Alvast een dikke merci van ons vieren om ons te volgen tijdens onze avonturen. We hopen dat jullie ervan konden genieten (wij alvast met overvolle teugen !!!)
Goede nachtrust deze keer. Zeer lekker ontbijt (ik val in herhaling vrees ik).
Vandaag houden we het rustig : deze voormiddag bezoeken we het World of Birds & Wildlife in Hout Bay. En we spenderen er toch wat meer tijd dan verwacht, want er zitten er werkelijk honderden soorten en exemplaren. Vooral bij de monteurs was het lachen geblazen. Vooral bij de nieuwsgierige squirrel monkeys hadden we pret. Ze waren bijzonder geïnteresseerd in mijn camera en in het panorama bovenop Justine's hoofd (zie de foto's op picasa). Het kleine ventje naast ons was minder blij toe ze gingen lopen met zijn zakje chips...
Na dit leuke bezoek, trokken we weer naar de Waterfront in Kaapstad. We hadden nog wat zin in shoppen en terrasjes doen. We zogen bakken zonneschijn op op het terras van Den Anker : een Bolleke en een Kriek Lambiek ... Meer moet da niet zijn. Trouwens, Den Anker is de vaste standplaats van waar Karl Symons verslaggevingen opneemt. Dus de volgende keer dat je hem ziet op het nieuws denk maar aan Den Anker (met mooi zicht op zowel de Tafelberg, Signal Hill als Lion's Head). Een toffe djembe-band zorgde voor de gepaste, zwoele sfeer. Genieten met een hoofdletter.
Avondeten namen we terug in Hout Bay in de Pirate's Grill : een dikke steak voor Rik, een sappige BlackbeardChicken voor Kathleen en succulente Jack Sparrow Burgers voor de kids. En we maken dit voornemen : bij thuiskomst eten we een spaghetti bolognaise ! Dat zal even goed smaken !
Bij aankomst in de lodge, stond nog een leuke dankjewel van de uitbater te wachten : een flesje Baileys, een flesje cognac en enkele pralines. Een gepaste afsluiter van een schitterende en gedenkwaardige vakantie.
We hadden het vanavond nog over de hoogtepunten van onze reis : het olifantenpark, de hand-in-slurfwandeling met die indrukwekkende beesten, de 'encounter' met de cheeta's en de Bengaalse tijgercubs, de onbeschrijflijk mooie en impressionante panorama's en natuur ... En niet te vergeten de hartelijke ontvangst in de loges en de zeer vriendelijke locale bevolking.
Voor wie twijfelt, zoals wij dat deden : DOEN !! Er zijn vele prachtige reisbestemminge, maar Zuid-Afrika sluit je werkelijk in je hart !
Morgen is het valiezen pakken en retour naar het blijkbaar kille en natte België ? Bedankt om ons te volgen & tot binnenkort
Gisterenavond nog een leuke dineradresje gevonden : de Marine Warf aan de vissershaven van Hout Bay. Kathleen en ik namen met . plezier een verse kabeljauwachtige vis, met krielpatatjes. We werden daarenboven bediend door een toffe knul (in matrozenpakje) afkomstig uit Congo. Hij was echt blij dat hij nog eens een mondje Frans kon babbelen. Voor ons daarentegen was het even aanpassen na Engels en Afrikaans.
Gelukkig hadden we ook een beetje afleiding tijdens het wachten op het eten : een dronkelap maakte buiten ambras met een zeeleeuw. Mooi tafereel, de zeeleeuw wilde absoluut niet plooien en heeft volgens ons ook het pleit gewonnen !!
De nacht daarentegen viel minder mee : Rik heeft een serieuze Turista te pakken en dus niet te veel geslapen. Bovendien werden we midden in de nacht wakker geschud door de alarmsirene op ons domein. Had ik al verteld dat we ei zo na in een versterkte burcht logeren ? Je ziet daar niets van door de weelderige begroeiing, maar onze sleutelbos heeft naast 3 sleutels ook nog een aftandsbediening voor de poort en voor het nachtalarm.
Men vraagt ons ook om alle schuiframen op slot te houden : tegen indringers of tegen bavianen ... we weten het niet.
Vanochtend, na een pillekescoctail, kregen we een zeer uitgebreid ontbijt voorgeschoteld ! Met deze keer ook krokante pistoleetjes, een ruime voorraad kaas- en vleeswaren, kakelverse eitjes en fruitsla (met banaantjes uit eigen tuin), ... in normale omstandigheden bijzonder lekker.
We trokken vandaag naar Kaapstad, de moederstad van ZA. Onze eerste halte : de V&A Waterfront, het toeristische hart van de stad, met een beetje goede wil vergelijkbaar met Pier 39 en Fisherman's Warf in San Francisco .... maar dan groter en minder kitscherig.
Onze dames vonden heel wat crafts-winkeltjes. Zowel Justine als Céline waren gebeten om een Zuidafrikaanse kralenstrengel in hun haar te laten weven. So much to see & so much to buy in so little time !
Alvorens we panoramabeelden gaan zoeken, slurpen we nog aan een bijzonder lekkere viervruchtenmilkshake bij Haagen-Dasz.
We trekken via Kloof Road naar het basisstation van de kabelbaan naar de Tafelberg. Aangezien het 's ochtends nogal betrokken was, en de zon pas in de namiddag haar stralen ten volle blootgaf, was het serieus schuiven voor een ritje naar boven. Wachttijd was meer dan 1 uur en dat was ons toch teveel van het goede. Morgen misschien meer geluk.
We nemen de nodige beelden en rijden liever naar Signal Hill, naast Lion's Head de derde heuveltop die boven Kaapstad uittorent. Daar is het veel rustiger en schieten we toch nog mooie beelden.
In de late namiddag zakken we terug naar de lodge af voor een rustig vieruurtje. We bekijken nog even wat en waar we vanavond eten. Morgen gaan we weer richting Kaapstad voor onze laatste volle dag in ZA ! Dit ging veel te snel voorbij.
We hebben wel al beslist dat we zeker voor een langere periode naar Kaapstad terugkeren. Er is hier nog bijzonder veel te zien en te doen.
Zonet aangekomen in Hout Bay, een rresidentiële buitenwijk van Kaapstad. Onze lodge, Dreamhouse, ligt tegen een berghelling, een paar honderd meter boven het stadje, met een prachtig uitzicht op de baai. Ook vanuit ons bad hebben dat prachtige zicht ...
Vanochtend verlieten we Stellenbosch bij een waterzonnetje. Gelukkig trok de lucht vrij snel open. Aangezien het maar goed een uur rijden is naar Kaapstad, opteerden we ervoor om van eerste keer het Kaapse schiereiland te verkennen. Via de kleine baantjes (met schitterende panorama's) reden we naar het Kaap Goede Hoop Natuurpark. De fauna en flora is gedurende onze reis al veel veranderd, maar ook deze streek ontgoochelt ons niet ! Alhoewel we de laatste 2 weken talloze borden "don't feed the baboons" tegenkwamen, hebben we er eigenlijk maar 2 gezien, en dan nog in de vlucht.
Eerste stop : Cape Point, het meest zuidelijke punt op het schiereiland met de levensbelangrijke lighthouse. We opteren ervoor om de steile klim aan te pakken. Rik had zich duidelijk overschat (kan weer niet rap genoeg boven zijn) dat goed halfweg zijn batterijtjes plat aren. Kathleen en Céline trekken verder omhoog en zorgen voor de nodige beelden.
Daarna bollen we verder naar de eigelijke Kaap De Goede Hoop. Het is hier bijzonder druk, hoewel paasmaandag geen officiële feestdag is (goede vrijdag daarentegen wel). Kathleen is duidelijk in een klimstemming, want al gauw rabbelt ze samen met Justine de rotsen op. Ook hier draaien de camera's overuren.
Via de kleine baantjes en de imposante kliffen op de westkust van schiereiland, trekken we naar onze logies op Hout Bay. We gaan hier zonder twijfel nog ferme genieten van onze laatste paar dagen in ZA !
Het weer is ondertussen weer lekker zonnig. Nog niet zo warm als voorheen, maar dat zou vanaf morgen weer verbeteren. Het ziet ernaar uit dat het regentonnen volledig is voorbijgetrokken. Oef ... Fotootjes volgen op picasaweb.
We hadden het al gevreesd : de weersverwachting voor vandaag en morgen zijn somber : vandaag 60% kans op zware regenval, morgen 40% op 'gewone' regenval.
Toch gaan we ervoor : met onze K-ways in handbereik, laten we onze auto voorrijden (deze lodge biedt 'valet parking', lekker decadente luxe) en stomen we via de kaapse wijnroute naar Paarl. We passeren talloze wijndomeinen, de ene al luxueuzer dan de andere. Maar ons doel ligt verder : het Afrikaanse Taalmonument in Paarl : een impressionant monument (een betonnen 'naald' op een heuveltop) dat extra wordt benadrukt door de sombere onweershemel. Tussen de vlagen door, kuieren we met ontzag op dit domein rond.
We hebben al een mooi zicht op de voor Paarl typisch bekende 3 stenen, ttz 3 zilverkleurige, blinkende rotspartijen waaraan dit stadje zijn naam dankt (in de zon blinken ze als parels ... weinig zon echter : dus weinig parels). We zakken dan ook graag eens af naar het stadje zelf, waar weinig activiteit is. Blijkbaar zoeken de toeristen deze regio niet op op een regenachtige zondag (en bovendien paaszondag).
Dan maar onze neuzen gericht naar Franshoek, waar we het Hugenotenmonument willen zien (en waar de boekskes vooral shopping dicteren).
De sluizen gaan echter weel volle bak open, en ons bezoek aan Franshoek is er eentje van tussen de druppels en vlagen door lopen.
Wat een verschil met Paarl : het is er precies Blankenberge op 21 juli !
We krijgen al snel kou van de kletsbuien, en zoeken heil in een crêpehuisje : lekkere verse home-made chocolademelk (gewone én witte !) en daarna een ovenverse ciabatta met vanalles van cruditeiten .... we krijgen al snel weer warm van binnen.
Morgen maken we onze laatste 'grote' verplaatsing naar de 'moederstad', Kaapstad, de bron van de ontwikkeling van Zuid-Afrika.
Het weer ziet er nog niet al té best uit, maar de verwachtingen vanaf dinsdag zijn dan weer veel beter : we hebben immers nog heel wat in de Kaapstreek te zien, en met wat zon is dat toch flink wat aangenamer !
Ik laad geregeld wat foto's bij op onze site www.picasaweb.google.com/rikajuce. Spring daar gerust eens binnen voor een update.
Groetjes van ons vieren. We hebben hier werkelijk een fantastische reisbestemming gevonden en genieten met bàkken !
Vanochtend wakker geworden bij een DRASH NATIONALE !
De locale bewoners zijn opgetogen : er is immers al 18 maanden een watertekort in Hermanus en omstreken. Volgens onze lady of the house heeft dit veel te maken met de enorme bevolkingstoename in Hermanus. Zo'n 15 jaar geleden woonden hier 20.000 mensen, vandaag ruim 46.000 ! En dit zonder aanpassing van het waterbekken. Daardoor rest vandaag nog 22% beschikbaar drinkwater voor Hermanus. En dat betekent restricties allerhande (auto's wassen, tuin sproeien, ... allemaal verboden). Nu valt er volgens de weerbericht gemiddeld een 45 liter water per m2.
We besluiten om toch de scenic whale route langs de kust te nemen richting Stellenbosch. We krijgen de tip om in Stoney Point naar de pinguinkolonie te gaan kijken in plaats van de veel bekendere kolonie bij Boulder's. Vooral omdat deze nieuwe kolonie niet alleen minder toeristisch is, maar ook rijker in aantallen door de voldoende beschikbare voeding.
En het blijkt een goeie tip : we genieten, ondanks de regen, van een leuke tijd bij deze toch wel vreemde dieren.
We trekken verder langs deze prachtige rotskust, langs een benauwelijk smal baantje (met de linkerkant = passagierskant wreed dicht bij de enorme kliffen). Aangezien de voorraad vangrails blijkbaar op is, is het uitzicht aan de linkerzijde even benauwelijk als het baantje.
Met de ruitenwissers op vollen bak, rijden we maar door naar Stellenbosch, een authentiek stadje in het kader van een rijke wijncultuur.
Als de zon toch even tussen de wolken komt loeren, trekken we toch het stadje in : veel crafts en andere shoppekes ... paradijs voor onze dames. We gaan hier nog geld verdoen, dat voel ik al ! Een nieuwe hoosbui stuwt ons terug naar ons rustieke hotel, met prachtige kamers trouwens !
Dat er hier lekkere wijn bij het eten wordt geschonken (en gedronken) hoef ik jullie alvast niet te vertellen, zeker !
Hopelijk klaart het morgen wat uit voor een bezoekje aan de Kaapse Wijnstreek.
O ja : we kregen toch al foto's online, maar niet via de blog. Surf naar www.picasaweb.google.com/rikajuce en klik op 'mijn foto's. Je vindt er per locatie een mapje met wat extra beeldmateriaal. Enjoy !
Alvorens we onze neus opnieuw richting zeegat richten, krijgen van onze Hollandse gastvrouw een prachtig ontbijt voorgeschoteld : een schilderijtje van een bord, met een variatie van fruit, vlees- en kaassoorten (en voor onze mamsels : een eitje), verschillende toastsoorten, warme donkerbruine boterhammen, warme blueberry muffins, warme scones .... jongens, wat kan dat smaken.Ik vrees dat de weegschaal de eerste dagen na thuiskomst niet zal bovengehaald worden.
De lucht is dreigend bewolkt, maar de temperatuur zit goed : van pas weer om een 200km in de auto te zitten, want we sturen richting Cape Agulhas, het meest zuidelijke punt van het Afrikaanse continent, en de officiële grens tussen de Indische en de Atlantische Oceaan. We rijden door een zeer afwisselend landschap, dat meer en meer wijst op landbouwactiviteit (schapenfarms, struisvogelfarms, koetjes en kalfjes), nu en dan onderbroken door een toeristisch dorpje van net 1 straat groot/breed.
We hebben geluk op de Cape : we zijn vroeg aangekomen, er is nog niet veel volk te bespeuren : het is er wel zeeeeeeer winderig. Onze monovolume moeten vechten tegen de zijwind. Wat doet het deugd met de voeten in de branding te lopen ! Dat het hier toch zeer toeristisch is, merk je aan de talrijke villa's van welgestelde tweedeverblijvers, de duurdere auto's op de opritten, de grote menigte auto's die richting Cape rijden als wij alweer onderweg zijn naar onze bestemming, en .... de flitscontroles : deze keer niet in de struiken, maar in een strandstoel onder een donkere parasol (zwart manneke, blauw petje, witte colgatesmile, en speedgun in de aanslag).
In de namiddag rijden we Hermanus binnen : in het paarseizoen van de walvissen (nu niet dus) komen die giganten tot vlak bij de kust hun kunstjes vertonen. We wisten echter dat dit niet voor ons ging zijn; we genieten wel van de prachtige stranden, de fenomenale branding (zoals Justine kon ervaren toen ze toch nog een fotootje van het opzwepende water wou nemen en iets té dicht naderde .... gelukkig maar een kleine douche).
Morgen trekken we verder naar de Kaapse wijnstreek, en logeren we 2 dagen in Stellenbosch. Onderweg stoppen we zeker even bij Almenkerk Estate, waar we graag even gaan praten met Oostduinkerkenaar Joris, die er ondertussen al meer dan 5 jaar actief is in de wijnbouw.Liefhebbers, wend u tot De Mikke, die deze lekkere wijnen als huiswijn serveert.
Vandaag trekken we verder naar Swellendam via de prachtige Trabouwpas. Schitterende panorama's, prachtige baantje (motoliefhebbers, hier kun je je hartje ophalen, niet-te-doen).
Vandaag ook onze eerste flitscontrole tegengekomen : nadat tegenliggers ons met lichtsignalen verwittigden, zagen we even later IN het manshoge struikgewas langs de weg een zwart kopje met blauw petje aan (gelukkig hebben die gasten allemaal een mooie colgatesmile) met speedgun in de hand. Schitterend zicht, spijtig genoeg niet te doen om op foto vast te leggen, maar geloof ons vrij : je komt de eerste minuten niet meer bij van het lachen (tenminste, als je de verkeersregels respecteert ... anders zal je snel groen lachen).
In Swellendam werden we alvast warm onthaald door een Nederlands koppel dat daar de Country Lodge uitbaat. Het was een warme dag en een vermoeiende dag in de auto, dus lassen we graag een namiddagje zwembadbakken in.
's Avonds gingen we right next door eten in The Old Mill, uitgebaat door een Vlaamse dame (die er spijtig genoeg die avond niet was). Alhoewel er stoverij met frieten op de menukaart stond, hebben we ons toch niet laten verleiden. De kids hadden immers eens zin in spaghetti bolognaise (en eerlijk is eerlijk : ze was verdomd lekker). Kathleen hield het bij een sappig kippefileetje en ik kon het weeral niet laten de locale keuken te proberen : een trio van wild (struis, kudu en springbok). Man, man, man, .... lekker dat dat was, en dat schuimig pintje bracht de smaakpapillen nog meer tot leven.
's Avonds laat werden we dan getrakteerd op een knetterend berg-onweer. Voor de locale bevolking zijn enkele extra druppels zeer welkom na een verschroeiend zomerseizoen.
Sorry voor het ontbrekend beeldmateriaal : de internetverbindingen zijn onstabiel, en bij het uploaden van de foto's gaat er vaak iets mis.
Vandaag was een dag om werkelijk nooit te vergeten !!!
Na weeral een lekker ontbijt (de kids kozen voor Suidafrikaans, wij voor continentaal), reden we naar de Safari Ostridge Showfarm in Oudtshoorn. Deze struisvogelfarm huisvest zo'n 2.500 van deze dieren (zowel de Afrikaanse als Zimbabwese en witte struizen, en ook een aantal emoes).
Naast het educatieve luik, hebben Justine en Céline elk ervan geprofiteerd om even met een struis te rijden .... schitterend gewoonweg. Het is écht geen kwestie van er even op te gaan zitten en juuuu. Je moet je aan de vleugels vasthouden (neen niet aan de nek, daar heb je gewoonweg geen grip aan), je voeten over de borst kruisen, de vleugels goed vastpakken (het dier plooit zijn vleugels immers over je benen) en dan .... achteruitleunen en vooral goed vasthouden !! Prachtige beelden, dat garanderen we.
Afsluiter van de toer was een race tussen 2 snelle struisen : Judy en ... Sebastiaan Vettel : natuurlijk had Judy geen kans tegen Seb : welcome to my world ... the world op Red Bull
Van daaruit gingen we langs in de Cango Wildlife Ranch. Dit is een educatief en ontspannend themapark, gekoppeld aan een overheidskweekprogramma van bedreigde dierensoorten, zoals Cheetahs, luipaarden, Bengaalse tijgers ....
Onze gidse Ronnie nam ons mee langs de verschillende dierensoorten in het park : leuk was vooral dat de rondleiding via een boardwalk boven de dieren gebeurde. Zo zitten de dieren niet achter tralies en worden ze niet door bezoekers gestoord.
We zagen nijlkrokodillen,
We hadden dan de kans om bij de dieren te geraken. Dat moet je geen twee keer vragen : Céline en ik gingen stoeien met de cubs van de Bengaalse tijgers, Kathleen en Justine zochten interactie met volwassen cheetahs. Dankzij de ervaren begeleiders was dit een moment om nooit te vergeten. We hebben gelukkig een hoop foto's als souvenir ! België was voor een van de verzorgers trouwens geen onbekend terrein, omdat er een uitwisseling van cheetahs is geweest met Planckendael. Zelfs de Olmense Zoo is hier bekend !!!
Vannacht een onrustige nacht gehad : gisteren heeft Kathleen bij terugkomst aan de lodge na het diner waarschijnlijk een inbreker betrapt. Ze zag in het licht van onze koplampen iemand op ons terras door de ruit loeren. Tegen dat we uitgestapt waren, was de vogel (gelukkig) al gaan vliegen.
Voor de zekerheid hebben we de hele nacht enkele lichten laten branden ... you never know.
Nu we het toch over veiligheid hebben : we merken toch dat vele lodges omgeven zijn door hoge muren met prikkeldraad. Op dit ene feit na hebben we nog niets van onveiligheid gevoeld, maar je blijft toch maar beter altijd op je hoede.
Het zou echter te sterk zijn om van onveiligheid te spreken, als de inheemse bevolking zo vriendelijk, charmant en open in de omgang is als tijdens ons verblijf. Iemand vertelde me voor ons vertrek dat Zuid-Afrika een speciale plaats inneemt in je hart ... we beginnen die stelling van langs om meer te begrijpen !
Back to business :
Vandaag verlaten we Knysna en de oceaankust en trekken landinwaarts naar Oudtshoorn, land van de struisvogel.
En het valt al snel op : we passeren de ene na de andere Ostridge Farm. Dit is trouwens ook een hoppestreek! Waarom krijgen we nu toch zo'n zin in struisvogelsteak met een frisse schuimige pint ???
Rond de middag komen we aan in Oudtshoorn, midden in de festiviteiten van het jaarlijkse Kunstenfestival. De hele binnenstad is verkeersvrij, en alle beschikbare pleintjes en parkjes staan vol met tentjes. Dit lokt dus verdorie veel volk !! Van al die drukte is zelfs onze GPS madam onder de indruk. Ze stuurt ons via een godvergeten rotsweggetje naar onze bestemming ... 't is te zeggen : grosso modo in de richting van onze bestemming. Onderweg raakt zij (en wij) het spoor bijster (onze plaats van overnachting heeft immers geen eigen postadres ... dat belooft). We weten enkel dat we de weg naar de Cangogrotten moeten nemen om bij de lodge te passeren. Dus bollen we maar richting Cangogrotten ... die we bereiken zonder onze lodge te zijn gepasseerd. Daarom lunchen we maar meteen aan de grotten, lekker in het zonnetje.
We keren nu op onze stappen terug richting Oudtshoorn (via de juiste weg deze keer) en vinden al gauw onze lodge, de Thorntree. Wat een prachtlocatie, een paradijselijke tuin in the middle of nowhere. De lodge bestaat uit verschillende gebouwtjes (waarvan wij er al eentje voor onze rekening nemen) met gemillimeterd gras, fonteintjes, paadjes, en enkele zoutwaterzwembaden. We opteren ervoor om een rustnamiddag in te plannen, want onze dames hebben bruinen als prioriteit gesteld. We genieten van de rust in de tuinen, de kabbelende fonteintjes en het fenomenale uitzicht om de omliggende bergen. Het weer is op en top zomers. We zitten ondertussen al vrij hoog in de bergen, dus geen zeebriesje hier, de temperatuur klimt nu dik boven de 30°. Zààààààààààlig. Veel zonnevitamientjes ! Onze batterijtjes geraken vlot weer geladen.
Ik hoor net dat er vanavond alvast struisvogel op het menu staat, dus dat wordt smullen !
Morgen blijven we in de streek, en plannen we een uitstap naar een struisvogelfarm/natuurpark in de omgeving.
Wordt dus vervolgd !
(we hebben nogal wat technische problemen met het opladen van de foto's : ik werk aan een alternatieve oplossing : blijf ons volgen, update volgt zo spoedig mogelijk)
Opnieuw genoten van een goeie nachtrust. We nemen ons ontbijt in restaurant Boogie's op de Club. Geen Engelse toestanden deze keer, maar lekkere toast, verse frisse fruitsla, oma's marmelade en heerlijke fruityoghurt.
Programma vandaag : uitstap naar The Heads (de kliffen die de poort van de lagune vormen waarin Knysna ligt). Het weer zit ook vandaag goed mee, want de temperatuur flirt met de 30 graden. Een fris windje bedriegt de gevoelstemperatuur, met gevaar voor een kreeftenkleurtje! Onze factor 50 doet haar werk perfect. Het zicht vanop de Heads is adembenemend, zowel richting lagune als richting oceaan. Hier zouden we wel een buitenverblijven willen !
Vanuit de Heads rijden we eindje terug richting Plettenberg Bay voor een bezoek aan de Elephant Sanctuary, een overheidsproject ter bescherming van de Afrikaanse olifant. We maken er kennis met Marulla, ons olifantenvriendinneke van 17 jaar voor vandaag. We gaan allevier met haar op stap, hand-in-slurf. Een ongelooflijke ervaring die ons veel respect doet opbrengen voor dit indrukwekkend intelligente dier. We gaan dit niet gauw vergeten !!
Op de terugweg van het Sanctuary, genieten we van een natje en droogje aan een Crafts Market met artisanale weefgetouwen en nogal wat Pottery ! Hoeft het nog verteld dat dat droogje ook hier bestaat uit home made crumble pie ? Even verderop zien we een Wolf Sanctuary. We houden graag nog even halt bij dit 'privé-initiatief ter bescherming van deze bedreigde dierensoort. Eigenlijk is de wolf niet eigen aan deze streken, maar de weinige exemplaren die hier verzeild geraakten, werden door de mens vakkundig geëlimineerd om schade aan vee te beperken. Indrukwekkende beesten !
Morgen verhuizen we richting Oudtshoorn, het Mekka van de struisvogel ...
Ondanks onze basic voorzieningen hebben we toch een goeie nachtrust gehad : weeral stil, donker ... en gewekt worden door de vogeltjes (en andere, vreemde geluiden producerende 'critters').
Bij een gezonde nachtrust hoort een gezond ontbijt natuurlijk ! De kids genieten van een echt Engels ontbijt (geen verdere uitleg nodig zeker ?), Kathleen en ik houden het bij flapjacks (kleine dikke pancakes met een heerlijke siroop).
Vandaag starten we met de eigenlijke Tuinroute ; we bollen van Addo terug naar Port Elizabeth en dan door naar Knysna (spreek uit : naaisna). Een tocht van een kleine 300km, dus lassen we toch enkele stops in.
Eerste stop : Storm's River infocentrum; naast uiteraard heel wat info, vinden we daar een zalig terrasje (de lucht kleurt vandaag prachtig hemelsblauw en de temperatuur gaat gezwind naar de 25°; heel wat beter dan gisteren). De Big Momma in de keuken tovert heerlijke homemade chocolate pie en lemon-custard pie tevoorschijn. Mijn koffie komt zelfs in een mini-percolatortje : de beste koffie in ZA totnogtoe ! Kathleen geniet ook van haar English tea .... tenminste : zolang die thee heet is (van zodra ze afkoelt, wordt het kattepis).
Volgende halte : de brug over de Storm's rivier : 100m lang, 300m hoog en een prachtuitzicht over de Storm's kloof. Iets verder vinden we dan Hoge Boom. Via een lommerrijke boswandeling over een houten boardwalk komen we bij een sequoia-achtige hoge boom van meer dan 1000 jaar oud. Leuke uitstap !
Een kwartiertje later rijden we Tsitsikamma National Park binnen. We zakken nu af naar de monding van de Storm's rivier (Storm's River Mouth). De rotsachtige kust is indrukwekkend, de golven beuken spectaculair op de kust in. Via w-weeral- een boardwalk belanden we bij de monding van de rivier in de Indische oceaan. 3 hangbruggen loodsen ons over het water en terug naar ons startpunt. Dit is -weeral- een aanrader van jewelste : de tocht neemt je wel over een kleine 1.000 trappen, maar de Mouth is gewoonweg adembenemend mooi !
Een uurtje later bereiken we dan onze bestemming Knysna. We logeren er in een prachtige blokhut in de Knysna River Club. Aangezien het restaurant op zondag gesloten is, trekken we naar de Waterfront. We vinden in de lagune een haventje met tal van restaurantjes en winkeltjes. Weeral zaaaaalig gegeten (en weeral een fles halfzoete witte gekraakt) met zicht op de lagune by night. Ondertussen zorgde een vriendelijke manneke voor onze auto (tegen een billijke vergoeding natuurlijk).
Een reis naar Zuid-Afrika zonder beestjes ???? Dat kan toch niet !
Daarom lassen we een extra uitstap naar het Addo Elephant Park in (op een uurtje rijden van Port Elizabeth).
We logeren er in een blokhut ... zéééééér basic (geen TV, geen internet, ...) maar wel proper en voorzien van heel goeie bedden.
Spijtig genoeg valt het weer vandaag ferm tegen. Zwaar bewolkt, nu en dan een flinke stortbui. Hopelijk blijven de beesten rondkuieren in het park.
De onheilspellende onweerswolken zorgden wel voor prachtig beeldmateriaal.
En we hebben geluk : we kunnen toch enkele exemplaren van de Big Five spotten : vooral de olifanten zijn toch indrukwekkend.
En op haar eigen manier is de dung beetle ook wel indrukwekkend : wij kennen dit beestje als de mestkever (is écht wel een van de Big Five in deze streek) die haar eitjes in een olifantendrol legt en dan de drol-bol voortduwt : oppassen op de weg, want ze zijn een beschermde diersoort en je mag ze niet overrijden ....
Voor de rest vonden we zebra's, struisvogels, allerhande vogels, en zelfs een vrij geïrriteerd baby-olifantje dat onze auto wilden 'chargeren'. Wij hebben niet gewacht op de mama en maakten ons graag uit de voeten !
Ondanks het tegenvallende weer, was Addo zeker de omweg waard !
Ondertussen went het stillekesaan ook om links te rijden. De kruispunten, ronde punten en maneuvers allerhande beginnen logisch aan te voelen. Ben benieuwd als we ons weer gaan moeten aanpassen als we in Brussel landen ...
Morgen trekken we weer westwaarts en vatten we de eigenlijke Tuinroute aan. We zijn alvast benieuwd.
Hopelijk volgen jullie ons verder op onze tocht door dit toch wel fantastische land.
... in Port Elizabeth na een vluchttijd van 13,5 uur vanuit Brussel over London en Johannesburg.
Leuke aankomst in PE : nog eens uitstappen met de trap aan het vliegtuig. Bagage in onze handen binnen het kwartier en in 5 minuutjes uit het luchthavengebouw geraakt !
Links rijden met het stuur rechts vraagt dan weer een beetje extra inspanning ! Dat de ruitenwissers en richtingaanwijzers ook mee verhuisd zijn, is nog het lastigst van al ! Hilarisch als je richting probeert aan te geven met je ruitenwissers !
We genieten nu van een lekker theetje met crumblekoekjes aan het zwembad in de prachtige tuinen van onze lodge. Wat een sympathieke ontvangst van de lady of the house kregen we hier ! De kamer is subliem, rustig, ... we gaan hier kunnen genieten van een zaaaaalige nachtrust !
Morgen trekken we naar het Addo Elephant Sanctuary. onze mamsels kijken er al naar uit ; "die dogtertjies bly aan die giggel", zo content zijn ze.
Hopelyk gaan die hoenders het morge nie aan de kekkel nie ...
Gisterenavond nog een leuke dineradresje gevonden : de Marine Warf aan de vissershaven van Hout Bay. Kathleen en ik namen met . plezier een verse kabeljauwachtige vis, met krielpatatjes. We werden daarenboven bediend door een toffe knul (in matrozenpakje) afkomstig uit Congo. Hij was echt blij dat hij nog eens een mondje Frans kon babbelen. Voor ons daarentegen was het even aanpassen na Engels en Afrikaans.
Zonet aangekomen in Hout Bay, een rresidentiële buitenwijk van Kaapstad. Onze lodge, Dreamhouse, ligt tegen een berghelling, een paar honderd meter boven het stadje, met een prachtig uitzicht op de baai. Ook vanuit ons bad hebben dat prachtige zicht ...
Alvorens we onze neus opnieuw richting zeegat richten, krijgen van onze Hollandse gastvrouw een prachtig ontbijt voorgeschoteld : een schilderijtje van een bord, met een variatie van fruit, vlees- en kaassoorten (en voor onze mamsels : een eitje), verschillende toastsoorten, warme donkerbruine boterhammen, warme blueberry muffins, warme scones .... jongens, wat kan dat smaken.Ik vrees dat de weegschaal de eerste dagen na thuiskomst niet zal bovengehaald worden.
Ondanks onze basic voorzieningen hebben we toch een goeie nachtrust gehad : weeral stil, donker ... en gewekt worden door de vogeltjes (en andere, vreemde geluiden producerende 'critters').
't Is nog geen Paasvakantie, hé.
