Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Rìghinn.
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is student maatschappelijke veiligheid.
Ik ben geboren op 06/11/1989 en ben nu dus 35 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Concerten, gitaarspelen, tekenen, schilderen, ontwerpen, mode.
Suikerspinnen droomlandschappen
de emotionele chaos van een Ana-addict
03-11-2008
De meeste mensen die me voor het eerst ontmoeten, zijn niet al te enthousiast over mijn sociale capaciteiten. Iedereen bestempelt me wel als vriendelijk en in de beste gevallen word ik zelfs sympathiek genoemd. Toch staat niemand onmiddelijk te springen om veel tijd met me door te brengen. Die enkelingen die me toch volledig als vriendin bestempelen, zijn vaak al evenveel door de maatschappij uitgespuwd als ik. Ook moeten er geen eeuwigheden voorbijgaan voordat ze opmerken hoeveel vreemde trekjes ik wel niet heb. Al meer dan eens werd ik al lachend het klevertje 'zot' opgeplakt. Mijn mond lacht dan vrolijk mee, maar mijn ogen vertellen een ander verhaal. Wat bedoelen ze met die korte term die al te vlug over hun tongen rolt? Je zou het kunnen opvatten als een soort compliment voor je gedrag. Je brengt mensen aan het lachen door gekke dingen te doen of zeggen die je niet serieus meent. Maar meestal ben ik wel serieus en sta ik volledig achter wat ik gezegd heb. Misschien maakt dat me wel anders dan een doorsnee grappenmaker. Het duwt me over het randje van het veilige hen, in het gevaarlijk gebied van de verwarde geesten. Getuige daarvan is mijn recente opname in een psychiatrische instelling; als dat geen bevestiging genoeg is... Mijn zotheid is van het soort dat verontrustend kan zijn een blijkbaar kunnen mensen dat vanaf het eerste moment van me aflezen. Onbewust vermijden ze mijn gezelschap om niet geconfronteerd te worden met wat mijn gedachten beheerst.
Komt daar nog bij dat ik een vreselijke narcist kan zijn. Dat doet mijn sociale integratie ook geen deugd. Het is niet altijd zo, meestal kruip ik zowat in de grond in gezelschap, maar geregeld betrap ik mezelf op superioriteitsgevoelens tegenover mijn gesprekspartner. Gedreven door een onstilbare honger naar kennis slorp ik als een spons weetjes op. Ik geniet er echt van zoveel te weten en van alles te kunnen meespreken. Ik geniet ervan méér te weten en een ander onder de tafel te spreken. Ik veracht de onwtenden, voel ergens met ze mee. Hoe ben ik ooit zo hautain kunnen worden? Hoe ben ik alles wat anderen doen banaal gaan vinden en bijgevolg de moeite niet waard? Alles interesseert me en tegelijk vind ik niks boeiend genoeg om lang mee bezig te zijn. Tijdsverspilling, quoi. Mijn zelfhaat groeit alweer als ik dit toegeef aan mezelf. Als ik eerlijk ben over mezelf, blijft er een lelijk gedrocht over.
Nooit en nooit meer. Elektrisch geladen woorden in een zinderende lucht. Het geluid golft geladen naar een gespannen pupil. Een rivier vormt zich een verlaat de bedding. Een stroompje doet een wang glinsteren met een slakkenspoor. Een rode, stervormige traan onstnapt ondanks pogingen om hem met de tralies van mijn wimpers tegen te houden. Bloedrood glijdt de ster van zijn plaats aan het firnament. Een vallende ster. Doe een wens.
Maak van nooit en nooit meer ooit en ooit weer. Een vinger reikt aarzelend naar de traan, plukt hem van de zachte wang. Hij is niet nat en zacht. Het is een rode kristal, ijskoud en scherp. De ster wordt een vlek en verdwijnt langzaam. Hij sijpel weg tussen de kronkels van een vingerafdruk, er een nieuwe bedding vindend.
Wat betekent dat, een verdwenen ster? Uitgedoofd, weggesijpeld, verkild als een koud hart? Ooit en ooit weer wordt een ijzige nimmermeer.
De vraag werd uit het niets gesteld, alsof het een banale opmerking was over het weer. Het eerst wat in met opkwam, was het standaardantwoord van de meeste mensen: gelukkig zijn. Natuurlijk was dat antwoord weer niet goed genoeg en ik hoorde al een afkeurend 'tsss' tussen zijn tanden door sijpelen. Hij maakte me duidelijk dat iedereen dat doel had in zijn leven, maar dat iedereen het op zijn eigen manier moet zien te bereiken. Voor de ene is dat via geld, voor de andere via geslaagd zijn in je leven. Zo zijn er duizenden dingen die je kan opnoemen, maar hij wilde er geen duizenden horen. Hij verlangde één antwoord: dat van mij. Lang moest ik er niet over nadenken, maar ik wist niet hoe het te verwoorden zonder dat het klef ging klinken. De chaos in mijn hoofd ordende zich langzaam terwijl hij me afwachtend in de ogen bleef kijken, vastbesloten een eerlijk antwoord uit me te persen. Uiteindelijk vatte ik het samen in één woord: liefde. Shit, nu klinkt het toch klef. Maar ik bedoel niet de jeugdige kinderliefde, en ook niet alleen de liefde tussen partners, maar echt alle mogelijk facetten van deze emotie. Uiteraard de oprecht diepe band tussen twee mensen die hen onverbiddelijk met elkaar verbindt. Maar ook de liefde voor het leven, tussen vrienden, voor de schoonheid van de dingen. Niet van plan me te sparen voeg hij me wat liefde voor mij is. Wat is de lading van dat abstract begrip? Is het enkel maar een manier om je minder alleen te voelen, om de kwellende eenzaamheid uit je gedachten te bannen? Is het een excuus om niet hier en nu uit het leven te willen verdwijnen? Zoeken we express dingen die we als mooi en oprecht en zinvol etiketteren om de rauwe waarheid niet onder ogen te zien? Als dat waar is, als liefde niet meer is dan een leugen, dan is het er wel één met een belangrijk doel. Het is een leugen die ons verbint, die het de moeite waard maakt. Is het dan niet de moeite ons eraan vast te houden? Want als een leugen mooier is dan de waarheid, hoeven we die waarheid toch niet per sé onder ogen te zien? Van een leugentje om bestwil gesproken... Liefde is voor mij toch meer dan een drogreden om me intens gelukkig te voelen. Iets dat evenveel pijn kan veroorzaken als geluk moet toch meer zijn dan een illusie van verbondenheid.
Hij was er maar weer eens in geslaagd mijn gedachten in een warboel te veranderen. Jammer genoeg zijn het die momenten die hij uitkiest om te peilen naar mijn gevoelswereld, terwijl ik zelf geen orde zie. Opnieuw krijg ik de zoveelste afkeuring als ik hem opbiecht dat ik het niet weet. Hij begrijp me meestal niet op die momenten. Ik kan het hem niet kwalijk nemen want ik begrijp mezelf ook niet eens. Een nieuwe dag val vragen en zonder antwoorden breekt aan.
Ik wist dat het een droom was, ik had hem al eerder gehad. Een zweverig gevoel vulde mijn maag en de beelden om me heen werden zo helder als de werkelijkheid. Een beetje verslagen keek ik om me heen. Er was niets veranderd. Sneeuwwitte muren aan al mijn zijden liepen over in hoge torens die tot ver in de hemel rezen; slanke torens van geslepen glas. Glas, zo zuiver als diamant. Onder me kolkte de zee hevig zonder geluid en groene planten groeiden over de muren van de kasteeltuin.
Ze stond op een eiland, ver van mijn wereld, ver van mijn bed, op de rotsige bergen aan de westkust. Het verbaasde me hoeveel ik over haar wist. Voorzichtig keek ik rond. Links van me hoge ramen met uitzicht op de verre diepte van de oceaan. Grote golven sloegen er tegen de rotsen. Aan mijn rechterkant een witte kamer, groot en leeg. De muren gevuld met vreemde geschriften in spiegelbeeld. En langs de wanden hoge kandelaars met flakkerende kaarsen. Daar stond ik dan, in een witte zijden jurk. De sleep viel sierlijk over mijn blote voeten. De stof drapeerde zich rond mijn lichaam, amper het knokige naakt verhullend. Ik wilde blijven staan, de sereniteit tot me door laten dringen, maar ik kon het niet. Een onverklaarbare drang om te gaan overmeesterde me. Voorzichtig verliet ik de lege zaal door een grote open deur. De wandeling veranderde niets aan de omgeving. lange gangen en lege kamers volgden elkaar eindeloos op. Overal in het witte paleis stonden tafels, maar nergens waren er stoelen. Langs de wanden grote kasten versierd met het mooiste snijwerk: leeg. Terwijl ik door het kasteel liep leek de tijd stil te staan. Er bewoog niets. Geen zuchtje wind, geen ruisend water, geen mensen in de levende gangen. Er leek zich geen enkele vorm van leven op het eiland te bevinden. Een onwerkelijke stilte vulde mijn hart. Na de zoveelste gang kwam ik bij een paar gordijnen. Een zachte bries leek ze te doen wapperen, maar op mijn huid werd ik het zachte strelen eigen aan de wind niet gewaar. Nieuwsgierigheid overmande me. Voorzichtig sloeg ik het gordijn opzij en verbluft door de achterliggende schoonheid stapte ik er langs. Ik kwam uit op een grote binnenplaats. Een statige wenteltrap leidde me het kasteel uit, de tuin met glazen bloembakken en bloeiende planten in. Een prachtige fontein in het midden lonkte uitnodigend naar me. Ik bezweek voor de roep van het water en kwam voorzichtig dichterbij.
En toen verscheen zij. Als vanuit het niets keken twee staalblauwe ogen me dwingend aan. In de tuin speelde ook een kind met betraande wangen. het zag er uitgemergeld en onmachtig uit. Onmogelijk viel te zeggen of de twee familie van elkaar waren. Het kind riep iets naar me, schreeuwde met alle kracht die hij had. druppels liepen over het ronde poppengezichtje. Ik probeerde uit alle macht de aard van zijn waarschuwing te verstaan, maar ik hoorde niets. Het eiland dat gehuld had geleken in een vredige rust veranderde in een wereld van lege ellende. De werkelijkheid verborgen, gevangen in een stille schreeuw en een bezwerende vrouwenfiguur. Snel liep ik naar het kind toe. Hoe dichter ik echter kwam, hoe meer het kind aftakelde. Lichaam en gelaat veranderden voor mijn ogen. Letterlijk kwijnde het weg voor mijn ogen tot er enkel nog een vreemd creatuur overschoot waarin je amper nog iets menselijk kon vinden. Het richtte zich op en probeerde me opnieuw iets te vertellen. Geluidsloos, maar deze keer begreep ik het in een flits. Ik deelde in de vreselijke waarheid, maar het was al te laat. De vrouwenfiguur had me ongemerkt beslopen en klemde haar armen rond me in een eeuwigdurende omhelzing. De armen knelden steeds harder. Het gevoel overheerste dat ik letterlijk werd platgeduwd en alles werd zwart voor mijn ogen. Toen ik ze opnieuw opende lag ik in mijn bed. De kamer gevuld met het geluid van de kletterend regen die tegen mijn raam waaide. Mijn hart gevuld met wanhoop om de val waar ik ingelopen ben.
Hoe kan ik me toch zo verliezen in een droomlandschap? De werkelijkheid is spannend genoeg, maar spijtig genoeg niet altijd even mooi. Welkom in mijn onderbewuste, mijn gedachtenstromen, ergernissen en bezigheden. Vergeef me als ik soms wartaal uitsla, of mijn woorden nergens op slaan. Ik ben nog steeds op zoek naar mezelf en hoe mijn leven zinvol te maken. Mijn dromen proberen me vast te vertellen wat de goede weg is, maar begrijpen kan ik ze (nog) niet. Misschien leer je me liever niet beter kennen. Ik kan dat niemand kwalijk nemen, vrolijk en verhelderend ben ik niet. Maar soms kunnen mijn bedenkingen boeiend zijn, mijn waarschuwingen nuttig. Laat je niet vangen door de vrouw in mijn droom. Haar naam is Ana en ondertussen is ze een goede vriendin. Niet het soort waar je veel steun en plezier aan hebt. Eerder het ergerlijke soort dat achter je aanloopt en dat je liever kwijt dan rijk bent. Maar ik zit eraan vast. Hopelijk niet voor eeuwig.
Ana probeert me te verhinderen nieuwe vrienden te maken, maar dat laat ik niet toe. Iedereen heeft mij iets te bieden, iedereen is boeiend op zijn eigen manier. Als je zin hebt, nodig ik je dan ook uit mij te volgen in mijn avonturen. hou je goed vast, want ze zijn woelig.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
