Zo ... Eindelijk aangekomen te Pataya en dit na een reis van een 3-tal dagen. EEn kort resumke ... Voor de fotos dien je te wachten tot ze terug geland zijn te belgie ...
05/08 : Chao Lao Beach 06/08 : blijven overnachten te Chantaburi 07/08 : doorgereden tot Rayong 08/08 : aangekomen te Pattaya
Vooralleer we aan Chao Lao kwamen hebben we onderwege nog even kunnen genieten van de prachtige natuur van Thailand. Tevens hebben we een stop gemaakt in een natuurpark vlakbij de weg, waar we eerst een grot bezocht hebben en nadien genoten van superlekker eten in een van de barakjes aan de zijkant van de parking
Chao Lao Beach. Dit zeer rustig strandje, eem 30-km ten zuiden van Chantaburi is nog in volle ontwikkeling. De toeristische dienst is hier blijkbaar nog niet gepasseerd. We wijn daar dan ook blijven overnachten in een leuk chalet vlakbij het strand. Aan de overzijde hebben we (en vooral Helena) zich tegoed gedaan aan verse Krab.
Chantaburi Te Chantanuri was het even zoeken naar een hotel. Iedere inwoner stuurde ons telkens een andere richting uit Dan, aangekomen bleek ons hotel enorm luxueus te zijn met op de 3de verdieping een enorm groot zwembad en op de 18de verdieping een bar met piano en zang (alhoewel zang, enfin de bedoeling was er toch )
Rayong Bij vertrek richting Rayong zijn we gestopt aan een Wat, gelegen bovenaan een berg. Deze wat konden we bereiken via een klein treintje op een kabelbaan. Wat we daaar boven zagen hebben we nog nooit in ons leven gezien. Dergelijke grote verzameling aan Chinees en Thais kunstwerk .... Hier krijgen verzekeringsmaatschappijen de kriebels voor een inschatting van de waarde. Vlak nadien nog even gestopt bij een waterval (op zo een 20km van de wat). Eigenlijk is Thailand toch enorm discriminerend. Thai mensen betale20 bath toegang, toeristen het 10-voudige ... Dit zouden we eens in Belgie moeten proberen ... Aangekomen te Rayong moest dit hotel zeker niet onderdoen voor het hotel te Chantabury ... Na onze maaltijd hebben Jean en ik onszelf nog even laten verwennen bij een traditionele Thai MASSAGE... Alhoewel ??? Traditioneel in de letterlijke zin van het woord ??? Wordt nog uitgelegd
Pattaya Zo, het einde van onze reis komt stilaan in zicht. In Pattaya, een broeikast van toerisme, geld en prostitutie blijven we nog een 4-tal nachtjes slapen in een leuk klein hotelletje midden in de stad ... Het onderscheid maken tussen een meisje en een katoi is enkel voor gevorderden weggelegd ... Deze stad is volgens onze eerste indruk te vergelijken met Bangkok, enkel veel toeristischer (vooral oudere, gezette mannen op zoek naar een jong mooi bloempje ) en moderner ...
Vermits we hier in het hotel internet toegang hebben wordt dit verhaal nog vervolgd ..........
De uitstappen van de laatste dagen heeft vermoeidheid gebracht bij ieder van ons. Daar we morgen zullen verder reizen richting Chantaburi & Pattaya hebben we vandaag een extra rustdagje ingelast.
De Barbeque van gisteren was wegens gebrek aan vlees in het water gevallen. Vandaag dan maar even terug opnieuw proberen Zoals je op volgende foto's zal merken is een Thai Barbeque niet echt te vergelijken met een Belgische barbeque.
Het vlees wordt gedrenkt in een mengeling van melk, oestersaus & soya en kruiden, etc ... om het vlees zacht te maken ...
Groenten, eieren en noodles om te koken in de soep & sap van het vlees
Het vuur in vuurvaste steen waarover de bbq geplaatst wordt ...
En dan maar bakken en smullen (eten met stokjes was voor sommigen onder ons niet zo simpel, niet waar carolientje ?)
Hannes hield het toch maar op een boterham met mayonaise (dewelke Jean meegesmokkeld had)
Lekker was het wel ... al moest je niet zoeken naar de filet pure ... Al het vlees bevatte genoodzaakt de nodige portie vet
Ook Heleentje genoot van deze delicatesse ...
Hannes bedelend om een foto van Yew te mogen maken ... het was immers ook de laatste avond dat hij haar zou zien
Het resultaat ...
Ook een foto van Hannes, Helena & Yew mocht niet ontbreken
Na een nodig dagje rust zijn we Noi gaan bezoeken in Buriram. Noi studeert hier haar eerste jaar dierengeneeskunde en deelt haar kamer met haar beste vriendin bij wie ze reeds sinds de kleuterklas samen is. Haar vriendin studeert rechten en is tevens ingeschreven op de militaire school. Voor 1000 bath per maand kan je hier een studentenkamer huren. Wel geldt hier de regel dat de jongens & meisjeskamers gescheiden zijn met strenge controle.
Noi & E
In België kleedt men de poedelkes en chiwawa's ... Hier in Thailand kleedt men dwergkonijnen
Vooralleer we terug richting Saitree16 vertrokken hebben we nog even inkopen gedaan in de Big C in Buriram. Tot mijn grote verbazing zag ik hoe ze mijn 6 flesjes LEO-bier aan de kassa annexeerde In Thailand is er blijkbaar een wet dat voor 17u00 er geen alcohol verkocht mag worden ...
Het vertrek viel Noi toch wat zwaarder dan verwacht... Ondertussen was Hannes haar maatje geworden (of hadden we anders verwacht ??? )
's Avonds voor we gingen slapen wilden we nog even genieten van een Thaïse Barbeque, echter bij aankomst in het restaurant bleek dat er enkel nog maar kip voorradig was ... Dan maar naar een ander restaurantje in de buurt
Vandaag was onze laatste dag bij Robert & Kulap. Vooralleer we huiswaarts reden stopten we nog even bij "The King Cobra Village". Dit familiedorp, gekend om zijn slangen, was gelegen op een 20-tal km van Robert & Kulap. Buiten het vangen van deze slagen voerde men hier ook shows op. De King Cobra is nagenoeg één van de gevaarlijkste slangen ter wereld. Bij een beet word je ofwel dadelijk naar het hospitaal gevoerd ofwel ingeënt met een antigif. Zoniet zal je het einde van de dag niet halen Rondom het podium hingen dan ook foto's van familieleden dewelke overleden zijn door de beten van deze King Cobra ...
Het dierenverblijf van slangen, krokodillen, leguanen, ...
Hannes onze charmeur gaf Kulap deze mooie bloem en stak ze in haar haar
Na de opgevoerde show mochten we allen kennismaken met de python ... Een niet giftige slang ... De eerste stappen waren wel wat aarzelend bij zowel Hannes als Helena... Enkel het laten verdwijnen van de python in Hannes zijn broek werd niet op zijn enthousiasme onthaald
In Thailand vindt men praktisch geen enkel verkeerslicht. Enkel in een grote stad op een groot kruispunt tref je deze aan. In tegenstelling tot België wordt telkens aangeduid hoeveel seconden de lichten op groen en rood staan.
Nog 82 seconden ....
Nog 72 seconden ....
Na een lange vermoeiende tocht kwamen we uiteindelijk terug aan in NangRong... Nog een 45 km rijden en we waren terug thuis. Ondertussen was het ook al 4u15 geworden. In NangRong is er sinds kort omleiding via een klein aarde weg. OOOOPSS verkeerde weg ingedraaid ... Dan maar even proberen om te keren ... SHIIITTTT we steken vast in de modder ....
Nadien nog even onze schoenen wassen in het rijstveldje vlak achter ons.
Dit was ons het avontuurtje wel ... uitgeput en bezweet door de enorme hitte (was toen zeker wel een 38°C) reden we terug huiswaarts ... Iedereen snel douchen en genieten van een heerlijk stukje fruit ...
Ons 'wubbeke' met de schil van een enorme Pomelo op zijne kop
Het zwemmen heeft ons gisteren deugd gedaan. Hannes en Helena wilden dan ook dadelijk terug gaan Maar vandaag stonden de apen en de Mekong op de planning.
Een goede 50km Noordwaarst bevond zich het stadje Kumphawapi. Dit stadje staat bekend om zijn in het wild opgegroeide apen. Het lijkt ook wel onwaarschijnlijk maar regelmatig vertrekken deze apen naar een andere stad in de buurt. Het transportmiddel hiervoor : DE TREIN . De treinen zijn zo ontworpen dat apen hier makkelijk mee kunnen meereizen.
In het park stond er een snoepkraam waar we chips en nootjes konden kopen. Zodra je de zakken vasthad, kwamen langs alle zijden van het park de apen toegestroomd. De apen kwamen gewoon de snoep en nootjes uit de handen halen. Wel moest je opletten dat je de zakken HEEL GOED vast hield.... Bij minste oplettendheid probeerde ze de zakken gewoon van je af te rukken....
Op terugweg stopten we even langs de kant van de weg om het grootste afstandspaaltje van Thailand te bewonderen. We schatte dat dit toch tussen de 15 & 20 meter hoog was
Terug aangekomen te Kumphawapi stopten we nog even aan de plaatselijke markt voor groenten en fruit. Zelfs in dit stadje reed men rond met tuktuk's.....
Vooralleer we gingen slapen hebben nog even nagepraat met enkele lekkere flesjes LEO (bier) ....
30/7 : Op weg naar Kranuan (ten noorden van Khon Kaen)
Vandaag trekken we voor een 2-tal dagen Noordwaarts richting Khon Kaen naar Robert & Kulap nabij het stadje Kranuan. Er staat ons een 410km autorit te wachten.
Voor we vertrekken nog even de vissen eten geven. Tot blijdschap van de kids blijkt er zopas een jonge stier geboren te zijn.
Na een behoorlijk lange trip kwamen we uiteindelijk aan te Kranuan. We merkten dadelijk op dat het hier veel drukker was dan bij ons in het zuiden. Nog 10km Noordwaarts en dan waren we er. Hier mochten we dan ook genieten van de gastvrijheid van Robert & Kulap.
Helena merkt een mooie vlinder op. De spanwijdte van de vleugels was bijna 27cm !!!
Deze vlinder kon je ook zomaar vastnemen en op je hand plaatsen
Na wat uitgerust te zijn, zijn we ons even gaan verfrissen in het zwembad van "de engelsman". Deze man had als levensdroom een bungalow-park in Thailand op te richten. Enerzijds had men het zwembad met zoutwater, anderzijds een prachtige vijvertuin. Ook kon je hier blijven overnachten aan 2000 bath / nacht.
Het zwembad
De vijvertuin
Een mooie zonsondergang
Voor we gingen slapen, nog even onze magen vullen. We stelden wel vast dat het in tegenstelling tot het zuiden hier toch duurder was om te eten. Ook de hoeveelheden waren niet zo groot als bij ons .......
Vandaag werd de uitstap naar de olifanten gepland. Deze vind je terug in 2 streken. Ofwel in het hoge noorden (Chiang Mai) ofwel in de omgeving van Surin Ban Ta Klang. Tevens moesten we vandaag naar de immigratiedienst op 4km van de grens van Cambodja zodat Jean hier nog een jaarke kon vertoeven.
Bij vertrek, op amper 10km van thuis af zagen we opeens enkele olifanten langs de kant van de weg. De gelegenheid om een eerste 'bange' kennismaking.
Grens met Cambodja in Kap Choen. Cambodja vereist een visum, dus niet voor ons
Dan maar naar een plaatselijke Cambodjaanse markt op enkele honderd meter van de grens. 95% van de marktkramers zijn Cambodjanen en komen hier in Thailand hun produkten verkopen aan het 3 à 4 dubbele van de prijs die ze vragen op de markten in Cambodja (vlak over de grens). Maar we mochten niet over de grens snif snif snif ...
Zijn dit ook kippen ????
Dan op weg naar de Olifanten van Surin. Onderweg lazen we in onze reisgids dat ten noorden van Surin een olifantendorp bestaat (Ban Ta Klang) waar men wilde olifanten dresseert. 1 maal per jaar komen deze dan te Surin voor een groot olifantenspectakel. Wel hadden we wat de afstand onderschat. Op het einde van de dag hadden we om en bij de 400km gereden.
Voor 600 bath (ongeveer 11,50 euro) mochten we meerijden op een olifant. Via een stelling kropen we boven op de rug. Eerst ik, dan Helena, dan mama. En hannes mocht van voor op het hoofd van de olifant gaan zitten... Echter zag hannes dit anders ... Dan wij maar eerst een toerke en nadien opa met hannes een toerke ...
Toen we Ban Kruat terug bereikte was het ondertussen donker geworden en begonnen onze magen te knorren. Tussen Ban Kruat & Talumpuk (op zo een 10km van thuis af) stopten we voor te eten in één van de hutten op de rand van de weg. In totaal hadden we voor ons zessen toch een 9-tal gerechten geserveerd gekregen .... en dit voor een bedrag van 580 bath (hetzij 11 euro dranken inclusief)... Ook deze keer was het eten SUPER LEKKER !!! Ondertussen raken we gewend aan de pikante toets ...
Een beetje geschiedenis De Europeanen die op mysterieuze ruïnes stuitten in het oerwoud ver ten oosten van Ayuntthaya meenden een oeroude Chinese of Griekse beschaving te hebben ontdekt. Pas in de 19de eeuw werd de geschiedenis van de Khmer ontrafeld, die van de 9de tot de 14de eeuw heersten over wat nu Cambodja en Noordoost-Thailand heet. De Khmer waren fabelachtige bouwers; In Thailand zijn veel bouwwerken te bezichtigen waaronder de prasat Hin Khao Phnom Rung dewelke we vandaag bezocht hebben.
Op de uitgewerkte vulkaan Khao (waar ook de thuishaven van Jean in de krater gevestigd is) staat het Khmer tempelcomplex Prasat Hin Khao Phnom Rung. Deze hindoetempel werd gebouwd om Shiva's verblijf op de berg Kraisala te symboliseren, vandaar de processieweg naar het centrale heiligdom en de in totaal 200meter lange naga-bruggen. De bouw van de tempel begon in de 10de eeuw. net als andere Kmer tempelcomplexen ligt deze tempel op de route naar de bekenste Angkor Wat in Cambodja. De gebouwen liggen zo dat bij Songkran (1x per jaar) door alle 15 poorten de opgaande zon te zien is.
Bezoek aan het museum
De weg naar de tempel
Zicht van bovenaan de vulkaan
De tempel : Prasat Hin Khao Phnom Rung
Helena & Hannes als model
Nadien zijn we terug naar Lahan Sai gereden naar een enorme vijver in het centrum van deze stad. Aan de inkom kon je viseten aanschaffen voor 10 bath per emmertje ... Dat de kids zich geamuseerd hebben zie je hieronder wel
WAT PADHAMMAS LARAM Na de middag hebben we nog één uitstapje gedaan naar een plaatselijk wat temidden het natuurreservaat op zo een 20km van Sai Tree 16. Hier leven de monikken zeer zeer zeer zeer zeer primitief temidden de natuur.
Thuisgekomen konden we genieten van heerlijke noodles, klaargemaakt door onze schuinoverbuur. Als avondeten serveerde E ons Pak Bung, Pokpok op z'n Thais, pokpok op z'n Laos met Pla min, etc ... etc ... etc ...
Deze morgend opgestaan met een stralende hemel. Het beloofde zeer warm te worden en het was ook warm. 8 uur in de ochtend en de thermometer gaf 31°C in de schaduw aan... puf puf ... Gisteren werd de kinderen beloofd om met de moeder van E mee gaan te vissen aan een meer hier een 5-tal km vandaan.
15 minuten en Helena haar eerste vis gevangen
Hannes beetje teleurgesteld dat hij nog geen vis gevangen heeft
Iedereen aan het vissen. Mè, Lai & E vissen met bamboestokken
Ook Hannes vangt een vis
Tegen 13u00 veranderde het weer van stralende zon en verschrikkelijk warm tot een plensbui ... we waren ff meer dan st..ndnat Snel snel terug huiswaarts ......
Gans de namiddag heeft het nu geregend hier ... Zodra het opklaarde zijn we allen in de auto gekropen en naar de markt van Lahan Sai geweest. En als ik zeg allen was dat ook allen ... In totaal zaten we met 9 in de pickup. Jean & ik van voor. Caroline, Helena, Hannes, E, Yew, Mie & Lai op de achterbank. Zou dit in België mogen ??? Onderwegen kwamen we ook het type vrachtwagen van de streek tegen. In een oude vrachtwagen waar de motor van stuk was heeft men hier een 2de hands motor (250cc) van een brommer of tuktuk geplaatst.
Op deze plaatselijke markt hebben we ons avondeten gekocht... Vis, groenten, gamba's, inktvis en insecten (krekels, rupsen & sprinkhanen).
Als apperitief hebben we dan ook van al dit geproefd. Ook van de sprinkhanen (enfin toch Hannes & ik) ... Al bij al smaakte het wel
Caroline trachtte wel, maar uiteindelijk is het haar toch niet gelukt... Misschien de volgende keer wel
Helena op weg om samen met Yew, Mie naar huis brengen op de scooter
Hannes en Helena ook aan het helpen in de keuken ...
Een bezoeker dewelke ook wou genieten van thai-food ...
Vandaag ons laatste ontbijt in het sudan hotel en richting "Jean's paradise". Wel hebben we beslist om een tussentijdse stop te maken in korat, een 250km ten noorden van Bangkok. Onderweg nog even een stop op een bloemenmarkt. Orchideën, orchideën en nogmaals orchideën.
Bij aankomst in ons hotel te Korat (KF Pavilion Hotel) was de vreugde groot toen Hannes en Helena ontdekten dat er op het dak van het hotel een zwembad was ... plonsen maar Aan de overzijde van ons hotel was "The Mall", een enorm groot winkelcomplex. Vooraan The Mall stonden 2 prachtwagens (een 10-tal meter lang en 3 meter hoog) volledig vervaardigd uit kaarsenvet. Jongens besprenkelden deze wagens regelmatig om deze tegen de hitte te beschermen.
's Avonds in de buurt van het hotel nog vlug iets drinken. E had een pokpok schotel besteld .... was dit hottttttttttttttttttttttttt !!!!! Helena wou dit ook even proberen .... Hebben bijna de brandweer moeten bellen
Na een goede nachtrust op nog hardere bedden was het tijd om onze spullen te pakken en richting Sai tree 16 te rijden (nog een 200km verder). Onderwege hebben we nog even halt gehouden bij een pottenbakkerij....
Zou dit in België toegelaten worden ??
Even naar de winkel ... rara wie kreeg er weer kussen van de maskes ???
Lahan Sai, het laatste klein stadje vooralleer we in Sai Tree 16 aankwamen ... 10 km verder nog even passeren in Talampuk waar eddy woonde ... Rechts de straat in. Nog 3km verharde weg, dewelke overging in een rode aarde ondergrond... hobbel hobbel hobbel ... Nu zitten we nog maar een 20km van Cambodja af ... Links, rechts, overal rijstvelden, mangobomen, kokospalmen, rubberbomen, Maniok ...........
Na wat opfriswerken, verkenning van het dorp en het huis, uitpakken en ons klaarmaken voor een lekkere maaltijd in Lahan Sai ... met z'n 7-en (wij en Yew) kregen we het volgende voorgeschoteld : - Gebakken rijst met kip voor de kids - Gamba's in een licht pikante uitvoering - Visterrine ... was dit pikant seg ... - Groenteschotel met Gamba's Dit was het lekkerst dat we tot nu toe gegeten hadden. Dit te samen met 2 liter bier en enkele flessen cola kregen we de rekening van 620 bath ... Euh is dit nu echt maar 11,5 euro ???
Wat een zalige nachtrust... De bedden waren steenhard maar de airco in de kamer (dewelke wel meer dan nodig was) maakte het goed. 's Morgens werden we verwend met verse toasts, spiegeleitjes alsook rijst en thaise gerechten. Met de buik vol gingen we nu richting het financieel centrum van Thailand om Jean zijn visum in orde te brengen. Dit nieuw gedeelte van de stad wordt gekenmerkt door torenhoge wolkenkrabbers waar alle grote bedrijven (Sony, grote banken, etc ...) zich gevestigd hebben. Deze ultra moderne look staat compleet in contrast met de electriciteits- en rioleringsvoorzieningen in de stad (gans de stad). De riolering is gewoon een open riolering en loopt gewoon onder de straten. Door de duikers heen kan je deze riolen (met de nodige stank) zien stromen. Elke professionele belgische electricien zal zich eens goed in de haren krabben als hij de voorzieningen al maar ziet .. laat staan er aan moet werken.
Nadien namen we de taxi richting een kleinere wat in de buurt. Een wat is een gebedsoord en slaapgelegenheid voor de volgelingen van Boedha. In deze wat werden we gewijd door een priester. Enkel Caroline niet. Reden hiertoe was dat men deze tempel niet mocht betreden met blote schouders.
Na dit bezoek namen we de taxi en vroegen hem naar de Iron Mountain, een wat bovenop een berg in centrum Bangkok. Bejoule (of zoiets) een taxichauffeur zijne kwebbel stond maar niet stil. In zijn gebrekkig engels vertelde hij ons dat zijn ouders (woonachtig in dezelfde streek als waar wij momenteel verblijven) al hun vee verkocht hadden om hem een 2de hands taxi te kopen. Vanaf toen staat hij heel alleen in voor het onderhoud van gans de familie. Bejoule heeft ons toen voor 80 bath (ongeveer 1,5 euro) gans de namiddag rondgereden. Zijn rijstijl deed wat aan schumacher denken ???
Na de Iron Mountain was het tijd voor de grootste wat van heel Thailand. De wat Pra keo. Echter mochten we hier totaal niet binnen. Een 3-tal weken geleden is de zus van de koning overleden en werd zij in deze tempel opgebaard. Tevens was het verplicht om bedekte schouders en een lange broek aan te hebben (met een temperatuur van om en bij de 37°C ???) Hallo kroket. Dan maar even naar een plaatselijke markt in de buurt van de wat.
Nog een klein staaltje van de electriciteitsvoorzieningen in Bangkok, maar dan wel in de buitenwijk waar we sliepen.....
Onze landing te Bangkok verliep veel beter dan onze landing te Berlijn (niet moeilijk). Doch waren we nu nog wat zenuwachtiger ... rarara ... zouden de zwan-worsten, de rolmopsen, de binnenbanden voor de kruiwagen, de ganse apotheek, de kaas etc .. etc .. daar iets mee te maken hebben ??? Doch, geen enkel probleem.... De douane liet ons zonder enig probleem passeren. We waren in Thailand ... JOEPIE !!! In de centrale hall van deze luchthaven stonden Jean & E ons op te wachten. 2 taxi's .. een knal oranje en rode brachten ons naar ons hotel aan de rand van de stad (Sudan Hotel).
Na wa uitgerust te hebben werd het tijd voor onze eerste stappen in de stad ... Alweer een taxi (nu maar 1) bracht ons naar hartje Bangkok. Dadelijk overviel de warmte en smog van deze stad ons op de adem .. ook de verwachtte zweetdruppeltjes doken bij ieder van ons op ...
Kijkje te ChinaTown : op zoek naar sportkledij
Met de Tuk Tuk : In Thailand krijgen de chauffeurs van zowel taxi's als tuk tuks (lees toektoek) 5 liter benzine indien ze toeristen afzetten aan grote winkelketens. Wijle op weg naar een goudsmit (ai onze portomonees ... is het niet waar Caroline ????)
Een groot winkelcomplex ... enkel informatica Doch .. geen enkel spoor van apple ????? bizar bizar bizar
Verkeersbeeld in de straten van Bangkok ... auto's, taxi's, auto's, brommerkes, brommerkes, auto's, tuktuks, taxi's .. etc ... En dan maar klagen in België over het milieu ... *** kuch kuch kuch ***
Avondeten in de wijk van het Sudan Hotel: Al tijdens gans de dag viel het ons op dat Hannes enorm succes had bij alle meiskes ... Het was dan ook zeer regelmatig dat ze Hannes wouden aanraken over zowel hoofd, armen, buik ... En .. hij genoot er wel van ... Vooral van de 2 meisjes van het restaurant . En de opa en mezelf ??? Tja konden alleen maar jaloers toekijken
En toen ... toen was iedereen wel moe .............. Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Zondag 20 juli2008 en wijle weg ... richting Thailand. Enkel mama had reeds gevlogen met een lijnvliegtuig, al was het 30 jaar geleden. Dus voor ieder van ons was deze eerste vlucht vrij spannend en behoorlijk chaotisch (zie hieronder maar !!)
Bij inchecken werden we met een bus naar ons toestel gebracht. We vlogen naar Berlijn (Tempelhof) met een Avroliner RJ100. Echter was het de buschauffeur niet duidelijk waar dit toestel zich bevond. Het opstijgen ging vrij turbulent. Het regelmatig terug naar omlaag vallen van een 20-tal meter deed onze buiken kriebelen. Te Berlijn aangekomen hebben we toch 3 pogingen nodig gehad om te kunnen landen : 1ste poging : piloot merkt een probleem aan het toestel op. Landen op Tempelhof was gezien de korte landingsbaan niet echt veilig. 2de poging: dan maar naar Schoenefeld. Ditmaal werd het landen belet door een stilstaand vliegtuig op de landingsbaan. 200 meter boven de grond terug alle motoren aan op volle kracht. Te horen aan het geronk van de motoren was het de moment. De kleppen terug binnen en zorgen dat we terug boven waren. 3de poging: in plaats van Schoenfeld dan maar naar Tegel. Tiens was dit niet de luchthaven waar wij gingen opstijgen ? Hoera voor ons. geen taxi meer nodig .
Te Tegel was het nu nog een 3-tal uurtjes eer we terug konden vertrekken. Ditmaal was het met LTU/Air Berlin en vlogen we met de veel grotere Airbus A330-200 (enfin toch langs de buitenzijde, want de plaats die we binnen hadden was te vergelijken met de Avroliner van SN). Het opstijgen en landen met dit toestel voelde veel stabieler aan dan ons vorig toestel. Last van oren en keel was dan ook nu veel minder.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.