Waar zal ik beginnen...5 jaar geleden begon ik
met triatlon bij de Iron Girls in de regio Antwerpen. Ik kon toen nog geen 25
meter crawl zwemmen. Dat ik na 5 jaar een volledige triatlon zou doen had ik
nooit gedacht...Na 5 x 1/4 en 5 x 1/2 riatlon maakte ik de keuze voor een
volledige. Ik was er klaar voor.
Voorbereiding naar de wedstrijd:
Deze was perfect met de juiste personen om mij
heen die ieder hun ervaring/advies deelde met mij om de finish line op 5 Juni
2016 te halen.
Wedstrijd:
Om 3 uur sochtends opgestaan, ontbeten en vertrekken
naar de wisselzones. Alles aan de fiets nog eens nakijken en nog een kusje
gegeven aan mijne buddy TT fiets, loopgerief klaarleggen en klaar is Katy... Met de bus naar de
zwemstart in het oud historisch centrum van Venetië...terwijl wij daar om 05:15
uur aankomen, gaan de laatste feestgangers naar huis...
Voor de start nog een warme omhelzing/dikke
zoen aan mijn SUPER sweety Peter, waarbij wij alle beide begonnen te
wenen...was een intens moment voor ons beide. Als ik dit nu aan het typen ben,
komen de traantjes weer spontaan in mijn ogen.
Om 06:33 uur starten wij met het zwemmen. Het was een perfecte rolling start
in water van 21,5°C. Zaaaaalig!! Het zwemmen ging super goed...zo goed dat ik
blijkbaar wat meer wilde zwemmen. Volgens mijn Garmin heb ik 4.170 meter
gezwommen en ben dus meer dan tevreden met mijn 1:14:58 uur!
Uit het water was het nog zo een 0,5km lopen
naar de wisselzone...fietsgerief nemen, omkleden en de dees weg met haar buddy
TT fiets. Het fietsen ging fantastisch en heb mij goed geamuseerd...ik heb goed
zitten lachen met andere atleten die mij soms voorbij staken en iets verderop
stak ik hen weer voorbij....zelfs de supporters aan de kant waren
geweldig...hoeveel keer ik Ciao heb geroepen, kan ik niet meer tellen
zenne....de meeste onder ons weten dat fietsen nooit mijn favoriete discipline
is geweest. Maaaaar dien toe te geven na de vele lange fietstochten en de
bangelijke 3-daagse met de RABC, ik mijn grenzen heb verlegt... en dit liever
ben gaan doen...Dus dikke dank je wel aan de B-ploeg van de RABC!! Volgens
Garmin na 174,52km terug aangekomen in
het San Giuliano park in Venetië waar mijn SUPER sweety mij staat op te wachten
met een geweldig T-shirt aan en een spandoek waarop staat Katy va la distanza
a Venezia....was een zeer aangename verrassing my love!
Dan snel loopgerief nemen, omkleden en
vertrekken voor de laatste proef; de marathon, 5 laps van 8,5km.
De beentjes voelde nog goed aan na het
fietsen...nog goed eten en drinken en het lichaam goed laten afkoelen want het
was warm en de zon scheen. In het park was er geen schaduw, dus mijn petje met
het gelukspoppetje van Karin De Backer was meer dan welkom (thanks liefie!). De
eerste 2 laps gingen goed. De derde lap duurde naar mijn gevoel al wat langer.
De laatste 2 laps waren er te veel aan. Dit kunnen
jullie zien in mijn Garmin overzicht hieronder. Ik heb zelfs met de gedachten
gespeeld om te stoppen. Maar op dat moment dacht ik, NEEN, hier heb ik en mijn
SUPER sweety zoooo hard voor gewerkt en al de fantastische sweeties die mij
steeds hebben gesteund maakte dat ik mijn moed bijeen raapte en verder liep, alé
op het laatste strompelen. De laatste kilometer heb ik een stukje gewandeld en liep helemaal krom.
Mijn SUPER sweety kwam mij tegen en liet mij strechen...dit deed deugd...Nog
een 0,5km lopen en toen bereikte ik het tapijt van de laatste 50 meter richting
finish line....ik was totaal van de wereld en besefte niet wat er allemaal
gebeurde...ik weet zelfs niet meer dat ze de medaille rond mijn nek hebben
gehangen...hoe diep kan een mens gaan hé.
Nadat ik een beetje bekomen was....ging het
wat minder goed...de recovery shake kwam er terug uit. Sinds
dat moment tot de ochtend nadien kon ik geen eten of slokje water binnen
houden. Maandagmorgen voelde ik mij zo slecht dat ik besloot om naar de spoed
te gaan. Daar werd ik binnenste buiten gedraaid en hebben mij een nacht in
observatie gehouden met baxters gevuld met elektrolyten en sodium. Sinds vandaag zijn mijn maag/darmen terug op
en top.
Ik ben SUPER trots op mijn prestatie en ben
SUPER tevreden met mijn eindtijd. Het lopen was niet wat ik verwacht had maar
ja, je kan niet alles hebben hé. Ik weet dat de meeste nu denken en nog een volledige?
Awel sweeties niet in 2017. Ik hou mij aan een aantal 1/2 triatlons. De
voorbereidingen voor een volledige en de wedstrijd zelf zijn niet van de poes
en je dient er veel voor te doen/laten. Ik heb dit met veel liefde en plezier gedaan
maar nu is het tijd voor de lang verwachte feestjes én
relaxing time samen met mijn SUPER sweety.
DIKKE DANK JE WEL AAN:
Mijn
SUPER sweety, die mij dag in/dag uit heeft gesteund door dik en dun. Dus mijn
overwinning is ook die van jou hé.
Mijn
coach Luc De Roo, voor de professionele én fantastische begeleiding/tips!
Mijn
kinesist, voedingsdeskundige, nothebohm and last but not least de trouwe sweet supporters!!!!!
********************************
|
