Madeira 5-1 tot 19-1 2014

Madeira "drijvende tuin in de Atlantische Oceaan" of bloemen eiland. Waar het landschap geen enkele meter horizontaal is, en de architekten een huis kunnen bouwen met zowel de kelder als de zolder op de begane grond, het is daar dat wij onze grenzen verruimd hebben, met een veertiendaagse vakantie.

Een uniek systeem van watervoorziening "de levada's" brengen het water van het noorden naar het droge zuiden om zo het land te bevloeien. Niet enkel de regen maar ook de vegetatie zorgt voor water in de levada's

Woensdag 8-1  " mimozawandeling"

12km langs de levada van marrocos, rondom  Machico, de oude hoofdstad van het eiland, waar de 15e eeuwse ontdekkingsreizigers aanmeerden. Op 5 Februari 1983 werd hier de profvoetballer Cristiano Ronaldo geboren, op dit moment de beste wereld voetballer van het jaar.

Vrijdag 10-1 "queimadas-caldeirâo verde"

13 km wandel plezier. Langs ijzige hoogte's, donkere tunnels en prachtige panorama's bereikte wij de grootste waterval van het eiland "caldeirâo verde". Op de terug weg nog even genieten van het dorpje " Santana" met zijn typische driehoekige huisjes.

Zondag 12-1" Funchal"

Als hoofdstad met zijn grote haven is het er druk " cruise schepen" met veel toeristen aan boord leggen aan om de stad te bezoeken. Het hoogtepunt is een rit met de kabelbaan naar "Monte" 800 meter boven de zeespiegel. Wij kozen voor een wandeling naar Livramonte ( halfweg) om zo de "toboggan of korfslede" te zien die vanaf "Monte" bestuurd door twee mannen naar beneden glijden. Het was een fikse klim maar de moeite waard. Hoewel wij kleddernat thuis kwamen was het een supper dag

Dinsdag 14-1 "funchal"

De botanische tuin op een hoogte van 500 meter lonkte ons toe, zouden wij het wagen? Natuurlijk, langs de hoofdbaan gaat het wel lukken, dat dachten wij. Maar een voorbij rijdende taxi heeft ons naar de top gebracht, bij gebrek aan voetpaden werd het te gevaarlijk. De tuin was mooi, en zeker de panoramiche uitzichten. De terugtocht via kleine wegen was steil naar beneden, en voor onze geoefende benen een makkie. Een mooie afsluiter was het slenteren door de oude stad.

Donderdag 16-1 " Rabacal- risco"

Het mini busje nam ons in de regen mee, het werd een mistige en bochtige rit naar het plateau van Paul de Serra waar onze afdaling begon. De in regenjassen geklede wandelaars zagen er grimmig uit, zo ook de natuur. De beschermde bossen van soms wel 100 jaar oude laurier bomen, en de houterige erica's waar het water afsijpelden hadden iets spookachtigs. In de wild stromende levada's zwommen de forellen om het hardst, en de 25 watervallen donderden naar beneden. Achter elkaar wandelden wij door deze woeste natuur, om na 12 km via een 800 meter lange tunnel terug in het zuiden te komen. Gelukkig was daar weer de zon.

Vrijdag 17-1

Op verkenning langs de kronkelige wegen, links van ons hotel, belanden wij tot onze verrassing op een klein strand. Het water van de oceaan was koud en klotsten op de zwarte keien, toen de zon  onderging kleurden de hemel mooi beige en rood.

De overige dagen brachten wij door met de veelzeggende letters L . E . L

Luieren..... Eten..... Lezen

Mooi de wereld is mooi.

Renilda

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />