Nog een laatste berichtje over onze laatste dagen in het mooie Thailand. De laatste dag op Ko Samet zijn we toch niet meer gaan snorkelen, vanwege het slechte weer. Om dat te compenseren zijn we over de rotsen geklauterd naar een klein, schattig strandje. Daar hebben we een pracht van een zandkasteel gebouwd. Domi nam de bouw van de Primark en de gaybar voor haar rekening, Lukas het tussenstuk en de McDo, en Annabel de enorme parkeergarage mét tunnel. Bij het vallen van de avond zwommen we voor de laatste keer naar ons geliefde steigertje, tot we plots heftig opgeschrikt werden door beweging in het water. In een oogwenk stonden we allemaal gillend op de steiger. Het bleek te gaan over hele grote vissen. Na een moment van kalmte en sereniteit vonden we dan toch de moed om ook terug te keren omringd door (gevaarlijke?) vissen. Na een verfrissende (én warme!) douche en een grote zoektocht naar een bankautomaat, begaven we ons naar de plaatselijke bar voor een aperitiefje. Daar werd ons verteld dat we cocktails à volonté mochten drinken tijdens het happy hour voor maar 2. Toen we wilden afrekenen, bleek er echter een groot misverstand te bestaan en was de happy hour-rekening niet zo happy meer. Gelukkig hebben we nog een dealtje kunnen doen met de cocktailman. In het restaurant van ons nieuwe droomhotel, hebben we de dag afgesloten met een heerlijke maaltijd. De beste BBQ ooit. Lukas zijn bed werd gedurende de nacht een echt ziekenbed met koorts van 39,6 °C. Bij het zien van zo'n hoge temperatuur, zijn we toch even gaan informeren of er een nog ergens op dit mini-eiland een dokter beschikbaar was. Gezien dit niet het geval was (Ko Samet is dus niet de plaats om een hartaanval te krijgen), heeft hij de nacht dan maar door geploeterd met dafalgan en ORS-zakjes.
De volgende dag is het dan gelukkig traag maar zeker in orde gekomen. Baukis en Domi hebben 's ochtends hun heerlijke massage genomen. Helemaal relaxed om de tocht naar Bangkok te maken! Eerst met een slingerende taxi en daarna met een overvolle ferry (die Lisa de stuipen op het lijf joeg) zetten we weer voet op het vasteland. De nightbazaar die we oorspronkelijk wilden bezoeken in Bangkok was volgens een tuktukchauffeur forever closed. Hij bracht ons naar een andere nightbazaar die tot ons groot ongenoegen de 'gestolengoederenmarkt' bleek die zich pal in de hoerenbuurt bevond. Nog nooit kregen we zoveel aanbiedingen voor pingpongshows en big bananas. Baukis kon haar nieuwsgierigheid niet onderdrukken en mocht samen met Domi een blik werpen op 'hot boys' in witte onderbroeken.
Onze laatste ochtend in Bangkok en Annabel staat op met een gorgelende darmen. Na een beetje rust en een mix van allemaal pilletjes besluit ze toch mee te gaan voor de laatste Thailanddag. We starten op de markt voor de laatste souvenirs. Domi en Lukas brachten een bezoek aan het Royal Palace maar vergaten jammer genoeg de Smaragden Buddha te bezoeken. Vervolgens bezochten we de Wat Pho, de grootste Buddha van de wereld die vredig neerligt in een enorme tempel. We sloten de dag af in het bruisende Chinatown.
Ziezo, dat was het dan. Een heerlijke reis met een weliswaar gevarieerd maar supertof reisgezelschap!
PS: Op vraag van Lisa en Annabel moet er één en ander worden rechtgezet in verband met de trip naar de jungle. Ze hadden dan wel gezichten tot op de grond, maar de oorzaak hiervoor lag niet enkel bij de jungle. De gids vertikte het namelijk om bij het dalen ook af en toe een pauze in te lassen voor de trage stappers, waardoor ze de ganse afdaling zo goed als geen pauzes hebben gehad. Ook de spottende mopjes van de mijnheer de gids waren totaal onnodig. Tot zover de rechtzetting ;).
Kusjes en tot volgend jaar met een andere exotische bestemming?
We bevinden ons nu op het eiland Ko Samet.
We zijn hier snachts aangekomen met een helse speedboat. Iedereen was op slag zeeziek. De volgende dag zijn we op zoek gegaan naar een andere bungalow op het strand want de eerste zat vol vieze beestjes. We hoorden loeiende koeien in de waterput, Baukis zag een hoofd het raam binnen turen, honden die huilden als weerwolven en dat allemaal in een angstaanjagende storm in combinatie met een hoop horrorverhaln. De volgende 2 nachten sliepen we in een andere bungalow waar de service de wensen overliet. Iedereen was onvriendelijk en zeker wanneer je hun tvmoment stoorde. Hiernaast werden we elke ochtend gewekt door een boor en een hoopje gehamer. Vreselijk! Gelukkig was het strand echt prachtig. Je had er een steiger midden in zee waar het heerlijk was om op te dansen in de gietende regen. Heerlijk. Yana, een vriendin van Annabel en Lisa hebben we ook op het strand ontmoet. Zij vervoegde ons gezelschap voor 2 dagen. Verder zijn we ook een klasgenoot van Baukis tegengekomen op het eiland. Wat een toeval! Een nacht zijn we hier uitgeweest met de fireman en fotograferende Jappen. Marginaliteit alom. We hebben die avond 2 oppervlakkige Duitsers ontmoet. De een bedroog zijn lief en dr andere was een aanhangsel. Er is hier ook een gaybar op het strand die alle feestjes afsluit. Het avondje uit was alvast geslaagd. Vanmorgen werden we weer gewekt door de boor en we hadden allen een vreselijk ochtendhumeur. Al snel besloten we op te stappen met korting. We zitten nu in een prachtig resort met eindelijk, supervriendelijke personeel. Het eten is hiet overheerlijk, de kamer is de meest luxueuze ooit en eigenlijk betalen we maar 12 euro pp incl.ontbijtbuffet. Straks gaan we snorkelen en vervolgens gaan Domi en Baukis gaan zichzelf verwennen met een heerlijke massage. Hieronder een foto van het nieuwe hotel en een hoop vrolijke gezichtjes. Luxe kan toch even serieus deugd doen! Xxxxx
