Het is al een flink eind geleden dat ik nog wat van me liet horen.
Het steppen gaat ondertussen door.
Begin 21e eeuw voorspelde ik dat de stepsport in populariteit ging toenemen en een plaats veroveren tussen de duursporten.
Dit is nu aan het gebeuren.
Stepclubs worden opgericht in vele grote steden in Europa.
Vandaag werd ik uitgenodigd om deel uit te maken van de groep 'Carolussteppers' een van de eerste stepclubs op Belgische bodem.
Mijn tweede boek is ondertussen al een tijdje van de pers en verkrijgbaar in het Frans (La Trottinette Sportive) en in het Nederlands(de Sportieve Step)
Verder weinig nieuws.
Het WK speelt zich dit jaar af in het Nederlandse Losser. We gaan er de Belgische kleuren verdedigen.
De stepsport is en blijft nog altijd heel goed te combineren met de loopsport. Als recuperatietraining, krachttraining of duurtraining. De benen varen er steeds wel bij.
Zoals een beetje verwacht is er weinig belangstelling.
Dat is natuurlijk ook te wijten aan het feit dat ik geen publiciteit maak voor m'n blog.
Ik zal nu ook geen publiciteit meer maken voor m'n idee, de mensen komen er wel vanzelf achter... binnen enkele jaren.
De lopers moeten dus vooralsnog niet van de trottinette weten. Enkele uitzonderingen daargelaten. Ik reken mezelf bij die uitzonderingen, evenals Tijl, Niek, Pierre en Franck.
Enkele vooruitstrevende lesgevers lopen ook warm voor het idee, zij het dan meer als aangenaam alternatief in schoolverband, dan als trainingsmiddel voor lopers.
Verder ben ik met open armen verwelkomd in de footbike-middens. Dus het footbiken zit in de lift, zij het met een groen tintje, en mijn boekje vind daar z'n plaats in.
Ondertussen is m'n passie voor de combinatietraining (kick & run) pas écht gaan opbloeien na het lezen van m'n eigen boekje. Daarbij ben ik een geheel eigen en originele trainingsmethode aan het uitdokteren, en de resultaten zijn ronduit positief.
Ik zal niets schrijven over die originele manier van trainen. Ik laat enkel weten dat m'n trainingsdoel is : het verbeteren van mijn persoonlijk record op 10km lopen in competitie. En dat op 57jarige leeftijd, terwijl ik nu toch al meer dan 15 jaar wedstrijden loop.
Een aangename bijkomstigheid van mijn originele wijze van trainen is dat ik eind deze week mee ga doen aan de Europacup Footbike, te Lyon. Daar zal ik natuurlijk geen aanspraak maken op de overwinning, maar met m'n deelname breng ik op symbolische wijze de lopers dichter bij de footbikers.
Hoe dicht beide groepen elkaar willen benaderen in de toekomst, hangt volledig van henzelf af.
Ik ga niets voorspellen. Ik ga niets hopen. Ik ga niets promoten. Ik ga enkel NU zeggen dat lopers en footbikers heel VEEL gemeenschappelijke belangen hebben. Hoe creatief ze daarmee omgaan , laat ik volledig aan hen zelf over. Ik heb m'n steentje bijgedragen en heb geen zin om achter de mensen aan te hollen.
Sportdiensten van steden, vakantiecentra, fietswinkels en media kunnen de footbike ook veel meer benutten dan ze nu doen. Maar hen zal ik nog minder achternahollen, het is niet mijn taak om proffesionelen te helpen met hun werk.
Daar er geen reacties komen op m'n blog veronderstel ik dus dat er weinig belangstelling is. Het kan dus nog even duren voor er nog een artikel verschijnt.
Goeie resultaten in de Noordzeeloop. M'n manier van trainen begint resultaat op te leveren. En wees gerust : deze manier van training staat NIET in m'n boekje "The Missing Link" Ik heb gezegd dat ik nog wat voor mezelf zou houden.
Maar ik moet eraan toevoegen : ikzelf heb m'n boekje GOED gelezen en toegepast. Neen ik heb het niet gelezen op de manier van iemand die me zei : er staat geen (nieuwe) informatie in je boekje. En waar ik naar zoek, als ik een boek lees, is naar informatie".
Wel, ik raad deze persoon aan om m'n boekje dan eens opnieuw te lezen, met iets meer concentratie : het is slechts 70 bladzijden dik, maar élke bladzijde staat VOL met informatie. Ikzelf zie het als een goeie gids voor lopers, zowel beginners als gevorderden, met veel tips, enkele zéér belangrijke gegevens voor de loopsport, die in loopmagazines dikwijls worden overgeslagen, EN DAARENBOVEN met een volledig nieuwe aanpak van de looptraining, DANKZIJ de loopplank of trottinette, ook wel footbike genoemd (maar een long board, een lange skateboard met zachte wielen, kan ook dienen).
Maar misschien bedoelt die mens : wetenschappelijk bewezen gegevens. Wel daarvoor zal hij inderdaad nog wat moeten wachten, omdat er nog geen wetenschappelijke studies bestaan over het onderwerp. Toch vraag ik me af waarom hij het zo wetenschappelijk wil. Ben ik niet geloofwaardig genoeg misschien ? En wat is er nu gemakkelijker dan zélf eens te proberen, zonder kosten, in plaats van te wachten op dure wetenschappelijk experimenten met veel protocol, voor iets wat eigenlijk bijna voor zichzelf spreekt. Er moest alleen iemand op wijzen. En die iemand, dat ben ikzelf nu, toevallig.
Zoals ik gevat schrijf in m'n tweede hoofdstuk, zullen natuurlijk weinig mensen zomaar van "Jan met de pet" aanvaarden dat hij iets ingezien heeft, waar zij zelf nooit belang aan hebben gehecht en dat nu plots als een fonkelend nieuw idee tevoorschijn komt. Des te min zullen ze dit aanvaarden, als ze zichzelf zien als autoriteit op sportgebied, en misschien zijn ze juist daardoor met de jaren een beetje rigide (stijfjes) geworden in hun manier van denken.
Voor mensen die m'n boekje in de toekomst zouden kopen en/of lezen (het bevind zich eveneens in de stadsbibliotheek van Oostende) raad ik dus aan (rekening houdend met bovenstaande reactie) : leg het op uw nachttafel en lees het niet 1 keer maar verscheidene keren. Het leest vlot, maar het belang van veel tips zal slechts na enkele leesbeurten écht goed tot u doordringen. Misschien heeft dat deels te maken met het feit dat de uitgever m'n tekst gewoon "kant en klaar" heeft overgenomen, zoals ik ze zelf op "word" heb ingetypt, zonder nog iets te veranderen aan de indeling of zo. Dus hoewel de tekst zelf heel vlot leest, is de bladindeling niet écht gemaakt om de belangrijkste gegevens GOED tot u te laten doordringen.
Het boekje is in de boekhandel verkrijgbaar, ik zal hier geen reclame maken, het is echter een bekende boekhandel in Belgie.
En als slot zal ik er nu nog eens bij zeggen, tot in den treure, dat ik geen enkel financieel belang heb bij het verspreiden van deze informatie, enkel de voldoening om op sportief vlak mijn kennis met de medesporter te delen.
Ja, zolang er weinig reacties zijn hoef ik dus zelf ook niet veel te schrijven, alles staat namelijk in m'n boekje; Laatst heb ik me lelijk bezeerd aan de linkerknie, daardoor was ik verplicht om m'n duurloop van 1 uur te vervangen door anderhalf uur op de footbike. Rara wat was het resultaat ? ... Inderdaad, kniepijn als bij toverslag verdwenen, normaal, in plaats van de geblesseerde zone extra te belasten met de schokken van het lopen, kon ik m'n knie de kans geven te herstellen, ook vanwege de goeie doorbloeding door anderhalf uur duurinspanning met de footbike. In plaats van schokken te moeten incasseren kreeg m'n knie extra massage, vandaar de vlugge genezing; ge moet er maar aan denken.
Verder weinig nieuws. M'n vriend Pierre blijft z'n blessures te lijf gaan met z'n footbike. Hij heeft nu en dan wel wat last in de lenden. De rugspieren worden inderdaad belast, vooral als men afstoot met gestrekt been. Daarom raadt ik Pierre aan om na elke afstoot de knie soepel te laten buigen (zoals tijdens het lopen) en licht voorover gaan leunen bij elke afstoot, met ronde rug, kan ook geen kwaad, omdat daardoor de rugspieren meer kunnen ontspannen (een beetje zoals bij het fietsen) Wie vragen heeft, kan er hier mee terecht, mits wat geduld, want ik kijk niet élke dag naar m'n blog.
Hier ben ik dus weer , na even weg te zijn geweest. Mijn boekje "The Missing Link" is ondertussen verschenen en is verkrijgbaar bij elke boekhandel ISBN nr 978 90 484 1605 9 Het is ten stelligste aan te raden voor elk beginnend loper alsmede voor elke marathonloper en elke loper die met tijdelijke blessures te kampen heeft. In dit boekje wijs ik u de weg naar een probaat middel dat HOEDANOOK zal doorbreken, misschien nog niet onmiddellijk omdat er nog enig wantrouwen is. Aan u dus de keuze : meteen proberen, of liever nog even wachten tot de "pionierstijd" voorbij is en er krachtiger, mediatieker en commercieler "wegwijzers" komen naar deze ultramoderne manier van trainen. Je zou gemakkelijk kunnen denken dat ik zélf de commerçant ben die u iets wil aansmeren, maar dat is niet zo : aan mijn boekje zal ik geen enkele eurocent overhouden, en er waarschijnlijk nog aan toesteken.
Deze blog blijft open en staat ook open voor vragen en commentaren. Maak er gebruik van. Hoewel ik niet elke dag actief ben op internet, kunt u - mits wat geduld - steeds een antwoord verwachten. Nog een prettig en sportief 2011
Na een uurtje zweten denk ik dat ik er eindelijk in geslaagd ben een foto voldoende te verkleinen opdat ze hier in zou passen. Met een microscoop bij de hand zou het misschien beter gaan, en ik vraag me af of u nu geen microscoop zult nodig hebben om te foto te kunnen bezichtigen. Maar laat ons niet klagen. Hier komt de "hoe kan ik creatief trainen tussen duin & zee"-foto. Veel trainingsplezier en tot ziens
Het is zover : Françoise heeft er haar eerste training met de Trore-methode opzitten (= Trot Révolutionnaire) In het Nederlands is dat dan Retro-methode Ze is er content van. Haar eerste bevindingen : Waarom heb je me dat nooit eerder gezegd ! ... Inderdaad, vanwege haar overgewicht is de Retro-methode de meest aangepaste wijze om te lopen. Normaal loopt ze 5km in ongeveer 45minuten Nu haspelde ze meteen 6km af in 55minuten Dat betekent +22% trainingstijd En +20% afstand En dat allemaal terwijl ze vermoeid was (gym de vorige dag) én de methode ook nog moest aanleren. De retro-methode is revolutionnair omdat je eindeloos kunt variëren. Het is niet als bijvoorbeeld "duurloop" : daarbij kun je alleen duurlopen en enkel variëren in de snelheid Of "interval" : daarbij kun je ook enkel variëren in snelheid of duur van de intervallen of zelfs in de duur van de rustpauzes, maar het blijft beperkt tot "interval". Retro is onbeperkt. Het verandert het aanzien van het lopen en de looptraining ... Ik noem Retro "mijn" methode omdat ik ze al 15 jaar zélf gebruik Na Tijl, die er tevreden mee is (maar weinig tijd om te trainen) nu dus ook Françoise. Vanaf nu hebben mensen met overgewicht, die buiten adem zijn na nauwelijks 10meter sukkeldraf, geen enkele excuus meer. Ze kunnen het lopen starten met de retro-methode Natuurlijk ook met start-to-run, maar ik vind mijn methode beter ! Het enige wat je nodig hebt is een minimum aan evenwicht en een periode van aanleren onder begeleiding. Françoise, die nu niet echt een sportief type is, leerde de basis in ongeveer een half uur. Met de basis kun je al autonoom trainen. Natuurlijk mis je dan nog heel wat weetjes en truuks om een interessant en individueel programma op te bouwen ... Eén van de interessante eigenschappen van de retro-methode is dat ze héél progressief is. Je kunt het jezelf zo gemakkelijk of zo moeilijk maken als je wil, ZELFS als je kort van adem bent. Hopelijk wordt dat geen minpunt, bij van nature luie mensen... ... Voor Françoise (die toch al een tijdje loopt) heb ik er vandaag een retro-interval van gemaakt, waarbij ze zowel duurtraining had als ook tempowissels en wat krachttraining. Dit alles in één. Aangepast aan haar niveau, natuurlijk. Meer verklap ik niet.
Voorlopig niets nieuws onder de zon. Gewoon duurloopje van een 13-tal km. Zij het in de sneeuw en gedeeltelijk in de modder. Die "trail"-schoenen (mag ik het merk vernoemen ?) zijn echt tof : robuurste zool tegen het glijden, was de reclame ... in feite zouden ze beter passen in de rayon ijsschaatsen, zO glijden deed ik nog nooit. soms steek ik wel m'n spikes in m'n rugzak, en wissel dan van schoenen als ik slijk tegenkom. Nu vond ik het niet nodig, dat glijden is een goeie evenwichtsoefening, en ik liep op hartslag, dus de snelheid had geen belang Er is NOG iets mis met die schoenen : ze zijn verkeerd "gesneden", m'n hiel drukt zodanig tegen de zijkant dat er al een groot gat is ontstaan. Het positieve eraan is dat ze geweldig schokdempend zijn. ... Ik meen dat je écht wel naar jezelf moet luisteren als je schoenen koopt. In de EERSTE plaats naar jezelf. In een gekende zaak in Toulouse wou de verkoper me eens een paar schoenen aansmeren van 3 maten te groot. Je voeten zwellen, tijdens de wedstrijd, was zijn argument. Kzie me al toekomen met m'n gezwollen voeten. Gezwollen van op m'n blote voeten te lopen, ja, want de eerste die aan je hiel hapert stampt hem af. Nu, khad ze moeten meedoen als zwemvliezen. ... Zo bekeken is lopen toch wel een multi-activiteit.
Allee kzou nog iets zeggen, maar ik zal het nog wat voor mezelf houden. 't heeft wél met schoenen te maken. En met de prijs. Geloof maar niet dat de duurste altijd de beste zijn. Of toch, maar dan voor de verkoper. Ken je eigen voet, zeg ik. En ken ook je eigen doelstellingen.
Van een podologe moest ik eens m'n oude schoenen meebrengen. Waarom ? Ik dacht om ze eens goed te bekijken. Neen, 't was om ze weg te gooien. Je hebt maar 1 paar achillespezen voor je leven, zei ze. En ik heb ook maar 1 portemonnee voor de hele maand, dacht ik. ... Die ouwe schoenen heb ik nog, en ik gebruik ze ook nog. Ze zitten me als pantoffels. Ik gebruik ze natuurlijk niet meer om kilometers te vreten. Maar met een beetje creativiteit kun je een paar schoenen voor 1000 andere dingen gebruiken ! De titel van mijn blog luidt ten slotte : Creatief lopen En creatief lopen begint met creatief met je materiaal omgaan. ... Creatief worden met jezelf en je materiaal. Z0 creatief, dat je NOG creatiever wordt dan de schoenenfabrikanten. Dan moet je al een straffe zijn, want die zijn nagenoeg onklopbaar in het uitvinden van wegen en omwegen om zoveel mogelijk schoenen te verkopen op 1 jaar tijd. Het zijn de échte overwinnaars van alle marathons en loopwedstrijden. Toen ik begon te lopen deed je gemiddeld 5 jaar met een paar loopschoenen. Rond de jaren 90 zakte dat al naar 3 jaar en dan naar 1jaar of 1000kilometer. Nu - 20 jaar later - hoor ik al geruchten van je schoenen om de 6 maand te vervangen en wedstrijdschoenen na 20 of zelfs 10 wedstrijden ! Is dat een record of weet iemand van nog scherper ? Wegwerpschoenen : 1x gebruiken en weggooien , samen met je scheermesje en je fototoestel. En nu je toch bezig bent kun je ook maar je steunzolen wegwerpen, zo ver mogelijk. Waarom heeft iedereen nu ineens zoveel steun nodig ? Zijn wij plots allemaal geboren met ingezakte voeten ? Of zijn de schoenenfabrikanten nu al vriendjes geworden met de podologen ? ... Alli, ik geef hier kritiek en al die mensen doen nochtans hun uiterste best, in schoenen- en andere labo's om ons het loopleven aangenaam te maken. Dus laat ze maar goeie, mooie, degelijke kleurrijke, zachte, dempende en terzelfdertijd dynamische schoenen en steunzolen blijven maken, zolang ze me maar geen boete geven als ik ze na de vervaldatum blijf gebruiken.
Ik moet die blog nog wat gewoon worden, maar ze lijkt me gemakkelijk. Het sneeuwt vandaag, weinigen gaan trainen. Ik moet nog met de auto naar de garage. Kan eventueel al lopend terugkeren : 8km heuvels, door de sneeuw. Met rugzak. Tof natuurloopje. Koppelt het aangename aan het noodzakelijke. Ja, de bijhorende foto's kan ik nog niet tonen, ik moet eerst uit de voeten geraken met het instrument om m'n foto's te verkleinen zodat ze hierin passen. Hoe kan ik ten andere een emoticon toevoegen ? Gewoon op klikken ? Er verschijnt in m'n tekst. Wordt die omgezet in beeld bij het "toevoegen"? We zien wel. Verder niets, voor vandaag. Tenzij... Mijn vrouw loopt ook, voor haar gezondheid. Fitness. Ze zit wel met een serieus overgewicht. En pijnlijke knieën. Ze startte verleden jaar meteen met 5km non-stop. Geen start-to-run gedoe, voor haar Ze loopt nu al 45minuten met slechts 1 pauze (na 10minuten) Aan 6,7km/u gemiddeld. Ze zou graag aan 10km/u geraken, en zonder pijnlijke knieën Zoiets moet toch mogelijk zijn ? ... Voorlopig heeft ze maar 1 snelheid in haar register : 6,7km/u Ze kan niet trager en ook niet vlugger. Ze heeft het moeilijk maar is niet volledig uitgeput. Haar coach (= ikzelf) zou willen dat ze kan variëren. Dit variëren heeft enkele voordelen : -ze kan ontspannen lopen, op kruissnelheid -ze kan een kleine "fartlek" aan (= spelen met snelheid) -ze kan een "zware" training afwisselen met een "lichte" training Voorlopig kan ze dat dus nog niet. In een later bericht (binnen enkele maanden of een jaar) zal ik weten te melden of ze nu al aan 10km/u kan lopen, haar snelheid kan variëren en of ze nog steeds last heeft van pijnlijke knieën. Waarschijnlijk zal ze tegen dan ook al afgevallen zijn.(In gewicht, bedoel ik) Wat daarbij van belang zal zijn is : met welke methode zal ze aan die positieve resultaten komen ? Die methode ken ik al. Ik verklap ze nog niet. Als ze mislukt moet ik iets anders proberen. Misschien krijg ik wel ideeën binnen, in de reacties over allerlei methodes. Ik denk dat mijn methode de beste is. Maar misschien ben ik mis, en bestaan er veel betere. Of misschien moet ik wel verschillende methodes combineren. Hopelijk krijg ik veel ideeën binnen, via de reacties.
Hallo, Dit gaat in de eerste plaats over lopen Lopen is mijn passie Ik neem deel aan wedstrijden Die passie wil ik delen Soms zal ik enigmatisch overkomen Dat is omdat ik meen over belangrijke informatie te beschikken en soms twijfel ik of ik die informatie zal delen of voor mezelf houden Trainen is ook een passie van mij En daarnaast creativiteit Deze combinatie kan mooie resultaten opleveren Dat hangt niet alleen van mezelf af, maar ook van uw reacties Als inleiding kan dat volstaan Want ik ga nu buitenspelen met m'n zoon buitenspelen maakt deel uit van m'n looptrainingen... PS Ik wou hier een foto publiceren, maar die blijkt te groot (teveel pixels) Ik ken minder van foto's verkleinen dan van lopen, dus voorlopig alleen tekst
Ja, zolang er weinig reacties zijn hoef ik dus zelf ook niet veel te schrijven, alles staat namelijk in m'n boekje;
