Dag mede-Trippers,
Om 4u15 was het finaal gedaan met de pret en maakten we ons klaar voor onze terugreis. We leverden de wagen in zonder problemen en namen de shuttle die ons tot vlak voor onze incheckgate bracht (die Amerikanen taffelen wel, maar hebben alles toch altijd perfect geregeld). We checkten nu 3 valiezen in, de ene was wel overweight maar na een vriendelijke lach bezweek de incheckbalieman voor onze charmes en liet hij de betreffende valies door (oefie!). Na een kwartiertje stonden we al bij onze boardinggate dus nog genoeg tijd voor wat winkeltjes (shoppen tot het eind hier ) en een lekker ontbijtje met koffie. De eerste vlucht verliep prima, op tijd opgestegen, netjes op tijd geland, wel weer getreuzel om van het vliegtuig te geraken (zijn we ondertussen gewend, maar blijft wel enigszins irritant ) maar we hadden 1u45min voor onze volgende vlucht. We hadden zowaar nog tijd over om een lekkere wrap te eten op Washington Dullus airport en dan netjes op tijd onze 2de vlucht. Netjes op tijd dachten we. Een uur na boarding vertrok het vliegtuig eindelijk richting landingsbaan voor vertrek, een half uur later stonden we terug bij onze gate Niemand begreep er iets van, bleek dat ze vergeten te communiceren waren dat er een probleem was met één van de motoren (een niet functionerende klep of zoiets). Wachten in het vliegtuig dan op de mechanicien (een half uur), dan een half uur voor het vervangen van het stuk als het in voorraad was, bleek niet te zijn dus iedereen uit het vliegtuig voor een vervangend vliegtuig. Dat zou 45minuutjes duren. Uiteindelijk na 2 uur was het in orde gebracht, iedereen opnieuw op het vliegtuig, ze waren alles nog aan het inladen (eten, drinken, ) uiteindelijk na een uur alles ok, ook niet dus. De tankwagenman was net vertrokken, bleek dat het vliegtuig geen benzine had! Best wel grappig, die fuelman terug, nog een half uurtje voor het tanken en dan uiteindelijk met een goed volle tank (dat hopen we nu in ieder geval toch) richting landingsbaan. En inderdaad, gelukkig maar, nu wel de hoogte in met dat vliegtuig. Na wat soms hevige turbulentie zijn we uiteindelijk met een viertal uur vertraging in Amsterdam geraakt. Na 30 uur wakker zijn, kunnen we ons bed wel gebruiken!
Het was opnieuw een ongelofelijke reis. Supermooi, superleuk, wel supervermoeiend en soms superstresserend maar we houden er vooral supermooie herinneringen aan over.
Aan iedereen die ons gevolgd heeft, hopelijk hebben jullie kunnen meegenieten van onze avonturen, was het aangenaam leesvoer, hebben we voor sommigen onder jullie ook zin gegeven om een tripje naar daar te ondernemen (zeker doen!) en allen bedankt voor de mooie reacties! Op naar onze volgende trip zou ik zo zeggen!
X Volledig uitgetripte Trippers!
Dag Mede-trippers,
Spijtig maar helaas, ons laatste dagje Amerika breekt aan intriest zijn we, we hadden nog wel wat langer kunnen blijven! Maar aan alle mooie sprookjes komt een einde, we laten de pret niet bederven dus op weg voor een dagje LA. We wisten dat een zwembaddagje of stranddagje er niet meer zou inzitten, daarvoor staat het verkeer veel te vaak vast in LA dus we kijken gewoon waar we geraken vandaag. Na een zeer lekker ontbijtje bij ons hotel vertrekken we goed vroeg naar Hollywood. Het verkeer in LA staat 3de (na Brussel en Antwerpen) op de lijst van most trafficcongested (verkeersvastzittende) cities in the world en dat hebben we geweten. Een half uurtje naar Hollywood wordt al snel een dik uur dus ja, ook de speciaal gecreëerde carpoolstroken (waar enkel autos met 2 inzittenden mogen rijden) zijn wel iets sneller, maar ook niet echt een grote vooruitgang. Uiteindelijk halen we Hollywood, parkeren in een garage (3 jaar geleden was dit gratis) en beginnen aan de Walk of Fame. Uiteindelijk is Hollywood één grote toeristentrap. Buiten dat theater, die sterren op de vloer , een winkelcentrum en veel toeristencommerce is er in Hollywood niets te doen of te zien. Alleen sunset Boulevard is nog een leuke straat maar voor de rest is het allemaal wat overroepen. Ze dropten de toeristen daar met duizenden en bij de Michael Jacksonster stond een enorme file en een geldvragende Michael lookalike (er stonden er veel, echt goed gedaan wel sommigen). We zijn gewandeld naar het begin van de Walk of Fame, zijn een kijkje gaan nemen aan het Chinese Theatre, het kodak theatre, het Egyptian Theatre en het grote winkelcentrum met uitkijkpunt op het Hollywood-sign. Wat souvenirwinkeltjes moesten er uiteraard ook aan geloven en terug bij de parking gekomen mochten we maar liefst 20 dollar parkinggeld ophoesten! Stond nergens aangegeven, was 3 jaar geleden nog gratis,.. ach ja, leergeld . Nadien gingen we naar het Griffith Observatory in de Hollywood Hills voor een uitzicht op Hollywood door het Griffith Park, Central park van Hollywood zeg maar. Het is een warme zaterdag dus half LA zit in dat park, het was er enorm druk. Het Griffith Obeservatory bleek dan ook nog eens dicht te zijn wegens afgehuurd voor een privaat event, kost ook een bom geld zoiets. Geen deftige uitzichten, randuitzichten maar we konden toch iets van LA zien van daarboven. Hierna koers richting Beverly Hills via Sunset Boulevard, de beroemdste boulevard naar Hollywood Boulevard van LA, met nachtclubs (o.m. de Viper Room), lekkere restos, buildings van radio- en TVzenders en heel veel theaters . Hier proberen duizenden mensen ontdekt te worden voor een Hollywoodcarriere. Dat laten we maar passeren, we zijn te oud daarvoor . Aangekomen aan de rand van Beverly Hills begon de omgeving al wat te veranderen, opnieuw massas nieuwste, grootste, duurste modellen mercedes, BMW, Porche, Bentley, . We naderden dus duidelijk Rodeo Drive. Daar parkeerden we de auto netjes op het straat in ruil voor wat kleine muntjes en we verkenden de omgeving. Hier ook enorm veel rijke mensen die daar rondliepen, niet normaal. Ook wel toeristen die aan windowshopping deden (ons incl. ) maar dat was toch een minderheid. Na Astrid Bryans shoppingwalhalla verkend te hebben, nog snel een snackje en een smoothie bij de plaatstelijke betaalbare koffiebar en richting Bell Air voor een klein toertje. En inderdaad, zoals verwacht, je ziet enkel de zeer mooie grote hoge toegangspoorten van de celebrityhuizen en we waren ook wel niet op ons gemak in onze volkswagen (wel coupé) daar tussen de enorme sleëen dus op naar Venice Beach. Bedoeling was een fiets te huren maar omdat het al 16uur was en we niet veel goesting meer hadden om te zweten door arbeid (wel de jacuzzi van het hotel), verkenden we te voet Venice Beach. Wel mooi daar, de hipsters en surfers van LA houden zich daar op, maar het deed ons toch wat denken aan Chersonnisostoestanden. Het was er bovendien ook echt enorm druk. We hebben wat poodjegebaat in het oceaanwater, zijn gaan kijken bij het beroemde Muscle Beach (een in open lucht voor het strand gecreërde fitness waar kereltjes wat fitnessmoves doen om iedereen te imponeren ) en hebben nog wat over de boulevard gelopen. 10 minuutjes over tijd kwamen we toe bij de auto, die we opnieuw met wat muntjes hadden geparkeerd, en lap seg! Zowaar een parkeerboete van maar liefst 63 dollar! Dankuwel Venice Beach! Afzetters! We zullen maar braafjes betalen, uiteindelijk is het onze eigen schuld, maar toch, het blijven afzetters daar. We rijden terug richting hotel rond 17u30 waar we toch nog even een duikje in het zwembad willen nemen en wat willen jacuzziën bij de ondergaande zon. Zalig ontspannend en rond half 8 maken we ons klaar voor de laatste resto op ons verlanglijstje:Olive garden. Er stond een wachtrij rond half 9 dus eerst nog even door het winkelcentrum gewandeld en nog wat last minute souvenirs gekocht, rond half 10 was de wachttijd geslonken naar 20 minuutjes, uiteindelijk rond 22uur konden we aan tafel. Onze vaste voorgerechtenschotel werd uiteraard besteld: Brushetta en daarna lekkere pasta! Volledig overeten weer arriveerden we in het hotel, gelukkig waren onze valiesjes al volledig ingepakt dus tijd voor een korte powernap .
X bijna uitgetripte Trippers!
Vandaag staan we klaar voor een dag van records! Grootste looping, langste rechtstaande achtbaan, eerste verticale achtbaan, langste houten achtbaan, achtbaan die het meest overkop gaat, 5D achtbaan, grootste drop ter wereld, snelste ter wereld, noem maar op. We zijn nu wel na jaren van Floridabezoeken en Sheikra wat gewend, maar toen we onze auto parkeerden wat was dat daar! Efkes slikken, antimisselijkheidspillekes bij de hand en uiteindelijk rond 12uur begonnen we er aan. We gingen direct naar de nieuwste pas 3 weken geopende nieuwe recordachtbaan van het park: Full throttle met de grootste looping ter wereld. Ja, zeer thrilling amai! Dat belooft. Wat volgde er nog: Screamachtbaan, Goliath (de hoogste buiten dan superman), batmanachtbaan, en dan tijd voor 2 speciallekes: the green lantern (wel een lange wachttijd) en Riddlers revenge. The green lantern is een verticale achtbaan die naar beneden schommelt met stoeltjes die rond hun as draaien en van die toestanden. Amai seg, is voor durvers! Dan daarna de rechtstaande achtbaan, ook niet vanzelfsprekend! Zo hebben we nog heel wat anderen gedaan Tatsu (liggende achtbaan), revolution (de enige normale achtbaan die ocharme 1 keer overkop ging), Viper, Ninja, .. maar het meest tot de verbeelding sprekende is wel de supermanattractie, die echt honderden meters (400feet dacht ik) boven het park uitsteekt en met een hels lawaai naar boven en naar beneden dendert! Hola pola, efkes slikken maar uiteindelijk viel het beter mee dan het er uitziet. Dan dachten we weer dat we in iets rustigs terecht gekomen waren: Apocalyps, we hadden nog niets door toen we 2 gordels moesten aandoen voor een houten achtbaantje . Wat was dat!!! Ok, daar waren we niet op voorbereid! Dat een houten achtbaan zo snel kan gaan en die snelheden kan halen, nooit gedacht. Toen we bekomen waren en wisten wat er ging gebeuren, gingen we dan nog eens een keertje. Er zijn niet enkel achtbanen in het park, ook andere rustigere dingen, waterattracties (zagen we niet zitten, het was best nog wel koud) eigenlijk is het park te groot voor een dag. Om 19uur begon Halloween, het park stroomde vol, we hebben dan nog een houten achtbaan gedaan (Oppossus of zoiets, ook niet gewoon, nee achteruitachtbaan) en dan zijn we nog wat gaan griezelen doorheen het park. Wel goed gedaan met mazes met verschillende fearcategoriën, uiteraard kozen we onbewust en onwetend op dat moment een 10/10 (pas achteraf op het grondplan dat we vonden gelezen) Total Darkness . Brullen dat we daarbinnen gedaan hebben van het verschieten, niet te doen. Achteraf wel grappig, toen wat minder! Rond 21u hielden we het voor bekeken, het werd drukker, we waren kapotgeradbraakt en het was nog een uurtje naar huis rijden. Gestopt bij Panda Express, ik heb ze een tweede kans gegeven ondanks het vorige insectenlunchpakket, en buiten het feit dat ze bij deze panda wat te kwistig geweest waren met de pikante kruiden op onze orange chicken, was het best wel ok. Ook al zal het nooit meer hetzelfde zijn (snik).
X Trippers!
Hallo opnieuw mede-trippers,
De uitlopers van de Alaskastorm blijven ons ook vandaag parten spelen, dus geen jacuzzi, geen zwembad, geen strand, maar een verkenning van de stad via de speciale stadsdrive en wat wandelen.
De scenic drive is een beroemde rit door de stad waarin alle bezienswaardigheden en uitkijkpunten aan bod komen. We beginnen bij Mission Santa Barbara, een klooster, daarna richting de beroemde Botanische tuinen maar daar moeten we inkom betalen, 8dollar pp, te veel naar onze zin. Verder richting Montecito, een rijkeluisgehucht om dan te eindigen aan het strand bij Stearns Wharf, een mooie pier een wandelboulevard met duizenden hoge palmbomen. Het weer begon al iets beter te worden, dus dat was beter nieuws. We besloten wat langs de strandboulevard te wandelen in het zonnetje. Uiteindelijk zijn we toch nog beland in de winkelstraat, hoe kan het anders?!? en zijn we gaan eten bij Panera bread. SNamiddags rond half 3 vertrokken we richting eindbestemming van deze trip: Los Angeles. We deden eerst nog een scenic drive, of wilden dit doen langs de Santa Monica Hills maar na een uur haarspeldbochtjes draaien terwijl er niet veel te zien was, hielden we het voor bekeken en zetten koers naar Malibu. Daar vergaapten we ons aan de enorme huizen van de celebrities op de heuvels, speurden naar grote sleëen (niet moeilijk daar) met celebrities in. Leen had er ene gespot, ze weet wel niet van welke serie , jaja . We keken ons daar de ogen uit en in Malibu gingen we dan een chipske kopen in de plaatselijke supermarkt, hopende een echte Hollywoodcelebrity te spotten. Helaas, wel mensen met een zonnebril in volle supermarkt, maar wij zagen er geen supercelebrities in. Dan via Pacific coast highway verder gapend naar die pracht en praal en dikke wagens richting Santa Monica pier. Daar aangekomen in het hectische verkeer (niet simpel om daar te rijden, maar we overleefden) een parkeerplaats gevonden, richting Santa Monica Pier en dan daarna nog gewinkeld in de mooie winkelbuurt met dito supergroot winkelcentrum (uiteraard). Inchecken in het hotel, wat souvenirs gaan kopen in de target (na een half uur gereden te hebben naar een Walmart die zogezegd 24u op 24 open zou zijn . Nee dus) en dan een rallyke gaan doen (de tegenhanger van Checkers in Florida). Checkers is wel beter, er lag zelfs geen tomaat tussen onze hamburger, maar de frietjes blijven super daar! Ondertussen was het al praktisch 24u dus tijd voor wat slaap. X Trippers.
Dag mede-trippers,
We stonden op voor een nieuw dagje Westkust tot aan Santa Barbara met een zeer mistige hemel waar je nog geen 5 meter ver kon kijken. Spijtig, geen zee te zien vanaf de weg, enkel wit wit wit, witte mist. Af en toe als we van de kust wat inlands reden werd het helderder maar uiteindelijk heel de dag was het mistig en koud. We begonnen bij de zee-olifanten en zeeleeuwen, zalig om daar naar te kijken! Een korte sanitaire en koffiestop aan het bezoekerscentrum van Hearst Castle om dan via stops bij verschillende westkustdorpjes bij SB aan te komen. Onze eerste stop was Pismo Beach, waar we wat rondgelopen hebben, daarna Cambria, waar er leuke antiekwinkeltjes en interieurwinkeltjes waren. Daar hebben we ook even rondgelopen. Rond de late middag kwamen we aan in Morro Bay, waar we de Embarcaderro afgewandeld hebben, de dijk zeg maar, een winkelstraat langs het water. Hier hebben we ook de zeehonden bezichtigd, heeft Leyla een berg zeehondensnot over haar kiel gekregen (lichtelijke paniek nu ook weer en stank) en hebben we wat geshopt voor candy . Daarna was het een dikke 100 km richting Solvang, een nagemaakt Deens dorp, dat ook effectief just Callifornisch Denemarken is, met miniatuurstandbeeld van de zeemeermin inclusief. Er was ook een plaatselijk bioloigisch marktje in het centrum en uiteraard moesten we de plaatselijke Danish Pastery uitproberen. Lekker, maar bij ons zijn de koffiekoeken toch goedkoper en beter zenne . Tegen 18uur zijn we daar vertrokken via een scenid drive richting Santa Barbara. Geweldige stad ziet het er uit (en blijkt het nadien ook te zijn). De zon is ondertussen ondergegaan dus we besluiten de beroemde scenid drive door de stad morgen te doen. Het is toch te koud voor het zwembad (onze voormiddagplanning) dus dan kunnen we nu op verkenning in State Street, de hoofdstraat van de stad met shops, winkels, restos, caféetjes enz We checken eerst in in ons superleuke hotel (de Sandman Inn, aanrader) waar het wel over serieus stinkt maar dat blijken bepaalde bomen te zijn, gelukkig maar . Na installatie op onze kamer parkeren we in de buurt van State Street, eten we bij Cielito, een nogal prijzige hippe Mexicaan maar geweldig lekker en speciaal eten, windowshoppen we nog wat en gaan dan richting hotel voor wat slaap. AL bij al was het een rustig dagje vandaag.
X Trippers!
Hallo mede-trippers!
Vandaag verlaten we SF, de planning was vroeg te vertrekken, maar ook nu weer veel te laat in ons bed, veel te weinig geslapen dus de wekker wat later. Ook besluiten we nog langs de Golden Gate Bridge te rijden. Allemaal ok, maar heel SF is eenrichtingsstraat, alles zit vast, groene golven van verkeerslichten zijn hier totaal onbekend, dus na dik een uur arriveren we pas bij de brug terwijl het ocharme misschien 16 km was. Helemaal gefrustreerd van het verkeer hier en het gebrek aan het volgen van verkeersregels arriveren we levend en wel op onze bestemming: Golden Gate Bridge. In alle verkeershectiek rijden we het eerste punt voorbij, achter de brug herkansing en daar missen we (samen met 300 andere Chinesen) de afslag niet. Wat fotootjes, wat bekijken en dan met een aanzienlijke vertraging van 4 uur richting Sausalito, een klein leuk toeristisch dorpje met mooie uitzichten op SF, voor een koffietje en een ontbijtje. Daarna konden we op weg naar Pacific Coast Highway 1 de beroemde Westkustroute die rond de Oceaan kronkelt zowat 500 km. Onze eerste stop was Monterey, een mooie stad beroemd om zijn vroegere conservenfabrieken die nu gerestaureerd zijn en omgevormd tot winkelgebieden. We stoppen bij Cannery row en bij Fishermans Wharf (de haven). Na 2 uurtje beginnen we aan de beroemde tolweg 17 miles Drive die voor 10 dollar kronkelt langs kliffen, zeer dure huizen, de westkust, mooie uitkijkpunten en golfterreinen. Het was wel redelijk fris met enorme wind. Die wind is er al enkele dagen en blijft nog wel even. Hij is blijkbaar afkomstig van een superstorm uit Alaska die hier over zee passeert. Dus zeer windy hier! De volgende dagen wordt het heel fris en mistig uiteindelijk. Op het einde van deze drive ligt Carmel, een supercharmant rijkeluisdorpje waar Clint Eastwood ooit burgemeester was. De huizen zijn hier net peperkoekenhuisjes met zo van die perfecte tuintjes, laantjes met van die mooie sprookjesachtige overhangende bomen over de weg. Goed (maar zeer duur) wonen hier. We stoppen aan het strand, wandelen wat en rijden langs de winkelstraat. Hierna via Big Sur, een ruig, ongerept en zeer mooi gebied langs de Westkust naar onze eindbestemming van de dag: San Simeon. Beroemd is hier het Hearst Castle, wat we niet gaan doen, kastelen genoeg bij ons die veel spectcaculairder zijn. Wel op het programma voor morgenvroeg: Zee-olifanten bezichtigen langs de kust, daar staat San Simeon ook voor bekend. Nog snel langs het plaatselijke restaurant voor een pizza en pasta en dan naar de Sea Breaze Inn voor de nacht!
X Trippers!
, jaja 
