Ongeloofelijk, ik heb het gedaan !!! Ik heb de Mont Ventoux beklommen De reis naar Vaison La Romaine, daar waren we gelogeerd, verliep vlekkeloos. Daar aangekomen bleek ook alles in orde te zijn, prachtige locatie, proper huisje allee alles viel mee. Donderdag ben ik dan met de Ludo een traingsritje gaan maken in de streek daar. Wij zijn via Malaucien naar Bedoin gefiets. Dan moet ge over de Col de Madeleine, niet den echte maar toch, om in Bedoin te geraken. Terug aan ons huisje gekomen heb ik na wijs beraad toch beslist om de Mont Ventoux te beklimmen langs de Sault-zijde. Ik weet het, die kant wordt wel eens de janettekant of mietjeskant genoemd omdat dit de gemakkelijkste beklimming is. Mijn betrachting heeft altijd geweest om op een normale manier de top te halen. Het moet dan ook nog eens plezant maar vooral gezond blijven en ik wist en voelde dat dit meer dan voldoende ging zijn voor mijn kunnen. Wat ik niet wist was dat er mij nog een geweldige verrassing te wachten stond Vrijdag in de late namiddag kwamen wij terug van Vaison en wij komen aan ons huisje zie ik daar toch de Yannick en de Kristof staan zeker . Ik was weer efkes van de plank natuurlijk maar het heeft mij wel enorm veel deugd gedaan Alvast bedankt mannen Zaterdag, D-day, Vroeg uit de veren, pannekoeken eten, alles inladen en nakijken en weg zijn we. Eerst mijne kameraad Ludo naar het vetrek van de Cannibal (173 km en 4300 hoogtemeters) brengen. Dan rij ik alleen verder naar Sault. Kristof, Yannick, Patrice en ons Fieneke rijden via Bedoin naat Chalet Renard. Kristof en de Yannick gaan van hieruit te voet verder naar de top, 10-11% en 6 km ver, ja ne echte supporter moet er iets voor over hebben he ! toch knap gedaan mannen ! Raar misschien maar de beklimming vanuit Sault begint met een afdaling Dan begint tussen de dorre velden de beklimming. Ik kom nog een paar lavendelvelden tegen en dan ga ik in het bos. Daar is het nog redelijk fietsen want er is nog schaduw te vinden. Hier en daar kom ik best pittige stukken tegen amaiiiii. Na 15 lastige kilometers kom ik aan de bevoorrading. Daar heb ik de suikers en de koolhydraten terug op peil gebracht. Na mijn drinkenbussen terug te hebben volgetankt zette ik mijn weg verder. Na een heerlijk ritje kom in toe aan de Chalet waar Patrice en ons Fieneke mij staan op te wachten. Hier heb ik dan weer een kleine pauze genomen om het laatste maar moeilijkste stuk aan te vatten. Hier heb ik wel schrik van want dat is een heel steil stuk, amaiiii Dit is echt wel stoempen maar stillaan komt de witte toren dichter en dichter. Dan hoort ge plotseling de aanmoedigingen van de talrijke supprters die hier aanwezig waren. En dan is het echt wel zoals ze zeggen, dan krijgt ge vleugels, dan voelt ge uw trappers niet meer Nog een laatste bocht, nog een paar keer trappen en ik ben er, ongeloofelijk gevoel is ,dit een echte belevenis. Dit komt zo binnen in mijn top5 van meest geweldige belevenissen in mijn leven. Boven op de top moest ik dan toch even denken aan onze Lange. Ooit, wel tussen pot en pint, heeft hij mij deze rit eens voorgesteld. Wij zouden regelmatig gaan fietsen en als bekroning op ons trainingwerk wilden wij de Ventoux gaan beklimmen. Het heeft spijtig genoeg niet mogen zijn en daarom heb ik hem in mijn gedachten toch samen met onze Lange gereden. Dit maakte het voor mij dan ook heel speciaal en ben ik zéér blij dat ik dit heb kunnen doen. Nog even bij de Yannick en Kristof gestaan om wat uit te blazen en dan begin ik aan de afdaling. Plezant zult ge denken, maar na 40 minuten afdalen hebt ge het toch wel gehad hoor. Bij de afdaling naar Sault moet ge wel super geconcentreerd blijven want de weg is in erbarmelijke staat Terug in Sault aangekomen heb ik op de bevoorrading nog iets gaan drinken en ben ik mij daarna gaan wassen. Daar bekomt ge wel van want zo een rit in die warmte (31 graden) daar gaat ne mens wel eens van zweten. Nogmaals voor mij was dit een avontuur om nooit meer te vergeten Langs deze weg wil ik iedereen bedanken die mijn blog bezocht heeft en er eventueel een bericht heeft achtergelaten Ook nen dikke proficiat aan de Ludo voor zijn prestatie in de Cannibal, respect man Nog eens bedankt aan mijn supporters op den top En tenslotte nen dikke mercie aan mijn trouwste supporter want het enige wat ons Fieneke eraan overgehouden heeft is een dikke koortsblaar op haar lip (stress zeker) , Fieneke mercie he xxx Zo, ik ga proberen om nog wat foto's toe te voegen. Nogmaals iedereen bedankt en misschien tot een volgende keer René
Ik ben ermee weg. Alles is gepakt en gezakt. Morgenvroeg om 5u00 komt de Ludo en Patrice ons oppikken, richting Mont Ventoux Vergeet niet te duimen he Grts René
Daarstraks mijn laatste training afgewerkt Allee.... het was maar een dikke 35 Km lostrappen zene. De periode van de trainingen afbouwen is aangebroken. Nu moet ik mij volproppen met koolhydraten bruin brood, graanproducten, muesli, rijst, peulvruchten en mmmmmm spagetti me bruine suiker dat is smullen hoor !!!! Vanaf woensdag gaan we dan weer vezelarm eten dus geen bruin brood maar wit brood enz... Verder zijn de voorbereidingen dan afgelopen en zou ik klaar moeten zijn om de Kale Berg aan te vallen. Ondanks mijn slechte prestatie in Herbestal voel ik mij toch weer goed en denk ik er klaar voor te zijn. Morgen komen de Ludo en Patrice nog langs om den auto in te laden en om verder af te spreken wanneer we zullen vertrekken. Ik denk dat wij woensdagmorgen redelijk vroeg zullen vertrekken en zo op het gemakske richting Vaison la Romaine zullen gaan. Ik denk niet dat ik zaterdag de resultaten op mijn blog zal kunnen zetten want ze hebben daar geen wifi ....... dus zal het wachten zijn tot donderdag want dan zijn we terug thuis. Tijd voor de statistieken en de grafieken In totaal heb ik 166u25 getraind en heb ik een afstand afgelegt van om en bij de 2859 Km. Tijdens deze trainingsritten heb ik 75578 cal. verbrand Op een paar kilometer na heb ik deze voorbereiding ook helemaal alleen gereden wat toch soms moeilijk was. Als ge dan ergens tussen de velden tegen de wind in zit te stoempen dan wilt ge niet weten wat ik mij daar allemaal afgevraagd heb hoor O.... nog iets vergeten mijn gewicht Ja, toen ik eraan begon woog ik 98 Kgr en nu weeg ik 86 Kgr, dus niet de gehoopte 80 Kgr maar toch 12 kilookes eraf gekregen. Ik ben er alvast content mee en da was de bedoeling.
Amai mijn oren, wa was da Den dag begon al niet goe. Het goei gevoel was er ni, ik weet niet wat er was maar ik had precies geen goesting om te vertrekken. Nochtans was het, tegen alle voorspellingen in, prachtig weer. Het was eigenlijk ideaal weer, weinig wind maar wel zon en toch niet te warm. Daar heeft het zeker niet aan gelegen. Het vertrek was ook goe, bergaf en dan een lichte beklimming en dan weer bergaf, een goeie opwarmer dus. Een eind verder krijg ik weer een klim en plots veranderde die in een muur ni normaal. De top kon ik van beneden zien en ik dacht "die zal ik eens oprijden se" zo gezegd, zo gedaan. Ik rij (rustig) naar boven, rechtstaand op mijn trappers en bijna boven zag ik al dat er nog een vervolg kwam Ik ben even blijven staan en heb even gedronken. Van diegenen die hier naar boven kwamen kwam de helft te voet naar boven. 1 Dame viel zelfs om, gewoon omdat ze haar voorwiel onder hare fiets wegtrok. Het tweede stuk ben ik ook naar boven gefietst en dan kwam ik terug op een normaal stuk om te beklimmen. en toen begon de miserie helemaal. Was ik helemaal verzuurd of had ik mij opgeblazen zoals ze zeggen, ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat er niks meer ging. Mijn benen waren compleet in de soep gedraaid. Er zat niets meer in, het minste dat het wat bergop ging voelde ik heb beetje kracht dat ik heb zomaar wegebben en het was gedaan. Ik heb nog een redelijk lange klim moeten doen, man, man, man, vloeken en miljaren op mijne fiets en ik denk dat ik heb wel ne keer of 3 heb willen wegsmijten Uiteindelijk heb ik mij dan toch nog tot aan de bevoorrading weten te slepen. 2u45 heb ik gedaan over 35 Km erg he Toen ik daar even zat uit te blazen sprak een collega mij aan. Wa ist, ziet ge het ni meer zitten ? vroeg hij. Ik zeg amai is het dan zo duidelijk te zien ? We geraken wat aan de klap. Hij was samen met zijn vrouw de 115 Km aan het doen maar ze hadden het toch een beetje onderschat zei hij. Hij wees mij erop dat wij in Eupen een verkorting konden nemen en zo direct naar Herbestal konden rijden. Dat betekende toch een inkorting van 30 Km. Ik had dit zelf ook opgemerkt en ik was van plan om deze verkorting te nemen indien het slecht weer zou zijn. Maar nu waren de omstandigheden helemaal anders . Ik heb dan besloten om samen met hen die verkorting te nemen. En zo heeft ons Reneke het parcour vroegtijdig verlaten. Maar het had echt geen zin meer. Ik had op het einde toch nog 53 Km gedaan. Spijtige afsluiter want deze oefenrit heb ik dus niet uitgereden. Ik kom dus nu uit de voorbereiding en mijn gevoel is niet goed, da zou eigenlijk niet mogen. Maar allee, we herpakken ons wel en gaan vol goeie moed verder.
Beste sportvrienden met grote trots mag ik u vandaag laten kennismaken met mijn nieuwe kompaan met wie ik op 23 juni de Mont Ventoux ga bedwingen. Mijn verbazing was groot toen de penningmeester (es) van mijn prive-supportersclub mij vertelde dat er gelden ter beschikking konden gesteld worden om deze samenwerking te kunnen realiseren. Dit kwam voor mij natuurlijk als een verrassing uit de hemel vallen. Ja, hier ben ik echt wel hééél blij mee Ik ben nu natuurlijk nog meer gemotiveerd om er alles aan te doen om de Mont Ventoux te beklimmen. Maar eerst moet er natuurlijk nog wat getraind worden en dan ga ik op zondag 10 juni nog een laatste test rijden in de Belgische Oostkantons. Het zal weer ni meevallen denk ik alhoewel met zo een kompaan moet dat zeker lukken Dan wens ik langs deze weg ons Fieneke alvast hartelijk te bedanken xxx X Klik op onderstaande link en u kan mijn nieuwe kompaan bewonderen
Dit weekend ben ik dan in La Roche gaan fietsen met Sporta. Na een lange zoektocht hebben we dan toch nog een slaapplaats gevonden. Ludo en Patrice kwamen ons oppikken rond 9.00 h. en dan zijn we vertrokken richting ardennen . Rond de middag hebben we halt gehouden in Durbuy. We hebben daar iets gegeten en hebben er wat rondgewandeld. Dan zijn we verder gereden naar ons hotel in La Roche. Mooie ligging zo vlak aan de Ourthe en heel rustig. Zondagmorgen !!! Alles terug in de auto geladen en om 8.00 h. aan het (stevig) ontbijt. Dan gaan inschrijven en rond 9.00h. vertrokken voor een rit van 80 Km. Ik was nog maar ne kilometer weg en de moraal zakte al recht in mijn schoenen. Halverwege de eerste helling en na het zoeken naar adem en de juiste cadans hoor ik achter mij gebabbel. Er komen mij 2 meisjes voorbij en ik hoor nog steeds gebabbel Komt er mij een meisje voorbijgefietst (bergop he) en die is aan het bellen op hare fiets seg plezant zene als ge zelf maar amper naar boven geraakt. Allee, omdat ik een geweldige kennis heb van mijn kunnen kan ik mij snel terug herpakken Vooraf had ik tegen mezelf gezegt, René we gaan da hier vandaag rustig aan pakken we gaan eco-rijden en proberen om wa te genieten van de mooie streek. Zo gezegt zo gedaan. Ja, ik ben daar redelijk in geslaagd moet ik zeggen. Ik heb er mij een trapfrequentie op na gehouden tussen de 70 en de 90 en dan maar proberen om de hartslag laag te houden he. In totaal ben ik 6.00 h. weg geweest waarvan ik 5.30 h. van gefietst heb, lang he Ik weet het maar het moet plezant blijven ook he Dat neemt ni weg dat mijn tank toch ook helemaal leeg was bij de aankomst. Het was een zware maar prachtige rit, ik heb er echt van genoten Ik was nog vergeten te vermelden hoe het met de beentjes gesteld was. Ik zal mijn mening over poederkes en drankskes moeten herzien denk ik. Al dit het werk is van de recovery shake dan is dit ongeloofelijk maar waar. Zelfs vandaag (maandag) voel ik nauwelijks iets in de benen echt ongeloofelijk
Een vrij normale week zou ik zeggen. Ik ben bij Dokter Jozef geweest en ik heb daar mijn sportmedisch attest gekregen dat ik moet binnenbrengen bij Sporta Toch wel belangrijk he dat ik een beetje gezond aan de start kan verschijnen. Het zou den eerste niet zijn die onderweg van zijne fiets valt he Ik heb hem verteld over mijn pijnlijke benen. Hij steekt het op een te trage recuperatie van de beenspieren. Links en rechts wat informatie ingewonnen en ...ik ben overgegaan tot de aankoop van een grote bus Recovery-Shake Dat ben ik nu 2 dagen aan het nemen en ik moet zeggen dat dit een ongeloofelijk resultaat geeft Zou ik er dan toch nog vanaf geraken ??? Da neemt ni weg dat er natuurlijk moet getraind worden zo heb ik de zaterdagmorgen 60 Km gedaan en deze namiddag 80 Km. Het ging goe, zelfs heel goe. Ik ben met een goei gevoel thuisgekomen. Het zal wel moeten want volgende zondag ga ik naar La Roche in de Ardennen voor een tocht van maar liefst 80 Km. Ik heb er wel wa schrik van maar we zien wel, op 't gemakske he
Nog ni zo sterk vrees ik Vandaag was ik te gast is de Dijlestreek, juist Tervuren, Overijse enz.... Amaiiiii mijn voeten dat is daar redelijk heavy maar wel een schone streek moet ik zeggen. Mijn beentjes zijn weer serieus toegetakeld Met de rug waren er geen problemen meer te melden, zelfs niet tijdens deze zware rit maar mijn beentjes daarentegen daar is wel iets mee aan de hand denk ik. Ik geraak dus tijdens de komende dagen waarschijnlijk niet meer verlost van die pijnlijke benen Ik zal morgen maar een hersteltraining op het programma zetten. Ik zal het probleem ook eens voorleggen aan Dr. Jozef en eens luisteren wat hij hierover denkt. Ja, ik moet deze week nog naar de dokter om mijn medisch attest voor de Mont-Ventoux want anders mag ik enkel op eigen verantwoordelijkheid starten. Verder zal ik de komende 14 dagen extra mijn best moeten doen want dan moet ik 80 Km gaan fietsen in en rond La Roche en da is den ultime test
Weinig spectaculairs te melden eigenlijk, alleen dat mijn rugprobleem nog altijd aanwezig is Ondanks het slechte weer heb ik toch nog redelijk kunnen trainen deze week. Vandaag zat ik zelfs al om 7.00h op mijn fietske. Ik had gisteren pijltjes zien staan van de VWB op de Lage Kaart en ik dacht ik zal die eens volgen he Waar ik allemaal gezeten heb, amaiiiii. Brasschaat, St Job, 's Gravenwezel, Wijnegem, Deurne, Merksem, Haven, Stabroek, Putte, Kapellen, Hoogboom en tenslotte terug Brasschaat. Wat zijn er toch nog veel slechte fietspaden zelf in Brasschaat. Het beste fietspad was in de Haven, echt een zalig fietspad Ik hoop volgende week ook nog wa kilometers te kunnen doen want volgende week zondag heb ik een afspraak met Sporta in de druivenstreek. Juist Tervuren, daar brand de lamp. Ik heb er een beetje schrik van want er zijn voor mij maar 2 mogelijkheden, 50 of 100 Km. Da zal dus ni simpel zijn. Allee, tot volgende week
Vrijdag in de late namiddag kwamen wij terug van Vaison en wij komen aan ons huisje zie ik daar toch de Yannick en de Kristof staan zeker 
. Ik was weer efkes van de plank natuurlijk maar het heeft mij wel enorm veel deugd gedaan 
Dan begint tussen de dorre velden de beklimming. Ik kom nog een paar lavendelvelden tegen en dan ga ik in het bos. Daar is het nog redelijk fietsen want er is nog schaduw te vinden. Hier en daar kom ik best pittige stukken tegen amaiiiii. Na 15 lastige kilometers kom ik aan de bevoorrading. Daar heb ik de suikers en de koolhydraten terug op peil gebracht. Na mijn drinkenbussen terug te hebben volgetankt zette ik mijn weg verder. Na een heerlijk ritje kom in toe aan de Chalet waar Patrice en ons Fieneke mij staan op te wachten. Hier heb ik dan weer een kleine pauze genomen om het laatste maar moeilijkste stuk aan te vatten. Hier heb ik wel schrik van want dat is een heel steil stuk, amaiiii
Nog een laatste bocht, nog een paar keer trappen en ik ben er, ongeloofelijk gevoel is ,dit een echte belevenis. Dit komt zo binnen in mijn top5 van meest geweldige belevenissen in mijn leven. Boven op de top moest ik dan toch even denken aan onze Lange. Ooit, wel tussen pot en pint, heeft hij mij deze rit eens voorgesteld. Wij zouden regelmatig gaan fietsen en als bekroning op ons trainingwerk wilden wij de Ventoux gaan beklimmen. Het heeft spijtig genoeg niet mogen zijn en daarom heb ik hem in mijn gedachten toch samen met onze Lange gereden. Dit maakte het voor mij dan ook heel speciaal en ben ik zéér blij dat ik dit heb kunnen doen.
Terug in Sault aangekomen heb ik op de bevoorrading nog iets gaan drinken en ben ik mij daarna gaan wassen. Daar bekomt ge wel van want zo een rit in die warmte (31 graden) daar gaat ne mens wel eens van zweten. 
Ik denk niet dat ik zaterdag de resultaten op mijn blog zal kunnen zetten want ze hebben daar geen wifi ....... dus zal het wachten zijn tot donderdag want dan zijn we terug thuis. 
mijn gewicht 
Ik heb hem verteld over mijn pijnlijke benen. Hij steekt het op een te trage recuperatie van de beenspieren. Links en rechts wat informatie ingewonnen en ...ik ben overgegaan tot de aankoop van een grote bus Recovery-Shake 
Nog ni zo sterk vrees ik
Met de rug waren er geen problemen meer te melden, zelfs niet tijdens deze zware rit 
