Alweer lekker geslapen en gaan ontbijten tegen 8.30 u. Vandaag is de grote dag. Het jubileum van Fons wordt in zijn eigen parochie gevierd. Gelukkig is de mis al om 10.00 u 's morgens en niet zo laat als gisteren. Voor de mis zitten we nog even buiten op een muurtje voor de kerk en we zien de lokale TV verschijnen voor opnames. Wij lachen, dat dat rechtstreeks wordt doorgestraald naar ATV, dat ze de moeke wel zouden willen interviewen, enz., enz. We zitten nog niet goed op onze stoel in de kerk (alweer op de eerste rij zoals gisteren, als eregasten) of daar staat die man met zijn camera voor onze neus. Of wij dan de familie uit Belgica zijn en of we niet een woordje willen zeggen voor de camera. Dirk heeft zich dan maar opgeofferd, zijn beste portugees bovengehaald en heel serieus in de camera gekeken. Na het interview stond iedereen te lachen, dus ik weet niet wat hij juist gezegd heeft (hij zelf waarschijnlijk ook niet). De misviering was krak dezelfde als die van gisteren, dus we wisten wat er ging komen. Er zat wel meer enthousiasme en schwung in de viering, dus de 2 uren zijn een heel pak sneller vooruitgegaan dan gisteren. Na de show met de sandalen en hetzelfde woordje van de moeke konden we dan tegen 13.00 u aan tafel gaan. Deze keer waren er 1200 mensen en het eten was weer meer van hetzelfde (churasco dus). Ook al hadden ze 4 bufetten voorzien, was het toch wel bijna een uur aanschuiven voor we ons eten hadden. Den dinner werd gevolgd door een dansnamiddag. Daar is alleen Jelle naartoe geweest. De rest van de Fonzies is even gaan rusten om dan 's avonds samen met Fons in het hotel te eten. Veel honger hadden we nog niet, maar kleine porties kunnen ze hier in Brazilië niet klaarmaken, dus hebben ze ons frieten, rijst, lasagna, biefsteak, kip, een stoofpotje van ik weet liever niet wat, en de nodige groenten voorgeschoteld. Na het eten hebben we op een bank voor het hotel verbroederd met de hoteleigenaar en zijn vrouw. Het is een heel lief ouder koppel. Zoals de gewoonte hier knuffelt zij iedereen de hele tijd. Wegens de taalbarrière werd het wel een gesprek met handen en voeten, maar we hebben wel een scheet afgelachen. Alweer om een redelijk uur in ons bed, want morgen de terugreis naar Foz.
Na een lekker en verdiend nachtje slapen, de volgende morgen lekker ontbeten en naar de pastorij van Fons gereden. De voorbereidingen voor zijn feest van de volgende dag in zijn parochie waren al op volle gang en voor alle helpers werd een churasco voorzien. Dit zijn grote spiezen (lees zeer grooooote spiezen) waarvan ze het vlees aan tafel komen afsnijden. Ook al hadden we niets gedaan, als familie van de pastoor mochten we gerust een hapje meeëten. De aanwezige nonnetjes en paters zijn dan na het eten beginnen muziek maken. Heel gezellig. In de loop van de namiddag zijn we nog naar een thermen park gegaan. Het water komt daar aan 38°C uit de grond. Daar hadden ze dan een heel zwembadencomplex rond gebouwd. De Fons wou ons dan nog meenemen naar een kippenkwekerij, maar dat zagen de Fonzies zo niet zitten. Het was ondertussen nog altijd bijna 30° C buiten en de stank konden we ons zo ook wel voorstellen. Tegen 18.30 u zijn we dan naar zijn tweede parochie gereden waar de plechtige heilige mis werd opgedragen voor hem, gevolgd door een feest voor hem samen met ongeveer 700 parochianen. Vermits de nonkel zo ongeveer iedereen kent en het hier de gewoonte is om iedereen een dikke knuffel te geven bij het begroeten, zijn we een tijdje bezig geweest. De mis zelf heeft een dikke 2 uur geduurd. Met de jetlag nog niet helemaal verteerd, was dat dus redelijk lang. Dirk moest een paar sandalen naar voor brengen. Die zouden symbool zijn voor de missionarissen. Moeke moest dan aan het einde van de mis nog een woordje placeren in de mis. We hebben ze zelden zo zenuwachtig gezien. Gelukkig hadden we genoeg papieren zakdoekjes bij, want ze heeft ze nodig gehad. Als klap op de vuurpijl kreeg ze dan nog een orchideeënplant cadeau. Is wel een beetje onhandig om die in de handbagage mee te nemen, dus die hebben we maar aan de kerk geschonken. Na de mis (het was ondertussen al dik 21.30 u) zijn we dan samen met de andere 700 mensen beginnen eten. Voor de verandering was het churasco (zie boven). Wel lekker, maar we hadden het precies al eens gegeten. Tegen 23.00 uur zijn we terug naar het hotel gereden en maar gaan slapen.
Na een soms woelige vlucht, aangekomen in sao paolo om 6:10u. De plaats in de vliegtuigen van TAP is redelijk klein : Inge kan er meer info over geven.
Omdat we niet, zoals vorige keer, zonder bagage wilden aankomen, hebben we de bagage van de band gehaald in Sao Paolo, en die dan daarna opnieuw ingecheckt richting Foz do Iguace. Toen dat gebeurd was, gingen we iets drinken, en de serveuse keek raar op toen we bier bestelden. Om 7 uur 's morgens ! Maar voor ons was het nog (volgens de biologische klok) 12 uur, en middag dus.
De vlucht naar Foz do Iguace (met Gol) verliep perfect, en we kwamen om 14:10u aan, zoals het hoorde.
De auto's opgehaald, en dan richting Saudade do Iguace (waar de enige echte Fons zit). Ondertussen was het beginnen regenen, en we hebben over de volle 320 km (zolang moesten we nog met de auto, en hier is dat 5 uur rijden) regen gehad.
Rond 20u kwamen we dan bij de Fons aan, en heeft hij ons naar het hotel gebracht : echt een braziliaans platteland hotel, en de bazin heeft speciaal voor ons om negen uur eten op de tafel gezet. Heel de tafel vol met rijst, frieten, tomaten, salade, biefstuk, een sttofpotje van koeienmaag (lekker !) enzovoort. Daarvoor hadden we al 3 caipirinha's op, hadden we verdiend.
Vandaag is het opnieuw een reisdag : terug naar Foz do Iguacu.
Ontbijt, zoals gewoonlijk om half negen, koffers inpakken en de auto's inladen.
Tegen kwart na negen is Fons daar, en met zijn hulp rekenen we af. Bij het afscheid stond de eigenaar met tranen in de ogen (ik geloof niet dat ik op zijn tenen gestaan heb, dus we hebben de eigenaar "Jefke de Bleiter" gedoopt). Daarna nog even naar de pastorij van Fons, om een koffietje te drinken en afscheid te nemen. Fons is al begonnen met zijn verlanglijstje voor september (want dan komt hij een maand naar huis), dus ik weet al wat doen.
Tegen 10 u de auto in, en de reis is schitterend verlopen. Onderweg een half uurtje gestopt, en rond 3 u aankomst in het Continental Inn hotel in Foz do Iguacu. Een klein verschilletje met het hotel in Saudade do Iguacu : de kamer van daar kan 3 keer in de kamer van het hotel in Foz.
Nu zitten we klaar om te gaan eten tegen half 8, eerst een aperitief uiteraard, en morgen naar de watervallen aan de Braziliaanse kant.
Jelle en Stefanie zijn even de stad ingetrokken : stefanie om iets te gaan eten (is een hamburger van Mc. Donald geworden), en Jelle is gaan kijken voor een SIM kaart, maar ze hebben hier blijkbaar geen micro SIM kaart voor een iphone. Moet hij maar een echte telefoon kopen ! (noot van de redactie : ik heb zelf ook een iphone).
de valiezen zijn ingepakt, en we hebben er alles ingekregen (joepie). Rond half vier zullen de eerste mensen van het reisgezelschap hier zijn, en dan om 17:30u worden we met de taxi opgehaald. Om 20:15u vliegtuig richting Lissabon, dan Sao Paolo en vervolgens naar Foz do Iguacu. We zullen waarschijnlijk een goede 24u onderweg zijn voor we ter plaatse zijn. Maar het weerbericht is goed : rond de 25 à 30 graden, dus dat ziet er goed uit.
20u :
Zitten in zaventem. Het vliegtuig naar lissabon heeft 55 min. Vertraging (40 min. Volgens tap). Maar ik heb al en wagentje geregeld voor de 60 plussers, dus ik ben er zeker van dat we het vliegtuig richting sao paulo gaan halen. Ik wordt er ook net van op de hoogte gebracht dat we een naam hebben voor onze groep : de fonzies.
