Zatergdag 13e jaar van de tweede eeuw Laatste dag van Augustus.
Vandaag wandelen naar zoersel. Voor twaalf uur kon ik nog niet weg maar om twaalf uur stipt ben ik vertrokken. Ik heb 3 uur langs de N12 gelopen en daarna nog een uur om de bestemming te bereiken. Rond 18 ben ik terug vertrokken naar Antwerpen.
Er zijn veel mensen die het erg zouden vinden om die tocht te maken. 3 uur lang neneepress weg, autos aan 70 km per uur mij passerend. Ik stoorde mij niet aan die autos. Maar ongemerkt kwam er toch een storing. De tocht en de vorige ook wekte gejaagdheid op. Anders gezegd stress. Terwijl ik de voetjes probeerde zo stressvrij mogelijk te houden. wekte ik stress op door gejaagd te zijn. Toen i Mano Mundo en Sfink hielp op te bouwen was ik ook gejaagd en werd ik dus gestresseerd.
Ik heb op de weg omdtimers gezien en heb door het rivierenhof gewandelt. Misschien was ik toen nog niet gejaagd. ALhoweel Ik liep wel goed door al foto's nemend..
In Zoersel nezocht ik een oogstfeest van biologisch tuin die van met verschillende mensen samen is. Ze kweekte verschillende gewassen. Ook werd gedronken en gegeten en de mensen zattten , babelde, kijken rond. Ik keek rond at en dronk. Tussen de planten was er kale grond en de planten zelf vormde kleine hokjes naast elkaar met per hokje maar 1één gewas. Zoals in in een straat met rijhuisen met per huis maar één gezin. Er was een verhoging en op de rand van die verhoging was er diversiteit met planten broederlijk dichtbij elkaar en kriskras door elkaar. Je kon daar tussen planten niet de grond zien. Daar werd schijnbaar niet gekweekt en staat het voller.
Nu ik dit typ merk ik een gejaagdheid.mijn handen vliegen over het toetsenbord en men ogen turen op scherm. Kijken naar het toetsenbord vraagt minder moeite met die zwart toetsen met witte letters.
Zondag De eerste dag van september in het 13 jaar van de 2e eeuw na Christus. - (Internet) Christus = grieks voor gezalfde. Blijkbaar werden standbeelden vroeger gezalfd. Ook Hermes standbeelden die langs de weg stonden. Op wikipedia staat zoo een afgebeeld : een vierkante zuil met een hoofd daarop en op de voorzijde van die vierkate zuil een penis. vindt ik grappig. Ben blij dat ik eventjes dat zijsprongte maakte. http://nl.wikipedia.org/wiki/Herme_%28Grieks_godenbeeld%29
Verder zoekend heb ik ontdekt voor mezelf dat hermes en hera etymologisch de zelfde grond hebben. Ze hebben een gelijkaardige functie. Namelijk boodschapper. De boodschap van hermes was grenzen en wegen tonen, aangeven. Hij stond langs de weg aldus de weg aangevend. Oorspronkelijk was hij een stapel stenen langs de weg of aan de grens van een domein. Hij diende dus de mens. De boodschap van Hera was grootsheid aan geven. Namelijk een berg of heuvel of koning. Zij diende dus ook.
Door de te zoeken in de wiktionary ben ik ervan overtuigt dat ze indogermaans van origine zijn.
Vrijdag 13 8 30 Gewandeld naar kappelen en terug, minstens 30 km. Heen gewandeld voor een deel langs het fietspad langs de spoorlijn. Die volgt het spoor niet gans tot in kappelen, heb dan een stuk langs de expres weg gelopen.
Pas op de terug weg, was de techniek het beste. Op de terug weg bemerkte ik patronen in de wolken. Toen was ik al bijna in Antwerpen.
Donderdag 2013 8 29 Vandaag iets op de saxofoon geleerd.
Aan het mondstuk is een rieten plaatje. Er is mij geleerd hoe je daar je onderlip moet tegen plaatsen. Vandaag heb ik ondervonden dat dat fout is.
Volgens de les = Je moet je onderlip gespannen op het rietje drukken. Door je lip naar achter over de ondertanden te trekken. Dat druk je dan tegen het rietje.
Volgens ervaring = Je duwt met gevoel de dikke onderlip tegen het rietje. Met die lip beïnvloed je de trilling van het rietje. Met een stijf rietje word het natuurlijk moeilijker.
Ik heb het nog niet geprobeert met een stijver rietje
Resultaat is een grotere gevoeligheid, rijkdom in het spelen met de klank.
Van kiezelsteentje to parel 1 nog kiezelsteentje zelfs nog geen miniparel, mischien micro.
Het begin al vroeger.
Een beetje yoga doen, een beetje qigong doen, een beetje mediteren er over lezen en uit proberen.
In taichi-qigong hebben ze het over uw schouders open doen en dergelijke. Ik dat een beetje oefen en heb een goede indruk.
Tijdens hout atelier aan een figuurzaag machine duw ik tegen het hout door de zaag. (op de juiste plaatsen moet ik het hout ook nog draaien, maar dat wist u natuurlijk al). Ik denk dan : wat als ik nu mijn schouders open doe ? Ik probeer en het zagen gaat gemakkelijker, de motor van het machien maakt ook een ander geluid. Conclusie: het werkt. ps: Uiteindelijk krijgt veeol handigheid met dat figuurzagen. Al zeg ik het zelf. Nu is opscheppen als half west-vlaming niet mijn ding.
Sandalen gekocht.
Te voet van Mortsel naar Lier langs het spoor (17 km: zie google maps en meet zo weet u het precies). Maar ik moest terug zijn voor de klokken luiden.
Te voet van Mortsel naar Hoboken en terug verschillende keren. Ik moest naar les daar en had tijd.
Nu moet gezegd worden dat die sandalen aan de binnenzool ribbels heeft. En als ge wandelt en de voetjes worden moe dan worden die gelijk moeie kinderen wat nerveus en gevoelig en voelt ge die ribbel des te meer.
Dus ik probeer dan: 1: zo zacht en soepel mogelijk te stappen. Het zijn per slot van rekening porselijnen kinderkens en draven gelijk een olifant in zo'n winkeltje past daar niet bij. Heel het lichaam werkt daar aan mee. Het hangt per slot van rekening allemaal aaneen. 2: Relaxeren van de stress, de geirriteerde kindertjes kalmeren. zie meditatie.
Ik kom dan aan in de les en krijg een euforisch gevoel. Het liedje ik voel me goed moet niet op gezet worden. Dat was toen. Nu is dat niet meer.
Soepel stappen is niet op de hielen landen zo als ge in sommige qigong klassen ziet of jogger ziet lopen. Hielen hebben geen souplese, geen vering. En als ge zo loopt krijgen de gewrichten flinke schokken. Op de bal van de voet lopen, gelijk een kat, geeft souplesse want de hele voet vangt dan de schokken op.
Ik jogde met zwart basket schoentjes met dunne zolen. Oefen op souplesse en lopen met zo weinig mogelijk weerstand. Taichi in gedachte (bewijst zie hout bewerking) loop ik niet door middel van mijn been spieren die toch maar verzuren en met open gewrichten. De benen bewegen constant, buigen , streken en kunne de been spieren toch opspannen en verzuren. Kwestie van ontspannen en techniek verbeteren.
resultaat : 10 miles van Antwerpen. Gaat vlot. Bij het omhoog gaan in tunnels krijg ik wat verzuurde dijspieren, geen probleem. Als ik de finish passeer en stop slaan mijn dijspieren toe en krijg last van de zenuwen. Ik blijf rustig en laat de zenuwen los en verlies niet mijn evenwicht. Stappen is moeilijk. Ik geraak thuis en heb mijn dingens nog aan geweet wel mijn loopnummer met de registratie elektronica er aan. Oei. Op de fiets springen en vlug terug. Iedereen weg. Ze zijn aan het op ruimen. Ik vraag en blijkt dat ik dat nummer niet moest afgeven. ooooook
20 KM van Brussel. Is niet het dubbel. Mooie omgeving. Finish : beetje last van dicht slaande dijspieren en geen zenuwen in de war. Heb mensen zitten voorbij te steken. En tijdens het lopen moest kakken. Oefenen in op houden hebben nut.
Woensdag 2013 8 28 Merk dat er maar 1 foto per bericht kan en ik heb een hele boel foto's gemaakt die te groot zijn voor de site. Het is nogtans met een ouw toestel getrokken. Verklein ik 1 foto en zo u de volle pracht van mijn schietkunst ontnemen ?
O ja waar heb ik gewandeld ? Borgerhout begonnen. binnen straatjes genomen richting Albert kanaal.
De brug over gestoken tot boven in de lucht. op de begane grond verder gewandeld tot schoten. Onderweg batterijtjes gekocht, die van mijn camera waren op.
In schoten via binnen wegentjes terug naar het kanaal. Nu is daar ook een Kempische kanaal. En aan het kanaal aan gekomen denkende dat ik op Kempische en Albert wouw ging langs het kanaal terug naar het stad.
Terug het kanaal over naar het zuiden deze keer. Eerst Deurne daarna Borsbeek en Boechout.
Het was nu toch wel wat laat dus ik naar Mortsel waar ik de tram nam.
Weer gewandeld. Kan niet meer zo goed herinneren waar. Ah ja ik weet het weer.
Naar Hoboken. De was bij mijn vader gedaan en dan verder gewandeld. Ik heb aan logistiek gedacht en wat in een winkeltje gekocht en 1,5 l water meegenomen. Aan de schelde ben ik juist niet geraakt. Er zat wat industrie in de weg.
