Diezelfde dag nog wachtte ik aan de bushalte, op de collectebus. Het was er stil, zo stil dat ik de wind hoorde suizen door de bladeren van de bomen... Ik zat aan een speelplein en ineens begonnen alle schommels te bewegen. Dat was geen goed voorteken. En gelijk had ik, ineens kwam er een duister wezen van tussen de struiken gekropen. Het leek op een hond maar veel tijd om hem te bestuderen had ik niet want de collectebus kwam net aan. Toen ik later nog eens keek naar die struiken, was de hond weg.
Toen ik de bus opstapte hoorde ik het verhaal van Sirius Black, een moordenaar die werkte voor je-weet-wel-wie... Hij was blijkbaar kunnen ontsnappen uit Azkaban, de best bewaakte gevangenis. Toen ik later in de Lekke Ketel met Ron's vader sprak, werd me duidelijk waarom hij ontsnapte. Hij wou afmaken waaraan hij begonnen was. Hij had namelijk mijn ouders verraden en was dus medeplichtig aan hun dood. Nu hij kon ontsnappen, wou hij mij ook doden. Maar dat ging hem niet lukken, want als ik de kans kreeg zou ik hem eerder gedood hebben (om mijn ouders te wreken)...
Een paar dagen geleden kreeg ik een brief van Zweinstein. Daarin stond dat alle derdejaars Zweinsveld mogen bezoeken, ten minste als ze de toestemming hebben van een voogd/ouder. Ik wist meteen dat ik Herman nooit zo ver zou krijgen dat hij het zou tekenen. Maar toen kreeg ik een idee. Ik had namelijk vernomen dat mijn tante Margot zou komen logeren. Zij heeft een hekel aan mij... Dus zei ik tegen mijn oom Herman dat ik mij enkel zou gedragen als hij de brief ondertekende. Eerst leek het te werken, maar ik moest wachten tot ze weer weg was (ik wist wel dat het niet zo makkelijk ging zijn). In het begin viel alles mee, tot mijn tante Margot ineens begon over mijn ouders. Ik kon er niet meer tegen en daarom besloot ik haar een lesje te leren. Ik blies haar op. Daarna maakte ik me snel uit de voeten aangezien ik wist dat Herman en Petunia woedend waren. Ik besloot daarom om het huis te verlaten en op mijn eentje naar Zweinstein te vertrekken...
