en hoort zoveel om je heen, echt prachtig je kan het niet beschrijven. We moesten over een stuk weg dat door de vele regen onder water stond en konden zo tot aan Cape Tribulation rijden, onze meest noordelijke bestemming. Daar deden we nog een wandelingetje en begonnen aan onze terugreis. We hielden halt aan een museum over insecten , we zagen er opgezette kevers en vinders in alle soorten en kleuren. Ook hadden ze een paar levende vogelspinnen en wandelende takken. We reden terug tot aan de veerboot en eens terug aan de overkant gingen we op weg naar een camping in Mossman.
Nog meer watervallen en ander natuurschoon (22oktober)
Voor we de volgende morgen vertrokken terug richting Ravenshoe gingen we een kijkje nemen aan de creek die gevormd werd door de hotsprings. Daarna zetten we onze reis verder met een tussenstop aan de Millstream falls. In de hoogste bakkerij van Queensland kochten we een lekker ontbijt. Dan reden we door naar the Crater, een diepe krater die ontstaan is door gasontsnappingen in een zijkrater tijdens een vulkaanuitbarsting. Na het nuttigen van ons pas gekocht ontbijt gingen we de immense krater bewonderen. Daarna ging het richting Malanda, waar we ook de watervallen gingen bekijken. We vervolgden onze reis en maakten tussenstops aan 2 grote en prachtige kratermeren. De volgende halte was Granite gorge, waar zeldzame kleine Wallabies tussen de rotsen leven. Dan ging het verder naar boven tot in Daintree village, waar we een goedkope camping vonden gelegen aan de Daintree river.
Vanuit Mission Beach reden we terug naar de Highway en dan terug noordwaarts. In Innisfail namen we de afslag het binnenland in. Al vlug kwamen we de eerste watervallen tegen die we konden bereiken na een wandeling door het regenwoud. Met onze flipflops die wandeling maken was echter geen zo'n goed idee: er zaten namelijk veel bloedzuigers. De volgende waterval konden we gewoon van aan de kant van de weg zien, dat was gemakkelijker. We reden nog een kort omweggetje door het regenwoud, voor we onze watervalroute vervolgden. Die bracht ons langs nog drie watervallen waarvan de laatste , de Millaa Millaa falls, de bekendste en grootste zijn. Dan hadden we wel genoeg watervallen gezien en reden we door naar Ravenshoe, waar we in een plaatselijk restaurantje lekker gegeten hebben. Nadat de innerlijke mens terug gesterkt was, reden we nog verder het binnenland in tot Mount Garnet. Onderweg kwamen we veel grote termietenheuvels tegen. Dan keerden we terug op dezelfde weg tot in Innot Hot Springs, dat, zoals de naam het zegt, gekend is voor zijn warmwaterbronnen. We bleven daar op een camping, die verschillende koude en warme(door de hot springs) zwembaden had, waar we dan ook geruime tijd in vertoefden.
bezoek aan de hoogste watervallen van Australië ((20oktober)
Beetje uitgeslapen vandaag en ons klaargemaakt om terug verder te gaan. We gingen nog eens naar het strand in Lucinda en daar loopt er een lange pier tot 5km in de zee om de ruwe rietsuiker via een buis tot in de grote schepen te blazen. Dan reden we via Ingham en een lange weg door het Girringun National Park waar er veel koeien zomaar rondlopen. Het was een steile en koele klim over een dirtroad in het regenwoud naar het uitkijkpunt waar je de Wallaman falls en de vallei kan bewonderen. Indrukwekkend schouwspel. Je voelt je maar klein als je daarboven staat. Dan zijn we naar de Five Mile creek gereden, daar zouden steenvissen (goed gecamoufleerde vissen met giftige stekels op hun rug) leven maar we hebben geen gezien , ook al is het water er zo helder dat je makkelijk de bodem ziet. In Cardwell stoofden we ons potje klaar in de camper en aten op een bank in het park langs de kust.Na het eten liepen we nog eens over de pier om te kijken of we geen zoutwater krokodillen zagen maar het water was te troebel. We reden dan nog iets door tot Mission Beach (gebied waar vaak cassuaries gezien zijn) en daar bleven we op een camping aan het strand.
We gingen terug noordwaarts de Bruce Highway op om na 60km af te slaan de bergen in.Daar kwamen we na een steile kronkelende weg te volgen aan een prachtige waterval aan een klein bruggetje. We namen onze tijd om daar wat rond te wandelen maar we smeerden ons wel eerst goed in tegen insecten want vanaf hier is dit wel een noodzaak. Na het bezoek aan de watervallen gingen we door naar boven en stopten op een parking. Vandaar maakten we een lange wandeling door het regenwoud die ons naar een dal bracht met andere watervallen. De natuur is hier nog zo onaangeroerd en puur. Je hoort overal vogels maar door de dichte beplanting zie je ze meestal niet. Eens terug op de Bruce Highway reden we de andere kant van het Nationale Park terug in om naar rockwaterslides te gaan kijken. Daar gaat de plaatselijke bevolking gaan glijden in de natuurlijke waterglijbanen. We reden dan nog door tot Ingham om boodschappen te doen en besloten een slaapplaats te zoeken in het kustdorpje Lucinda.
De morgen na ons zeilavontuur zijn we op de camping het voederen van de vogels gaan bekijken voor we terug op weg gingen. We hebben in Airlie Beach nog een lokaal marktje bezocht waarna we vertrokken richting Bowen. Onderweg zijn we gestopt bij een paar mooie stranden en lookouts. In Bowen hebben we overnacht en de volgende dag reden we door richting Townsville. Daar aangekomen hebben we een wandeling gemaakt langs het strand. Dan zijn we de heuvel opgereden die midden in de stad ligt en waarvan we boven aangekomen een mooi uitzicht hadden over de stad. Terug beneden ging het richting camping waar we gebruik maakten van de heel mooie en propere campingkeuken.
Vroeg in de morgen werden we aan onze camping opgehaald door een bus die ons naar de haven bracht. Daar moesten we inschepen op een paarse catamaran: De Camira. Na een heel eind zeilen op die prachtige boot, werden de mensen die wilden snorkelen met een klein motorbootje tot de snorkelplaats gebracht. Nadat iedereen na het snorkelavontuur terug aan boord was, zeilden we door tot Whiteheaven Beach. Terug met het kleine bootje werd iedereen tot aan het strand gebracht. Het was echt een magnifique strand met heel fijn wit zand. We hebben er gezwommen in het prachtige blauwe water, echter wel met een stingerpak aan ter bescherming van de stingers (kwallen; ook al hebben we geen gezien). Terug aan boord konden we aanschuiven voor de lekkere barbecue lunch, waarna we nog enkele uren doorvaarden tussen de vele eilandjes. In de namiddag kregen we ook nog enkele lekkere hapjes voorgeschoteld. Nog steeds aan boord konden we genieten van de ondergaande zon: echt prachtig! Na 18u zijn we terug aangemeerd in Abel Point Marina, vanwaar de bus ons terug naar de camping bracht. Als afsluiter van deze prachtige dag zijn we 's avonds in de stad nog een lekkere pizza gaan eten.
