Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in ons gastenboek
Stuur ons een mailtje
Druk op onderstaande knop om ons te e-mailen.
Zoeken in blog
Rudolf, Esmeralda, Kirsten en Evi naar Florida
Februari 2012
07-02-2012
Universal Studios - Island of Adventure
Het eerste pretpark dat we bezoeken is Universal Studios - Island of Adventure. De gewone Universal Studios hebben we al in Californië bezocht, en in de Island of Adventure staan de grote rollercoasters maar vooral The Wizzarding World of Harry Potter, het nieuwe themapark. Om de lange wachttijden te vermijden, haasten we ons 's morgens eerst naar dit deel van het park. Maar de wachttijden vallen erg goed meer, maar 20 minuten voor de topattractie. Harry Potter and the Forbidden Journey is een combinatie van 4D animatie en karretjes die door de wereld van Harry Potter vliegen. Je zit precies mee met Harry op de bezem. Spectaculair! Het hele Harry Potter "land" is erg goed nagemaakt. Je kan bij Olivander een toverstok gaan kopen, en Kirsten en Evi worden uitgekozen voor het toneeltje. Er zijn nog een aantal andere landen in de Island of Adventure, o.a rond Jurrasic Park, waar veel waterattracties zijn; en rond de Amerikaanse Comics helden, waar onderandere de Hulk rollercoaster is, die wel 6 keer over kop gaat. Tof! We proberen uiteindelijk ook een waterattractie, een soort van rapid river. Een vergissinkje: 10 keer wilder dan in Belgische pretparken, het water gutst gewoon met golven over het vlot. Binnen de minuut zijn we kleddernat. Enfin, we komen eruit en hadden evengoed in het water kunnen springen. Gelukkig waren we een beetje voorbereid, en hadden we een reserve T-shirt en shortje bij, dus was het aanschuiven aan de toiletten, om de kleddernatte kleren uit te trekken. Voor een tijdje toch geen waterattracties meer voor ons! Het is vrij kalm in het park, dus trekken we een laatste keer naar Harry Potter om de twee tofste attracties opnieuw te rijden, en dan naar huis, onze natte kleren in de droger gaan steken !
Maandag hebben we nog eerst op het strand ontbeten. Ontbijt, dat is hier dus eitjes met spek of andere toebehoren en gebakken patatjes, een stack of pancakes of wentelteefjes En natuurlijk slappe koffie die naar believe wordt bijgevuld. Vandaag rijden we door naar Orlando, een tweetal uurtjes rijden. We maken onderweg een omweggetje langs Apollo Beach, waar het manatee viewing center is. In Apollo Beach staat een electriciteitscentrale die het warme restwater van de productie terug in de baai laat stromen. En aangezien zeekoeien van warm water houden, is die baai in de winter een verzamelplaats voor die beestjes. Het is een beetje een rare plaats, want het is echt wel een lelijke fabriek, met daarnaast dus een idyllische baai met mini bounty strandjes en mangrove. Het center heeft uitkijkbruggen boven het water gebouwd en een wandelbrug tot in de baai. Eerst zien we alleen honderden visjes en kleine haaitjes in het ondiepe water, maar dan aan de andere kant dicht bij de "uitlaten" van de fabriek zien we de lamantijnen. Zeekoe is eigenlijk een beetje een onterechte naam, meer zeekalfjes, want veel groter dan een zeehond zijn deze niet, maar wel even schattig. In Orlando hebben we een aparthotel dicht bij Seaworld. Maar we hebben dit hotel vooral gekozen voor zijn ligging, midden tussen de Univeral studios en Disney World, maar vooral op maar 2 km van Rudolf's conferentiehotel, want zijn vakantie is nu voor enkele dagen over. We pakken uit, doen wat inkopen in de Publix supermarkt en dan moet Rudolf rond 5 uur aan het werk. Dus zetten we hem af, en rijd ik met de meisjes door naar de Florida shopping mall. Huge, huge huge. Zo groot dat het ongezellig wordt. We eten snel iets op de foodcourt en beginnen dan wat rond te kijken. Maar we vinden niet echt wat op ons verlanglijstje staat en dus houden we het voor gezien en besluiten we onze aankopen voor onze voorziene shopping middagje te houden.
We verblijven tot maandag op Treasure island, wat een strandplaatsje in de Tampa bay is. Eigenlijk ligt er voor heel de Tampa baai een eilandengordel van kleine eilandjes ontstaan uit "zandbanken" van afgestorven koraal. Deze eilandjes zijn maar enkele honderden meters breed en enkele kilometers lang, en door bruggetjes verbonden met elkaar en het vasteland. Aan de voorzijde bevinden zich witte stranden, aan de achterkant, de lagune met aanlegsteigers voor jachten. En Treasure island is dus één van die eilandjes. Zaterdag hebben we een lange strandwandeling gemaakt tot het einde van ons eiland en ons meisjes hebben zich even met hun voeten in de zee gewaagd, maar voornamelijk gezwommen in het zwembad, met zicht op strand en de zee. 's avonds zijn we naar John's pass gegaan, dat is een nagebouwde vissershaven met winkeltjes en restaurants en allerlei bootverhuur. Er is daar een Bubba Gump restaurant, gebaseerd op de film Forest Gump, met garnaalgerechten op allerlei wijze (garnalen zijn hier een soort scampi, en de coconut schrimps zijn ons meisjes hun favoriet). John's pass is leuk om eens rond te lopen, maar erg toeristisch en vrij artificieel. Vandaag zondag zijn we naar Pass a Grille gereden, onderaan Saint Pete beach en het einde van de eilandengordel. Dat is het "historische centrum "van deze eilandjes en nog een beetje hoe het hier vroeger was. Het is er wel erg sfeervol met een caraïbische sfeer, supermooie villa's, veel palmbomen, en een tropisch vrij smal strand. We hebben ontbeten in the Seahorse, een ontbijtadresje dat al bijna 80 jaar bestaat en best wel karakter heeft. Het is er al erg druk, maar we komen blijkbaar nog net op een goed uur, want onderweg kwamen we heel wat kerken tegen, waar de parkings erg vol stonden voor de mis van 10 uur. En inderdaad een uurtje later stroomt het volk toe. Dat is ook typisch voor dit deel van Florida. 90% van de mensen die we zien zijn gepensioneerden, en de typische clichés: oudjes met short en zonneklep, en allemaal sneakers. 's morgensvroeg zie je ze allemaal "snel"wandelen over het wandelpadje aan het strand en zondag dus blijkbaar naar de mis. In de namiddag hebben Rudolf en de meisjes een jetski of waverunner, zoals dat hier noemt, gehuurd. Eerst moesten ons meisjes een tekst instuderen over de vaarregels en dan een examen afleggen, want je mag in Florida met een jetski varen vanaf 14 jaar, maar je moet wel een vaarbewijs hebben onder 24. Dus hebben ons meisjes een Florida vaarbewijs gehaald voor 3 USD! Dan nog wat uitleg, en eerst waren Rudolf en Evi weg en daarna onze twee meisjes alleen. Blijkbaar was het dikke fun op open zee! Vandaag is het Super Bowl !!! Je kan dat overal merken, op TV, en in de supermarkt vind je de gekste taarten in de vorm van een football en in de gekste kleuren. Toen we in ons hotel terugkwamen stond er een reuzescherm op het strand en de zijmuur van het gebouw naast ons wordt ook gebruikt als projectiescherm. We hebben dus vanuit onze kamer vanavond metersgroot zicht op de super bowl, wat een echt Amerikaans circus is. Het terras van Sloppy Joes zit afgepakt vol. De Amerikanen zijn door het dolle. We willen vanavond nog naar de pier in Clearwater beach en weten niet wat te verwachten, of het is daar ook druk, of net niet, omdat niemand de super bowl zal willen missen. In elk geval gooi ik me nu even in de Amerikaanse gekte op ons terras, want de aftrap gaat beginnen!
We vertokken om 10 uur dus we waren al vroeg op de luchthaven. Daar kwamen we Marina en Ronny tegen die met hun dochters naar New York op vakantie gingen. Tja, die jeugd van tegenwoordig heeft een luxe leven! De controle aan de check-in ging snel, maar voor het instappen werden er systematisch mensen uitgepikt en Evi moest een volledige controle ondergaan. Gelukkig mocht ze mee . De vlucht viel best mee. Er waren geen individuele schermpjes, maar we kregen redelijk wat eten en veel drinken. Nog nooit zo veel gedronken op een vlucht. Rond 1 uur 's middags lokale tijd landden we in Philadelphia waar we twee uur moesten wachten op onze vlucht naar Tampa. Om 6 uur 's avonds zijn we aangekomen. We kregen een upgrade bij de wagenverhuur waardoor we nu met een minivan door (een stukje van) Florida cruisen. Toen we buitenreden was het net donker en konden we de zee niet meer zien. Het was maar een dik half uurtje rijden naar het hotel, snel incheckt en iets gaan eten bij Sloppy Joes op het strand. We hebben buiten gezeten . Dat ging net van temperatuur (ongeveer 18°C), gelukkig want ik wilde toch graag op een tropisch strand eten in Februari. Vannacht hebben we redelijk geslapen. Rond half 4 waren we wakker van de jetlag, maar dan is het een kwestie van doorbijten dat je niet opstaat, en zijn we vanmorgen om half 8 opgestaan met geweldig zicht op palmbomen en een wit zandstrand. Op het terras was het al zacht van temperatuur. Dus sevens ontbijten met zicht op zee, nu snel valiezen uitpakken en douchen.
We vertrekken in februari voor 10 dagen naar Florida en gebruiken deze blog om in contact te blijven met het thuisfront. Tijdens onze vorige reis naar California is een blog hiervoor een aangename manier gebleken, ondanks het uurverschil. Het wordt maar een korte reis: een paar daagjes Saint Pete beach, aan de golfkust en een weekje Orlando.
!
En natuurlijk slappe koffie die naar believe wordt bijgevuld. Vandaag rijden we door naar Orlando, een tweetal uurtjes rijden. We maken onderweg een omweggetje langs Apollo Beach, waar het manatee viewing center is. In Apollo Beach staat een electriciteitscentrale die het warme restwater van de productie terug in de baai laat stromen. En aangezien zeekoeien van warm water houden, is die baai in de winter een verzamelplaats voor die beestjes. Het is een beetje een rare plaats, want het is echt wel een lelijke fabriek, met daarnaast dus een idyllische baai met mini bounty strandjes en mangrove. Het center heeft uitkijkbruggen boven het water gebouwd en een wandelbrug tot in de baai. Eerst zien we alleen honderden visjes en kleine haaitjes in het ondiepe water, maar dan aan de andere kant dicht bij de "uitlaten" van de fabriek zien we de lamantijnen. Zeekoe is eigenlijk een beetje een onterechte naam, meer zeekalfjes, want veel groter dan een zeehond zijn deze niet, maar wel even schattig.
. De vlucht viel best mee. Er waren geen individuele schermpjes, maar we kregen redelijk wat eten en veel drinken. Nog nooit zo veel gedronken op een vlucht. Rond 1 uur 's middags lokale tijd landden we in Philadelphia waar we twee uur moesten wachten op onze vlucht naar Tampa. Om 6 uur 's avonds zijn we aangekomen. We kregen een upgrade bij de wagenverhuur waardoor we nu met een minivan door (een stukje van) Florida cruisen. Toen we buitenreden was het net donker en konden we de zee niet meer zien. Het was maar een dik half uurtje rijden naar het hotel, snel incheckt en iets gaan eten bij Sloppy Joes op het strand. We hebben buiten gezeten 
