Aan de grenspost worden we verwelkomd door een vruchten- en fruithond die de bagage besnuffelt en de bus doorzoekt. Niets van verse groenten en/of fruit mag immers de grens over.

Vervolgens dient eerst de chauffeur een aantal administratieve formaliteiten te vervullen, dan dient iedereen uit te stappen met paspoort om een Argentijnse exit stempel te krijgen. Daarna enkele kilometer met de bus en hetzelfde verhaal bij de Chileense grenspost. Dit alles neemt toch een kleine 2 uur in beslag.

Wij worden verwelkomd door een kudde guanaco’s (kleine lama’s) waarvan wij er reeds veel hadden opgemerkt onderweg. 

Het landschap verandert en wordt bergachtig. Wij doen een eerste verkenning van het Nationaal park Torres del Paine. Het is een gigantisch park met 15 granieten pieken boven de 2000 m waarvan de Cerro Paine Grande van 3500 m de hoogste is. Beroemd zijn de 3 granieten pieken die je op enkele foto’s hieronder ziet. Los Cuernos del Paine, de horens van Paine worden ze genoemd.

Een guanaco wuift ons uit als we koers varen naar Puerto Natale, 145 km verder, waar we overnachten.

Vandaag een boottocht op de noordelijke arm van het Lago Argentino naar de gletsjers Upsala en Spegazinni. Vertrekpunt is Punto Bandera een 70 tal kilometer ten westen van El Calafate.

De drijvende ijsrots is nog volledig. Bij de foto hierna breekt een groot stuk af aan de rechterzijde.

 Juist nog op tijd om het opspattend water te fotograferen.

Deze morgen eerst een korte tussenvlucht van Ushuaia naar El Calafate (Zuid Patagonië). El Calafate ligt aan het grootste gletsjermeer van Argentinië, Lac Argentino.

De grote gletsjer Perito Moreno, 4 km breed, 60 - 70 m hoog en 30 km lang.

Gina is onder de indruk van dit natuurverschijnsel.

Vandaag een ganse dag verkenning van Ushuaia, de meest zuidelijke stad van de wereld. Bij nader toezien blijkt er echter nog een Chileens stadje te zijn dat nog iets zuidelijker ligt, maar dit zou minder bekend zijn.

In de voormiddag staat een boottocht geland op het Beaglekanaal.

Het is zonnig weer maar fris, waarbij we blijkbaar al van geluk mogen spreken.

Verschillende dieren worden onderweg gespot, waaronder ook zeeleeuwen.

Gina als co-piloot  

Zicht uit de helicopter  

Braziliaanse kant  

Argentijnse kant.

Argentijnse kant. 

Groot kunstwerk in een park in Buenos Aires geschonken door een architect die er blijkbaar zijn strepen verdiend had. De bloem gaat open en toe al naar gelang er zonlicht is.

Bezoek aan het Cementario de le Recoleta, een van de meest opmerkelijke begraafplaatsen ter wereld, een beetje te vergelijken met Pere Lachaise in Parijs. Het meest bezochte graf is van Evita Perón. Zij werd geboren als Evita Duarte, was actrice, huwde met Juan Perón, werd minister van welzijn en verhief de liefdadigheid tot een regeersysteem. Bij haar dood werd ze door de Argentijnen “heilig” verklaard. Haar stoffelijke resten werden na eerst in Italië te zijn begraven in 1973 terug naar Argentinië gebracht en bijgezet in het familiegraf Duarte op het Recoletakerkhof.

Familiegraf Duarte met de stoffelijke resten van Evita Perón.

Plaza de Mayo, het beroemdste plein in de stad. Op dit plein komen al meer dan 25 jaar de moeders van Plaza de Mayo bijeen met witte hoofddoekjes. Zij vragen al die jaren al opheldering over het lot van hun vermiste kinderen of familieleden die tijdens de militaire junta verdwenen waren.

Op de grond zijn witte hoofddoekjes geschilderd.

Bezoek aan café “Confiteria Tortoni”, een van de oudste cafés van de stad, gebouwd in 1858.

Puerto Madero bezocht

Twee bekenden tegengekomen in de wijk Boca bij het voetbalstadion van de Boca Juniors.

Messi gespot.

en een klein dansje gedaan in de Caminito. 

Alles goed verlopen, geen noemenswaardige vertraging en mooi weer in Buenos Aires.