ons avontuur loopt stilaan op zijn laatste beentjes. Het is hier nu dinsdagavond 20u (woensdagochtend 5u in België), en we gaan genieten van een laatste nachtrust op Canadese bodem. Morgennamiddag kiezen we opnieuw het luchtruim richting Home Sweet Home.
We hebben de voorbije 2 dagen flink gewandeld (Vancouver kun je qua stad enigszins vergelijken met San Francisco : stevige hellingen).
Eerst en vooral in Stanley Park, het groene schiereiland dat grenst aan downtown, en vandaag hebben we het oude stadsgedeelte (Gastown) verkend.
Gastown, omdat dit stadsgedeelte voorzien was van centrale verwarming (op stoom) ; iedere inwoner kon zich vlot aan het stoomnetwerk aansluiten. Revolutionair in de jaren 1800 !
We vonden er ook tal van leuke, kleine winkeltjes met gewoonweg ALLES van prullaria ! Onze 3 mamsellen konden hun geluk niet op : winkeltje in, winkeltje uit, rondneuzen en rondkuieren,.... Uiteraard konden we de shops in het nieuwe stadsgedeelte ook niet links laten liggen.
Even binnenwippen in het winkeltje van Victoria Beckham (Victoria's Secrets, vandaag openingsdag) zat er niet in : sinds vanochtend stond de wachtrij van honderden mannen en vrouwen rond de block. Verschillende nieuwsverslaggevers stonden de kopers op te wachten, om schaamteloos de camera's te richten op de inhoud van hun winkeltasje ....
Dan toch maar de leuke boetiekjes en de Mexxen, Zara's en Forever21's bezocht ter compensatie !
Morgen valiezen maken en biezen pakken !
Belgium, here we come ! Het was een mooie trip, met heel wat toffe herinneringen ... maar zoals steeds zal het aangenaam thuiskomen zijn !
Het einde van onze rondreis is in zicht. We zijn aanbeland in downtown Vancouver.
Gisteren nog gelogeerd in Richmond, net buiten Vancouver, in een LaQuinta motel. Was een dikke tegenvaller : dit hotel lag midden in de Chinese wijk. Op 2 andere koppels na, waren wij de enige blanken in een 10-block-area. Voor de rest niks dan Chinezen (of aanverwante spleetoogjes - vergeef me mijn taalgebruik) en ... Sikhs !?
En het fabeltje dat Chinezen ongelooflijke vuilerikken zijn ... is geen fabeltje : tafel afruimen kennen ze totààl niet (de ontbijtruimte in het hotel was een rampgebied na een Tsjernobyl van zoetigheden), en sympathie nog minder : ze heten allemaal Alexander (alles voor mij en niks voor een ander), kunnen het bordje "please wait to be seated" niet lezen en gaan geen cm. uit hun pad ! Arrogante kwezels.
Heb voor de eerste keer in mijn leven een bejaard Chinees oudje (amper 1,5m hoog) een rochel zien draaien en op het voetpad spuwen waar geroutineerde wielerterroristen jaloers van zouden zijn !
En het is niet enkel in dit stukje Chinatown, maar in de volledige regio van British Columbia dat we Chinezen (of aanverwante spleetoogjes) en Sikhs tegenkomen : in de omgeving van Hope, hebben we 2 nieuwbouwtempels gezien (precies kleine Taj Mahals) ! Van integratie gesproken ?
We logeren nog 2 dagen in het Empire Landmark Hotel, met een schitterend zicht op downtown vanuit onze kamer op de 16e verdieping.
Cloud 9, het draaiend restaurant op de 41e verdieping van ons hotel is alvast veelbelovend !!
Vandaag hebben we leuk rondgekuierd in Stanley Park, een groen 'schiereiland' dat grenst aan downtown Vancouver; goed voor vele groene wandelkilometers rond de lagune en de baai van Vancouver.
Morgen staat er nogal wat citytripping & shopping op de agenda ! Het ziet er naar uit dat de stad veel moois en lekkers te bieden heeft !
We richten de snuit van onze wagen stillekesaan terug richting de Stille Oceaan. Gisteren verlieten we Revelstoke al, zuidwaarts richting de wijnstreek rond Kelowna.
Vandaag verlieten we Kenowna dan via kleine baantjes, eerst verder richting Zuiden tot tegen de grens met de US, dan weer westelijk tot in Hope (op ca. 150km van Vancouver).
Het werd een zeer gevarieerde tocht door de bergen, groene valleien, wijnranken, talloze fruithandeltjes tot zelfs een stukwoestijn.
Zowel klimaat als temperatuur varieerden vandaag enorm : van hitte tot mist en zelfs een druppel links en rechts.
Zeker het vermelde waard : in Osoyoos hielden we op 2 plaatsen halt :
- het Desert Center is een non-profit initiatief om een stuk woestijn terug in volle eer en glorie te herstellen, en dus ook weer de oorspronkelijke fauna en flora te herintroduceren. Het gaat wel degelijk om een stuk zandwoestijn van ca. 180 ha, maar inheemse struiken bedekken zowat de volledige bodem. Je waant je eerder in een steppe. Hier worden grotendeels uitgestorven of uitgeweken diersoorten (bv. 3 types ratelslangen) opnieuw geïntegreerd. Een prachtproject ! Om de natuur zo min mogelijk te verstoren, wandel je als bezoeker niet door de flora, maar over een anderhalf kilometer lange boardwalk (planken vloer) door het natuurgebied.
- even verder stoppen we aan een bijzonder natuurfenomeen : het Spotted Lake : ziet er precies uit als een meer vol spiegeleieren. Deze afzetting op het water wordt veroorzaakt door een zeer hoge zwavelconcentratie in de bodem. Het meer lag jaren op privéland, en was dus niet te bezoeken. Op de infoborden merken we ondertussen dat de overheid de grond heeft aangekocht, met de bedoeling om dit stuk uniek landschap te "vereeuwigen" en te beschermen (om dan hopelijk open te stellen voor het publiek).
Na een verfrissing in de locale DQ (vroegere Dairy Queen, gekend voor talloze soorten ijsjes), zetten we onze tocht verder naar het stadje Hope, eindbestemming voor vandaag. Dit stadje, 3 straten groot is vooral bekend omwille van 2 evenementen :
- de eerste Rambofilm (First Blood) werd hier opgenomen. De liefhebbers van het genre zullen zeker een aantal 'sets' herkennen
- verspreid over het stadje staan tientallen houten sculpturen, ooit gestart als een cultuurproject, maar ondertussen duidelijk uit zijn voegen gebarsten. Jaarlijks houdt Hope zelfs een International Chainsaw Carving competitie. Inderdaad, je leest het goed : de kunstwerken worden met kettingzagen gemaakt ! Ongelooflijk hoe er toch minutieus en gedetailleerd gewerkt wordt !
In beide gevallen, voldoende stof voor een wandeling door het stadje.
Morgen zetten we koers naar Vancouver, onze terminus voor deze reis. We willen daar nog genieten van enkele dagen rust, alvorens we naar Belgenland terugvliegen. Onze mamsellen willen namelijk zeker nog shoppen !
Meer nieuws dus binnenkort over dit laatste stuk citytrip !
Zoals al verteld, zijn we ondertussen al 2 dagen op het vasteland aan het rondtoeren. We hebben de kusten achter ons gelaten (zien we op het eind van de reis wel weer terug) en trekken richting de Rocky Mountains.
Via de stadjes Hope (binnen een dag of 3 meer nieuws daarover) , Kamloops en Salmon Arm zijn we in Revelstoke aanbeland. Dit is de westelijke gateway naar de Rockies. In Revelstoke hebben we gisteren al het Revelstoke Mountain NP bezocht, vandaag reden we even door naar Glacier NP.
Van regenachtig, bewolkt of fris weer hebben we absoluut geen last meer : een dikke 33° en geen zeebriesje meer, dat betekent flink zweten en puffen tijdens onze bergwandelingen. Beide National Parks lenen zich perfect tot leuke wandelingen, waar we nu en dan verkoeling vinden in de wouden of aan de snelstromende bergriviertjes.
De panorama's zijn indrukwekkend en de stilte vaak oorverdovend !! Gelukkig geen massatoerisme (meer) hier.
Bij de terugtocht uit Glacier NP zagen we al de locale Fire Department aan het werk ; met heli en watertank blusten ze een gelukkig niet al te grote bosbrand op de bergflanken, waar geenenkel ander materiaal bij geraakt. Echt wel eens indrukwekkend om die mannen bezig te zien.
Door onze 'tegenslagen' op Vancouver Island, geraken we spijtig genoeg in tijdsnood om door te stomen tot in Banff, Jasper en Carlgary. Dat zou betekenen dat we dagelijks meer dan 500km moeten malen om terug in Vancouver te geraken, en dan gaat de kwaliteit van onze trip er sterk op achteruit. Vandaar dat we hier, op de grens van de Pacific (-9u) en Central Time Zone (-8u), onze neus terug naar het zuiden (en de grens met de US) richten. Na regenwouden, dorre steppevlaktes en gletschers ... nu de wijnstreek !
berichtje tussenin : jullie hadden nog enkele sfeerbeelden tegoed van onze whale watching tocht in de Juan de Fuca Strait nabij Victoria.
Aangezien zowel Justine, Céline als ikzelf vollen bak plaatjes hebben geschoten op onze tocht (samen goed voor meer dan 900 foto's) en dit nogal wat sorteerwerk met zich meebracht (en 't is nog niet gedaan), bezorg ik jullie al een voorsmaakje. De rest volgt thuis, als we samen -op het gemak- beslissen welke foto's we houden.
Met dank aan de sportstand op de camera's, die continu beelden schieten, hebben we mooie maar vooral veel te veel foto's liggen. En we gaan thuis alles eerst even in het groot (via beamer) projecteren om te beslissen wat we houden.
Nog een weetje : een orka wordt in het Engels 'killer whale' genoemd, maar daar willen ze in deze streken vanaf. Het moordzuchtige imago is volgens velen onterecht ! Ja, als je hen aanvalt, dan mag je ambras verwachten (was deze week nog op het nieuws : bootje omgekieperd nadat vissers een orka harpoeneerden, en 2 man vermist of gedood). En als ze honger hebben en ze mispakken een zwemmer voor een zeehondje, dan loopt het ook fout af. Maar voor de rest (en dat hebben we op onze tocht duidelijk gemerkt) : als je ze de ruimte geeft, dan zijn ze poeslief en geven ze graag een beetje show.
Wat ons vieren betreft, zijn we overtuigd : ORKA klinkt in het Engels even goed als in het Nederlands !
we zijn ondertussen in Victoria aanbeland. Onze laatste stop op Vancouver Island.
Morgen pakken we de ferry richting vasteland om onze rondreis daar verder te zetten.
Ons bezoekje aan Victoria omvat 2 gedeeltes : een citytrip door de grootste stad op het eiland en een whale watchingvaart.
Gisteren maakten we al een mooie stadswandeling door een (voor een zondag) vrij drukke stad. Er bleek een internationale dragon boat race door te gaan in de haven. Vooral Amerikanen en Koreanen waren ruim vertegenwoordigd op deze regatta.
Wij namen dan maar van de gelegenheid gebruik om onze Afternoon High Tea in het poepchique Empress Hotel te gaan nemen. Een bijzonder aangenaam theekransje met een assortiment sandwiches, scones en desserts. Kathleen en ik namen de Empress thee van Her Royal Highness de Kweene (juist ja : Eliza2 is hier nog altijd staatshoofd), Justine en Céline namen een fruitige thee. Op een glas water na, kun je hier trouwens niks anders krijgen op Afternoon Tea (zeker geen koffie !!!). Kost een klein fortuintje, maar moet je gewoonweg doen als je hier bent. We hadden trouwens geluk om nog een plaatsje te vinden zonder reservatie, de Victoriaanse zaal zal stampvol !
Vandaag stond dan ook eindelijk onze whale watching rondvaart gepland. Nadat de tocht in Ucluelet in het water viel, hebben we onze troef ingezet op Victoria. En dit keer met meer geluk : geen panne, en we vonden een jong orkagezin met een baby, een vader, en enkele damesorka's tussen de eilanden van de San Juan de Fuca Strait (het kanaal tussen Vancouver Island en het vasteland).
Onze BC Luna, een snelle maar ook comfortabele Zodiac, bracht ons in een uurtje tijd tot bij het gezinnetje. We zijn in totaal toch goed 3,5u op het water geweest. En het was absoluut de moeite waard !!!! Getuige daarvan circa 800 foto's (met 3 camera's) van de orka's. Dit wordt dus nog druk sorteren ....
Morgen brengt een ferrytocht van anderhalf uur ons weer op het vasteland in Vancouver.
Aangezien we in onze planning een dag achterstand hebben (slecht weer, panne in Ucluelet), zullen we onze planning voor het vasteland ook even moeten herzien. Nog een werkje voor vanavond - het is hier ondertussen maandagavond 20u15 (thuis 05u15 dinsdagochtend).
Vanochtend vroeg onze neus buitengestoken : bewolkt maar droog. YES ! Stipt op tijd staan we aan het dok van de Dixie IV. Kapitein Brian (ex Coast Guard) wordt onze gids op een zoektocht naar allerhande wildlife, maar vooral toch wel de bultrugwalvissen en de orka's ! We zijn de haven nog niet uit, of Brian's arendsogen spotten een prachtige zeearend. We zetten onmiddellijk koers in die richting ... En enkele foto's later richten we de boeg naar open zee. We varen langs prachtige verlaten eilandjes, hopende dat we een beer zullen zien, maar die houden zich goed gedeisd. We geven een dot gas bij en stomen de Stille Oceaan op .... Maar dat stomen duurt niet lang. Amper 3 kwartier nadat we zijn uitgevaren, geeft Dixie's motor er de brui aan. Daar dobberen we dan, alleen en verlaten, behalve het klotsen van de golven tegen de boot blijft het oorverdovend stil. Er staat een strakke deining : we zijn met ons zevenen aan boord het speelballetje van Neptunus ! Redding is gelukkig op weg ! Na een dik halfuur neemt een zalmtrawler onze schuit op sleeptouw naar de haven. Einde wale watchingtocht. Een serieuze domper, want hier keken we echt naar uit.
Aangezien de geplande namiddagtochten al volboekt zijn (ervan uitgaande dat de motor hersteld zou zijn tegen de namiddag), opteren we ervoor om zoals gepland onze tocht richting Victoria voort te zetten. Daar vinden we immers ook wale watchingtochten.
we houden onderweg halt in Cathedral Grove, een cederbos dat deel uitmaakt van het regenwoud. Korte maar aangename wandeling tussen imposante knoerten van bomen. next stop : Coombs, een ongelooflijk kitscherig dorpje dat van heinde en verre bezocht wordt omwille van de Old Farmers Market : een schuur (met drug store) met grasdak, waar enkele geiten (op het dak dus) grazen en hun hok hebben. Het geklik van de fotocamera's overstemt zelfs het lawaai van de auto's !
Laatste stop van de dag is Chemainus, een klein toeristisch oord, bekend om zijn 44 muurschilderingen op allerhande gevels. Hier is er ondertussen geen wolkje meer aan de lucht, we pakken weer volle bak zonnevitamientjes op. Hier doen we ook de boeken toe voor vandaag. De reviews van het hotel dat we boekten zijn echter weer ferm overdreven. Gelukkig is het wel proper en netjes.
Morgen bollen we verder richting Victoria, als afsluiter van ons bezoek aan Vancouver Island. We hopen daar nog een wale watchingtoer te kunnen vastleggen. Daarna hoppen we terug met de ferry richting Vancouver en verkennen we het vasteland.
Na (opnieuw) een zalige nachtrust in alle rust en kalmte, wakker geworden in de gietende regen. En het is sindsdien niet gestopt. Het komt werkelijk met bakken uit de lucht. Onze geplande wandeling aan de rotskusten hebben we maar opgeborgen. We hebben nu ruim de tijd om te genieten van een rijk ontbijtbuffet op de restaurantboot waar we gisterenavond zijn gaan eten. De meiden profiteerden ervan om zoals echte 'locals' te ontbijten : bacon, eggs, hash browns, ...
Aangezien onze wandeling letterlijk in het water valt, rijden we door het REGENwoud van Pacific Rim NP naar het toeristische plaatsje Tofino aan de andere kant van het schiereiland ... om tot de vaststelling te komen dat er daar weinig of niks te zien is, zeker als het daarenboven ook nog aan het gieten is. Toch enkele leuke shopadresjes en tips gaan opdoen en dan linea recta terug richting Ucluelet.
Volgens de locale buienradar is er een zwaar regenfront over de volledige zuidgrens van Canada aan het trekken : over Calgary richting de oostkust (Quebec, Montreal). Voor morgen ziet het er alvast droog uit ... We kruisen onze vingers, want morgenochtend gaan we whale-watchen met een bootje.
Nu gaan we ons even 'drogen' bij een lekkere kop thee, koffie en iets warm & zoets voor de meiden : een hot white chocolate & raspberry mug.
We hebben vandaag trouwens een bezoekje gekregen van een zeehond in onze 'tuin'. Hij/zij komt nu en dan curieuzeneuzen in onze kleine baai ... we hopen écht morgen meer mooie beesten van dichtbij te zien !
Vandaag dus niet veel te melden, hopelijk morgen veel meer !
Na een goeie nachtrust (wat was het hier heeeeeerlijk stil) en een verdiend lekker ontbijtje van de warme bakker om de hoek (en Venti Caramel Macchiato, Venti Chai Earl Grey tea, strawberry smoothie en een vers geperst fruitsapje van Starbucks) hoppen we met de ferry naar Vancouver Island. Na een vaart van een kleine 2 uur ontschepen we in Nanaimo.
Van daaruit gaat het via zalige bochtige en groene wegen richting het Pacific Rim National Park, een beschut en beschermd gebied waar vooral bultruggen en orka's hun paargronden zoeken. We doorkruisen prachtige regenwouden (de enige regenwouden op het noordelijk halfrond trouwens) op weg naar onze stek voor vannacht : een rustige vakantiewoning met prachtig zicht op een kleine, pittoreske baai. Ideaal om efkens tot rust te komen en te genieten van ... tja .... vanalles hé !
Oh ja, we konden na wat zoekwerk een leuk restaurantschip in ons haventje vinden. We hebben lekker gegeten en bijzonder veel gelachen.
En voor de Belgische jeugd dit nog even : hier geraak je beneden de 19 jaar nog niet voorbij de drempel van een zaak waar sterkedrank geschonken wordt. Anglofiel land = bijzonder strikt hieromtrent !
Voilà, nu gezellig nog genieten van ons uitzicht en batterijtjes laden voor morgen ! De boottochten naar de paargronden van de orka's zitten morgen vol, dus moeten we ons programma enigszins aanpassen. De boottocht staat nu op onze agenda van zaterdag. En morgen ... tja, dat zien we morgen wel !
Het was vroeg opstaan vanochtend Kwestie van toch eventuele files te vermijden. En dat plan is wonderwel gelukt.
Dank zij de online check-in van British Airways, zaten we letterlijk in minder dan een kwartiertje in gezellige loungezetels te genieten van stomende koppen koffie, thee of warme choco.
Mooi op tijd vertrokken naar (en geland in) London Heathrow, idem dito voor de long haul naar Vancouver.
Maar die 11u vlucht + de 9u tijdsverschil zitten toch wel onder ons vel. Vanavond zullen we zonder twijfel vroeg crashen !
Nog een verrassing bij het ophalen van onze huurwagen : mooie upgrade gekregen naar een full option dikke SUV : pikzwart, veel chroom, enorme chromen velgen, alles (maar dan ook alles) werkt electrisch (ook de pedalen verstellen en de treeplanken uitklappen om in de wagen te klimmen (juist ja : klimmen). Ik weet nu wat het moet zijn om met een vrachtwagen te rijden
Ondertussen zijn we in Horseshoe Bay aangekomen, op een klein uurtje rijden buiten Vancouver : hier pakken we morgenochtend de ferry naar Vancouver Island. Dan gaat onze rondreis eigenlijk pas écht van start.
Nu eerst een goeie nachtrust pakken, slapen op een vliegtuig lukt toch niet meer zo goed .... En morgenochtend lonkt er aan de overkant van de straat een artisanaal warm bakkerijtje en een Starbucks !
Hi allen,
Het einde van onze rondreis is in zicht. We zijn aanbeland in downtown Vancouver.
Hi guys,
Na (opnieuw) een zalige nachtrust in alle rust en kalmte, wakker geworden in de gietende regen. En het is sindsdien niet gestopt. Het komt werkelijk met bakken uit de lucht. Onze geplande wandeling aan de rotskusten hebben we maar opgeborgen. We hebben nu ruim de tijd om te genieten van een rijk ontbijtbuffet op de restaurantboot waar we gisterenavond zijn gaan eten. De meiden profiteerden ervan om zoals echte 'locals' te ontbijten : bacon, eggs, hash browns, ...
Kwestie van toch eventuele files te vermijden. En dat plan is wonderwel gelukt.
