Onze laatste dag in de stad van de weirdo's. Wij zagen hier al specialekes voorbij stappen, waggelen, strompelen en noem maar op. Velen babbelden tegen zichzelf, riepen of zaten als zombies tegen een gevel. Vandaag de auto nog even uit zijn stal gehaald en naar Griffith Park genavigeerd. Gelukkig waren we nog op tijd om een plaatsje op de parking voor het Observery gebouw te bemachtigen. Na het trailbord bekeken te hebben, besloten we het pad te volgen naar Dantes view. Klonk bekend in de oren ( ook in Death Valley) Gelukkig was het nog niet te warm want het baantje slingerde weer de hoogte in. Het uitzicht was wel enorm, je zag Los Angeles net alsof je door het raampje van een vliegtuig keek. Wat een fantastisch beeld! We stapten dapper terug naar beneden en reden terug naar het hotel.Na een korte stop daar verorberden we ons middagmaal in een Engelse pub op Hollywood Boulevard. Wat later wandelden we door naar Sunset Boulevard, waar we een waar paradijs binnenstapten voor muziekfanaten. Een gigantisch gebouw, vol muziekitems ( cd's, cassetjes, dvd's, t-shirts en natuurlijk ook vinyl). Wim stond als een klein kind aan de grond genageld bij het zien van al dat moois! Waar moest je nu starten om te zoeken naar je favoriete bands? Alles was nochtans goed gelabeld en aangeduid, maar het was gewoon teveel om even te bekijken. Dan toch maar een poging gewaagd, de keuze was enorm! Spijtig dat er niets te vinden was van The Tragically Hip, want anders hadden we nog een valies moeten bijkopen . Straks nog even langs de bar passeren voor een cocktail , dan iets lichts smullen en op tijd ons bedje in, want morgenochtend zullen we nog vol slaap in onze ogen naar het vliegveld moeten rijden. Het einde van een fantastische reis!!!!
Vandaag een rondrit met een autobus gepland. Alleen wim en ik want Carrie en Yoni wilden wat slenteren aan het Santa Monica Beach. Ze pikten ons op om 9 u en we zouden rond 17 u terug gedropt worden. Eerst ging de Tour naar The walk of fame, maar daar hadden we yjg
GLylde dag voordien al wat rondgekuierd. Toen reden we naar Beverly Hills, het paradijs van de rijken, villa's met soms wel 14 badkamers, hoe meer er waren, hoe rijker je hier bent. We zagen ook exclusieve automerken rijden, de ene al wat chiquer dan de andere.
En dan maar uitkijken naar bekende gezichten, precies alsof je die elke dag tegen het lijf zou lopen😊 We reden ook langs Sunset Boulevard, Bell Air, Downtown LA en hielden halte in Griffith Park. Ons middagmaal aten we in Farmers Market, een half open, half gesloten markt, waar je verschillende plaatsen had om iets te smullen.
'S Avonds kuierden nog over Hollywood boulevard en aten we in het oudste Italiaans restaurant van LA. Het was lekker!
De laatste dagen van onze reis breken aan, we rijden naar Los Angeles en zien onderweg rookpluimen boven de heuvels uitkomen. Hopelijk zou de grootstad zelf gespaard blijven van deze hittebranden. Na aankomst vernamen E wel dat er al 82000 mensen moesten geëvacueerd worden uit naburige dorpjes en dat ze het vuur moeilijk onder controle krijgen. We arriveerden in ons hotel en Yoni en Carrie hun kamer was op de zelfde verdieping maar aan de andere kant van het zwembad. Wij hadden voor de eerste keer op onze reis een kingsize bed, zo eentje waar je mekaar niet meer in terugvindt. Onze eerste verkenningstocht ging naar centrum LA, waar we heel wat rare figuren tegenkwamen , een stuk van de walk of fame wandelden en een bezoek brachten aan Hollywood museum. Daar waren leuke attributen verzameld van grote namen in de filmwereld ( lucie ball, Bette Davis, Erol Flynn,Charlin Chaplin .......) Het was een bezoekje meer dan waard.'s Avonds aten we in het restaurant van het hotel, want onze pijp was weeral uit en we eindigden de avond in de bar met een lekkere cocktail .
Onze voornemens waren goed, we zouden een bezoek brengen aan Joshua Tree National Park, maar door de extreme temperaturen ( 46 graden ) hebben we dat plan wijselijk opgeborgen en hebben we in de voormiddag een korte wandeling in de buurt gedaan, de schaduw steeds opzoekend. 'S Middags aten we bij Pinokkio, neen niet de echte, maar wel een eetcafe waar ik een salade en de anderen een toast chicken, verorberden. De warmte maakte wel dat ik niet veel honger had. In de namiddag besloten Wim en ik de koelte van onze kamer te verkiezen boven een plek aan het zwembad in te nemen ( zelfs daar kon je in de schaduw nog een eitje bakken) Carrie en Yoni sloegen onze goede raad in de wind en waagden een duik in het water vlak na het middagmaal.
- [ ] Vandaag de langste en zwaarste route van de reis. ( 700 km) We verlieten de Grand Canyon richting Palm Springs en genoten van het omliggende landschap. Het was net alsof een rode loper, die dan grijs was, over het landschap gelegd was. De baan golfde over de glooiende heuvels. Langs de rand van de baan, alleen desert, af en toe een auto en wij. Over een afstand van ongeveer 100 km niets van leven gemerkt, gelukkig hadden we voldoende water bij en was onze tank vol. Wel heel eentonig om te rijden voor onze chauffeur, een lange baan en dan nog niet moeten schakelen ook niet. De route werd even verlaten voor een ommetje op de historische route 66. Dat konden we toch niet laten he! De baan was niet zo bijzonder spectaculair, weer een grijze loper, maar onderweg hielden we halte aan een fantastische plek. Een oud tankstation , dat volstond met oude wagens, een wc in Marlyn Monroe's stijl (pink) , een retrobar en zoveel meer! Dat was een goede plek om onze benen eens te strekken! De hitte was er niet te harden, toen we de deur openden sloeg de warmte in ons gezicht! In Death Valley was het heet, maar hier moest het niet onderdoen voor die extreme temperaturen. In ons hotel was het gelukkig wel lekker koel. Na een opfrisbeurt zochten we een plek voor ons diner, we eindigden bij een pizza restaurant, dat een award had van tripadviser.
Ontbijtje op de kamer en dan vertrokken naar Grand Canyon. We reden nog een ommetje via horseshoe bent, maar dat was de omweg meer dan waard. Eerst een beetje puffen om van het uitzicht te genieten. Maar de waren er niet alleen, het was een beetje drummen voor een plaatsje. Er was zelfs een Chinese dame die Wim bijna in de diepte duwde om toch een foto te kunnen maken. Mijn bemachtigd plaatsje was net niet op de juiste plek voor de ultieme foto, maar ik was al blij op,een heerlijk uitzicht op deze unieke plaats! We reden verder richting Grand Canyon en genoten ook weer van het prachtige, indrukwekkende landschap. We spotten zelfs enkele hawks in de lucht, rondcirkelend, op zoek naar een prooi. In het hotel bleek dat we weer een uurtje getijd reisd hadden, plots was het weer een uurtje vroeger dan voordien. Ons lichaam gaat helemaal zijn kluts kwijt zijn!
Ons ontbijt aten we aan het zwembad want de ontbijtruimte was volzet. Na het inladen van de koffers, reden we richting Monument Valley. We stopten bij het toeristenkantoor in Blanding en een heel vriendelijke vrouw zei welke route we best namen en wat we allemaal op onze weg zouden tegen komen. Eigenlijk wisten we al wel hoe we moesten rijden, maar de bevestiging van deze lieve dame , deed ons niet meer twijfelen. Eerst reisden we naar Bridges Natinal Park. Familie van Arches NP, maar hier werden de arken "gemaakt" door uitholling van water en in Arches door wind en zand. Daar ik last heb van ( vermoed ik) zonneallergie ( sta vol met rode plekjes die jeuken) besloten we om vandaag enkel viewpoints te doen en geen trails. Kwestie van wat minder zon te absorberen . We konden de bruggen wel zien in de verte maar konden er moeilijk doorkijken. Toen reden we op aanraden van dat schattig vrouwtje en Pieter een gravelbaantje op door Valley of Gods. Onze Dodge waande zich een echte jeep en gelukkig dankzij onze goede chauffeur reden we moeiteloos door deze machtige vallei. Onderweg passeerden we een jeep met serieuze caravan. Dat deze ooit het einde van de rit gehaald heeft twijfelen we ten zeerste. Aangekomen bij Monument Valley waren we een beetje teleurgesteld want de zon stond niet ideaal voor een foto. Dan maar aan de andere kant geprobeerd. Een droomfoto zou het niet worden, gelukkig hebben we al een fantastische thuis aan onze muur hangen. Uit noodzaak aten we s' Avonds Geen gerommel vandaag in de valiezen, we mochten nog een dagje in hetzelfde hotel blijven. Het hotel bood ons een ontbijtbuffetje en na een bezoek aan de plaatselijke supermarkt, verplaatsten we ons naar Arches National Park. Hier waren we blijkbaar niet alleen. Het zou een warme dag worden want we zweetten al serieus toen we naar Delicate Arch wandelden en het was nog geen middag. Het was wel al dat zweten waard, we weden beloond met een uitzicht op een fijne ark. Na de hike picknickten we onder een boom. Het eten kreeg niet veel tijd om te verteren want een volgende wandeling stond al op het programma. We reden naar Devil's garden en vervolgden onze tocht naar Tunnel Arch, Pine Tree Arch om te eindigen bij Landscape Arch. Toen was onze pijp uit, we zweetten als runderen en besloten om ons op de kamer wat te verfrissen, een wasje te doen en wat te relaxen. Rond 18u30 vertrokken we terug naar ons favoriete restaurant van de reis.een Whopper bij Burgerking. Bij de Navajo bevolking wordt alcohol volledig vermeden, spijtig voor ons want bij ons eten gebruiken we toch graag een biertje of wijntje. Nu ja, dat zal dan voor morgen zijn!
Geen gerommel vandaag in de valiezen, we mochten nog een dagje in hetzelfde hotel blijven. Het hotel bood ons een ontbijtbuffetje en na een bezoek aan de plaatselijke supermarkt, verplaatsten we ons naar Arches National Park. Hier waren we blijkbaar niet alleen. Het zou een warme dag worden want we zweetten al serieus toen we naar Delicate Arch wandelden en het was nog geen middag. Het was wel al dat zweten waard, we weden beloond met een uitzicht op een fijne ark. Na de hike picknickten we onder een boom. Het eten kreeg niet veel tijd om te verteren want een volgende wandeling stond al op het programma. We reden naar Devil's garden en vervolgden onze tocht naar Tunnel Arch, Pine Tree Arch om te eindigen bij Landscape Arch. Toen was onze pijp uit, we zweetten als runderen en besloten om ons op de kamer wat te verfrissen, een wasje te doen en wat te relaxen. Rond 18u30 vertrokken we terug naar ons favoriete restaurant van de reis.
Deze ochtend in het hotel een ontbijtbuffetje meegepikt, om daarna de rit naar Moab aan te vatten. Het zou een autotocht worden van ongeveer 3 uur rijden. Onderweg hielden we af en toe halte en genoten van het wisselende landschap, soms heuvelachtig , soms vlak en ook werden we we regelmatig omgeven door rotsformaties. Weer wat vroeg om in te checken dus aten we bij Denny's een sandwich en reden we door naar Canyonlands. Het is een eerder kleiner Nationaal park, maar het was wel de moeite waard om er een hike te doen van een 6-tal km. Na een inspectie van de kamers en een verkwikkende douche reden we verder naar Moab stadje waar we fantastisch en goedkoop aten in Moab Brewery, een oude brouwerij omgetoverd in een leuk restaurant. Het was er zo lekker dat we zelfs besloten om er de volgende dag opnieuw te gaan smullen. ( Carrie at ravioli, Wim pasta pesto met scampi, Yoni vistaco en ik greek pasta met kip) Delicious!!!!
Vandaag vooral genieten vanuit de auto, het was ook wat koeler dan de voorbije dagen en de lucht kleurde regelmatig grijs. Alhoewel we toch enkele keren halte gehouden hebben bij supermooie viewpoints en we ook een ferme wandeling deden( 6km) naar de narrows. ( Capitol Reef) Onze tocht ging door de bedding waar tijdens regenbuien het water doorstroomt. Hadden wij geluk dat dit vandaag niet het geval was, want anders had ik dit bericht niet meer kunnen schrijven. Wat dat water allemaal niet doet met het omliggende gesteente. Ongelooflijk hoe mooi dit landschap,ook weer was. We vallen hier van de ene verbazing in de andere. Tijdens onze terugtocht werd het wel wat spannend , de wind stak op en de lucht werd grijs, toch geen watermassa die naar beneden ging komen zeker? Gelukkig was het vals alarm en enkele minuten nadat we de auto bereikten kwam de zon er alweer door! Na het inchecken in het hotel ( capitol Reef resort) gingen we eten in het restaurant van het hotel. Eenvoudig maar wel lekker, daarna relaxten we nog wat in bed ( foto's bekijken, verslagje schrijven, route voor morgen bekijken en boekje lezen).
