De figuurlijke kogel is eindelijk door de kerk Onze twee oudsten vertrekken alleen op 13 juli met JetAir op Algiers. Dat zal een ganse belevenis zijn want voor het eerst alleen het vliegtuig op en dan nog voor de eerste keer (voor hen toch) naar Algiers, een miljoenenstad waartegen Brussel slecht een provinciestad is. Gelukkig zullen ze goed opgevangen worden. Wijzelf (Mama , papa en onze kleinste) volgen dan op 30 juli met de boot van Genua naar Tunis en dan nog met de gloednieuwe Tanit. We zullen een nachtje uitslapen in Milaan, in hetzelfde hotel waar we ook vier jaar terug waren. Het zal nodig zijn want reizen (lees 1100 km rijden) tijdens de ramadan is echt geen pretje. Voordeel dan weer is dat er op 31 juli (hopelijk) minder volk zal aanschuiven aan de Tunesisch -Algerijnse grens. Enkel mijn inreisvsium (wat hopelijk enkel een formaliteit en 60 -kes is) en een goed hotel vinden in Tunis voor de terugreis. Het zal weer iets nieuws zijn. Vorig jaar een stuk (het begin) van de ramadan daar meegemaakt, wat een heel postieve ervaring was. Nu het laatse stuk , inclusief het feest op het einde, meemaken. We kijken er echt al naar uit
