Cassian had alleen nog aandacht voor de zaak. Ik was niet meer zeker als het wel een goed idee was, maar hij wilde er niet meer mee stoppen. Ik moest doorzetten vond hij. Maar hij dacht alleen aan zijn carrière, als hij de zaak zou winnen werd hij een zeer succesvolle advocaat. Dan zou hij een betere positie krijgen. Hij wil dat we naar Londen verhuizen. Maar ik wil dat helemaal niet. Ik wil de zaak stoppen, ik voel me schuldig ten opzichte van Hugh en Ursula. Cassin is weggegaan en besefte dat ik Barnaby miste, en eigenlijk alleen van hem hou. Katie is wakker en ze is terug thuis, ze herstelt beter dan verwacht. Barnaby en ik zijn naar elkaar toegegroeid, we zijn terug een gezin. Ik wou mijn excuses aanbieden aan Hugh en aan Ursula. Ze hebben het me vergeven, want ze begrijpen me, hoe ik me voel. En ik moet, voor het einde van de zomer, nog met de meisjes gaan zwemmen. Ik moet mijn angst onder ogen komen en overwinnen. Alles is nu veel beter.
Wat moet ik doen? Hugh en Ursula aanklagen? Het was hun gevaarlijke, kwaadaardige duikplank waardoor het ongeluk gebeurd is. Ik wil dat er iemand gestraft wordt voor wat er met mijn kleine Katie gebeurd is. Maar het zijn zo'n lieve mensen, ze willen het beste voor Katie, ze zouden haar nooit kwaad willen doen. Volgens Cassian zijn we het Katie verplicht, het is onze plicht. En hij heeft gelijk, hij is haar redder, hij wil voor haar strijden. Cassian probeerde Barnaby te overtuigen. Plots herinnerde ik me dat Ursula me gewaarschuwd had, dat Katie en Amalia wild aan het spelen waren. Ik negeerde het schuldgevoel en gaf Cassian gelijk. Wat moest ik anders doen? Cassian begon over de kosten voor de zorg voor Katie. We kunnen dat nooit betalen, we hebben hulp nodig. Dus is het misschien het beste om de familie Delaney aan te klagen. We zijn het aan Katie verplicht...
De band met de familie, de vriendschap die er was, is helemaal weg. Barnaby zou er liever mee stoppen, maar we moeten doorzetten, voor Katie. Het moet. Katie is wakker geworden, ze moet herstellen en dat wordt heel zwaar. We hebben het geld nodig. Het kan niet anders.
Ik zat naast Katies bed in het ziekenhuis. Katies operatie was geslaagd, de bloedprop was weg. Cassian kwam toe en nam me mee om koffie te drinken. Dat is alles wat ik doe, koffie drinken en en bij Katie zijn. Ik praat tegen haar, ik zing voor haar, ik masseer haar voeten maar niets helpt, ze is nog steeds in coma. Ook gaan Barnaby en ik elke dag naar een kerkdienst om te bidden voor KatieWat als ze nooit meer wakker wordt? Cassin vond dat ik meer voor haar kon doen en zei dat er sprake kon zijn van nalatigheid. Was het dan toch mijn schuld? Ik had beter op Katie moeten letten. Het was mijn schuld! Toen begon hij over de rechtbank. Mijn wereld stortte in, er kwamen zwarte vlekken voor mijn ogen. Werd ik aangeklaagd? Ik wilde helemaal niet dat er iets met Katie zou gebeuren. Ik had er zo'n spijt van, van wat er die dag gebeurd was... Maar dat was niet wat hij bedoelde, Cassin vond dat we, Barnaby en ik, een civiele zaak moesten aanvechten. Hij wou Hugh en URsula Delaney voor de rechter dagen. Als ik dat aan Barnaby vertelde, werd hij woedend. Hij wou hen de schuld niet geven, en hij wou hun geld niet.
Na het ongeluk was Barnaby onmiddellijk in het zwembad gedoken. Hij heeft Katie uit het water gehaald. de ziekenwagen heeft haar meegenomen. ze ademde nog, maar ze had wel zuurstof nodig. In de spoedafdeling werden onderzoeken uitgevoerd. Er werd een röntgenfoto gemaakt. Barnaby moest uit de kamer, maar ik mocht blijven. Ik had een loden schort aan als de bescherming tegen de stralingen. Ik had er ook voor gezorgd dat Mary Tracey voor Amalia zorgde. Katie was in een coma. De arts heeft gezegd dat Katie een ernstig hoofdletsel heeft, er zit een bloedprop in haar hersenen en ze heeft dringend een hersenoperatie nodig. Cassian had badschuim en propere kleren gebracht naar het ziekenhuis. De verpleegster Sandra zou een bad laten vollopen tijdens de operatie, zodat ik alles op een rijtje zou kunnen zitten. Maar ik wil Katie eerst zien, voor ze geopereerd wordt. Ik kan nu alleen maar hopen dat alles in orde komt. Had ik haar maar verboden om op de springplank te spelen, het was gewoon veel te gevaarlijk.
Hallo, ik ben Louise Kember. Vandaag ben ik samen met mijn dochters Amalia en Katie naar het huis van de familie Delaney gegaan. Het hele dorp was er, dus Barnaby ook. Hij is mijn ex-man en de vader van mijn kinderen, maar hij is het minste van mijn zorgen. Ik zou liever mijn nieuwe vriend, Cassian, bij me hebben. Hij is een succesvolle advocaat. Het was een zonnige dag, het zou dan ook een leuke dag worden. Alles begon goed, ik lag te zonnen aan het zwembad, de kinderen waren aan het spelen in het water... Tot alles in het honderd liep, Katie wou tonen hoe zo van de duikplank sprong, maar niemand besteedde aandacht aan haar. Barnaby wou met de meisjes gaan eten, maar ik vond dat geen goed idee. We waren nog even aan het discussiëren. Pas als ze luid genoeg riep, keek iedereen op naar Katie. Nu kon ze eindelijk haar sprong tonen. Ze stond helemaal boven, op de hoge springplank. Daar stond ze met haar rug naar het zwembad, ze sprong in de lucht. Maar ze kwam hard met haar hoofd op de duikplank terecht en viel levenloos in het water. Hoe kon dit gebeuren? Had ik maar beter op Katie gelet, ik had haar onmiddellijk aandacht moeten geven. Komt het nog goed met haar? En hoe moet het nu verder?
