Sal

Het is geen heimwee, eerder een beetje nostalgie dat mij doet terug denken aan “De Kaapverdische eilanden”, waar ik met mijn familie het krokus verlof door bracht.

Sal is een klein eiland, met één verharde autobaan in het midden, daarom hebben wij het eiland verkend met een terrein wagen. Onze eerste stop was een natuurlijk zwembad gelegen naast het” blauwe oog “een grillig stukje natuur in de rotsen. Na een “fatamorgana” gezien te hebben, kwamen wij aan het zoutmeer  van”Salines”.Een zout bad heeft ons tien jaar jonger gemaakt.

Een wandeling bracht ons naar het vissers dorpje”Santa Maria”.Het was prettig kijken naar de vissersboten, waar de vissers hun vangst aan wal brachten. Op de pier was de bevolking druk bezig om de verse vis te fileren en zo aan de man te brengen.

Een kleurige optocht van verklede “Carnavalisten” getuigde van het zonnige temperament van de inwoners, die er met beperkte middelen toch een feest van maakte.

Maar het hoogtepunt was de”Atlantische Oceaan”. Onder een brandende zon, speelde de wind met het water zodat de golven over het strand rolden, tot groot jolijt van de surfers en de baders die vol overgave genoten van dat fantastische natuurgeweld.

Het zorgeloze, het lekkere eten, en vooral het fijne gezelschap, heeft mij een fijne tijd bezorgd,  voor mij mag het altijd “VACANTIE” zijn.

Renilda