ik vroeg : wat moet ik doen? een fluistering bereikte mijn oor : wees een brug, die de ene oever met de andere verbindt, zodat zij over de wilde stroom worden gedragen'
Bijna 2 jaar geleden begon ik met dagtherapie. Vorige week was mijn laatste dag. Heel mijn leven, besproken op 2
Jaar. Ik kreeg advies, er werd naar mij geluisterd, ik kon het van me afpraten en ik keek vanop afstand naar mezelf, in een poging het verleden te verwerken. Ik besef nu dat dat deel van mijn leven bij me hoort en hoe hard ik het ook wil, ik zal het nooit kunnen vergeten. Het heeft me gevormd, en me gemaakt tot wie ik nu ben.
Toch voel ik nog de nood om alles eens van me af te schrijven. Daarom deze blog.
Aan zij die dit willen lezen, bedankt! En indien jullie een opmerking hebben, ga gerust jullie gang. Daarom doe ik het ook. Therapie heeft me echt geholpen, en ik zie dit als een verlenging hiervan. We zijn namelijk nooit klaar met het gevecht tegen onze demonen...
Reacties op bericht (0)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
